All + Reader ตัวละครแสนรัก [ปิดรับรีเควสชั่วคราวจ้า]

ลำดับตอนที่ #76 : [Marvel] Loki x Reader : A little mischief [Drabble แต่งเล่น]

Pairing : Loki x Reader

Theme : ส่วนผสมระหว่างควันหลงจากหนัง Thor: Ragnarok และเวทมนต์ของโลกิ...

Summary : วิธีหนีการประชุมที่ลงทุนและมุ้งมิ้ง(?)

Warning! : ไม่ควรหิ้วตัวสัตว์เลี้ยงของท่านขึ้นมาแล้วเขย่า...นอกจากว่าสัตว์เลี้ยงตัวนั้นจะเป็นใครบางคนปลอมตัวมา...

..................................................................................................................................................................................................................................................................

        ยามบ่าย ณ ตึกฐานทัพอเวนเจอร์ส คุณนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมผนังกระจกในห้องพัก บนตักมีแมวสีดำขดตัวหลับตาพริ้มฟังน้ำเสียงนุ่มหวานบอกเล่าเรื่องราวในหนังสือพลางส่ายหางระพื้นด้วยความเพลิดเพลิน แต่ใครจะรู้ว่าไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นยามบ่ายแสนสงบของคุณทั้งคู่จะสิ้นสุดลง...

        " โลกิ! บุรุษแห่งเหล็กเรียกประชุมแน่ะ! "

        เสียงผู้ชายทุ้มลึกดังก้องสนั่นหวั่นไหวทันทีที่ประตูห้องเปิดโผงตามมาด้วยร่างสูงใหญ่ไม่แพ้น้ำเสียงของชายผมบลอนด์ลอนสลวย สิ่งมีชีวิตขนฟูบนตักคุณเด้งหัวขึ้นตอบสนองต่อเสียงอันดัง ใบหูกระดุกกระดิกแสดงการรับรู้ แต่เมื่อเห็นที่มาของเสียง มันก็ส่งเสียงขู่ฟ่อหงุดหงิดแล้วซุกตัวนอนต่อ ส่วนคุณก็หยุดกิจกรรมการอ่านไปชั่วขณะ

        " เลดี้(...) เจ้าเห็นน้องชายข้าหรือไม่? "

คุณยิ้มอ่อนๆ ชี้เจ้าเหมียวที่นอนส่ายหางซ้ายขวาสบายใจอยู่บนตัก บุตรแห่งโอดินส่ายศีรษะเบาๆ

        " โลกิ "

        นัยน์ตากลมป๊อกสีเขียวเปิดขึ้นตามเสียงเรียก แต่เมื่อแลเห็นบุคคลที่มีธุระด้วย เขาก็หยัดตัวลุกขึ้นอ้าปากหาว ยืดขาบิดขี้เกียจก่อนจะ...หมุนตัวหันหลังให้แล้วทิ้งตัวกลับลงไปเหยียดยาวบนตักคุณเหมือนเดิม...

ธอร์มองภาพนั้นด้วยสีหน้าผสมผสานระหว่างความเหนื่อยใจและความฉุนกึกในกิริยานั้น

        " อ่ะแฮ่ม...ข้าขอโทษที่จะเสียมารยาทนะ (...) "

        แล้วคนตัวใหญ่ก็เอื้อมมือคว้าหลังคอหิ้วเจ้าแมวสีดำขึ้นมาแล้วจัดการเขย่าเบาๆ โลกิในร่างเจ้าเหมียวลืมตาเปิดขึ้น ทำจมูกย่นฟุดฟิดไปมาด้วยความหงุดหงิดก่อนอุ้งเท้าข้างหนึ่งกางเล็บออกมาแล้วหันไปตะปบเข้าแก้มข้างขวาผู้เป็นพี่ชาย แน่นอนว่าเขาได้รับอิสระภาพจากการกระทำนั้นแทบจะทันที

        เจ้าแมวแปลงร่างกลับมาเป็นเจ้าชายลำดับที่สองแห่งแอสการ์ดยืนกอดอกมองพี่ชายลูบแก้มที่เป็นแนวรอยเล็บก่อนจะกระตุกยิ้มพอใจเดินกลับมาเอนกายหนุนศีรษะเรือนผมดำลงบนตักคุณ หลับตาอีกรอบแล้วกระดิกนิ้วชี้ส่งสัญญาณให้อ่านต่อ 

ดูจากสีหน้าของสมาชิกที่แก่ที่สุดในแก๊งแล้ว...คุณสาบานเลยว่าธอร์อยากพุ่งเข้ามากระชากลากคอน้องชายใจจะขาดถ้าไม่ติดว่าคุณอยู่ในรัศมีเสี่ยงลูกหลง

เขาสูดหายใจลึกกำหมัดแน่นควบคุมอารมณ์ ค่อยๆเดินมาทางพวกคุณ ยกมือกอดอกปั้นหน้าขรึมพยายามทำให้ดูน่ากลัว

        " โลกิ ไปได้แล้ว "

เจ้าของชื่อลืมตาข้างหนึ่งขึ้นพร้อมยกคิ้ว

        " ข้าไม่ว่าง "

แล้วก็ปิดตาลงเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือนิ้วเคาะหนังสือย้ำให้คุณสนองความประสงค์ 

