ลำดับตอนที่ #78
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #78 : [DC] Bruce Wayne x Reader : From enemy to...[Request]
Pairing : Bruce Wayne x Reader
Thme : Change
Summary : ร้ายกลายรัก
...............................................................................................................................................................................................................
ความมืดสนิทของกลางดึกยามค่ำคืนในเมืองก็อธแธม เมืองที่มีชื่อเสียอันโด่งดังในเรื่องอาชญากรรมทุกประเภทตั้งแต่ลักเล็กขโมยน้อยไปจนถึงคอร์รัปชั่นสวนทางกับรูปลักษณ์ภายนอกของเมืองที่อุดมไปด้วยแสงสีเจริญตา
คืนนี้อาจจะเป็นคืนแสนสุขปลอดภัยไร้กังวลสำหรับบ้านเรือนร้านรวงอื่นๆเพราะเป็นวันฮาโลวีน วันแห่งเทศกาลสนุกสนานที่เด็กตัวน้อยเกือบทุกคนจะพากันแต่งตัวแฟนซีออกมาล่าขนมหวานรวมถึงผู้ใหญ่บางคนที่ถือโอกาสแต่งตัวคอสเพลย์จัดปาร์ตี้แบบผู้ใหญ่ย้อนวัยเยาว์บ้างจึงทำให้ในเมืองมีมาตรการความปลอดภัยเข้มข้นกว่าวันปกติ อย่างน้อยก็ยกเว้นร้านขายอัญมณีเลืองชื่อที่สุดในเมืองซึ่งกำลังจะถูกปล้นสะดมในอีกไม่นานล่ะนะ
แสงเลเซอร์สีแดงวาดผ่านกระจกหน้าต่างแผ่นหนาด้านหลังร้านสร้างรอยตัดออกจากกันพร้อมร่างในชุดสไตลไบค์เกอร์โทนสีเข้มเหวี่ยงตัวเองถีบแผ่นกระจกด้วยรองเท้าบูทหนังส้นเข็มพังเข้ามาข้างใน คุณถอดเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำโยนทิ้งออกไปทางหน้าต่างเผยให้เห็นเสื้อหนังสีดำเข้ารูปคู่กับกางเกงขาเดฟแนบเนื้อสีเดียวกัน นัยน์ตาสี(...)ภายใต้หน้ากากสีดำครึ่งใบหน้าเงยขึ้นกวาดมองเพดานหาศูนย์รวมแหล่งพลังงานของบรรดากล้องวงจรปิดที่เรียงรายล้อมห้องสามร้อยหกสิบองศาราวกับรายการเรียลลิตี้ตามติดชีวิตดารา เมื่อสายตาจับพิกัดตู้จ่ายพลังงานที่ติดตั้งอยู่ในหลืบมุมของร้าน คุณก็จัดแจงคว้าแส้อาวุธคู่ใจที่เหน็บเอวอยู่ออกมาแล้วหวดตรงไปฟาดเข้ากับมันเต็มแรงก่อนจะจัดการสอยกล้องทุกตัวตามมาทีหลัง
คุณกวาดตาดูแก้วแหวนของมีค่าต่างๆขณะเดินผ่านตู้โชว์ตู้แล้วตู้เล่าโดยไม่สนใจจะฉกอะไรมาเลยเพราะพวกมันไม่ใช่เป้าหมาย เป้าหมายของคุณน่ะคือสร้อยประดับทับทิมเม็ดเท่าฝ่ามือมูลค่าหลายล้านที่ทางร้านเพิ่งจะประมูลมาได้เมื่อวาน แน่นอนว่าของราคาแพงขนาดนั้นคงไม่มีเจ้าของร้านคนไหนจะซื่อบื้อเอามาวางในตู้โชว์กิ๊กก๊อกปกติหรอก
ฝีเท้าคุณหยุดลงตรงหน้าผนังลับด้านในสุดที่มีบานประตูเหล็กของตู้เซฟติดอยู่ ถ้าเป็นหัวขโมยธรรมดาก็คงจะใช้วิธีแฮ็กแล้วค่อยๆหมุนหารหัสทีละตัว ส่วนคุณน่ะเหรอ...หาอุปกรณ์ไฮเทคดีๆสักชิ้นแล้วพังมันเลยทั้งยวงง่ายกว่าเยอะ
