ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [B.A.P - YAOI] BROTHER & FRIEND. (LOJAE-DAEJAE)

    ลำดับตอนที่ #4 : BROTHER & FRIEND. 3 (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.พ. 57


    3

    วันนี้วันเสาร์ ...

     

    วันพักผ่อน ...

     

    เช้านี้ทำไมมันร้อนๆว่ะ ...

     

    อึดอัดด้วยเนี่ย ...

     

    อื้อออแน่ะ ยิ่งขยับยิ่งรัดแน่น

     

    อะไรวะ ผีอำหรอ !? ไม่นะ ;-; เอาไงดีกู

    ไม่ลืมตา! กูจะไม่ลืมตาเด็ดขาด อยากอำให้แม่-งอำไปกูยอม ดีกว่าเห็นหน้าผี

     


    พรึ่บ!!!
     

     

    ตื่นโว้ยยยยย จะนอนกอดกันอีกนานไหม !!!!”

    ผ้าห่มถูกดึงออกจากตัวพร้อมเสียงไอ้แดฮยอนมันโวยวาย มันมาช่วยกูแล้ว
    แต่เดี๋ยวนะ ... กอดคืออะไร ...

     

    กูคงต้องลืมตาแล้วล่ะ ...



    ปิ๊งป่อง  

    เฮ๊ย ! จ..จุนฮง ปล่อยได้แล้ว ตื่นๆ กอดพี่ไมวะ ละ..แล้วถอดเสื้อทำไม ?!”

     

    ฮื่อออ เสียงดังทำไม ... จะนอน ...

     

    เออ! อยากนอนนอนไปแต่ปล่อยยองแจได้แล้ว กูจะไปทำธุระกัน! ปล่อย! แยกๆ

    ไม่พูดเปล่า ไอ้บ้าดีเดือดแดฮยอนแม่-งเป็นบ้าอะไรไม่รู้ มาดึงแขนผมให้ลุกตามมันไป
    กูก็อยากไปนะแดฮยอนแต่กูติดอยู่ตรงช่วงเอวเนี่ย มึงจะกระชากทำหอกกอันใด
    !!!
    เดี๋ยวก็ได้ไปทำธุระกับแขนกูหรอก จะหลุดละเนี่ย!

     

    นั่น ... อีกคนดึงอีกคนยิ่งกอดแน่น -_-

     

    พวกคุณมึงขาดความอบอุ่นกันหรอครับ!! โว๊ะ!!

     

    โอ้ยเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดหลุดออกมาจาก...ปากกูเนี่ย โว้ยยยยย เจ็บ!!

     

    ยองแจ!”

    พี่ยองแจ!”

     

    ทีนี้จะถลามาหากูกันใหญ่ =_=

    ตอนดึงตอนยื้อกันทำไมไม่คิด !!

     

    พี่ทำพี่ยองแจเจ็บ

     

    มึงนั่นแหละ กอดยองแจไว้ทำไมล่ะ

     

    แล้วพี่จะดึงทำไม

     

    กูจะไปทำธุระกับมัน

     

    แต่ผมจะนอนกับพี่ยองแจ

     

    !!!!!

     

    โว้ยยย พอ! เป็นห่าอะไรกันเนี่ย เห็นกูนั่งเงียบให้ยื้อกูเล่น กูไม่ได้สนุกนะ

     

    “……”

    “…….”

     

    เงียบแดรกเลยสิ -_-

     

    ไปๆแยกๆ แดฮยอนมึงไปรอกูข้างล่างเดี๋ยวตามไป ส่วนจุนฮงจะนอนก็นอนต่อไป พี่จะไปอาบน้ำ

     

    ผมอาบด้วย

     

    ไม่ได้!!!”

