ลำดับตอนที่ #69
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #69 : [Conan] Amuro Tooru x Reader : I'm sorry [Request]
Pairing : Amuro Tooru x Reader
Theme : Fluff apology
Summary : ฉันงอนเธอก็ง้อด้วยนะ
..........................................................................................................................................................................................................................................
บนถนนหนทางมืดสนิทในยามหัวค่ำเหลือเพียงแสงสลัวเป็นจุดๆจากเสาไฟส่องถนนและป้ายไฟจากตึกอาคารร้านรวงต่างๆ ท่ามกลางบรรดามนุษย์ท่องราตรีที่เดินขวักไขว่ไปมาเพื่อสรรหาความรื่นเริงบันเทิงใจหลังการทำงานอันเหน็ดเหนื่อยในตอนกลางวัน แต่...ใครจะรู้ว่ามีบุคคลหนึ่งในนั้นกำลังอยู่ในอารมณ์ตึงเครียดมืดบอดแปดด้านกับชีวิตของตนเองอยู่ในขณะนี้
ร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาคมคายกำลังจับจองที่นั่งบนเก้าอี้สาธารณะตัวหนึ่งบนทางเท้าของสี่แยกย่านอากิฮาบาระกำลังหยิบโทรศัพท์มือถือกดโทรออกหาใครบางคนเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วนของวันนี้
' ขออภัย หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่ในภายหลัง หรือฝากข้อความเสียงทิ้งไว้หลังเสียงสัญญาณ --ติ๊ด~'
เสียงตอบกลับอัตโนมัติแทนที่จะเป็นปลายสายของแฟนสาวที่เขาต้องการคุยด้วยทำให้โทโอรุเกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมา เขากดตัดสายทิ้งแล้วเปลี่ยนมาเช็คข้อความในโทรศัพท์ ในนั้นไม่มีอะไรใหม่นอกจากข้อความเก่าที่เขาส่งหาเธอไปตั้งแต่ตอนเที่ยงวัน เขาถอนหายใจแล้วพิมพ์ข้อความชุดใหม่ส่งไปหาเธอ
' เฮ้(...)
ฉันเพิ่งมาถึงโตเกียวเมื่อกี้นี้ ถ้าเธอไม่ว่าอะไรฉันขอไปค้างห้องเธอคืนนี้ได้ไหม? พอดีรีบกลับจนลืมจองที่พักน่ะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปเที่ยวทั้งวันเลย ถือว่าเป็นการชดเชยเรื่องที่ฉันผิดสัญญาเอาไว้ ดีไหม? โอเคไม่โอเคยังไงก็...ส่งข้อความหรือโทรกลับมาก็แล้วกัน
ป.ล. เรื่องเมื่อวันนั้นฉันขอโทษจริงๆนะ
โทรุคุงของเธอ '
โทโอรุมองหน้าจอแล้วถอนหายใจเหน็ดเหนื่อย แขนข้างหนึ่งยกขึ้นพาดก่ายหน้าผากราวกับคนหมดอาลัยตายอยากขณะนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อวานนี้ซึ่งเป็นสาเหตุที่มาที่ไปของคนเซื่องซึมอย่างเขาในวันนี้
" อีกแล้วเหรอ? "
(...)พูดห้วนสวนกลับมาทันทีที่ได้ยินเขาบอกเลื่อนนัดเดท น้ำเสียงของเจ้าหล่อนทำเขาสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุอึมครึมที่เริ่มก่อตัว
" ใช่...ขอโทษนะ พอดีมีงานด่วนกะทันหันน่ะ "
เขาตอบเสียงสลด รู้สึกถึงเม็ดเหงื่อที่เริ้มผุดขึ้นมาตามไรผม
" อามุโระ โทโอรุ นี่ครั้งที่สี่ของเดือนนี้แล้วนะที่นายเบี้ยวนัด "
เธอเสริมซ้ำ เน้นเสียงตรงคำว่า'เบี้ยวนัด'เป็นพิเศษพร้อมเรียกขานนามของแฟนหนุ่มแบบเต็มยศซึ่งเป็นสัญญาณที่เธอมักจะทำเพื่อให้เขารับรู้ว่าเธอหัวเสียและจริงจังเอามากๆในหัวเรื่องที่เป็นประเด็นชนวน
" ฉันรู้..คนสวย..."