คุณก้าวเรียวขาข้ามบานประตูเหล็กที่ยับเยินไม่เหลือชิ้นดี สายตาทอดมองเป้าหมายที่ต้องการ สร้อยเส้นงามวางไว้อย่างทะนุถนอมบนเบาะกำมะหยี่สีเขียวตัดกับสีของทับทิม คุณหยิบมันใส่กระสอบผ้าใบเล็กที่เตรียมมาแล้วคล้องไว้กับสายเข็มขัด ซึ่งตามแผนเดิมนั้นคุณควรจะได้ชิ่งหนีออกไปอย่างแนบเนียนกับบรรดาปุถุชนในเครื่องแต่งกายแฟนซีข้างนอก แต่แผนก็ดันถูกขัดขึ้นโดยร่างสูงใหญ่ปริศนาโถมกระโจนเข้าใส่จากทางข้างหลังแบบไม่ทันตั้งตัวทำให้คุณเสียหลักร่วงลงไปตามแรงของอีกฝ่ายก่อนจะรู้สึกถึงแรงกระตุกบริเวณเข็มขัดฉวยเอาของที่เพิ่งจิ๊กได้ไปหมาดๆ
คุณลุกขึ้น ตวัดศีรษะไปยังแขกไม่ได้รับเชิญ แล้วคุณก็จำต้องหรี่ตาพร้อมริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันแสดงความไม่สบอารมณ์ ตรงหน้านั้นคือบุคคลที่อยากเจอน้อยที่สุดในเวลานี้ ชายผู้เป็นวีรบุรุษขวัญใจชาวเมืองแต่เป็นฝันร้ายน่ารำคาญของเหล่าอาชญากร
" ไม่คิดว่าคืนวันเทศกาลแบบนี้จะมีใครกล้าออกมาก่อเรื่องนะ "
เสียงทุ้มห้าวใหญ่ดังก้องมาจากหน้ากากค้างคาวสีดำ แขนล่ำสันใต้เสื้อเกราะแบทแมนข้างหนึ่งยกขึ้นชูถุงสร้อยในมือขึ้นมาดูชัดๆในขณะที่ริมฝีปากคุณกระตุกยิ้มเย้ยหยัน สายตาเพ่งเขม็งไปยังของในมือคนตัวสูงกว่า
" วันเทศกาลแบบนี้สิดี เนียนกลับออกไปง่ายกว่าเยอะ "
คุณเอ่ย สายตายังไม่ละจากเป้าหมายก่อนจะชี้ไปยังของในมืออีกฝ่าย
" ฉันต้องการของนั่นคืน เอามาซะแล้วจะยอมไปแบบดีๆ วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ทำมือเปื้อนเลือดใคร แต่ถ้าสถานการณ์บังคับก็ช่วยไม่ได้ "
คุณพูดเสียงต่ำเป็นเชิงขู่โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายพร้อมมืออีกข้างกำแส้อยู่ในท่าเตรียมพร้อม ชายในชุดเกราะสีมืดถอนหายใจเหนื่อยหน่ายก่อนจะค่อยๆย่างเท้าเข้ามาใกล้จนเจ้าตัวมาหยุดอยู่ตรงหน้าคุณไม่กี่ก้าว เขายื่นมือออกมาเหมือนจะส่งสิ่งของให้ ทำคุณเหยียดยิ้มมีชัย แบมือออกมาเตรียมรับของ
" ถ้าเป็นโจ๊กเกอร์ผมก็คงลงมือไปแล้ว แต่นี่...ผมว่าคุณยอมไปหาตำรวจกับผมดีๆดีกว่า "
เขาชักมือกลับและยื่นมืออีกข้างหมายจะคว้าแขนคุณ คุณส่งเสียงคำรามในคอด้วยความโกรธ กระโดดตัวหนี เหวี่ยงแส้ไปพันรอบถุงกระสอบแล้วกระตุกมันออกมาหวดกลับมาหาตนเอง คุณคล้องมันไว้กับเอวตามเดิมและไม่รอช้ารีบหวดแส้รอบที่สองพันรอบตัวและขาของร่างสูงไว้แล้วกระชากให้เขาเสียศูนย์ล้มลงเพื่อถ่วงเวลาให้ตัวเองชิ่งหนี
แน่นอนว่ากลเม็ดนี้ทำอะไรบุรุษในชื่อค้างคาวรัตติกาลได้เพียงแค่หยิบมือ เพราะในไม่กี่วินาทีหลังจากคุณวิ่งหายลับออกไปทางหน้าต่างทางเดิม เขาก็สามารถหยัดตัวยืนขึ้นมาตั้งหลักได้ใหม่ ริมฝีปากคมซึ่งเป็นส่วนเดียวที่ไม่ถูกปิดบังโดยหน้ากากนั้นแยกเขี้ยวกัดฟัดกรอดด้วยความฉุนเจ็บใจ
" ว่าจะไม่อะไรแล้วเชียว..."
เขาสบถบ่นแล้วกระโดดตามไป
.
.
.
.
.
.
.
.