     

    แดฮยอน ... มึงแดรกโทรโข่งหรือฆ้องผู้ใหญ่ลีเข้าไปหรือเปล่า จะแหกปากเสียงดังทำไม

     

    ผมหมายถึงผมไม่นอนแล้ว จะอาบน้ำเหมือนกัน แต่ให้พี่ยองแจอาบก่อน ไม่ได้จะอาบพร้อมกันซักหน่อยนี่ครับ ... เพื่อนพี่ยองแจ

     

    จุนฮงพูดพร้อมจ้องหน้าไอ้แดฮยอนแบบ ... แบบนี้ยังไงว่ะ เหมือนมันกำลังจะพยายามเอาชนะกันอยู่อย่างงั้นแหละ แดฮยอนแม่-งก็ยืนจ้องทำหน้ายักษ์ใส่จุนฮง เป็นห่าไรกัน

     

    เออๆ มึงสองคนจะทำไรก็ทำ เหมือนมีเรื่องจะเคลียร์กัน กูไม่ยุ่ง กูไปอาบน้ำละ โว๊ะ!”
    ผมบอกปัดๆแล้วเดินหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป ลูกผู้ชายมีไรต้องเคลียร์! 
    ปล่อยให้พวกแม่-งเคลียร์กันไป เพิ่งเจอกันวันเดียว ทำท่าอย่างกับเกลียดกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน

     

     

     

    อย่าแตะตัวยองแจอีก

     

    หลังจากที่ยองแจเดินเข้าไปอาบน้ำ เมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลแดฮยอนจึงมั่นใจว่ายองแจจะไม่ได้ยินในสิ่งที่เขากำลังจะพูด

     

    พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามผมครับ

     !!!!!


    กูเป็นเพื่อนมัน

     

    งั้นผมก็ขอห้ามไม่ให้พี่มายุ่งกับพี่ยองแจของผม

     

    มึงไม่มีสิทธิ์สั่งกู มึงมันก็แค่เด็กที่ยองแจเห็นเป็นแค่น้องชาย

     

    แล้วมันต่างจากคนที่พี่ยองแจเห็นเป็นแค่เพื่อนตรงไหนล่ะครับ

      !!!!!!

    หึ พี่ก็เป็นได้แค่เพื่อน ผมก็เป็นได้แค่น้องชาย แต่ดูท่าท่างสถานะผมจะคุ้มกว่า วันนี้ได้กอด ... ส่วนเมื่อคืนก็ได้จูบ ... วันต่อๆไปคง ..

     

    มึง!!” แดฮยอนเดินก้าวยาวๆหวังจะซัดหน้าไอ้เด็กปากดีตรงหน้าซักทีสองที แต่ยังไม่ทันก้าวไปถึงไหนก็ต้องหยุดชะงักเสียก่อน ...

     

     

     

     

    ยองแจเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ผูกอยู่ที่เอว ยืนหันหลังให้แดฮยอนกับจุนฮง ความยาวของผ้าเช็ดตัวก็ไม่มากทำให้คนแถวนั้น(?)เห็นเรียวขาวได้สะดวกตาสุดๆ

     

    'ยองแจแม่-ง ขาวฉิบหายเลย'  

     

    คอขาวๆเอียงไปมารับสัมผัสของผ้าขนหนูผืนเล็กที่ยองแจใช้เช็ดอยู่เป็นประจำ

     

    'พี่ยองแจแม่-งโคตรเอ็กซ์เลย'

     

    ยองแจเริ่มใช้ผ้าขนหนูถูไปตามตัว ไหล่ ... หลัง ... เอว แล้วก็ค่อยๆหันหน้ามา

     

    เหี้ย !!!! พวกมึงต่อยกันหรอ เลือดเต็มเลย !! กูบอกให้เคลียร์กันดีๆไง !”

     

     

    ยัง...ยองแจ ยัง... ไม่ต่อยกันเลย ... แต่โดนมึงน็อคเข้าเต็มๆเลยยองแจ ...


