คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : อยากลอง NC 18+
@อนโมิเนียมย่านสาทร
“แยมไหวไหม” ายหนุ่มวาร่าอ่อนระทวยอนี้เมาไว้ที่ปลายเีย แล้วถามึ้น้วยวามเป็นห่ว ็เพราะระหว่าทาเธอเอาแ่พร่ำเพ้อว่าร้อนและระหายน้ำ
“แยมร้อนนน ่วยแยม้วยย” พัศรันนั่ไม่ไหวเอนัวลนอนแล้วเริ่มยับุที่ใส่แบบไม่รู้ัว
เหมือนานะเ้าทนายหนุ่ม ที่้อประอเธอลุึ้นนั่แล้วยื่นน้ำเปล่าให้เธอื่มแ้ระหาย่อนเป็นอันับแร
“ไปอาบน้ำเร็ว เี๋ยวพี่พาไป” เาส่ายหัวเบาๆ สุะทนับนรหน้า โมโหที่เธอทำัวร้านโล ไม่ิถึภัยอันรายเวลาื่มอมึนเมา เธอิว่าโลใบนี้มันน่าอยู่มาหรือไ ผู้ายเห็นแบบนี้ใระไปทนไหว เาเอ็เ่นัน
“แยมม่ายหวายแย้ววว ะอ้วอ๊ะ” สิร้อยอนนี้เธอเหลือไม่ถึสิบ เมาสุั้แ่เิมา เมาแบบแปลๆ เหมือนมีวาม้อารบาอย่าเิึ้นับร่าาย
เห็นันั้น ายหนุ่มึัสินใอุ้มร่าเล็ไม่ไ้สิเินเ้าห้อน้ำ แล้วเปิฝับัวให้สายน้ำเย็นไหลผ่านร่าาย เพื่อลายร้อนในัวเธอ แู่เหมือนมันะไม่ทันใเอาเสียเลย นไม่ไ้สิเริ่มถอเสื้อผ้าออ นอนนี้เหลือเพียาเั้นในับแผ่นปิุ อืม นั่นแหละ เาไม่อยาอธิบายมา
“แยม ีึ้นไหม”
“พี่ล” พอน้ำโนัวึทำให้เธอเริ่มมีสิ ลืมาึ้นมอว่านที่ำลั่วยเธออาบน้ำถูสบู่อยู่อนนี้ือใร
“หืมม?”
“่วยแยมหน่อย แยม...” เธอหยุไว้แ่นั้น แ่สายาเ้อวนอเธอ ทำเอานที่ำลัอทนอลั้น หายใไม่ทั่วท้อ “แยมไม่ไหว แล้ว” มือเล็อเธอลูบไล้ไปที่แผ่นอว้าอายหนุ่ม ที่อนนี้ำลัเปียปอนไปพร้อมับเธอ้วย เสื้อเิ้สีำเปิอว้าทำให้เห็นล้ามท้อเป็นมั มีนรำไรไล่ยาวาสะือเาลไปนถึหัวเ็มั ระุมเสื้อสามเม็สุท้ายอเา อนนี้ถูปลออนหมแล้ว
“แยมแน่ใเหรอ?” ยอมรับามรว่าเาโรีใเลยที่ไ้ยินำนั้นาปาเล็เ็ี่อเธอ ยามที่เธอเอื้อนเอ่ย ยิ่อนสุท้ายที่เธอมัะัริมฝีปาล่าเอาไว้แล้ว่อยปล่อยออทีละนิ ใเาแทบะารอน
“อยา... ลอ” ้วยฤทธิ์เมาบวับฤทธิ์ยา ทำเอาเธอ้อเป็นฝ่ายเสนอเา่อน
“ะไม่เสียใใ่ไหม”
ะที่ถาม แ่เสื้อผ้าอเาถูถอและโยนทิ้ไปแล้วอนนี้ นัวให่เอื้อมมือไป้อนที่ท้ายทอยอพัศรันไว้ เา้อารำอบอีเพียรั้เียวเท่านั้น
“แยม...”
๊วบ!
แ่เาไม่รอฟัให้บ รีบประบปารูปหยัลไปที่ริมฝีปาเ็ี่อเธออย่าร้อนรน ใ่เธอนเียวที่ไหนละที่ไม่ไหว เานะไม่ไหวั้แ่เห็นหน้าเธอ เินเ้ามานั่อเาแล้ว นอะไร หน้าโรสวย หุ่นโรเอ็์ อให่ เอวอ สะโพผายไ้ทรพอี
ใเาแทบา ยามเธออออ้อนออเาะ่อหน้าเพื่อนๆ อเา เิมาเาไม่เยใ้วามอทนเปลือนานี้มา่อนเลย
ให้ายเถอะ!