ผู้คนที่เดินกันประปรายเบื้องล่างต่างกำลังสนุกสนานเพลิดเพลินกับเทศกาลแฟนซีโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลยว่าเหนือศีรษะของพวกเขากำลังมีคนสองคนวิ่งไล่ล่ากันไปตามดาดฟ้าของอาคารบ้านเรือนต่างๆแบบไม่มีใครยอมกัน
คุณวาดแส้พันรอบขาตั้งแท้งค์น้ำของอาคารสำนักงานที่หนึ่งใช้เป็นหลักส่งแรงเหวี่ยงให้ตนเองกระโดดข้ามไปยังอาคารฝั่งตรงข้ามถนน คุณส่งเสียงจึ้กปากด้วยความหงุดหงิดเมื่อเห็นร่างสูงเจ้าปัญหาเหินข้ามตามมาจากทางหางตา
ให้ตายสิ ราวีไม่เลิกเลยนะ
ว่าแล้วคุณก็เริ่มหวดคว้าเอาสารพัดข้าวของบนดาดฟ้าและระเบียงฟาดใส่คนข้างหลังขัดขวางให้ช้าลงเพราะเจ้าตัวเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกทีๆ
คุณวิ่งมาเรื่อยๆจนมาหยุดจนมุมอยู่ที่อาคารหนึ่งซึ่งเบื้องล่างบริเวณแถวนั้นมีแต่สถานีรถไฟและบนนี้ก็ไม่มีอะไรให้คุณยึดเป็นตัวส่งแรงโหนข้ามไปยังตึกอาคารอื่นๆที่อยู่ห่างเป็นโยชน์อีกต่างหาก
นัยน์ตาสี(...)เหลือบหันไปมองแบทแมนที่ไล่ตามมาติดๆ ถ้าเป็นอาชญากรใจเสาะบางคนก็คงจะยอมแพ้เอาแค่นี้ แต่สำหรับคุณ....คุณกลับแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านให้เขาแล้วกระโดดลงมาคว้าจับระเบียงชั้นข้างล่างไว้แล้วกึ่งวิ่งกึ่งห้อยโหนลงไปปะปนกับฝูงชนบนทางเท้า แน่นอนว่าคุณกลืนหายเนียนไปกับกลุ่มคนแทบจะทันที
เรียวขาของคุณก้าวเดินฉับๆท่ามกลางกลุ่มคนและเด็กตัวเล็กตัวน้อยที่กำลังสนุกสนานระหว่างสอดส่ายสายตามองดูรอบๆตัวให้แน่ใจว่าไม่มีใครตามมา ถนนที่การจราจรคล่องตัวและทางเท้าที่ไม่มีใครผิดวิสัยไปจากปกติทำให้คุณถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก คราวนี้คุณก็สามารถกลับบ้านได้อย่างสบายใจ คุณคิดว่าคืนนี้จะพักผ่อนให้เต็มที่แล้วค่อยเอาเจ้าสร้อยเส้นงามนี้ไปขายในตลาดมืดในวันพรุ่งนี้ คืนนี้ถึงจะน่าหงุดหงิดที่มีอุปสรรคทำให้ล่าช้าแต่อย่างน้อยผลสำเร็จมันก็คุ้มอยู่เมื่อนึกถึงเงินสดจำนวนเลขหลักแปดหรือมากกว่านั้นที่จะได้จากพวกมาเฟียหรือพวกคนวงการมืดที่คลั่งไคล้การสะสมอัญมณีเพชรนิลจินดา
ห้วงจินตนาการของคุณเป็นอันสะดุดลงเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรถยนต์หรูหราคันใหญ่สีดำสนิทแล่นเลียบมาตามถนนก่อนจะชะลอตัวลงใกล้ๆกับคุณราวกับคนขับรถกำลังมองหาอะไรอยู่
คุณหลุดสบถคำหยาบออกมาเบาๆ เพราะรถคันนั้นไม่ใช่รถสปอร์ตหรูหราธรรมดา แต่มันเป็นรถสปอร์ตดีไซน์เอกลักษณ์คล้ายกับรูปร่างของค้างคาว คุณกัดฟันกรอดแล้วกดหน้าก้มต่ำลง แต่ยังคงประคองสติเดินเนียนไปกับฝูงคนระหว่างสายตามองหาซอกหลืบตรอกซอยที่สามารถปลีกตัวหนีได้ ขอบคุณสวรรค์ที่คุณหาตรอกมืดสลัวแห่งหนึ่งเข้าไปหลบได้ทันในจังหวะเดียวกับรถสีดำคันนั้นชะลอตัวจอดเข้าข้างทางอีกฝั่งถนนพอดี
พอลับตาคนแล้วคุณก็จัดการสาวเท้าออกวิ่งอีกครั้ง คุณใช้แส้พันราวระเบียงห้องใครสักพักแล้วกำลังจะโหนตัวขึ้นไปยังด้านบน แต่แล้ว...ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก คุณได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆดังตึ้บตั้บมาจากข้างหลังก่อนขาทั้งสองจะถูกรวบเข้าหากันแล้วกระชากกลับลงมายังพื้นข้างล่าง คุณแยกเขี้ยวขบฟันแน่น จ้องเขม็งไปที่ดวงตาใต้หน้ากากสีดำของแบทแมนราวกับว่ามันจะเปลี่ยนเป็นมีดแหลมแทงทะลุเข้าไปทิ่มลูกตาข้างใน
จะเอาใช่ไหม ได้ ฉันจัดให้
คุณคิดเงียบๆในใจแล้วเริ่มเปิดฉากต่อสู้กับอีกฝ่าย มือข้างที่ถือแส้ก็เหวี่ยงปัดป่ายโจมตีในขณะที่มืออีกข้างและขาทั้งสองช่วยกันฟาดฟันรับมือกับท่วงท่าศิลปะการต่อสู้สารพัดรูปแบบที่อีกฝ่ายส่งมา
พวกคุณต่อยตีฟัดกันนัวไปได้สักพักเมื่อเสียงแหลมเล็กปริศนาของใครบางคนแทรกขึ้นมา
" อู้ววววว "
นั่นทำให้พวกคุณหยุดมืออัตโนมัติโดยพร้อมเพรียงแล้วหันขวับไปหาต้นเสียงซึ่งก็คือเด็กผู้หญิงตัวเล็กอายุราวๆห้าขวบในชุดคอสตูมแม่มดน้อยคู่กับตระกร้าขอขนมรูปฟักทองสีส้มสดใสในมือ
" พี่ชายแต่งตัวเหมือนแบทแมนเปี๊ยบเลย "
เธอชี้ไปยังชายค้างคาวร่างสูง คุณเดาว่าเขากำลังเลิกคิ้วอยู่ใต้หน้ากากจากการเห็นดวงตาเขาโตขึ้นมาเล็กน้อย
" แล้วพี่สาวก็แต่งตัวเหมือนแมวในทีวีเลย "
เธอเปลี่ยนเป้าหมายชี้มาที่คุณ เยี่ยม...ดูท่าเจ้าหนูคนนี้กำลังเข้าใจว่าคุณกับแบทแมนเป็นหนึ่งในพวกผู้ใหญ่ที่แต่งตัวมาปาร์ตี้ฮาโลวันแหงเลย
แต่เดี๋ยวก่อน...ไอ้แมวในทีวีที่ว่านั่นคืออะไรกัน สงสัยยัยหนูนี่ต้องบังเอิญเห็นอะไรพิเรนทร์เข้าแน่ๆ...