    -------------------------------------------------------------


    ตอนนี้ผมอยู่ห้างสรรพสินค้าแห่งนึงล่ะครับใกล้ๆบ้านเนี่ยแหละ มาทำธุระไงครับ ธุระของคุณจองแดฮยอน คือการมาดูหนังครับ =_=

    แม่.งไปปลุกผมถึงบ้านตั้งแต่เช้าเพื่อจะมาชวนไปดูหนัง ธุระสำคัญมากสินะคุณเพื่อน!

     

     

    พูดถึงเรื่องเมื่อเช้าที่สองคนนั้นเลือดกำเดาไหล ผมก็คิดว่ามันเคลียร์กันถึงขั้นลงไม้ลงมือ แต่ที่ไหนได้มันบอกว่าอากาศร้อน ... เอ่อะ ... มันร้อนหรอวะ ? นี่แหละที่กูละสงสัยฉิบหาย

     

    นี่ห้องกูมันร้อนขนาดนั้นเลยหรอวะ?ผมบ่นพึมพำเบา

     

    ห๊ะ?อะไรนะแดฮยอนคนหูดี ขนาดบ่นพึมพำเบาๆมันยังได้ยิน

     

    เปล่าหรอก กูก็แค่สงสัยว่าห้องกูแอร์มันเสียหรอวะ พวกมึงถึงได้ร้อนอะไรกันขนาดนั้น

     

    เอ่อะ...กูว่ากูคงเป็นแผลในจมูกด้วยมั้ง เลือดมันเลยไหล

    แดฮยอน...มึงไปแคะแกะเการูจมูกอะไรขนาดจนเป็นแผลวะ -_-

     

    แต่ผมร้อนจริงๆนะครับ ไม่งั้นไม่ถอดเสื้อนอนหรอก

     

    เอ่อ ผมคงไม่ได้บอกสินะครับว่า จุนฮงมันมาดูหนังด้วย

    ซึ่งตอนแรกแดฮยอนมันไม่ยอมให้มาด้วย แต่แม่ผมบอกว่าให้พาน้องมันมาเที่ยวรอบไว้ๆ จะได้จำทางจำสถานที่ได้ แดฮยอนมันเลยไม่กล้าเถียงแม่ผม จนต้องมากันหมดนี่แหละ

     

    เสือ ก!”

    =__= ไอ้ดำนี่ก็ปากแมวตลอด เป็นอะไรของมัน วันนี้รู้สึกของขึ้นตลอด

     

    ดูท่าทางเพื่อนพี่ยองแจจะไม่ค่อยชอบผมนะครับ..

    =__= ไอ้เด็กนี่ก็อ้อนตลอด ทำไมต้องทำเสียงอ่อนเสียงหวาน คือกูจะสงสารไง

     

    ถามจริงทั้งสองคนเลย มีปัญหาอะไรกันวะ? ทำไมดูอย่างกับเกลียดกันมาเป็นสิบๆชาติ

     

    “….”

    “….”

     

    แหน่ะ หยิ่งอีกนะครัชแหม่ ไม่ตอบกูสักคน =__=

     

    เออได้ ไม่ตอบก็ไม่ต้องตอบ กูไปละ

     

    ไปไหน/ไปไหน

     

    ที่นี้ล่ะพร้อมเพรียงเชียวนะมึง รั้งแขนกูอีกตังหาก เป็นห่าอะไรกันวะเนี่ยคนหล่องง!!

