คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : - I N T R O
- I N T R O
บรรยากาศอันแสนวุ่นวายภายในสถานที่ที่คนส่วนใหญ่มักจะไม่อยากมาเหยียบดำเนินไปอย่าง
ช้าๆ มันทำให้คนตัวเล็กที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่หงุดหงิดเป็นอย่างมาก
“คุณตำรวจคร้าบบบบบบบ เมื่อไหร่จะปล่อยผมเนี้ยะ!”
“เมื่อนั้นแหละ” นายตำรวจตอบหน้าตาย ก่อนที่จะก้มหน้าลงเขียนอะไรบางอย่างต่อ
“นี่คุณตำรวจกวนตีนผมหรอ -_-”
นายตำรวจนายเดิมเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กอีกครั้ง ก่อนที่จะถอนหายใจยาว
“รอไปจนกว่าผู้ปกครองนายจะมานั่นแหละ นั่งเงียบไปเลย”
“ผมไม่อยากรอตรงนี้ว่ะคุณตำรวจ ทั้งเสียงดัง สถานที่ก็เล็กเท่ารังหนู แถมกลิ่นยังเหม็นอับ จะอ้วกครับ” พูดแล้วก็ทำหน้าเหยเกใส่คุณตำรวจ นี่ไม่คิดจะให้เกียรติสถานที่ราชการเลยหรือไงนะ!
“หรือว่าจะไปอีกที่ล่ะ ที่กว้างขวาง คนไม่พลุกพล่านแถมไม่มีกลิ่นเหม็นด้วย เอามั้ย?”
คนตัวเล็กเงยหน้ามองด้วยสายตาที่รู้ทัน
“ฮ่องกงใช่มั้ยครับ? มุขนี้เค้าเล่นกันตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหาละครับ เล่นอะไรข่วยดูอารมณ์ผมนิดนึงได้ป่ะ” คนตัวเล็กถอนหายใจยาว ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา แต่ยังไม่ทันจะได้เล่น ก็ดันได้ยินเสียงพ่อผู้บังเกิดเกล้าดังขึ้นเสียก่อน
“แบมแบม!!!!!!!!”
คนถูกเรียกทำหน้าหน่ายๆ ก่อนที่จะหันไปทางต้นเสียงที่ดังขึ้น “ว่าไงพ่อ ทำไมมาช้าจังอ่ะ”
“ยังจะมาปากดีอีกนะครับน้อง โดนจับแทนที่สลดลงบ้าง หรือว่าอยากจะโดนขังลืม?” นายตำรวจหน้าหล่อพูดขึ้น แบมแบม หนุ่มน้อยตัวเล็กได้ยินดังนั้นถึงกับตาขวางขึ้นมาทันที
“เอาล่ะครับ ตอนนี้ผมรีบ ต้องทำยังไงบ้างครับ?” คนเป็นพ่อกล่าวขึ้นก่อนที่ลูกชายของตนจะก่อเรื่องเพิ่มมากขึ้นไปอีก ถ้าโดนเพิ่มอีกข้อหานึงคงจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
“เชิญทางนี้ครับ” พูดจบ นายตำรวจคนเดิมก็เดินนำหน้าผู้เป็นพ่อไปอีกทาง ทิ้งให้แบมแบมนั่งหน้าซังกะตายอยู่ที่เดิม
ให้ตายสิ แทนที่จะได้กลับบ้านไปนั่งเล่นเกมโปรด แต่เขากลับต้องมานั่งเสียเวลารออีกแล้วเหรอเนี่ย
ไม่นานนัก คนเป็นพ่อก็ได้เดินกลับมา ทำให้คนเป็นลูกอย่างแบมแบมสบายใจไม่น้อยที่รู้ว่าเขาจะได้ไม่ต้องมานั่งเบื่ออยู่ในโรงพักบ้าๆนี่อีกต่อไป แต่ก็ยังติดอยู่อีกประเด็นหนึ่ง...ก็คือเรื่องที่เขาโดนจับนี่ไงล่ะ วันนี้เขาคงโดนสวดยาวยันอาทิตย์หน้าแน่ๆ
“ไว้ไปคุยกันต่อที่บ้าน”
นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำเลยเห็นป่ะ -__-
-
ที่บ้าน
“ไหนบอกมาซิว่าแกไปทำรายงานอีท่าไหนให้โดนตำรวจจับวะหา!!!!!!!” ทันทีที่ถึงบ้าน คนเป็นพ่อก็ว๊ากใส่ลูกชายทันทีจนแทบจะไม่มีเวลาให้เขาได้วิ่งหนีขึ้นห้องนอนเลยทีเดียวเชียว -_-
“ท่าตีลังกามั้งพ่อ นี่ผมแค่โดนข้อหาขับรถฝ่าไฟแดงแล้วหนี ไม่ได้ไปฆ่าคนตายนะครับ แล้วเมื่อกี้ตอนอยู่บนรถทำไมพ่อไม่เคลียร์ให้เรียบร้อยเนี่ย!” แบมแบมพูดขึ้นอย่างหัวเสีย
“ถึงแม้ว่าแกจะโดนแค่ข้อหาเด็กๆแบบนี้ แต่มันก็ทำให้ประวัติแกเสียได้นะโว้ย!!! ถ้าขืนแกยังก่อเรื่องไม่หยุดไม่หย่อนอยู่อย่างนี้ ฉันคงจะต้องส่งแกไปโรงเรียนประจำเพื่อดัดนิสัยแก”
ฮะ เฮ้ย ทำไมต้องโรงเรียนประจำ? ไม่งั้นผมก็อดไปแด๊นซ์กับเพื่อนฝูงน่ะสิ!