คุณยกแขนกอดอกแน่น กลอกตาขึ้นบน รู้สึกหงุดหงิดเอือมระอาในความวุ่นวายทั้งหลายแหล่เต็มทน
" มีหางแมวด้วย? แต่งเป็นแมวแล้วทำไมไม่ติดหางล่ะคะ? "
เธอถามอีก คราวนี้ชี้ไปยังแส้ที่คุณถืออยู่
" นี่ไม่ใช่หางแมวซะหน่อย มันคือ--"
"--มันเป็นหางแมวที่พังแล้วน่ะ "
แบทแมนพูดขัดขึ้นพลางก้าวกระเถิบมาใกล้แทบจะตัวติดกับคุณ คุณหันขวับถลึงตาใส่ ส่งสีหน้า 'ทำบ้าอะไร?' ให้อีกฝ่าย
" นี่เด็กนะ อย่าพังความฝันเขาสิ "
เขาเอนหัวกระซิบกระซาบก่อนจะย่อตัวลงไปอยู่ในระดับเดียวกับเด็กน้อย มือหนาในถุงมือสีดำของเขาวางบนศรีษะเล็กขยี้เบาๆอย่างเอ็นดู
" มาหาพวกพี่ถึงนี่มีธุระอะไรรึเปล่า? "
เธอยิ้มแฉ่งชูตระกร้าฟักทองขึ้นมา
" Trick or treat (หลอกหรือเลี้ยง) "
คุณขยี้ผมเธอลวกๆแล้วส่ายหัว สูดหายใจกลอกตามองบน สีหน้าดูออกว่าหงุดหงิดเป็นที่สุด แต่อีกคนนั้นกลับล้วงควานกระเป๋ากางเนื้อแน่น ดึงเอาลูกกวาดกับหมากฝรั่งรสบลูเบอร์รี่ออกมาใส่ตระกร้าให้เด็กหญิง
" แฮปปี้ฮาโลวีนนะ "
เธอฉีกยิ้มกว้างจนถึงพวงแก้มยุ้ย ตอนนั้นเองที่ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
" อ๊ะ! แม่ขา หนูเจอพี่คู่รักใจดีให้ขนมด้วยล่ะ "
เธออวดขนมในตระกร้าให้ผู้หญิงคนนั้นดู ทิ้งให้พวกคุณยืนอึ้งกิมกี่สตั๊นอยู่กับที่
เมื่อกี้...เจ้าเด็กน้อยนี่เพิ่งเรียกพวกคุณว่าคู่รักงั้นเหรอ...