     

    ไปดูหนังไง ยืนรอคำตอบจากพวกมึง กูคงต้องรอจนโรงหนังปิด แม่ งเสียเวลา ปล่อยได้ล่ะ จะไปซื้อตั๋ว

     

    เดี๋ยวกูซื้อให้ รอตรงนี้แหละ

    อืม

    ผมตอบแดฮยอนไปพร้อมพยักหน้าส่งๆ มันจะไปซื้อตั๋วเรื่องไร ผมก็ตามใจมันแหละครับ เพราะไม่มีหนังอะไรที่อยากดูเป็นพิเศษอยู่แล้ว แต่ยังไม่ทันไร แดฮยอนมันก็เดินกลับมาอีกรอบ ตังค์ไม่พอหรอวะ ? =__=

     

    นี่มึ...เอ่อะ น้องของยองแจอ่ะ

     

    ผมชื่อเจลโล่ 

     

    เออ! เจลลงเจลโล่อะไรก็นั่นแหละ มากับกู

     

    ทำไมผมต้องไปกับพี่ล่ะครับ ผมจะอยู่กับพี่ยองแจ

     

    นั่นแหละเหตุผลที่ต้องไปกับกู!”

     

    อีกล่ะ ... แม่ งโวยวายกันอีกละ โว้ยยยย

     

    ตกลงจะได้ดูไหมหนังน่ะ? ถ้าไม่ กูจะได้กลับบ้าน จะไปซื้อตั๋วก็ไป อีกอย่างพี่อยู่คนเดียวได้ ไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนหรอก ไปกับมันเหอะผมพูดบอกเพราะเริ่มรู้สึกรำคาญที่จะทำอะไรก็ดูมีปัญหาไปซะหมด บอกปัดๆให้จุนฮงไปกับแดฮยอนเพราะรู้ว่าคนอย่าง

    แดฮยอนมันก็เอาแต่ใจพอสมควร ขี้เกียจมาฟังมันงอแง =__= เลยให้น้องยอมๆมันไป

     

    ก็ได้ครับ

    น้องมันตอบเสียงหงอย แต่ก็ยอมเดินตามแดฮยอนไปอยู่ดี เฮ้อ ผมไม่เข้าใจมันสองคนจริงๆนะครับเนี่ย

     

    ....................

    ..............

    .......

    ...
    .

     

    หลังจากดูหนังเสร็จ เอ่อะ .. จะเรียกว่าดูหรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ เพราะผมหลับ ! -_- ก็คนมันง่วงนี่หว่า เลยเผลอหลับไป แต่ช่างเถอะไม่เสียดายค่าหนังอยู่แล้วเพราะแดฮยอนมันจ่าย ฮ่าๆ แต่แดฮยอนนี่ดิ ผมว่าก่อนที่ผมจะหลับมันเอาแต่จ้องมาทางผมนะ พอๆกับจุนฮงแหละ มันจะมาร่วมใจจ้องมองหน้ากูเพื่อ? =_= หนังดีๆมีให้ดูไม่ดูเสือ กมาดูหนังหน้ากู ... คนหน้าดีนี่มันลำบากเหมือนนะครับ ...

     

    หนังสนุกไหมครับพี่ยองแจ

    ระหว่างที่กำลังเดินหาร้านอาหารกินกันก่อนกลับบ้าน จุนฮงมันก็ถามขึ้นมา

     

    ก็น่าจะสนุกมั้ง พี่ดูตอนเริ่มกับตอนจบอ่า พี่หลับ ฮ่าๆ แล้วหนังมันเป็นไง จุนฮงว่าสนุกไหมล่ะ

     

    น่ารักมากครับ

     

    หนังมันแนวแอคชั่น มองยังไงน่ารักวะ พวกไม่มีจิตวิญญาณในการดูหนัง!”

    แดฮยอนมันแซะน้องอีกละ บักห่านี่แหม =_=

     

    ผมไม่ได้หมายถึงหนัง ผมหมายถึงพี่ยองแจตอนหลับต่างหาก ... น่ารักมากครับ

     

    “.......”

    “.......”

     

    เงียบแดรกเลยครับ .... เงียบกันหมด ด...เด็กนี่มันบ้าไปแล้วหรือไงวะ

     

    บ..บ้า ฮ่าๆ น่ารักอะไร นอนน้ำลายไหลด้วยมั้งรู้สึก ฮ่าๆ

    ปากก็ว่าน้องมันบ้า ... แต่กูนี่สิท่าจะบ้าของจริง จะเขินทำไมวะ! ////

     

    นั่นดิ! แม่ ง หลับโคตรอุบาทว์ ปากนี่อ้ากว้างกว่าจอหนังอีก น่ารักตรงไหนวะ

    !!!!!!!

