คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สงครามสุดป่วน
กรี้ดดดดหล่อมว่ากกกกกผิวขาว ปากบางออกอมๆชมพุตาคมสีฟ้า ผมน้ำตาอ่อนสไลด์ปัดหน้า หุ่นเหมือนนายแบบโค่ดๆ จนใช้เชื่อว่าถ้าพี่ดำ ปกรโรมยังอายจนต้องแทรกแผ่นดินไปหลบอยู่ในรูแน่ๆเหมือนหัวใจมันหยุดเต้น เลือดไม่สูบฉีด นี่มันคนรึเปล่านี่หล่อกว่าคิไรส์ชะอีกก
“นี่ไง ซินนี่คนที่เทอจะต้องไปนั่งคริ้งด้วย”
สวรรค์บันดาลชัดๆ
“อ่อ ค่ะ”
อิตาหล่อนั่นเจ้าชู้จิงๆพอมาใกล้ตัวชั้นมันก้อดันชั้นเข้าไปโอบแล้วก้ออุ้มมาที่ห้องนอนสุดหรุ มันหรูเกินบรรยาย เตียงฟองนุ่มฝังอัญมนี โอ้ะ ถ้าชั้นแอบงัดแงะเซาะแซะไปซักสามสี่เม็ดจะมีใครรู้มั้ยน้อ ไม่มีๆๆ(ถามเองตอบเอง) ก่อนจะเรียกสติคืนมันใช่เวลาไหมเนี่ยชั้นกำลังจะถุกปล้ำน้า แล้วชั้นก้อพุดขึ้นมาว่า
“เอ่อ นี่นายพาชั้นมาที่นี่ทำไมน่ะ”
“เทอก็น่าจะรู้นี่”
“ปกติเดกดริ้งมันต้องดริ้งข้างนอกไม่ใช่หรอแล้วนี่พาชั้นมาที่นี่ทำไมเนี่ย คนสวยไม่ข้าววจายย”
“ชั้นไม่ผิดหวังเลยนะที่มาในวันนี้น่ะ”
อ้อ ชั้นจำชื่ออิตาบ้ากามออกละก่อนจะนึกมานานนม มันชื่ออ ชีเดย์ หมอนั่นเคยไปถ่ายแบบลงนิตยาสารคลีโอ๋นิตยาสารทั่ดังที่สุดในตอนนี้นี่นารู้สึกว่าใครที่จะมีโอกาศมาถ่ายแบบที่นี่ได้ หมายความว่า มันก้อต้องมีเงินเยอะน่ะสิ เพื่อเงินสไปร์ลทำด้ายย หลอกล่อมันนิดหน่อยพอนายหล่อนั่นเผลอเราก็แค่แอบฉกชิงกระเป๋านั่นมาหึๆๆชั้นก้อสบายไปทั้งชาติแล้ว
“แหม ที่รักคะ ชั้นว่าคุณไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะคะ ดุชิ ตัวเหม็นหมดแล้วเราจะได้นอนกันสบายๆไงคะ”
กรี้ดๆๆนายนั่นไม่หยุดฮือๆๆ นายหล่อนั่นค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ชั้นเรื่อยๆๆ>////<กรี้ดไอ้บ้า คนสวยก็หวั่นไหวเป็นนะ
“แบบนี้ใช่ไหมที่เทอต้องการน่ะ”
ไอบ้านั่นไม่อยู่เฉย มันกระชากข้อมือชั้นเข้าไปโอบกอดแล้วก้อ เอาริมฝีปากมาซอกไซร้ที่คอชั้น บรื๋อ ขนลุก จั้กจี้ดี้ด้าจุง และมือนั่นก็ค่อยๆลงต่ำมาเรื่อยๆจนเกือยจะถึงหน่มน้มของชั้นแล้วแง้ ไม่น้า ชั้นพยายามดันตัวไอ้ผู้ชายจอมลามกออกแต่แรงมันเยอะเกินไป
“ปล่อยชั้นนะไอบ้า นายจะไม่ปล่อยใช่ไหม”
“...”
