รัก วุ่นๆ กับชีวิต ม.ต้น

ลำดับตอนที่ #3 : ชั้นโดน สารภาพ รัก o///o

เช้าวันใหม่ เป็นเช้าที่ทำให้ชั้นรู้สึก เกรียดการไป ร.ร ที่สุด เพราะ ชั้นต้องเจอผู้กรณีหัวใจ ที่ทำให้จิตใจของสาวน้อยผู้น่ารัก(เว่อแหละ)ต้องหวั่นไหว เพราะ การสารภาพรักที่ทำให้ชั้น เกิดความกังวลอย่างยิ่ง  

07.10 น.

“อ้าววว หวัดดี บัว เรื่องเมื่อวาน ขอคำตอบนะ”อีแจ๊ก ทักชั้น

“คำตอบ คือ เขา มี แฟน แล้ว ไป ชอบ คน อื่น ซะ”น้ำเสียงเย็นชา

“เอ่อ.....ตรงไปไม แต่ยังไงก้อเถอะ เขาจะจีบบัวให้ติดให้ได้เลย คอยดู”//ตาลุกเป็นไฟ

“เออ...แล้วแต่ล่ะกัน เรื่องนี้ ริว จะไม่ยุ่ง”

เมื่อเหตุการณ์ต่อไปนี้ จะทำให้เพื่อนรัก ทั้ง 2 คน ของชั้น หวั่นไหวได้ ไคกันนะที่ทำให้ สาวน้ำแข็งทั้งคู่ ใจละลาย เพราะ คำสั้นๆจากปากของพวกเขา

“นี้ แกๆๆ ได้ความว่า มีนักเรียนใหม่เข้ามา ชื่อ กัน อยู่ห้อง 6 เป็นคนที่หล่อมากกกก >< เดีนปลื้มมมม” หญิงสาวคนนึงที่กำลังคลั่งไคล้ผู้ชาย

แต่ยังไงก้อไม่เกี่ยวอะไรกับชั้นหรอก ก้อแค่ผู้ชาย เป็นเกย์รึป่าวก้อไม่รู้ แต่ เอ๊ะ! ไคมายืนอยู่หน้าห้อง

“เทอๆๆ ช่วยเรียกคนที่ชื่อ แก้ม หหน่อยสิ”เขาคนนั้นคือ ไคน้า...

“นี้ แก นั้นมัน กัน นี้น้า.... โอ้ยยยย หล่ออ่า..............”

*ในใจ*(หืม....นี้กันหรอเนี่ย หน้าตาดีไม่เบา ว่าแต่มันเรียกไคฟ่ะ)

“เรียก แก้ม ให้หน่อยสิ เทอ”

“อ่าได้”ชั้นตอบกลับไป

“มีอะไร นายเป็นไค ต้องการอะไร จะไฝว้รึไง ตอบมาภายใน 3 วิ”เป็นชุด

“เอ่อ.....เรา..ขอ.....จีบ....เทอ......ได้.....ไม”

 “ห๋า.......เป็นไปได้ไง จำผิดคนป่าวววว”

“ปะ....ป่าว...เราแอบชอบเทอมานานแล้ว คบกับเราได้ไม”

“เอ่อ.....พอดีเรา เกรียดพวก ผู้ชาย”น้ำเสียงเย็นชา

*ในใจ* ทำไมกันนะ ชั้นรู้สึก ใจสั่น ตัวร้อน หรือ ชั้นจะเป็นโรคหัวใจเหมือนบัวนะ O///O

“แล้วคำตอบของเทอล่ะ”

“ก้อ....ไม่ และ ไม่ แต่ถ้าเทอจะจีบก้อเรื่องของเทอ จะมาเสียใจที่หลังไม่ได้หรอกนะ จำไว้ซะด้วย  นี้คือ การเตือนครั้งสุดท้าย บอกไว้ก่อนเลย ชั้นไม่ตายใจ อย่างคนอื่นหรอกนะ”

“อืม ขอบคุณที่รับชมนะ บาย”

ตัดบทมาที่ มายด์.... กับ ผู้กรณีคนที่ 2

11.30 พักเที่ยง

“เอ๋อ....เขาไม่กินข้าวนะ” แก้ม กับ ชั้น บอกมายด์

“อ้าว หรอ โอเค งั้นเดี๋ยวเขาไปกินข้าวก่อนนะ”

เหตุเกิด ณ โรงอาหาร

ในเวลานั้น มายด์ เดินชนกับผู้ชายคนนึง ซึ่งผู้ชายคนนั้นเป็นดาวเด่น ร.ร ในหมู่สาวๆเขา ฮอต ที่สุดเลยก้อว่า ได้ นายคนนี้ชื่อ โฟกัส  รักวุ่นๆเลยเกิดขึ้น

“เอ่อ....ขอโทดครับ เจ็บตรงไหนรึป่าวครับ”

“เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ สงสัยขาแพรงนิดหน่อยอะค่ะ”

“ให้ผมช่วยนะครับ”เขาคนนั้น พยุงชั้นขึ้นด้วยมือที่อบอุ่น ในเวลานั้น เหมือน โลกหยุดหมุน ให้ชั้นกับเขาได้ใกล้ชิดกัน นี้มันคือ พรมลิขิตใช่ไม ที่ทำให้พวกเราได้พบกัน เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ ชั้นพูดอะไรของชั้นเนี่ยยยยยยยย!!!(นั้นดิ บ่นอะไรของยาย)

เฮือก!

“ไหนบอกพยุงไง ไหงอุ่มซะได้ล่ะ”

“มันเมื่อยแขน อุ่มซะเลยล่ะกัน”

ทุกวินาทีในตอนนี้ ทำให้ชั้นหวั่นไหว บาดแผลหัวใจที่ไม่มีไครักษาได้ นายคนนี้ เป็นผู้เติมเต็มให้ชั้น

นอกเรื่อง แปป...~~~~
 
ผู้กรณีคนที่ 1 ชื่อ กัน

ผู้กรณีคนที่ 2 ชื่อ โฟกัส





ตอนต่อไป เมื่อความรักของพวกเราเกิดขึ้นมา