ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BTS kook x v cute zombie

    ลำดับตอนที่ #2 : cute zombie 01

    • อัปเดตล่าสุด 14 ม.ค. 64


    กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

           คุณได้ยินเสียงนั่นไหม?เสียงแห่งความกลัว เสียงแห่งความสิ้นหวัง และ...เสียงแห่งความ..ตาย  หากคุณได้ยินเสียงกรีดร้องใกล้ๆกับคุณ คุณควรรีบหนีไปจากที่ที่คุณกำลังยืนอยู่อย่างเงียบแต่รวดเร็วไม่อย่างนั้นคุณอาจจะตายในไม่ช้าเมื่อมันเข้าใกล้คุณทางรอดเพียงอย่างเดียวที่จะทำให้คุณรอดตายได้คือ...ฆ่ามันซะ!!!  อย่าลืมที่ผมพูดล่ะว่าควรกำจัดมันทิ้ง
           
          ครับผมเป็นนักเรียนมัธยมปลายปี2 ง่ายๆคือผมอยู่ ม.5  ผมตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งที่ห้องนอนของตัวเองห้องของผมเป็นห้องเก็บเสียงอย่างดี ก็แน่ล่ะ หึ ตามประสาวัยรุ่นทั่วไปนั่นแหละครับที่จะมีความต้องการทางเพศ อย่าบอกว่ามันน่าอายเลยครับใครใครก็เคยเรียนเรื่องเพศศึกษา 
    ผมแค่เรียนมันโดยเจาะลึกเข้าไปมากกว่าเดิมก็เท่านั้น
            
    กรี้ดดดดดดดดดด!!! 
            
           เสียงกรีดร้องนั่นมันดังขึ้นอีกครั้งระหว่างที่ผมยืนมองผู้คนกรีดร้องอยู่ที่ระเบียง อ่า ช่างเป็นเสียงที่น่ารำคาญชะมัด แต่ก็นะผู้คนต่างอยากจะเอาชีวิตรอดเหมือนเหมือนกันหมดนั่นแหละ ตอนนี้ผมเริ่มหิวแล้วล่ะ พวกคุณหิวมั้ย? ไม่หรอ? ไม่เป็นไรผมหิว เดี๋ยวผมคงลงไปข้างล่างเพื่อหาของกินสักหน่อย  แต่ผมคงต้องระวังตัวเองมากมากเลยล่ะ...ก็พวกด้านล่างนั่นทำยังกับว่าไม่ได้กินอาหารมาพักใหญ่ๆเลยล่ะ น่าหงุดหงิดดีนะ

         ผมเข้าไปเตรียมอุปกรณ์ในการฆ่าพวกมันแล้วล่ะครับ แน่นอนว่ามันต้องเป็นห้องครัวอยู่แล้วล่ะครับผมใช้มีดปลายแหลมยาวเป็นอาวุธในการฆ่ามันครับผมดูมาจากในเกมส์น่ะครับเห็นอย่างผมนี่เล่นเกมส์เซียนมากนะครับโดยเฉพาะเกมส์หนีเอาตัวรอด ฆาตรกรรม หลายหลายเกมส์ที่จะเอามาประยุกติ์ได้ในตอนนี้น่ะครับ

          เมื่อได้อาวุธที่คิดว่าดีแล้วผมก็เดินไปดูที่ตาแมวหน้าห้องว่ามีพวกมันอยู่บ้างมั้ย..ครับ  มันก็มีประปรายล่ะครับไม่ยากเกินความสามารถในการฆ่าครั้งแรกของผมหรอกครับ มีตัวหนึ่งยืนอยู่ห่างจากห้องของผมฝั่งขวาไปประมาณสองห้องได้ครับมันเป็นตัวที่อยู่ไกล้กับห้องผมสุดแล้วชั้นของผมมีอยู่3ห้องครับ เป็นชั้นพิเศษ ซึ่งผมอยู่ห้องตรงข้ามกับลิฟท์ครับและบันไดอยู่สุดทางเดินขวา นั่นแสดงว่าผมจะต้องฆ่ามันครับถึงจะลงไปได้

         ผมกระชับมีดที่อยู่ในมือแล้วค่อยๆเปิดประตูออกไปช้าๆครับ แน่นอนว่าเสียงเปิดประตูที่ไม่ได้ดังมากแต่ยังคงทำให้ตัวที่ใกล้ห้องผมที่สุดมันได้ยินมันถึงหันมาทางผมและร้องคำรามเหมือนสัตว์ป่า


    แฮร่รรรรรรรรรรรรรร!!! 

         
          ผมรีบง้างมีดที่อยู่ในมือและวิ่งเข้าไปหามันโดยเล็งที่หัวของมันซึ่งเป็นจุดเดียวที่น่าจะฆ่ามันได้ และ...


