Identity V สัญญาแห่งเกมไล่ล่า

ตอนที่ 3 : วันๆของฮันเตอร์

กลับมาที่คฤหาสน์ของฝั่งเซอร์ไววัลกันบ้าง

เฮ้อ ลัคกี้กายถอนหายใจ   นายจะถอนหายใจทำไมฟิโอน่าถาม  ก็มันน่าเบื่อนี่หน่าผมต้องโดนพวกผู้ล่าตีเกือบทุกวันแล้วก็กลับมาที่คฤหาสน์เป็นอย่างนี้วนไปวนมาถึงผมจะเป็นตุ๊กตาแต่ก็เจ็บทางใจได้เหมือนกันนี่ครับลัคกี้กายพูดด้วยความหมดอาลัยตายอยาก  ฉันก็เบื่อเหมือนกันนะแต่ว่าฉันพึ่งไดรับจดหมายจากเจ้าของคฤหาสน์มาว่านายหนะได้หยุด 3 วัน

หะ! อะไรนะครับผมจะได้หยุด 3 วันอย่างนั้นหรอลัคกี้กายพูดด้วยความดีใจต่างจากเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง  สงสัยเค้าคงเห็นนายลงแข่งบ่อยเกินไปก็เลยให้หยุดพักบ้าง  แล้วคุณฟิโอน่าได้หยุดรีปล่าวหละครับ  เอ่อความจริงแล้วคือ.....พวกเราได้หยุดทั้งหมดเนื่องจากตัวเกมการไลล่าจะมีการพัฒนาซึ่งจะมีผู้ล่าตัวใหม่เข้ามาด้วย  ฮันต์ตัวใหม่อย่างนั้นหรอ?  

ฝั่งคฤหาสน์ฮันเตอร์

ไม่ได้ไปล่ามานานแล้วรู้สึกจะชินกับการอยู่คฤหาสน์มากกว่าแล้วนะเนี่ยฮันเตอร์สาวแมงมุมจักรกลนามไวโอเล็ตต้าเอ่ยขึ้น   นั่นสินะครับแต่ผมเองรู้สึกเบื่อที่จะอยู่ในคฤหาสน์มากกว่าแจ็คพูดพลางฝนเล็บของตัวเองกับโต๊ะ  นายเนี่ยนะไม่ว่าจะเวลาไหนก็ชอบไล่ล่าเหมือนเคยไวโอเล็ตต้าพูดพลางเหลือบไปมองแจ็ค  รุ่นพี่ไวโอเล็ตต้าอย่ามองผมแบบนั้นสิครับแจ็คพูด   ถึงฉันจะเป็นฮันเตอร์แต่ก็ยังกลัวใบหน้าโรคจิตของนายตอนกำลังกระหายเลือดอยู่ดีแหละนะไวโอเล็ตต้าพูด

รุ่นพี่เองก็น่ากลัวเหมือนกันนะครับถ้าไม่ฟังเสียงผมคงไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิง  นายจะหาว่าฉันเป็นตัวอะไรกันแน่หะ!?ไวโอเล็ตต้าหันมามองแจ็คด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความอารมณ์ไม่ดีอยู่  อย่าพึ่งโกรธกันสิครับแต่ทำไมใบหน้ารุ่นพี่ยังยิ้มอยู่หละแจ็คถามอย่างสงสัย  เห?นี่นายไม่รู้อยู่หรอว่าฉันกำลังใส่หน้ากากอยู่ไวโอเล็ตต้าพูด  อ้าวงั้นหรอครับแสดงว่าใบหน้าจริงๆคงกำลังโกรธผมอยู่แน่เลย ฉันจะถอดให้ดูก็ได้  เอ่อพอผมรู้ว่ารุ่นพี่กำลังโกรธผมก็ไม่อยากเห็นแล้วอะครับแจ็คยิ้มแห้งๆภายใต้หน้ากากสีขาวของเค้า  งั้นฉันไปหละ  เดี๋ยวๆครับแต่ถึงอย่างนั้นก็ช่วยถอดหน้ากากให้ผมดูหน่อยเถอะครับ  เฮ้อ ไวโอเล็ตต้าถอนหายใจพลางใช้มือถอดหน้ากากฟึ่บ เธอถอดหน้ากากออกมาเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงามกว่าที่แจ็คคิด ใบหน้าที่ได้รูปและดวงตาสีเงินกำลังมองมาที่เขา  หือ? ทำไมหรอหน้าฉันดูแย่ขนาดนั้นเชียวเลยรึไงไวโอเล็ตต้าถามพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย ก็ไม่นี่ครับดูดีจะตายไปถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้รุ่นพี่ถอดทั้งหน้ากากกับจักรกลนะครับ ดูดีอย่างนั้นหรอไวโอเล็ตต้าคิดพลางสวมใส่หน้ากากตามเดิมก่อนจะเดิน ( ไต่ใยแมงมุม )ขึ้นห้องไป  พึ่งจะเคยเห็นหน้าจริงๆของรุ่นพี่ไวโอเล็ตต้าก็วันนี้หละนะแจ็คพูดกับตัวเอง

เมื่อถึงเวลาทานอาหารเย็น 

ทุกคคนมาพร้อมหน้ากันยกเว้นไวโอเล็ตต้า   สักพักก็มีร่างๆหนึ่งเดินลงบันไดมาอย่างช้าๆ  หญิงสาวผมยาวสีเทาและดวงตาสีเงินใบและริมฝีปากชมพูเข้มในชุดกระโปรงสีขาวกำลังเดินมาทางโต๊ะอาหาร แต่สายตาที่กำลังมองเธออย่างไม่อาจละได้คือเบนฮันเตอร์หนุ่มผู้สวมใส่หัวกวางเกือบทุกเวลาและจะถอดเบื่อจำเป็นเท่านั้น  เธอเป็นใครอะสไมลี่เฟซถามอย่างสงสัย  ก็รุ่นพี่ไวโอเล็ตต้าไงครับ  หะ! เอาจริงดิสไมลี่เฟซถึงกับตะลึง ไวโอเล็ตต้าไม่ได้พูดอะไรแต่กลับนั่งลงอย่างเงียบๆ  จะว่าไปพวกเราก็ถอดหน้ากากตอนรับประทานข้าวกันทุกคนแล้วก็มีแต่นายนี่หละที่ยังไม่เคยถอดมีแต่เปิดให้ให้ทานข้าวได้แต่พวกเรายังไม่เคยเห็นหน้าจริงๆของนายเลยนี่เนาะสไมลี่เฟซพูดแล้วฮันเตอร์ทุกคนรวมไวโอเล็ตต้าก็หันมามองแจ็คกันเป็นหนึ่งเดียว  อย่ามองแบบนั้นสิครับ  สุดท้ายแจ็คก็โดนถอดหน้ากากเผยให้เห็นใบหน้าอันขาวซีดและดวงตาสีทองอร่าม  มิชิโกะและไวโอเล็ตต้าที่ตอนแรกก็นิ่งเฉยแต่เมื่อได้เห็นใบหน้าของแจ็คก็ถึงกับตะลึงยิ่งกว่าคนอื่นกันเลยทีเดียว  ผมถอดให้ดูแค่นี้แหละแล้วแจ็คก็รีบใส่หน้ากากกลับดังเดิม  หลังจากนั้นทุกคนก็ขอตัวไปทำธุระของตนเอง แจ็คที่กำลังเหนื่อยล้าก็เดินเข้าห้องของตนเองและหลับไป  ติดตามตอนไปปปปปปปปปป  ตอนนี้ไม่มีไรมาก