แม่ของเด็กคนนั้นถอนหายใจโล่งอกให้ลูกแล้วหันมาผงกหัวส่งยิ้มให้เป็นเชิงขอบคุณ
" พวกคุณใจดีจังค่ะ แล้วก็...ชุดคอสเพลย์คู่ดูดีมากเลยนะ "
คุณเลิกคิ้วสูง แต่ยังไม่ทันจะโต้แย้งอะไร มือใหญ่ของอีกฝ่ายก็โอบพันรอบเอวคุณไว้พร้อมร่างสูงเขยิบเข้ามาติดคุณอย่างสมบูรณ์
" ขอบคุณครับมาดาม ชุดนี้เราสั่งตัดพิเศษ หวังกวาดรางวัลคอสตูมในปาร์ตี้น่ะ "
เขาแถ แต่ระหว่างนั้นคุณรู้สึกถึงมือใหญ่เลื้อยสำรวจไปมาบริเวณเอวแล้วรีบกระตุกฉกเอาถุงกระสอบไปก่อนที่คุณจะทันตั้งตัวคว้ามันได้ทัน คุณจึงได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นปรายตาส่งรังสีอาฆาตมาดร้ายไปให้
" บ๊ายบาย~ "
เด็กหญิงโบกมือให้ก่อนจะเดินจากไปพร้อมแม่ของเธอ ทันทีที่สองแม่ลูกลับตาไป คุณก็จัดการดีดตัวเองออกให้พ้นจากรัศมีอีกฝ่ายแล้วออกเดินฉับๆกลับมาทางเดิม คุณกำลังจะเหวี่ยงตัวขึ้นไปในตอนที่เสียงกระแอมไอห้าวใหญ่เรียกไว้
" อ่ะแฮ่ม "
คุณหันไปเห็นร่างสูงถือถุงกระสอบขึ้นมาในระดับสายตาที่คุณเห็นได้ชัด ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขามีแต่จะเพิ่มความหัวเสียให้ฉุนเฉียวยิ่งกว่าเดิม
" เอาคืนไปเลย ฉันหมดอารมณ์ละ "
คุณส่งเสียงตอบ กระตุกยิ้มประชดก่อนโหนตัวขึ้นไปบนระเบียงเป้าหมาย
" อ้อ--อันนี้แถมให้ จากความหมั่นไส้ส่วนตัว "
คุณพูดกระแทกเสียงก่อนจะเหวี่ยงแส้เกี่ยวเอาฝาถังขยะแถวนั้นร่อนข้ามฝั่งถนนพุ่งใส่รถหรูของอีกฝ่ายแล้วกระโดดข้ามตึกอาคารหายลับไปโดยไม่สนใจจะหันกลับไปชื่นชมความเสียหาย
บ้าจริง คืนนี้โชคไม่เข้าข้างเอาซะเลย ข้าวของตังเติงก็ไม่ได้แล้วยังเหนื่อยฟรีแถมยังโดนเด็กห้าขวบจับเอาไปจินตนาการคู่กับศัตรูเหม็นขี้หน้าให้เสียอารมณ์เพิ่มอีก ไม่มีอะไรเฮงซวยไปกว่านี้แล้ว...
คุณนึกอย่างคับแค้นใจไปตลอดทางกลับบ้าน
.
.
.
.
.
.
.
.
แบทแมนหรือชื่อจริงคือบรูซ เวย์นจ้องมองระเบียงว่างเปล่าที่อาชญากรสาวปริศนาเคยยืนอยู่เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา จริงๆเขาจะฉวยโอกาสจับตัวเธอส่งตำรวจซะเลยก็ได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าอะไรในส่วนลึกของเขาถึงได้ร้องบอกให้ปล่อยเธอไป...ไม่รู้สิ...เขาเองก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน เขาแค่มีลางสังหรณ์รู้สึกว่าลึกๆแล้วเธอมีอะไรบางอย่างแตกต่างจากอาชญากรคนอื่น ถึงปากเธอจะพูดขู่เช่นนั้นในตอนแรก แต่เอาเข้าจริงเธอก็ไม่ได้ทำอย่างที่ขู่เลย นอกจากข้าวของทรัพย์สินเสียหายแล้วก็มีแค่นั้น เธอไม่ได้อาละวาดทำร้ายชาวเมืองไปทั่วแบบที่พวกอาชญากรคนอื่นๆชอบทำ แถมตอนที่เธอขัดขวางเขาด้วยสารพัดข้าวของ เขาสังเกตว่าเธอจงใจเลือกแต่สิ่งของประเภทที่ตกลงไปข้างล่างแล้วจะไม่ทำใครบาดเจ็บหากพวกมันเกิดพลาดในการทำหน้าที่สกัดกั้นเขาขึ้นมา
บรูซกำลังคิดว่า...เธออาจแค่สับสนกับชีวิตแล้วหลงทาง ในตอนนี้เธออาจเป็นจอมโจรปล้นสะดม แต่บางที...ถ้ามีใครให้โอกาส...เธออาจจะเปลี่ยนไปในทางตรงข้ามก็ได้
เขาถอดหมวกแบทแมนออกทันทีที่กลับถึงถ้ำค้างคาวฐานลัพของตัวเอง เขาทิ้งตัวลงกับเก้าอี้ตัวโปรดแล้วขยี้เรือนผมสีรัตติกาลอย่างแรงเพราะโกรธเคืองในความคิดประหลาดพิสดารของตัวเอง ปกติแล้วเขาเป็นคนที่ไว้ใจคนอื่นยาก แต่ไม่รู้ทำไม...ยามนึกถึงเธอคนนั้นทีไร เสียงเล็กๆข้างในมันก็แย้งแบบนี้ขึ้นมาทุกครั้ง
.
.
.
.
.
.
.
.
