fic:BR เกมส์นรก เด็กสาก!พันธุ์โหด

ลำดับตอนที่ #5 : BR - เข้าเรื่อง1 [ได้ฤกษ์อัพๆ]

เจนTJ ออกจากโรงเรียนได้รีบวิ่งอ้อมไปทางทิศตะวันตก... ไปทางโบสถ์... ถ้าจะฆ่าก็ต้องให้ซาดิสต์อย่างถึงที่สุด.....

อาวุธที่ได้จัดอยู่ในระดับแนวหน้า ข้อเสียคือ ถ้าใช้ทีจะรู้กันทั้งเกาะว่าอยู่จุดไหน... ต้องระวังตรงนี้ให้ดี..... ความจริงถ้าจะฆ่าอุ้ม มันก็พอไหวอยู่หรอก แต่จะเอาส้อมไปทำอะไร สึ่งหนึ่งที่เจนTJ ไม่รู้ คือ ส้อมอุ้มอาบยาพิษ.....

สวบ..ๆ...ๆ...ๆ

ฝีเท้าตามเจนTJมาในระยะประชิด ปืนกลเล็งไปทางต้นเสียง แต่ฝ่ายนั้นท่าจะรู้ตัว จึงหยุดนิ่ง สยบความเคลื่อนไหว...

เฟี้ยว...ว  -- ฉึก !

กระบี่เงินปักหน้าเจนTJ พอดี... ของใคร? เจนTJ ก้มลงหยิบขึ้นมา เบาอย่างบอกไม่ถูก

ความมืดกับความเงียบพาให้อีกฝ่ายหลบไปอย่างรวดเร็ว เจนTJ เก็บกระบี่นั้นขึ้นมา... อย่างน้อยก็น่าจะใช้ต่อสู้ระยะประชิดตัวได้.....

เป้าหมายอยู่ที่โบสถ์... อย่างน้อยคนที่มาโบสถ์น่าจะฆ่าง่ายหน่อย.....เจนTJ เพิ่มความระวังในการวิ่ง

                                                                                                                                                .....เหลือนร. 45 คน.....

ฟานวิ่งหนีให้เบาที่สุด..... ไม่น่านัดกันมาประภาคารเล้ย...ต้องมาเจอไอ้เจนTJ อาวุธที่ได้เป็นกระบี่ 3 อัน คงไม่คุ้มที่จะปะทะปืนกล.....

หลังผ่านมาพักหนึ่ง ฟานนั่งพักหอบ...ข้างๆโบสถ์  เสียงฝีเท้าเบาๆดังขึ้น ไม่ถี่มากนัก ฟานรีบหลบวูบไปหลังต้นไม้..... หนีไม่พ้นจริงๆ.....

เจนTJมองซ้าย-ขวา อย่างระวัง ก่อนวิ่งอย่างรวดเร็วไปหน้าประตูโบสถ์ เสียงประตูเปิดขึ้น ก่อนปิดเบาๆ.....

ฟานถอนหายใจหนัก ก่อนออกวิ่งไปตามทางเดิมเต็มฝีเท้า..... ถ้าเร็วพออาจจะไล่พลอยทัน.....

ทึก... ๆ... ๆ

เสียงฝีเท้าดังพร้อมๆกับที่ฟานเห็นเงาตะคุ่มๆ..... พลอยนั่นเอง.....

“ พลอย ” ฟานเรียกชื่อเบาๆ

เงานั้นชะงักนิด ก่อนหันกลับมา.....พลอยเบิ่งตากว้าง ก่อนกวักมือเร่งฟาน.....

ฟานวิ่งไปพยายามให้เกิดเสียงน้อยที่สุด แต่.....

ปังๆๆๆๆๆๆๆ!!!

เสียงปืนกลรัวดังขึ้นด้านหลัง คราวนี้ไม่ต้องห่วงเรื่องเกิดเสียงแล้ว ฟานวิ่งสุดแรงเกิด คว้าพลอยได้ก่อนรีบหลบไปทันที.....

“ แกได้อาวุธอะไรล่ะ ”  ฟานตะโกนแข่งกับเสียงปืน

“ ค้อนโว้ย! รีบหนีก่อนเหอะ ” พลอยตอบก่อนเริ่มวิ่งซิกแซก มือปืนจะได้จับจังหวะไม่ถูก...

“ อ๊ากกกกก! ” พลอยกรี๊ดแก้วหูแทบแตก

เลือดสดๆสาดใส่หน้าฟาน ก่อนที่เสียงปืนจะเงียบลง.....แสงไฟที่สะท้อนลงกับวัตถุขาวๆบริเวณต้อนแขนพลอย.....แผลลึกกว่าที่คิดไว้.....ถึงกระดูก.....

                                                                                                                                                .....เหลือนร. 45 คน.....

จ๋อมวิ่งออกจากโรงเรียนด้วยความเร็วสูง สะพายเป้ที่ได้รับไว้ด้านหลัง กอดกระเป๋าตัวเองแน่น วิ่งขึ้นป่าทึบไปอย่างไร้จุดหมาย จากป่าโปร่งธรรมดา ต้นไม้เริ่มหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ คงถึงป่าทึบแล้วสินะ.....

ไม่นานนี้เอง จ๋อมได้ยินเสียงปืนกลรัวดังขึ้นพักหนึ่ง ก่อนเสียงกรี๊ดใครบางคน แล้วก็เงียบ

แบบนี้แสดงว่ามีคนเล่นเกมส์นี้จริงๆ  แล้วถ้าเราไม่เล่นก็คงตาย.....

.....ใช่สินะ.....ฆ่าเขาก่อนที่เขาจะฆ่าเรา.....

จ๋อมเห็นอะไรบางอย่างรางๆข้างหน้า 

.....ถ้ำ.....

งั้นก็ดี คืนนี้พักที่นี่แหละ ตอนกลางคืนยังทำอะไรไม่สะดวก รอสว่างก่อนละกัน...

ข้างในถ้ำเย็นเฉียบ แคบๆ ไม่กว้างอย่างที่คิดไว้ ถ้าจะจุดไฟคงไม่ดีแน่..... เพราะจุดไม่เป็น = = ||

จ๋อมเลือกมุมในสุด ขดอยู่หลังก้อนหินใหญ่ ก่อนเริ่มรื้อกระเป๋า

อาวุธที่ได้เป็นดาบเรียวยาว..... ดาบปักษาจันทร์..... แต่จ๋อมก็ไม่มีอารมณ์จะดีใจ เพราะความหิวมีมากกว่า.....

จ๋อมค้นกระเป๋าตัวเอง พอมีขนมติดตัวอยู่บ้าง เลยทิ้งที่ได้รับแจกไว้ก่อน

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

ฟิ้ว...ว -- ฉั่วะ!

อ๊ากกกกก!

กรี๊ดดดด!

บึ้ม!!!

ฯลฯ

เสียงต่อสู้ดังต่อเนื่องดังขึ้นเรื่อยๆ คงมีการปะทะกันกลุ่มใหญ่ก่อนจบด้วยเสียงระเบิด!

จ๋อมรีบกลืนคำสุดท้าย..... วางปักษาจันทร์ไว้ข้างตัว แล้วพยายามงีบหลับ.....ยังไงก็ต้องเอาแรงไว้ก่อน

                                                                                                                                                .....เหลือนร. 45 คน.....