จากนั้นชั้นก้อกัดเข้าไปในแขนสุดแรงเกิดจนได้กลิ่นของคาวเลือด เอ...แต่คิดๆไปมันก้อน่าเสียดายนะ นางแบบสุดหล่อเลยนะ โอกาสแบบนี้ไม่ได้หาง่ายเลยนะคิดดุสิสไปร์ล ไม่นะสไปร์ลเทอกำลังถุกความชั่วครอบงำเธอไม่ใช่ผู้หยิงใจง่ายนะสไปร์ลเธอจะยอมมันไม่ด้ายยน้า
“โอ้ย ยัยบ้าเทอทำอะไรเนี่ย ฤกษิ์เยอะดีนัก ได้เดวชั้นจัดให้”
“กรี้ด นายจะทำอาร้ายยยย”
“ทำอย่างที่เทอต้องการไงหึๆ”
นายหล่อนั่นผลักตัวชั้นลงไปที่เตียงชั้นพยายามจะเอามือไปต่อยหน้าไอบ้านั่นชักหมัดสองหมัดแต่มันดันรับหมัดชั้นทันม่ายยยน้า สไปร์ทสุดสวยคนนี้รับไม่ด้ายยยย จากนั้นมันก้อเริ้มเอาจมูกโด่งๆของมันมาลูบไล้ที่คอชั้น ยึ๋ยขนลุกก อ่าวว สไปร์ลเทอคิดอะไรอยู่เนี่ยเทอกำลังจะถูกปล้ำนะสไปร์ลต่อต้านสิๆ
“ไอบ้า ชั้นบอกให้ปล่อย”
หึๆดีนะที่สไปร์ลสาวแสนสวยพราวสเน่ห์คนนี้บังเอิญมีสมองอันชาญฉลาดชั้นเลยพกเครื่องชอตไฟฟ้ามาด้วย ชั้นพยายามเอื้อมมือไปหยิบเครื่องชอตไฟฟ้าในกระเป๋ามา อึ้บ หยิบได้ละ เย่ๆๆๆชั้นรอดแล้ว ในขณะที่ชั้นกำลังเอื้อมมือเอาเครื่องชอตไฟฟ้า แต่มันเร็วกว่าอ้า มันเอื้อมมือมาจับข้อมือชั้นไว้ ไอบ้านั่นมันรุ้ได้ไงอะชั้นแนบเนียนจะตายนะแง้ๆๆๆ
“ยัยเพี้ยนเทอทำอะไรน่ะ”
แต่เสียดายโฮะๆๆชั้นดันเรวกว่าใช้มืออีกข้างเฉาะหน้ามันเข้าไปจากนั้นก้อเตะกลางเป้ามันเข้าไปเต็มๆป่านนี้คงไม่เหลือให้ฟิกเจอริ่งต่อแล้วมั้ง555เล่นกับใครไม่เล่นดันมาเล่นกับสไปร์ลคนนี้หึ นายคิดผิดแล้ว
“โอ้ยยยย”
แหมม ถึงแม้ชั้นจะรีบแค่ไหมชั้นก้อไม่ลืมเงินหรอกนะยะ จากนั้นชั้นก้อหยิบกระเป๋าเงินจากกนะเป๋ากางเกงของมันออกมาแล้วก้อยักคิ้วแบบๆกวนๆให้อีกทีพร้อมพูดว่า
“โทดที่นะ พอดีเรามันคนละชั้นสมองกันน่ะ อืมเงินนี้ชั้นขอละกัน ถึงจะหล่อแต่สมองน้อยสไปร์ลคนนี้ก้อไม่ขอแลนะคะ”
5555555สะใจจิงวู้ยยย ชั้นก้อทิ้งให้สุดหล่อนั่นนอนแอ้งแม่งกุมช้างน้อยอยู่”
“โอโห เจ็บมั้ยแหมน่าสงสารจังสงสัยคงต้องรักษาอีกนานล่ะน่ะ หวังว่าเราจะไม่ต้องเจอหน้ากันอีกนะ”
“แล้วเราจะได้เจอกันอีกแน่”
ความคิดเห็น