แปดวิธี แอ๊บแบ๊ว

เนื้อเรื่อง

1. ทำตาโต..ยกคิ้วสูงทุกครั้งที่สงสัยหรืองง

2. หัดพูดคำว่า"หรอ" "จริงดิ" "ใช่ปะ" "ไม่รุ" "ไม่อาวววว..." ให้ติดปาก

3. เวลาพูดพยายามทำปากให้เล็กเข้าไว้ จีบปากจีบคอได้ยิ่งดี...คำสุดท้ายพยายามลากเสียงให้ยาว.. ปิดประโยคด้วยปากหมู หรือเม้มปากตัวเอง อมลมเข้าไปให้ดูเหมือนปลาทอง แก้มป่อง

4. เครื่องแต่งกายควรตามเทรนด์ให้ทันไม่ล้ำเกินไป เดี๋ยวเขาไม่รู้ และไม่ล้าจนเดาอายุได้...

5. เจอคนแปลกหน้า ให้เรียกเขาว่า "พี่" ไว้ก่อนไม่ว่าหน้าตาเราจะแก่กว่าเขาแค่ไหน ทำไม่รู้ไม่ชี้..ที่บ้านไม่มีกระจก

6. เขาพูดอะไรในวงสนทนา ต้องทำเป็นไม่รู้..ไม่เข้าใจ..โง่..ไม่รู้เรื่องมาก่อน..งง..มึน..คล้ายๆไร้เดียงสา แต่ออกแนวดรามามากกว่า

7. ไม่ควรพูดมาก ต้องนิ่งๆเงียบๆ ตีหน้าซื่อ แอ๊บแบ๊ว ต้องไม่ปากตลาด

8. ปรับปรุง แต่ห้ามพัฒนา เพราะการพัฒนา คือการก้าวไปข้างหน้าตามอายุ..พัฒนาการควรถดถอย...ถอยหลังลงคลองไปเลย..ทำยังไงก็ได้ให้รูปร่างหน้าตาย้อนกลับไปยังยุคสมัย วันวานยังหวานอยู่ หรือเรียกง่ายๆว่า "ฝืนสังขาร"

หมายเหตุ: หากทำครบทุกวิธีแล้ว ยังไม่ "แอ๊บแบ๊ว" ก็ควรเลือกเข้าวัด ฟังธรรม ทำสมาธิ เก๊กแก่ไปเลย อาจจะทำง่ายกว่านะจ๊ะ ในเมื่อหน้าให้อยู่แล้ว แค่ทำใจให้พร้อม เอาเหอะน่า.. ยังไงมันก็แก่อยู่แล้ว!!!