เขาตอบเสียงอ่อย เรียกเธอด้วยสรรพนามที่เขามักจะใช้เวลาอยากออดอ้อนเอาใจหรืออยากกล่อมเกลาให้อีกฝ่ายอารมณ์ดีใจเย็นลง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเมื่อเขาได้รับปฏิกิริยาเป็นเสียงถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดของเธอแทนที่จะเป็นเสียงหัวเราะด้วยความขวยเขินชอบใจเหมือนทุกที
" ช่วงนี้งานฉันแน่นจริงๆ เธอก็รู้ว่าหมอนั่นเป็นยังไงเวลาที่เขาจะเอาอะไรสักอย่าง "
เสียงผ่อนลมหายใจยาวดังมาจากปลายสายทำเอาเขาต้องใช้หลังมือปาดหน้าผากไล่ความรู้สึกรุ่มๆร้อนๆไม่สบายใจ
" รู้ไหม บางครั้งฉันก็คิดว่านายหยวนๆกับชีวิตบ้างก็ดีนะ โอเค--ฉันเข้าใจว่าพวกชุดดำนั่นน่ะเจ้ากี้เจ้าการไร้หัวใจ แต่ก็ใช่ว่าพวกเขาจะรู้นี่นาถ้านายจะแอบแวบจากภารกิจสักสิบห้านาทีเพื่อแวะมาหาฉันบ้าง ทีฉันยังเคยเข้างานครึ่งบ่ายสายไปครึ่งชั่วโมงเพื่อมากินข้าวกับนายเลย "
โทโอรุยกมือใหญ่ขยี้เรือนผมบลอนด์นวลอ่อนอย่างจนตรอก
" ถ้าทำได้มันก็อยากทำหรอกนะ--แต่ว่ามันก็เสี่ยงถ้าฉันหลุดสมาธิไปน่ะสิ ทำไมเราไม่รอวันอื่นที่ฉันว่างหรือ--"
"--พูดยังกะตัวเองมีวันว่างงั้นล่ะ "
(...)แทรกขึ้นมา ฟังดูมีน้ำโหยั๊วะขึ้นทุกขณะ เขาเอามือขยี้ผมอีกครั้งจนมันยุ่งเหยิง มันสมองในหัวเต้นเป็นจังหวะแซมบ้าอย่างคลุ้มคลั่งจากการพยายามเลือกสรรถ้อยคำมาฉุดให้บรรยากาศดีขึ้น
" ฟังนะ เอางี้ไหม--บางทีฉันอาจจะหาวันลาหยุดได้บ้างในช่วง--"
" --ไม่ต้องหรอก นายอยู่ทำงานไปเถอะ ฟังดูเหมือนมันจะกลายเป็นอวัยวะที่สามสิบสามของนายไปแล้ว "
เธอตัดบทก่อนสายจะถูกวางไป ทิ้งลูกระเบิดถ้อยคำสุดเจ็บปวดเล่นวนเวียนก้องไปทั่วทั้งหัวของเขา
.
.
.
.
.
.
.
.
นัยน์ตาสีฟ้าอมเทาของโทโอรุกะพริบปริบหลังหลุดจากห้วงภวังค์กลับเข้าสู่ปัจจุบัน เขาเหลือบมองก้มดูโทรศัพท์อีกครั้ง มันยังคงเงี่ยบฉี่นิ่งสนิทไร้วี่แววของข้อความการติดต่อใหม่ใดๆ เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ มือกดปุ่มโทรออกไปหาเบอร์เดิมอีกครั้ง
ได้โปรดเปิดเครื่องรับสายฉันทีเถอะน่า...
