รัก วุ่นๆ กับชีวิต ม.ต้น

ลำดับตอนที่ #5 : เมื่อชั้นแอบบชอบรุ่นพี่?(ตอนพิเศษ)

เอ่อ..ตอนนี้ เปนตอนพิเศษไม่มีตัวละครเก่า จะมีตัวละครหลักอยู่แค่ 2 คน คือ ชั้นและรุ่นพี่ นะ

เรื่องมีอยู่ว่า....

ตอนนั้นชั้นอยู่ ป.5 ชั้นได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึ่ง ชื่อ พี่โอ้ต ปัจจุบัน อยู่ ม.2 ห้อง 14 (รึป่าว) ช่วงนั้น พี่โอ้ตกับชั้นเรียนอยู่ที่ โรงเรียน ถนอมพิศวิทยา ตอนนั้นชั้นเรียนวันเสาร์ของคุณครูไสวรินทร์ สอนแค่วิชา สังคมศึกษา เดิมที่ห้องที่สอนเป็นห้องเรียนของชั้นเอง เพราะ นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้...

 07.00 น. ก่อนเข้าเรียน 1 ช.ม

ชั้นมาถึงเปนคนที่ 2 ของห้อง พี่โอ้ต มาเปนคนแรกของห้อง ในเวลานั้น พี่โอ้ต กำลังตีปิงปองอยู่ ต่อมาพี่โอ้ต เขามาในห้องแล้วถามชั้นว่า..

“กินไรอะ ขอกินด้วยจิ”

ชั้นพยักหน้า

“ให้พี่หรอ”

ชั้นพยักหน้า

“ขอบคุณนะ” พี่โอ้ตยิ้มให้ชั้นแล้วลูบหัวชั้นก่อนไป

ใจเล็กๆที่ไม่เคยพองโต พี่โอ้ตทำให้ใจที่อ่อนแอของชั้นกลับมาเป็นเมื่อเดิม -//-

07.30 น. ก่อนเข้าเรียนอีกครึ่ง ช.ม

ชั้นเห็นรุ่นพี่ 2 คน ทำข้าวโพดหกบนโต๊ะเพื่อนห้องชั้น ชั้นรู้สึกไม่พอใจที่รุ่นพี่พวกนั้นไม่เอาผ้าเช็ดเพราะ ยังไงๆห้องนี้ก้อเปนห้องเรียนของชั้น ชั้นเลยไปคุยกับพวกพี่พวกนั้น...

“พี่..นี้มันห้องของหนูนะค่ะ ช่วยรักษาความสะอาดหน่อยได้ไมค่ะ”

“ไม่ได้อะ น้อง หวงนัก ก้อไปทำเองสิ”

ในตอนนั้น ชั้นอยากจะกระทืบพี่ 2 คนนั้นมากเลย - -*

จากนั้นไม่นาน พวกพี่ 2 คนนั้น ก้อมาด่าชั้น เยอะแยะไปหมด บลาๆๆๆ แต่ยังไงชั้นก้อไม่สนใจ

“มึงอย่ามายุ่งกับน้องกู!”เสียงพี่โอ้ตตะโกนมาจากข้างหลังชั้น พร้อม กระชากคอเสื้อของพี่ทั้ง 2 คนนั้น

ในวินาทีนั้น ชั้นรู้สึก ปลื้มพี่คนนั้นมากๆ ถึงพี่โอ้ตจะไม่หล่อเท่าไคคนอื่น แต่ใจที่เขาอะ หล่อมากกก ><(เดีนชอบคนแมนๆ)

จากนั้นไม่นานก้อเปนวันสุดท้ายที่ชั้นจะได้เจอพี่โอ้ต วันนั้นคือ วันปิดโค้ดเรียน...

ตอนแรกชั้นยกเพื่อทำการจัดห้องสอบ อยู่ดีๆพี่โอ้ตก้อมาช่วยชั้นยก ชั้นเลยถามพี่โอ้ตว่า....

“พี่โอ้ต....ม.1 พี่ต่อไหนหรอ”

“สตรีวิทยา 2 น้องล่ะ ต่อไหน?”

“เหมือนกันเลยค่ะ ขอให้ได้นะค่ะ ^^”

“น้องก้อเหมือนกัน สู้ๆนะ พี่จะรอ”พอพี่โอ้ตพูดจบ พี่โอ้ตก้อมาลูกหัวชั้น และ ยิ้ม ใบหน้าของพี่โอ้ต ทำให้ใจชั้นหวั่นไหว ไปชั่วขณะ แต่ในใจนั้นคิดว่า เราคงจะได้เจอกันอีกนะค่ะ ^^

จากนั้นไม่นานเมื่อชั้นอยู่ ป.6

ช่วงเวลานั้น ชั้นปวดท้องมากเลยไม่ได้เรียนเสริมเย็น ชั้นเลยตัดสินใจไปเข้าห้องน้ำ ชั้นเลยสวนทางกับพี่โอ้ต ตอนนั้นชั้นรู้สึก มึนหัวมาก เลยจะสลบ พี่โอ้ตเลยประครองร่างชั้นมานั่ง

“น้อง เปนอะไรรึป่าว ไม่สบายหรอ”พี่โอ้ตเอามือเเตะที่หัวชั้น

“ไม่เปนไรค่ะ แค่ปวดท้องนิดหน่อยอะค่ะ เดี๋ยวก้อดีขึ้น”

“ไปห้องพยาบาลไม เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

“ไม่เปนไรค่ะ พี่ไปส่งหนูที่ห้องก้อพอแล้ว”

“ไหวแน่นะ”

“ค่ะ ^^” ”

ไม่นานนัก ชั้นก้อถาม พี่โอ้ต ว่า...

“พี่จำหนูได้รึป่าว”

“เอ๋...อ๋อ! จำได้แล้ว น้องที่จะโดนถูกแกล้งใช่ไม”

“ค่ะ - -“ ลือเฟือนได้ดีจริง

“’งั้นพี่ไปก่อนนะ พี่นัดเพื่อนไว้ บ๊ายบาย หวังว่า จะได้เจอกันอีก”

“บ๊ายบายค่ะ ^^”

ม.1 .....

ณ สวัสดิการ

“อ่าว น้อง เข้าได้เหมือนกันหรอ เก่งนะเนี่ย”เสียงบุคคลหน้าสงสัย

“อ่าว พี่โอ้ต สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน สบายดีไมค่ะ”

“บายดีๆ เปนไง ม.1 งานเยอะมะ”

“นิดหน่อย ค่ะ”(ชื่อแม่เพื่อนๆ)

“ไว้เจอกันใหม่นะ บาย”

“บ๊ายบายค่ะ ^^”

ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ ชั้นก้อยังเฝ้ามองชายคนนั้นอยู่ในใจเสมอมา....

เฮ่อ..มันคือ พรมลิขิตใช่ไม ที่ให้พวกเรามาเจอกัน .....






ตอนหน้า แก้มกับกัน จะลงเอยกันยังไงนะ?