คุณรู้สึกมาตลอดว่าคืนนั้นคุณอาจไปโดนรังสีกุ๊กกุ๋ยของมนุษย์มิวแทนท์ตัวไหนหรือเกิดพิศวงวงเวียนดาวเคราะห์อะไรบางอย่างแน่ๆถึงได้ทำให้คุณโดนคำสาปค้างคาวเข้าเต็มเปา เพราะตั้งแต่คืนแสนเฮงซวยนั้นมา...ความซวยซ้ำซวยซ้อนก็บังเกิดกับคุณไม่หยุดหย่อน ทุกคืนไม่ว่าคุณจะไปก่อการโจรกรรมในสถานที่ลึกลับเงียบเชียบเพียงใดก็ดูท่าจะต้องมาโคจรเจอบุรุษค้างคาวรัตติกาลไปซะทุกครั้ง ขนาดคุณย่องเบาเข้าร้านโชว์ห่วยโทรมๆใกล้เจ๊งก็ยังไม่วายโดนรังควานไม่เลิก
ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ คุณเพิ่งเสร็จจากภารกิจงัดตู้เอทีเอ็มพร้อมถุงเงินใบใหญ่ในตอนที่ร่างสูงดำทะมึนของแบทแมนกระโดดตุ้บลงมาจากข้างบนขวางทางคุณเอาไว้
" โอ๊ย!! อะไรนักหนาห๊า!! "
คุณเหวี่ยงแส้กวาดเอาถังขยะใบหนึ่งหวดใส่อีกฝ่ายแล้วโกยอ้าว ขณะวิ่งก็นึกสบถตั้งปณิธานในใจว่าถ้ามีทุนตั้งตัวได้เมื่อไหร่ล่ะก็จะย้ายสำมะโนครัวไปอยู่เมืองอื่นให้ไวที่สุด
ไม่นานนักสถานการณ์ก็กลับมาวนลูปตามเดิม...คือคุณกับเขาได้ฤกษ์เปิดสังเวียนกัน ณ มุมใดมุมหนึ่งที่ห่างไกลจากสายตาผู้คน แต่โชคร้ายเพราะครั้งนี้ดันไม่เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา คุณพลาดท่าแล้วก็ทำให้เขาได้โอกาสพลิกสถานการณ์กลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบ
" จริงๆแล้วคุณมีทางเลือกนะ "
เขาพูดด้วยเสียงเรียบๆขณะใช้มือใหญ่ยึดข้อมือทั้งสองข้างของคุณผนึกติดกับผนังอิฐไว้อย่างสบายๆในขณะข้อเท้าคุณถูกพันธนาการด้วยเชือก
" ปล่อยนะ! "
คุณขู่เสียงเข้ม พยายามดิ้นแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะวงแขนแกร่งอีกข้างกดทับลำตัวเอาไว้
" ผมคิดว่าคุณควรได้รับโอกาสครั้งที่สอง "
" อ-อะไร?..."
เขาถอนหายใจยาว
" ลางสังหรณ์ผมบอกว่าคุณมีอะไรบางอย่างไม่เหมือนกับอาชญากรคนอื่น ผมว่าคุณอาจเปลี่ยนไปได้ถ้าอยู่กับนายจ้างถูกคน "
คุณเลิกคิ้วสูง พอจะปะติดปะต่อได้บ้างแล้วว่าเขาอยากจะสื่ออะไร
" ฉันไม่มีนายจ้าง ฉันเป็นจอมโจรฟรีแลนซ์ฉายเดี่ยว ก็แฮปปี้ดี-- "
" --แน่ใจเหรอว่าดี? "
เขาสวน ตาจ้องเขม็งไม่ละไปไหนราวกับพยายามจะเจาะลึกเข้าไปในจิตวิญญาณ
" ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่--ของไม่โดนใจก็ขายไม่ออก ขายได้ไม่คุ้มแรงก็บ่อย บางคืนไม่ได้อะไรกลับมาเลยก็มี "
คุณพูดแล้วเสมองไปทางอื่น ไม่อยากสบสายตากับอีกฝ่าย
" สนใจตำแหน่งผู้ช่วยไหมล่ะ? เงินเดือนมั่นคง ความสามารถของคุณก็เป็นประโยชน์ด้วย "
คุณกระตุกหันกลับมาหาอีกฝ่าย โสตประสาทสนใจคำว่า 'เงินเดือนมั่นคง' เป็นพิเศษ
" ทำให้ใครล่ะ? "
เขากะพริบตา
" ให้ผม "
คราวนี้ความเงียบถึงกับเข้าครอบงำบรรยากาศไปพักหนึ่งเลยทีเดียว
" ไม่เอา "
อีกฝ่ายสูดหายใจลึก โน้มหน้าเข้ามาใกล้ กระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำเข้มกว่าเดิม
" เลือกเอา--จะยอมรับโอกาสเปลี่ยนชีวิต--"
เขากระตุกหัวบุ้ยใบ้ไปตรงปากทางออกที่มีแสงสีแดงและน้ำเงินของรถตำรวจสะท้อนอาบทั่วท้องฟ้าบรรยากาศข้างนอกดูวุ่นวายชุลมุน
" --หรืออยากจะใช้เวลาเป็นปีๆอยู่ในคุก ไม่นับสู้คดีความกับบำเพ็ญประโยชน์ตอนออกมา "
คุณเม้มปากกัดฟันแน่น
" ปกติผมไม่ค่อยให้โอกาสใครนักหรอกนะ แต่เมื่อให้แล้ว...มันจะมาแค่ครั้งเดียว "
เมื่อเห็นคุณยังปิดปากเงียบ แบทแมนจึงถอนหายใจกำข้อมือดึงคุณออกจากกำแพงจับเดินไปข้างหน้า คุณรีบหยัดเท้าขัดขืนทันทีทันใด
" ก็ได้ๆ ยอมแล้วๆ "
เขาหยุดฝีเท้ากึก หันมามองคุณอีกรอบให้แน่ใจก่อนจะพาหลบไปอีกทาง
.
.
.
.
.
.
.
.
" ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้มั้ง "
คุณบ่นกระปอดกระแปด กระตุกแขนที่โดนใส่กุญแจมือล็อกไว้กับคอนโซลของรถหรูสีดำขลับ เจ้าของรถเหล่มองคุณจากทางหางตา
" กันไว้ก่อเผื่อทำอะไรแผลงๆ "
คุณส่งเสียงฮึดฮัด ตามองออกไปนอกหน้าต่าง มองดูวิวทิวทัศน์เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
" บรูซ เวย์น "
เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยลอยๆ คุณเอี้ยวศีรษะหันไป
" (...) (...) "
แบทแมนหรือตอนนี้คุณรู้แล้วว่าเขาชื่อบรูซเพียงแค่พยักหน้ารับเงียบๆ
" ทำไมอยากได้ฉันเป็นผู้ช่วย? "
" ผมว่าผมบอกไปแล้วนะ "
" ฉันว่ามีมากกว่านั้น "
คุณแย้ง มั่นใจว่าแค่ความสามารถในการต่อสู้กับฝีไม้ลายมือกลยุทธ์เจ้าเล่ห์นิดๆหน่อยๆไม่น่าจะพอให้สะดุดตาระดับวีรบุรุษของเมืองแห่งอาชญากรรมได้
ชายหนุ่มถอนหายใจ
" ช่วงนี้อยากให้เด็กสี่คนที่บ้านตั้งใจกับเรื่องเรียนมากขึ้นน่ะ "
" เด็ก? "
" ลูกชาย--ผู้ช่วย "
" อ้อ--พวกโรบิน... "
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมพักหลังๆถึงได้เห็นแต่เขาฉายเดี่ยวตลอด
" แล้วอะไรทำให้คุณไว้ใจฉัน? ฉันอาจจะแว้งกัดคุณทีหลังก็ได้ใครจะรู้ "
เขาเข้าเกียร์จอดไฟแดง
" ผมเตือนแค่ว่า เล่นกับใครก็เล่นไป แต่อย่าลองดีกับบรูซ เวย์น "
น้ำเสียงของเข้าเข้มต่ำดูเอาจริงจนคุณเผลอกลืนน้ำลายด้วยความหวาดหวั่น นาทีนั้นคุณตระหนักทันทีว่าตัวเองจบไม่สวยแน่ถ้าคิดจะหักหลังหรือก่อกบฏ
" อีกอย่าง--"
เขากดปุ่มเปิดเก๊ะเก็บของ หยิบธนบัตรออกมาสองปึกวางบนตักคุณ
" ผมรู้วิธีซื้อใจคนของผม "
คุณเหล่ชำเลืองมองฟ่อนเงินว่าที่เงินเดือนเดือนนี้อย่างพินิจพิจารณา ดูๆแล้วมันน่าจะมีมูลค่าราวๆสี่พันดอลลาร์ ได้มากกว่าปล้นร้านสะดวกซื้อกับงัดตู้เอทีเอ็มรวมกันทั้งอาทิตย์อีก
" เยี่ยมเลย..."
ริมฝีปากคมกระตุกยิ้มจางๆในคำตอบขณะเลี้ยวรถเข้าไปในคฤหาสน์หลังมหึมาแห่งหนึ่ง
.
.
.
.
.
.
.
.
กาลเวลาหลายเดือนผ่านพ้นไป~
" อย่าลืมนะ พ่อกลับมาทุกคนต้องเข้านอน ไม่มีการหนีเที่ยว แล้วก็งดเล่นเกมกับดูหนังหลังเที่ยงคืนเพราะพรุ่งนี้ไปโรงเรียน "
บรูซในชุดสูททางการพูดทิ้งท้ายเชิงสั่งบรรดาลูกชายของเขาก่อนจะเอาแขนโอบไหล่พาคุณไปยังรถหรูที่จอดรออยู่หน้าคฤหาสน์
คุณเอ่ยขอบคุณพ่อบ้านอัลเฟร็ดที่เปิดประตูให้ก่อนจะก้าวเข้าไปในรถ
" จริงๆเราก็อยู่ด้วยทุกคืน คุณไม่จำเป็นต้องเดทแล้วก็ได้นะ "
คุณแค่นหัวเราะ บรูซเสยผมสีดำขลับของตัวเองก่อนจะเอนมาหอมแก้มคุณ
" นั่นมันเวลางาน "
คุณหยักยิ้ม ยกแขนโอบรอบลำคอของอีกฝ่ายแล้วมองใบหน้าหล่อเหลาคมคายอย่างรักใคร่ นึกย้อนไปแล้วก็ขำในโชคชะตาพลิกผันของตัวเอง ใครจะไปคิดว่าจากศัตรูคู่กัดจะเปลี่ยนมาเป็นเพื่อนร่วมงานจนก้าวมาสู่คู่รักกันในวันนี้
" ดูเหมือนผมจะได้จูบราตรีสวัสดิ์ก่อนดินเนอร์แล้วสิ "
เสียงเข้มเอ่ยเบาๆก่อนใบหน้าของอีกฝ่ายเอนเข้ามาใกล้ กลิ่นน้ำหอมผู้ชายลอยปะปนกับกลิ่นสดชื่นของแอร์ในรถลอยเข้าจมูกขับให้เคลิบเคลิ้ม พวกคุณทั้งสองหลับตาลงเตรียมรับสัมผัสจุมพิตที่กำลังใกล้เข้ามา อีกเพียงนิดเดียว...ริมฝีปากทั้งสองก็จะบรรจบกัน จนในที่สุด...