เขานึกโอดครวญในใจ ตบปลายเท้าลงกับพื้นไปมาด้วยความร้อนใจ เป็นอีกครั้งที่เขาได้รับการตอบกลับเป็นเสียงอัตโนมัติแทนปลายสาย เพื่อไม่ให้เสียเวลา เขากดตัดสายทิ้งทันทีแล้วเปลี่ยนเป็นกดเบอร์ใหม่ซึ่งเป็นเบอร์ของเพื่อนอีกคนที่รู้จักมักจี่
โชคดีที่คราวนี้สรวงสวรรค์เมตตาเข้าข้างเขาบ้างเพราะอีกฝ่ายกดรับสายแทบจะทันทีที่โทรออกไป
" ฮัลโหลโทโอรุคุง โทรมาตอนนี้มีอะไรหรือเปล่า? "
เสียงสดใสระคนแปลกใจของรันแล่นออกมาจากปลายสาย
" หวัดดีรัน...แค่จะโทรมาเรื่อง(...)น่ะ เธอพอจะรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับ(...)รึเปล่า? ฉันติดต่อหาเขาไม่ได้เลย "
" เอ๊ะ (...)น่ะเหรอ? แปลกจัง..เธอก็ปกตินี่นา--อ๊ะ!-เดี๋ยวก่อนนะ พูดแล้วก็นึกขึ้นได้ รู้สึกว่าวันสองวันก่อนเธอดูไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ เหมือนเธอจะหัวเสียกับอะไรสักอย่างนี่ล่ะมั้ง โซโนโกะก็เลยชวนเธอไปเที่ยวทะเลย้อมใจด้วยกันสองคน "
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็สีหน้าเจื่อนลงไปจากเดิมที่สลดเซื่องซึมมากอยู่แล้ว
" เพราะฉันเองแหละ--เขาโกรธที่ฉันเลื่อนนัด "
" ว่าแล้วเชียว...มิน่าล่ะเธอถึงได้ดูเซ็งๆตอนฉันถามเรื่องนัดเดท "
" แล้ว--เธอพอจะรู้ไหมว่า(...)จะกลับเมื่อไหร่? "
ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งปล่อยให้เขาฟังเสียงโทรทัศน์ที่แว่วลอดเข้ามา
" กลับวันนี้แหละ...เมื่อตอนบ่ายโซโนโกะส่งข้อความมาบอกว่าออกจากโรงแรมแล้ว เพราะงั้นก็คงกลับมาถึงตอนดึกๆแหละ ฉันว่านะ "
" งั้นเหรอ โอเค ขอบคุณมากนะรัน...ราตรีสวัสดิ์ "
เขากดวางสายก่อนจะก้มดูนาฬิกา ตอนนี้หน้าปัดของมันบอกเวลาเกือบสามทุ่ม ถ้าคำนวณจากที่รันบอกแล้ว ก็แปลว่ามีโอกาสครึ่งต่อครึ่งที่(...)อาจจะกลับมาถึงห้องพักแล้ว เขาไม่รอช้าบังคับตัวเองลุกจากที่นั่งจ้ำอ้าวตรงดิ่งไปยังสถานีรถไฟทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างสูงของโทโอรุยืนคอตกห่อเหี่ยวอยู่หน้าประตูห้องอพาร์ทเมนต์ของแฟนสาวที่ยังคงเงียบสนิทนิ่งไม่ไหวติงหลังจากเขาบรรจงเคาะประตูไปแล้วห้ารอบ เขาเดินเข้าไปใกล้และเอาใบหูแนบกับบานพับ สิ่งที่เขารับรู้ได้มีเพียงความเงียบสงัด ไม่มีเสียงการเคลื่อนไหวและไม่มีแม้แต่เสียงเครื่องปรับอากาศ เขาถอนหายใจขณะทิ้งตัวลงนั่งพิงผนังข้างประตูห้องอย่างท้อใจ สายตาก้มดูนาฬิกาอีกครั้ง
สามทุ่มสี่สิบสอง...
เขายกขาขึ้นมาในท่านั่งกอดเข่าก่อนจะซุกศีรษะผมบลอนด์ในวงแขนแล้วผ่อนลมหายใจยาวด้วยความเหน็ดเหนื่อย
รู้งี้น่าจะงีบบนรถไฟมาก่อนซะก็ดี...เหนื่อยจังแฮะ
ชายหนุ่มบ่นในใจ มือใหญ่ล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดดู...ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ไม่มีข้อความใหม่และสายเรียกเข้า เขาตัดสินใจกดพิมพ์ข้อความใหม่ส่งหปอีกครั้งแม้ลึกๆจะเดาได้ยู่แล้วว่าเธอไม่น่าจะตอบกลับ แต่อย่างน้อยการบอกกล่าวให้เธอรับทราบก็ทำเขาสบายใจมากกว่าการยืนรอแบบลมๆแล้งๆโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่อง
' (...)