    โห ไอ้ดำ!!”

    ขึ้นสิครัช โมโหสิครัช หนอยยยย จากหน้าที่เปื้อนยิ้มเขินอายเมื่อครู่ กูละอยากจะแปลงร่างเป็นป้าลีน่าจังชี้หน้าด่ามึงจริงๆ ปากดีจริงๆ นะมึง จองแดฮยอน

     

     

     

     

     

    จากใจผู้ชายตัวดำๆ ... จองแดฮยอน

    แม่ ง ... ไอ้เด็กเปรตนั่นมันไปเอาความกล้ามาจากไหนหนักหนาวะ! หงุดหงิดเว้ยยยย ปกติแค่ลำพังเป็น เพื่อนก็หนักใจ หนักปาก ไม่กล้าพูดอะไรอย่างที่ใจอยากจะทำอยู่แล้ว ยิ่งมีคู่แข่งน่ากลัวแบบนี้ แล้วกูจะเอาอะไรไปสู้วะ ...

     

    ตอนดูหนังยองแจมันหลับ มันไม่ได้น่ารักนะ ... แต่มัน น่าฟัดไอ้เนี่ยก็ขยันอ่อย(?) กูดูหนังไม่รู้เรื่องก็เพราะมึงนี่แหละ! พอโดนไอ้เด็กเปรตหน้าด้านชมหน่อยว่าน่ารัก แม่ งยืนยิ้มเขินอยู่นั่นเอง กูหงุดหงิดนะโว้ยยยยย เข้าใจกูไหมเนี่ย ! มีใครเข้าใจกูไหม ! แล้วทำไงได้ล่ะ ใจกูมันก็เห็นด้วยกับไอ้เด็กนั่นว่ามึงมันน่ารัก แต่ปากกูไง แม่ ง สงสัยทะเลาะกันอยู่กับใจกูเนี่ย เสือ กไปด่ายองแจมันซะงั้น โถ่ ... ชีวิตกู

     

    เวลาอยู่ต่อหน้าคนที่ตัวเองรัก ...

    ผิดมากไหม ... ที่ผมไม่หน้าด้านเหมือนไอ้เด็กเปรตนั่น

    ผิดมากไหม ... ที่ผมพูดจาหวานๆไม่ได้เหมือนไอ้เด็กเปรตนั่น

    ผิดมากไหม ... ที่ผมปากไม่ตรงกับใจเหมือนไอ้เด็กเปรตนั่น

     

     

    ผิดมากไหม ... ที่ผมรักมันแทบตาย ... แต่ผมพูดออกไปไม่ได้แค่นั้นเอง






     

    -------------------------------------------------------------------------------------

    ตัวเองงงงงงงงงง คิดว่าจะมีตอนที่ 4 ป้ะ? กรั่ก ๆ ๆ 55555555
    ข้าหายไปนาน ... ข้ารู้ตัว ... ข้าขอโทษ ... 55555555
    เอาจริงๆ ฟิคมันก็กากอ่านะ แล้วก็เริ่มๆตัน คือแบบพล็อตเรื่องใหม่มันแว้บเข้ามาในหัว 5555555 

    แต่ที่หายไปคือ ติดเรียนนะคะ (ดูดีป้ะให้ทาย?5555)

    จะพยายามรวบรัดให้จบเร็วๆ แล้วแต่งเรื่องใหม่ ให้ดีกว่านี้ (เป็นกำลังใจให้ด้วยนะฮะ อิอิ) หรือเรื่องนี้ ... อาจไม่จบ ... 55555555555555555555555555555555555555555555555555555

    ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านกัน ชุ้บ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×