    ฉึก!!! 
         
        
           ผมเสียบมีดเข้าไปที่หัวมันอย่างจังทำให้มันหยุดการเคลื่อนไหวทันที ผมรีบดึงมีดที่เสียบหัวมันออกและหันไปฆ่าตัวที่วิ่งมาทางผมอย่างไว ผมฆ่ามันไปอีกสองตัวได้มั้งครับ รวมรวมคือการฆ่าครั้งนี้ของผมก็ฆ่ามันได้3ตัวถ้วนครับ ไม่ขาดไม่เกินกว่านั้น


    โครกกกกกกกก

          
          อย่าตกใจครับมันคือเสียงท้องผมร้องเอง  ก็นะผมบอกแล้วนี่ครับว่าผมหิวซึ่งตอนนี้ผมยังไม่ได้กินอะไรเลยครับ 
        
          ผมเดินไปตามทางบันไดเพราะมันน่าจะปลอดภัยกว่าในลิฟท์ ผมค่อยๆเดินเรียบไปทางกำแพงตอนเดินลงบันไดเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้เผื่อผมเดินอยู่ดีๆมีมันตกลงมาข้างที่ราวบันไดมันก็ได้กัดผมตายสิครับไม่ได้หรอกครับผมยังไม่ได้กินข้าวเลย
        
         ตอนนี้ผมอยู่ที่ชั้นหกครับ ห้องผมอยู่ชั้น7  ผมยังไม่ได้โผล่หัวไปดูทางเดินครับ เดี๋ยวมันเห็นผมจะซวยเอา   ผมค่อยเดินไปยังชั้น5ต่อครับไม่ดูหรอกครับว่ามีพวกมันอยู่ชั้น6มั้ย ยังไม่อยากเสี่ยงครับ กำลังหิวอยู่ 

        ตอนนี้ผมเดืนมาถึงชั้น5แล้วครับระยะการเดินก็ไม่นานหรอกครับ3-5นาทีต่อชั้นแค่นั้นครับ เพื่อความปลอดภัยด้วย ปกติชั้นนึงไม่ถึงนาทีหรอกครับ ชั้นนี้มีรุ่นพี่ที่ผมนับถืออยู่ด้วยคนนึงครับ ไว้ผมจะแวะไปหาเค้าก่อนลงไปหาข้าวกินละกันครับ อย่างน้อยมีคนไปด้วยย่อมดีกว่าเดินคนเดียวอยู่แล้วล่ะครับ...ยิ้ม

       ครับ ครั้งนี้ก็ยังอยู่กับผมเหมือนเดิมนะครับ ทุกคนคงจะสงสัยใช่มั้ยล่ะครับว่าผมคือใคร?  ยังไม่ต้องรู้หรอกครับ ผมว่ามันยังไม่ถึงเวลา  

       ผมดินมาตามทางเดินของชั้น5 เพื่อจะเดินไปห้องของรุ่นพี่ที่ผมนับถือ พี่ที่ผมนับถือเป็นคนที่เก่งมากเลยล่ะครับ ทำได้เกือบทุกอย่าง เป็นพี่ชายที่ดีมากๆคนนึงเลยล่ะครับ พี่ของผมเป็นคนหน้าหวานเหมือนผู้หญิงเลยครับ 555 อย่าให้พี่ผมรู้ล่ะครับว่าผมคิดว่าเค้าเหมือนผู้หญิง

        ผมเดินมาอยู่หน้าห้องของพี่เค้าก่อนจะกดกริ่ง และบอกรหัสที่ผมคิดขึ้นมาเล่นๆ แต่สำคัญ ผมได้ยินเสียงกุกกักๆข้างใน ผมคิดว่าเดียวพี่เค้าคงเดินมาเปิดประตูให้ผมแหละ

    ''ใคร?''

         มีเสียงตอบมาจากข้างใน แต่มันไม่ใช่เสียงของพี่ผม ใครกัน?

    "คุณนั่นแหละเป็นใคร? พี่ชายผมอยู่ไหน?"   

         ผมถามพร้อมกับมองไปรอบตัวเนื่องจากผมยังยืนอยู่ทางโล่งที่มันอาจจะพุ่งมาหาผมเมื่อไหร่ก็ได้ถ้ามันเห็นผม

    "พี่ชายหรอ? นายเป็นน้องของยุนกิหรอ? ด้านนอกมีพวกมันมั้ย?"
    "ไม่มีครับ" ผมตอบหลังจากที่มองไปรอบๆตัวแล้ว

    ปัง!!









    ติดตามตอนต่อไป


    เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะจะพยายามลงบ่อยๆเท่าที่จะทำได้นะคะ 
    เจอคำผิดทักบอกเราได้นะคะ ติชมได้จร้าาา
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×