ตอนนี้ฉันยืนรออยู่หน้าอพาร์ตเมนต์เธอแล้วนะ'
เจ้าของโทรศัพท์ถอนหายใจยาวออกมาอีกครั้งหลังข้อความถูกส่งไป เขาเบนสายตามองออกไปนอกหน้าต่างโถงทางเดินจ้องมองวิวตึกอาคารต่างๆอย่างล่องลอยไรจุดหมายขณะปล่อยห้วงความคิดของตนเองฟุ้งซ่านไปไกล
ณ บัดนี้ อามุโระ โทโอรุผู้นี้มั่นใจมากว่าในบรรดาประชากรชาวโลกทั้งหมดทั้งมวลนั้นในวันนี้ไม่มีใครจะมีชะตากรรมอเนจอนาถเท่าเขาอีกแล้ว...ชายหนุ่มน่าสงสารผู้ระเห็จระเหินรีบร้อนเดินทางมาตามง้อแฟนถึงที่เพียงเพื่อจะพบกับที่พักอาศัยอันว่างเปล่าเพราะเธอหนีไปเที่ยวย้อมใจกับเพื่อนสาวปล่อยให้เขาต้องกลายเป็นคนพเนจรนั่งรออยู่หน้าประตูโดยมิอาจรู้ได้เลยว่าเจ้าของห้องพ่วงตำแหน่งคนรักจะกลับมาเมื่อใด...
ยิ่งคิดไกลเท่าไหร่ก็ดูเหมือนว่าโสตประสาททั้งศีรษะของโทโอรุจะอ่อนล้าหมดแรงมากขึ้นทุกขณะ จนกระทั่งภาพของโถงทางเดินที่มีประตูห้องพักเรียงรายตามผนังถูกแทนที่ด้วยภาพสีดำยามเมื่อเปลือกตาของเจ้าตัวปิดเข้าหากัน
.
.
.
.
.
.
.
.
" เฮ้...ทำไมมานั่งเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ตรงนี้น่ะ? "
น้ำเสียงหวานอ่อนโยนเรียกเขาให้ออกจากห้วงความฝันพร้อมสัมผัสนุ่มนวลที่แตะลงบนบ่าเขาเบาๆ นัยน์ตาสีฟ้าเทาปรือเปิดขึ้นอย่างช้าๆด้วยฤทธิ์ของความงัวเงียง่วงนอน ภาพเลือนรางของร่างที่ยืนอยู่ข้างหน้าทำเอาเขาย่นคิ้วน้อยๆด้วยความสงสัยก่อนมือใหญ่จะยกขึ้นขยี้ตาเร่งให้ร่างกายตื่นตัว ภาพมัวเบลอนั้นค่อยๆปรับเข้าหากันชัดขึ้นจนสามารถเห็นอีกฝ่ายได้ชัด คราวนี้เขาถึงกับตื่นเต็มตัวอัตโนมัติเพราะคนตรงหน้านั้นคือคนที่เขารอคอยที่จะพบเจอมาตลอดทั้งวัน
" (...)! "
เขาร้องขณะกวาดสายตามองดูเธอ จากเสื้อผ้าลำลองซึ่งเป็นเสื้อยืดคู่กับกางเกงยีนขาสามส่วนพร้อมแว่นกันแดดใล่โทนสีชาเสียบอยู่ที่คอเสื้อ ใบหน้าสวยน่ารักที่มีเครื่องสำอางแต่งแต้มอย่างสมบูรณ์แบบกำลังพอดี เรือนผมสี(...)ที่ยังอยู่ทรงคงรูปไว้สวยงามและกระเป๋าเดินทางที่อยู่ข้างหลังเป็นเครื่องบ่งบอกว่าเธอเพิ่งจะมาถึงหมาดๆ
" เธอเพิ่งมาถึงเหรอ? "
เธอหยักยิ้มน้อยๆ พยักหน้าให้เขา
" แล้วตกลงนายมาทำอะไรตรงนี้? "
เขาหัวเราะแหะๆยิ้มเจื่อนๆด้วยความเขินอาย
" มารอเธอไง..แบบว่า...มาขอโทษเรื่องที่ผิดนัด "
เขาเฉลยเมื่อเห็นคิ้วสวยของเจ้าหล่อนเลิกขึ้นสูงด้วยความสงสัย เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอก็หลุดหัวเราะออกมาด้วยความเหนียมอาย
" อ้อ--เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะ ไม่โกรธแล้วล่ะ "
ประโยคนั้นทำให้สีหน้าของโทโอรุกลับมาสดใสได้อีกครั้ง
" จริงเหรอ? "
เธอเอานิ้วเกาแก้มขณะใช้ความคิด
" จริงๆก็ยังเซ็งๆอยู่นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้อะไรกับมันมากแล้วล่ะ "
เขายกฝ่ามือลูบท้ายทอยด้วยความประหม่า
" เรื่องนั้นขอโทษจริงๆนะ ว่าแต่...ไปเที่ยวทะเลแล้วสนุกไหม?.."