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะกระจกรถดึงพวกคุณสะดุ้งโหยงหยุดชะงักออกมาจากห้วงภวังค์ หันไปยังที่มาของเสียงซึ่งเด็กหนุ่มสี่คนกำลังเกาะรถมองทะลุมาที่พวกคุณด้วยสีหน้ากรุ้มกริ่มผสมเจ้าเล่ห์
" ไม่อยากขัดนะ แต่ถ้าไปช้าเดี๋ยวร้านอาหารก็ปล่อยโต๊ะพ่อหลุดไปหรอก "
ว่าแล้วเดเมี่ยนก็กลับเข้าคฤหาสน์ตามด้วยดิ๊ก เจสันและทิม ทิ้งให้บรูซกลอกตาอย่างเอือมๆให้กับความแสบของพวกเขาก่อนจะตัดสินใจโถมใบหน้าโขมยจุมพิตคุณแบบรวดเร็วแล้วขับรถออกไปไร้ซึ่งความฉุนในความแสบของลุกๆท้งหลายเพราะเขาคิดว่าหลังกลับจากเดท เขามีเวลาเหลือเฟือในการขโมยจุมพิตจากเธอเท่าไหร่ก็ได้ที่เขาต้องการ...อืม....เผลอๆอาจจะได้มากกว่าจูบซะด้วยซ้ำ
...............................................................................................................................................................................................................
ป.ล. คิวรีเควสจ้า
1. Jason Todd [Batman]--Coming soon
2. Venom/Eddie Brock [Marvel]
3. Amamiya Hibiya [Kagerou Daze]
4. Lelouch Lamperouge [Code Geass]
5. Sonic [Sonic The Hedgehog]
6. Kujou Tenn [Idolish7]
7. Ferid Bathory [Owari no Seraph]
8. Newt Scamander [Fantastic Beasts]
9. Gellert Grindelwald [Fantastic Beasts]
10. Tom Marvolo Riddle [Harry Potter]
11. All Might [Boku no Hero Academia]
12. Hiei [Yu Yu Hakusho]
13. Gavin Reed [Detroit Become Human]
14. Charles Grey [Black Butler]
15. Akashi Seijuro [Kuroko no Basuke]
16. Shoto Todoroki [Boku no Hero Academia]
17. Kuroko Tetsuya [Kuroko no Basuke]
18. The Legion [Dead By Daylight]
19. Levi Ackerman [Attack on Titan]
20. Cedric Diggory [Harry Potter]
21. Matsuoka Rin [Free!]
22. Giant [The Iron Giant]
23. Theseus Scamander [Fantastic Beast]
24. Akaashi Keiji [Haikyuu!!]
25. Tsukishima Kei [Haikyuu!!]
26. Mukami Yuma [Diabolik Lovers]
27. Akai Shuichi [Detective Conan]
28. Okiya Subaru [Detective Conan]
29. Bakugo Katsuki [Boku no Hero Academia]
30. Akabane Karma [Assassination Classroom]
31. Killua Zoldyck [Hunter x Hunter]
32 . Pharaoh Atem [Yu-Gi-Oh!]
33. Connor RK800 [Detroit Become Human]
34. Saiki Kusuo [The Disastrous Life of Saiki K.]
35. Uchiha Shisui [Naruto]
36. Trafalgar D. Water Law [One Piece]
37. Kuroo Tetsuro [Haikyuu!]
38. Nara Shikamaru [Naruto]
39. Belphegor [Katekyo Hitman Reborn]
40. Kagami Taiga [Kuroko no Basuke]
41. Leon Kennedy [Resident Evil]
42. Ray [The Promised Neverland]
43. Norman [The Promised Neverland]
44. Giotto [Katekyo Hitman Reborn]
45. Eddie Gluskin [Outlast]
46. Captain America [Marvel]
47. Okumura Rin [Blue exorcist]
48. Kris [Seven Night]
49. Gon Fleece [Hunter x Hunter]
50. Kise Ryouta [Kuroko no Basuke]
51. Takao Kazunari [Kuroko no Basuke]
52. Izuki Shun [Kuroko no Basuke]
53. Michael Meyer [Halloween]
54. Jonathan Kent [DC-Super Sons]
55. Jotaro Kujo [JoJo's Bizarre]
56. Kira Yoshikage [JoJo's Bizarre]
57. Bumblebee [Transformer]
58. Wen Ning [Mo Dao Zu Shi]
59. Vergil [Devil May Cry]
60. Star-Lord [Marvel]
61. Thor [Marvel]
62. Wei Wuxian [Mo Dao Zu Shi]
63. Lan Wangji [Mo Dao Zu Shi]
64. Jafar [Magi]
65. Erwin Smith [Attack on Titan]
66. Aizen Sosuke [Bleach]
67. Yoshida Shouyou/Utsuro [Gintama]
68. Ryan Clayton [Beyond: Two Souls]
69. Black Hat [Villainous]
70. Kiji Mitsuba [Nanbaka]
71. Tsunayashiro Tokinada [Bleach: Can't fear your own world]
72. Ichimaru Gin [Bleach]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น