        " แปลงร่างเป็นแมวมานัวเนียคนรักแบบนี้คือไม่ว่างงั้นเรอะ?! "

        " ข้าแค่นอนนานๆแล้วเมื่อยหลังก็เลยเปลี่ยนท่าเท่านั้นเอง "

เขาตอบด้วยสีหน้ารำคาญ คราวนี้หยิบหนังสือจากคุณไปอ่านเอง

        " ทุกคนพร้อมหมดแล้ว รอแต่เจ้าคนเดียวนี่แหละ "

โลกิวางหนังสือ ผงกหัวขึ้นจากตักคุณเล็กน้อย

        " ข้าก็ไม่ได้ขอให้ใครรอข้า "

        " โลกิ! "

ประจุไฟฟ้าแปลบปลาบแทรกอยู่ในดวงตาสีฟ้าขณะธอร์เงื้อมือขึ้นแย่งหนังสือไปจากมือจอมกวน แต่แล้วก็หยุดชะงักเพียงเท่านั้น

        " ข้าไม่อยากใช้กำลัง... "

เขาพูดเสียงต่ำพยายามสะกดอารมณ์ที่ยังคุกรุ่น โยนหนังสือคืนให้น้องชาย

        " ก็ดี "

โลกิเลิกคิ้ว พยักหน้าแสดงความพอใจทั้งที่ยังหลับตาทำให้ยิ่งดูยียวนกวนประสาทมากขึ้น ธอร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างปราชัย เขาโน้มตัวก้มลงใกล้ใบหน้าคุณ

        " (...) ช่วยทีเถอะ... "

        คุณส่งยิ้มแห้งๆแล้วผงกศีรษะให้ เทพเจ้าสายฟ้าทอดมองน้องชายหัวดื้อของตนเป็นการส่งท้ายแล้วถอนหายใจเหนื่อยๆเดินออกไป คุณเบนสายตากลับมายังร่างสูงบนตักที่หลุดเข้าไปในโลกส่วนตัวเรียบร้อย

         " โลกิ... "

คุณค่อยๆดึงหนังสือออกจากมือใหญ่เผยให้เห็นนัยน์ตาสีเขียวจ้องกลับมาด้วยประกายเจ้าเล่ห์คู่กับรอยยิ้มจางๆ นิ้วชี้เรียวยาวของเขายกขึ้นทาบริมฝีปากคุณ

        " ข้ารู้ว่าเจ้าจะพูดอะไร "

เขาเอานิ้วออก มือประสานไว้บนท้อง ขยับศีรษะหาท่าที่สบายแล้วหลับตา

        " โลกิ...แค่แป๊ปเดียวเอง...ไปเถอะ... "

เขาตะแคงเข้าหาตัวคุณแล้วเอาวงแขนกอดไว้

        " ข้าเบื่อ ประชุมไร้สาระ "

คุณไล้นิ้วเกลี่ยลอนเส้นผมสีดำสนิทขณะพยายามหาถ้อยคำโน้มน้าวอีกฝ่าย

        " ถ้าฉันยอมตามใจคุณหนึ่งอย่างล่ะ? "

เขาปรือตาเปิดขึ้นมา ริมฝีปากคลายรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ชันตัวลุกขึ้น

        " งั้นอาทิตย์หน้าเจ้าไปแอสการ์ดกับข้า "

        คุณหลุดสบถคำหยาบออกมา...ลืมสนิทว่าโลกิพยายามตื๊อจะพาคุณไปเจอพ่อแม่ของเขามาได้พักใหญ่แล้ว ซึ่งแน่นอนว่าไม่เป็นผลเพราะคุณเอาตัวรอดด้วยการพยายามบ่ายเบี่ยงผลัดประวิงเวลามาตลอด ไม่ใช่ไม่อยากนะ แต่คุณแค่รู้สึกว่าตัวเองยังไม่พร้อมก็เท่านั้นเอง...

        " ด-เดี๋ยว...คิดดูอีกที--"

เขาขัดจังหวะคุณอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นการขัดด้วยริมฝีปากแทนนิ้วชี้

        " เจ้าให้สัญญาแล้ว ที่รัก...ข้าอาจเป็นเทพแห่งการโกหก แต่ไม่ได้แปลว่าข้าไม่ปรารถนาความจริงใจจากคนอื่น "

เขาเอ่ยทิ้งท้ายพร้อมระบายรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

..........................................................................................................................................................................................................................................................................................

ป.ล.1 สืบเนื่องจากไรท์เพิ่งจะมีโอกาสได้ย้อนกลับมาดูหนังเรื่องธอร์ แร็กนาร็อคเมื่อไม่นานมานี้(อย่าถามเลยว่าไรท์ไปกินไรผิดสำแดงมา...ไรท์ผู้นี้ก็เป็นเช่นนี้แล อยู่ดีๆนึกชื่อหนังไรขึ้นได้ก็คึกไปดูซะบัดเดี๋ยวนั้น...) แล้วไรท์ก็เกิดชอบคุณน้องโลกิขึ้นมา...ทั้งที่เมื่อก่อนตอนดูครั้งแรกก็เฉยๆนะ...เจองี้เลยอ่ะจัดสักหน่อยระหว่างนั่งรถ

ป.ล.สุดท้าย คิวของอาทิตย์นี้ก็เหมือนเดิมจ้า คุณหมัดเดียวจอดไซตามะนั่นเอง