เธอแค่นหัวเราะแล้วส่ายหัว
" เซ็งหนักกว่าเดิมอีก หาดกับสระว่ายน้ำคนก็เยอะ แถมส่วนใหญ่มีแต่คู่รักมาด้วยกัน ยิ่งเห็นแล้วก็...คิดถึงนาย เลยออกแนวกร่อยมากกว่าสนุก "
" แล้วนึกไงโซโนโกะชวนเธอไปเที่ยวล่ะนั่น? "
โทโอรุถาม ช่วยเธอยกกระเป๋าเดินทางเข้าไปข้างในห้อง เธอหัวเราะร่วนเมื่อได้ยินคำถามนั้น มือเรียวสวยหวีสางคลายเรือนผมก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตา
" เหตุผลคล้ายกัน เธอน้อยใจคุณมาโคโตะที่ลืมวันครบรอบน่ะ--บังเอิญเนอะ "
เธอเดินออกมาจากห้องน้ำทันเห็นเขาหน้าสลดพอดี
" ขอโทษจริงๆนะ.."
เธอยิ้มน้อยๆให้เขาพลางส่ายหัวก่อนจะวาดวงแขนคล้องคอเขา
" ก็บอกแล้วไงว่าไม่โกรธแล้ว--ว่าแต่...มารอฉันตั้งแต่กี่โมง นายน่ะ? "
เขายิ้มเจื่อนๆให้เธอ
" ตั้งแต่เกือบสี่ทุ่มน่ะ "
นัยน์ตาสี(...)ของเธอโตขึ้นด้วยความตกใจ
" นั่งรอเกือบสามชั่วโมงเพื่อจะมาง้อฉันเนี่ยนะ "
เธอร้องอุทานเสียงโทนสูงด้วยความประหลาดใจระคนอึ้ง เขาผงกศีรษะยืนยัน
" คิดไปคิดมาฉันว่าเธอพูดถูก ฉันน่าจะมีเวลามาเจอเธอบ้าง ก็เลยรีบจองตั๋วชินคันเซ็นเที่ยวสุดท้ายมาโตเกียวแล้วก็บึ่งมานี่เลย อีกอย่าง...ฉันเห็นเธอไม่รับโทรศัพท์หรือตอบข้อความกลับมาเลยกังวลน่ะ "
" อ้อ..เรื่องนั้น..."
(...)เอ่ยเสียงแผ่ว มือล้วงกระเป๋าสะพายหยิบถุงซิปล็อคพลาสติกที่มีโทรศัพท์ของเธอนอนแอ้งแม้งท่ามกลางกองข้าวสารดิบขึ้นมาให้เขายลโฉม
" โซโนโกะพลาดทำมันตกสระว่ายน้ำตอนกำลังจะถ่ายรูปกันน่ะ "
เธอหน้าขึ้นสีเรื่อด้วยความเขินอายก่อนจะบรรจงประทับริมฝีปากอ่อนนุ่มลงบนแก้มของเขา เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก คล้องวงแขนรอบแผ่นหลังของเธอ
" งั้นพรุ่งนี้...ไปเที่ยวด้วยกันไหม? พรุ่งนี้ฉันลาพักร้อนหนึ่งวัน "
(...)ฉีกยิ้มหวานแทบจะทันที แววตาของเธอระยิบระยับไปด้วยความตื่นเต้น
" ฉันอยากไปคาเฟ่ขนมที่เพิ่งเปิดใหม่ แล้วก็ไปดูหนังด้วยได้ไหม? "
ริมฝีปากของโทโอรุคลี่ยิ้ม เขาประทับจุมพิตลงบนเส้นผมของอีกฝ่าย
" ขอมาก็จัดให้ "
เธอยิ้มกว้างยิ่งกว่าเดิม
" ฉันรีบอาบน้ำดีกว่า พรุ่งนี้มีเที่ยวต้องนอนเร็ว...นายก็ด้วยล่ะ "
เธอหอมแก้มเขาทิ้งท้ายก่อนจะรีบตรงไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วหายเข้าห้องน้ำไป โทโอรุยืนมอง่ตามภาพนั้นโดยมีรอยยิ้มระบายบนริมฝีปากพลางนึกย้อนถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมา
เกือบตลอดทั้งวันนี้จนถึงเมื่อไม่กี่นาทีก่อน...เขาคิดว่าเขาอาจจะเป็นบุคคลที่โชคร้ายที่สุดในญี่ปุ่น แต่ในตอนนี้...เขาคิดว่าเขาคือคนที่โชคดีที่สุดในโลก
..........................................................................................................................................................................................................................................