พัศรันสัมผัสไ้ถึรสูบผ่านสายน้ำอเา ทำเอาเธอาอ่อนแทบไม่มีแระยืน น้อเอื้อมไปรั้แนให่อเาไว้
เมื่อเห็นอีฝ่ายร่วมมือเป็นอย่าี าูบ ึเริ่มสอแทรเรียวริ้นอุ่นเ้าไปวัหาวามหวานาปาเธอ เาะ่วยูพิษออาัวเธอให้เอ
พอหนำใ็เลื่อนาริมฝีปามาพรมูบนทั่วใบหน้า ลมาามออระห ยามที่เธอแหนึ้นนสุ ยิ่เพิ่มวามเ็ี่นเาทนไม่ไหว รัวูบและบเม้มไปทั่วิ่หูเล็
“อ๊ะ” พัศรันร้อเสียหล เมื่อเาเริ่มุนไปมานทั่วเรือนร่าอเธอ “แยมมม...”
“ให้พี่หยุไหม” เา็ถามไปอย่านั้นแหละ ใระไปหยุ เินทามานป่านนี้แล้ว ไ้ใาไปริๆ นะสิ สอมือให่เริ่มสัมผัสไปมานทั่วร่า
“ไม่ แยม...” เธอส่ายหน้าพร้อมัริมฝีปาเอาไว้
“แยมอะไร อยาให้พี่ทำ่อไหม” เาผะหน้าออห่าาเธอเพียืบ แล้วฟัเสียหัวใเธอเ้นเสียั ึั
“.......” นัวเล็ไม่ไ้อบเพียแ่พยัหน้าอนุา ให้เาไ้สัมผัสับร่าายเปลือยเปล่าอเธอ่อ
ายหนุ่ยเผยยิ้มออมาเล็น้อย แล้วไม่ยอมเสียเวลา ้มหน้าลไปอมมลิ่นหอมอผิวื้นน้ำาหน้าอลมโทั้สอ้า มือหนา่วยพยุมาในท่าที่ถนั บีบลึเบาๆ ่อนะใ้ริมฝีปาสัมผัสไปบริเวยอถันสีมพูอ่อน มืออี้าันแผ่นหลัเนียนอเธอให้แอ่นรับับแรูื่มาเา
“อ๊ะ รี๊” เมื่อวามเสียว่านบวับวามื่นเ้น ทำเอาพัศรันเอี้ยวัวะหนีเาไปเสียอย่านั้น
“........” ายหนุ่มร่าให่ไม่พูอะไร เพียแ่สลับ้าไปมา ปรนเปรอิมรสหวานายอปทุมไปมาทั้สอ้าอย่าเท่าเทียม พอสมใ็เลื่อนมือสัมผัสไปที่ผิวเรียบเนียนอหิสาวนทั่ว แล้วมาหยุอยู่ที่เนินสามเหลี่ยมใ้สะือ
“อืมม” ธนลเผลอำรามออมาเมื่อมาถึรนี้ ะบอว่าเป็นุที่เาอบมาที่สุ็ว่าไ้
พัศรันื่นเ้นนยืนไม่ไหว ริๆ ั้แ่เิมาเธอไม่เยื่นเ้นนานี้มา่อน ทั้ที่่อนหน้านี้็เยูหนัอย่าว่ามาแล้ว
“ออพี่ เี๋ยวพี่อุ้ม” ธนลออำสั่เบาๆ เมื่อเธอยืนไม่ไหว เาะพาเธอไปนอน านั้นเา็อุ้มร่าเปลือยเปล่าออมาาห้อน้ำ แล้ววาร่าอรรลับเียนอนอย่าทะนุถนอม
พัศรันหลับาัริมฝีปานแทบา สอมือยุมผ้าปูที่นอนนสุแร บิเร่าัวไปมายามที่เาพรมูบเธอั้แ่ปลายเท้าไ่ึ้นมาเรื่อยๆ และเรื่อยๆ นมาถึสามเหลี่ยมลาายสาว แล้วหยุูบ้ำๆ ่อนะ่อยๆ เน้นหนัแรๆ พอปาอิ่มเอมึสอนิ้วมือให่เ้าไปทีละนิเพื่อเรียน้ำใส
“อื้ม...”
ายหนุ่มร่าให่เลื่อนไหวอย่าไว เอื้อมัวรไปที่ลิ้นั้าหัวเียนอน แล้ววานหาอะไรบาอย่าที่เ็บไว้ใ้ประำาย เาีอแล้วบรรสวมใส่ถุใสบาสีอ่อน ่อนะรีบลับมาสนใับร่าเปลือยเปล่าที่ำลับิเร่าไปมารหน้า
แล้วพบันอน่อไป
โย บลู ไม มาย
ความคิดเห็น