สำหรับแบมแบม... ศักดิ์ศรีต้องมาก่อนเสมอเว้ย!!!!!
“ก็ได้ครับ ผมจะไป” ผมตอบประชดผู้เป็นพ่อไปด้วยความหมันไส้ “แต่พ่อต้องถามแม่ก่อนละกันว่าระหว่างพ่อกับผม แม่จะเลือกใคร!”
ไม่ต้องถามก็รู้แล้วว่าใครจะชนะ หึหึ......
พูดจบ แบมแบมก็วิ่งไปตามแม่อันสุดที่รักของเขาที่นั่งทำงานอยู่อย่างขมักเขม้นอยู่ในห้องทำงาน แบมแบมไม่สนใจว่าผู้เป็นแม่จะมีงานยุ่งมากแค่ไหน ขอให้แม่ได้มาห้ามพ่อไม่ให้ส่งเขาไปโรงเรียนประจำก็เป็นพอ
“แม่~~~~~~~! แม่ไปกับผมหน่อยยยยยย”
“ตอนนี้แม่ไม่ว่างนะลูก ไว้เวลาอื่นได้มั้ย” คนเป็นแม่ตอบลูกชายในขณะที่ตาก็ไม่ได้ละจากแผ่นงานที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเลยสักนิด
“ไม่ได้ครับ ไปๆๆๆ แม่ต้องไปกับผมเดี๋ยวนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!” มีหรือที่แบมแบมจะสนใจข้ออ้างของแม่ตัวเอง แบมแบมจึงจัดการลากแม่ของตนเองออกมาจากห้องทำงานไปยังห้องรับแขกทันที ด้วยความที่ลูกชายมีพละกำลังเหมือนนักมวยปล้ำ(?) แถมยังหน้าตาดีคล้ายๆกับจียงฮยอง(?) มันทำให้ผู้เป็นแม่ใจอ่อนยอมให้ลูกชายตัวดีลากไปแต่โดยดี
ประเสริฐ... ประเสริฐจริงๆ!!! =_=
-
“เอ้า ฟ้องแม่แกไปสิ” คนเป็นพ่อที่ยืนกอดอกอยู่มองหน้าลูกชายของตนก่อนที่จะพูดขึ้นท้าทายแบมแบมที่ตอนนี้เริ่มหัวเสียไปแล้ว
สำหรับคนเป็นพ่อ ศักดิ์ศรีก็สำคัญเหมือนกัน!!
“ว่าไงจ๊ะลูก ^^;”
“แม่!!! ก็ดูพ่อดิ ผมก็ไม่ได้ทำอะไรรุนแรงสักหน่อย แต่พ่อขึ้นขั้นจะส่งผมไปที่โรงเรียนประจำอ่ะ!!!!!!”
“ว๊ายยยยย ไม่ได้นะคะคู๊ณณณ ฉันไม่ยอมให้ลูกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองเด็ดขาด!!!” พูดแล้วก็ลากแบมแบมลูกชายสุดที่รักเข้ามากอดด้วยความหวงแหนทันที แบมแบมที่ได้ยินดังนั้นจึงเผยรอยยิ้มของชัยชนะไปให้คนเป็นพ่อเห็น ทำให้คนเป็นพ่อทนไม่ได้ จึงพูดต่อว่า....
“วันนี้ไอ้ลูกชายสุดที่รักของคุณมันโดนตำรวจจับ เกือบจะได้เข้าคุกเสียชื่อเสียงไปถึงต้นตระกูลเราแล้วนะคุณ ถ้าขืนคุณยังตามใจมันอยู่อย่างนี้ มันก็ต้องขยันก่อเรื่องมาให้เราแก้ปัญหาไม่หยุดแน่ๆ”
คนเป็นแม่ชะงักทันทีที่ได้ยินสามีพูดดังนั้น
“จริงหรอลูกแบมแบม O_o?” คนเป็นแม่ที่ตอนนี้ตาโตยิ่งกว่าไข่ห่านหันหน้าไปถามลูกชายของตนที่ตอนนี้หน้าเริ่มซีด
“ก็...แหม! แม่ครับ ผมก็ไม่ได้ติดคุกไม่ได้อะไรนี่นา แถมข้อหาก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรด้วย”
“ต๊าย ไม่ได้นะลูก ไม่ว่าจะข้อหาร้ายแรงหรือไม่ลูกก็ไม่ควรทำผิดกฎหมายนะจ๊ะ ทีหลังอย่าทำอะไรแบบนี้อีกนะลูก แม่ใจไม่ดีเลยยยยยยยยย TOT”
“หมายความว่า.... แม่จะห้ามพ่อไม่ให้ส่งผมไปเรียนที่โรงเรียนประจำแล้วใช่มั้ยครับ!!!” ดีใจยิ่งกว่าถูกหวยเลขท้ายสามตัวอีกครับ โอ้เย้วววววววววว ผมจะได้ไม่ต้องไปเรียนที่โรงเรียนประจำแล้ววววววววววว~
“เอ่อ... แบมแบมฟังแม่นะจ๊ะ ถึงแม่จะรักหนูเท่ากาแล็กซี่ แต่ครั้งนี้แม่เห็นด้วยกับพ่อเขานะจ๊ะลูกรัก แหะๆ ^^’”
จะ..........ได้..........ไม่..........ต้อง..........ไป..........เรียน..........ที่..........โรง..........เรียน..........ประ..........จำ..........แล้ว..........