ป.ล. คิวรีเควสจ้า
1. Severus Snape [Harry Potter]--Coming soon
2. Damian Wayne [DC-Batman]
3. Jyugo [Nanbaka]
4. Reborn [Katekyo Hitman Reborn]
5. Saitama [One-Punch Man]
6. Bruce Wayne [Batman]
7. Jason Todd [Batman]
8. Venom/Eddie Brock [Marvel : Venom]
9. Amamiya Hibiya [Kagerou Daze]
10. Lelouch Lamperouge [Code Geass]
11. Sonic [Sonic The Hedgehog]
12. Jyugo [Nanbaka]
13. Kujou Tenn [Idolish7]
14. Ferid Bathory [Owari no Seraph]
15. Newt Scamander [Fantastic Beasts]
16. Gellert Grindelwald [Fantastic Beasts]
17. Tom Marvolo Riddle [Harry Potter]
18. All Might [Boku no Hero Academia]
19. Hiei [Yu Yu Hakusho]
20. Gavin Reed [Detroit Become Human]
21. Charles Grey [Black Butler]
22. Akashi Seijuro [Kuroko no Basuke]
23. Shoto Todoroki [Boku no Hero Academia]
24. Kuroko Tetsuya [Kuroko no Basuke]
25. The Legion [Dead By Daylight]
26. Levi Ackerman [Attack on Titan]
27. Cedric Diggory [Harry Potter]
28. Matsuoka Rin [Free!]
29. Giant [The Iron Giant]
30. Theseus Scamander [Fantastic Beast]
31. Akaashi Keiji [Haikyuu!!]
32. Tsukishima Kei [Haikyuu!!]
33. Mukami Yuma [Diabolik Lovers]
34. Akai Shuichi [Detective Conan]
35. Okiya Subaru [Detective Conan]
36. Bakugo Katsuki [Boku no Hero Academia]
37. Akabane Karma [Assassination Classroom]
38. Killua Zoldyck [Hunter x Hunter]
39. Pharaoh Atem [Yu-Gi-Oh!]
40. Connor RK800 [Detroit Become Human]
41. Saiki Kusuo [The Disastrous Life of Saiki K.]
42. Uchiha Shisui [Naruto]
43. Trafalgar D. Water Law [One Piece]
44. Kuroo Tetsuro [Haikyuu!]
45. Nara Shikamaru [Naruto]
46. Belphegor [Katekyo Hitman Reborn]
47. Kagami Taiga [Kuroko no Basuke]
48. Leon Kennedy [Resident Evil]
49. Ray [The Promised Neverland]
50. Norman [The Promised Neverland]
51. Giotto [Katekyo Hitman Reborn]
52. Eddie Gluskin [Outlast]
53. Captain America [Marvel]
54. Okumura Rin [Blue exorcist]
55. Kris [Seven Night]
56. Gon Fleece [Hunter x Hunter]
57. Kise Ryouta [Kuroko no Basuke]
58. Takao Kazunari [Kuroko no Basuke]
59. Izuki Shun [Kuroko no Basuke]
60. Michael Meyer [Halloween]
61. Jonathan Kent [DC-Super Sons]
62. Jotaro Kujo [JoJo's Bizarre]
63. Kira Yoshikage [JoJo's Bizarre]
64. Bumblebee [Transformer]
65. Wen Ning [Mo Dao Zu Shi]
66. Vergil [Devil May Cry]
67. Star-Lord [Marvel]
68. Thor [Marvel]
69. Wei Wuxian [Mo Dao Zu Shi]
70. Lan Wangji [Mo Dao Zu Shi]
71. Jafar [Magi]
73. Erwin Smith [Attack on Titan]
74. Aizen Sosuke [Bleach]
75. Yoshida Shouyou/Utsuro [Gintama]
76. Ryan Clayton [Beyon: Two Souls]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น