ข้าเพียงอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

นางมีท่านพ่อเป็นถึงบัณฑิตอันดับหนึ่งของเมืองหลวงได้รับแต่งตั้งจากฮ่องเต้ให้สอนองค์ชายมีเกียรติแต่ไม่ได้มีอำนาจ นางก็ไม่ได้สนใจ นางเพียงอยากมีลูกและใช้ชีวิตอันสงบสุขเท่านั้น แต่เหตุใดพ่อของลูกนางดันเป็นพระเอกในนิยายที่นางเคยอ่านซะเล่า

"เรียกข้าว่าท่านพี่ซิ"

"หากข้าไม่เรียกเล่า"นางเรียกลู้จื้อมาตั้งหลายปีเหตุใดนางต้องเปลี่ยน

"ข้าก็จะจูบเจ้าทุกครั้งที่เจ้าเรียกชื่อข้า ดีหรือไม่"เขาพูดพร้อมส่งรอยยิ้มรายกาจมาให้นาง

แต่นางก็ต้องยอมรับว่าลูจื้อเป็นบุรุษที่หล่อเหลาอย่างกับปีศาจจำแลงเลยทีเดียว

"เจ้ากล้า "จางลี่พูดพร้อมชี้นิ้วไปที่ลู่จื้อ

ลู่จื้อไม่ได้พูดอะไร นอกจากดึงตัวจางลี่ไปจูบอย่างดูดดื่ม อ่า ปากนางช่างหอมหวานยิ่ง 

"หึ "

"เจ้า เจ้า!!!"จางลี่ทำอะไรไม่ได้นอกจากโมโหอยู่อย่างนั้น