เพล้ง!!!!!
เดี๋ยวนะ ใครทำแก้วแตกหรือเปล่า........ (ไม่ใช่ละ)
เฮ้ย ไม่นะแม่ ทำไมมมมมมอะทำไมมมมมมมมมมมมม
“มะ..แม่! ทำไมแม่ทำกับผมแบบนี้ล่ะครับ TOT”
ผมรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางหัว แม่เลือกพ่อหรอ! เป็นไปได้ไงในเมื่อแม่รักผมมากกว่าชีวิตของท่านอีก ฮือ
“หึ...” คนเป็นพ่อที่ได้ยินภรรยาของตนพูดดังนั้นและได้เห็นสีหน้าของลูกชายตัวแสบในตอนนี้ถึงกับยิ้มออกมาอย่างสะใจที่ตนเองเป็นฝ่ายชนะ... ไงล่ะ เจ๋งมั้ย!!! (เอิ่ม...)
“ไม่มีอะไรแล้ว...แม่ขอตัวขึ้นไปทำงานต่อนะจ๊ะลูกรัก ส่วนเรื่องโรงเรียนคุณจัดการให้ลูกด้วยนะคะ~” พูดจบ คนเป็นแม่ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องทำงานเพื่อสะสางงานที่ทำค้างไว้เมื่อสักครู่ต่อให้เสร็จ ทิ้งให้บรรยากาศในห้องนั่งเล่นนั้นเงียบอีกครั้ง
“...”
“...”
“ผะ ผมไปอาบน้ำนอนก่อนนะ” ด้วยความที่ไม่กล้าสู้หน้าคนเป็นพ่อเพราะเถียงแพ้พ่อของตนเอง แบมแบมจึงตัดสินใจ วิ่งขึ้นไปในห้องนอนเพื่อตั้งหลักใหม่อีกครั้ง
หลักเดิมนี่ก็ล้มไม่เป็นท่า... ยังจะตั้งหลักใหม่อีกหรอแบมแบม ฮือออออออ TOT
“เดี๋ยว” เสียงคนเป็นพ่อทักขึ้น “พรุ่งนี้พ่อจะให้สมกร๊วกเลขาของพ่อจัดหาโรงเรียนให้ลูก และแน่นอนว่า...ไม่เกินอาทิตย์หน้าแน่นอน เตรียมใจไว้เลยไอ้ลูกรัก กร๊ากกกกกกกกก”
“.......................................................” จุดมากมายแทนความรู้สึก ไม่รู้ว่าแบมแบมรู้สึกเพลียที่มีพ่อชอบเอาชนะหรือเสียใจที่แม่ไม่เข้าข้างกันแน่
เอ้อออออออ ทับถมกันเข้าไป !!! เอาเล้ยยยยยย กักขังฉันเถิดกักขังปายยย โฮรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร TOT
- To be continued -
เย้ ได้ฤกษ์เปิดฟิคเรื่องที่สอง หลังจากเรื่องแรกมันค่อนข้างที่จะรุ่ง....ริ่ง.... 55555555555555555555 ตอนนี้เค้าก็เลยแบบ เอ้ออออออ อยากลองเขียนอะไรที่เป็นตัวของตัวเองบ้าง กะจะปล่อยความเกรียนลงฟิคนี้เต็มที่เลย 55555555555555 ขอบอกว่าความเกรียนในตอนนี้ยังอยู่ระดับเบสิคๆอยู่ค่ะ รับรองว่าตอนต่อไปเราจะระบาย(?)ด้วยอารมณ์ที่ไม่เต็มสลึง(?)ลงฟิคแบบจัดเต็มแน่นอนค้า >O<!!!!!! ยังไงก็ฝากติดตามฟิคบ้าๆบอๆเรื่องนี้ด้วยนะคะ รับรองว่าไม่น่าเบื่อและไม่อึดอัดเหมือนเรื่องแรกแน่นอน เย้!!!!!!!!!
- magicbe
ความคิดเห็น