>>>>รักร้ายๆของตัวอันตรายกับนายจอมพาล<<<<

ลำดับตอนที่ #6 : ฉันต้องอยู่ที่นี่จริงๆหรอ ฮีสทีเรีย สปาเกตตี้ สพูล โอ้ ชีวิต

หลังจากวันนั้น ฉันกับไอ้เวเฟอร์ก็นอนห้องพยาบาลตลอด ด้วยเหตุผลที่ว่า สบายดี คนน้อย เป็นส่วนตัว ไม่เสียกะตัง ส่วนไอ้เกมส์นั่นน่ะ ของรางวัญก็คือ บัตรทานอาหารฟรีตลอดชีฟ โอ้ยยยยยยย เสียดายเฟร้ย ตอนนี้ ฉันกับไอ้เวอยู่ที่หน้าเวทีแปดเหลี่ยมแถวหน้าสุดที่เพื่อนๆ กรุณาเว้นไว้ให้ = =* เนื่องจากลงมาสาย สมควรแล้วหล่ะ

"น้องๆค่ะ พี่เป็นพิธีกรคนเดิม วันนี้เรียกน้องๆมาเพื่อชี้แจงอะไรหนิดหน่อยก่อนวันเปิดเรียนค่ะ ไม่ต้องทำหน้าเบื่อหน่ายกันนะค่ะ เราจะดำเนินการให้เร็วที่สุดสมใจน้องๆค่ะ" พี่ พิธีกรสาวคนเดิมที่เห็นตั้งแต่เริ่มเรื่องพูดขึ้น

"วันนี้นะครับ จะมีการบอกรายชื่อ น้องๆที่ได้เป็น headman และกฏต่างๆให้ทราบนะครับ แต่ตอนนี้เรามาพูดถึงกฏกันดีกว่า มีไม่กี่ข้อหรอกครับ กฏของที่นี่ตั้งขึ้นโดยรุ่นพี่ปีก่อนๆ ปกครองแบบดูแลกันเอง ถ้าไม่ร้ายแรงจริง อาจารย์ไม่มายุ่งหรอกนะ มีไม่กี่ข้อเองครับ" พี่พาวผู้เป็นพิธีกรชายกล่าวเปิดงานและเข้าเรื่องเสียที

"กฏของหอ ข้อที่ 1 ห้ามออกนอกบริเวณหอเวลาห้าทุ่ม ถึงตีห้า เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง เพราะเกาะนี้ เปิดให้นักท่องเที่ยวชมบริเวณรอบนอกได้ ถ้ามีเหตุจำเป็นต้องได้รับอนุญาติจาก headman ของรุ่น อย่างน้อย สามคน

ข้อที่ 2 ห้ามทะเลาะวิวาทบริเวณหอพักอาจารย์ เพราะพวกคุณจะโดนโทษหนักกว่าทะเลาะกันในหอพักนักเรียนถึงสามเท่า ถ้าต้องใช้กำลังตัดสินปัญหา อยากมีเรื่องนั่นเหละ ให้แจ้ง headman เพื่อหาสถานที่ๆเหมาะสม

ข้อที่ 3 ห้ามไปยุ่งบริเวณหอควบคุมโดยเด็ดขาด ยกเว้น headman ที่จำเป็นเท่านั้น

ข้อที่ 4 ห้ามขัดคำสั่ง headman โดยเด็ดขาด เพราะบุคคลกลุ่มนี้ ได้ผ่านการคัดเลือกมาดีแล้ว มีคุณสมบัติเหมาะสม ไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น

ข้อที่ 5 ข้อสดท้าย ห้ามทำผิดกฏเกินสามข้อ มิชะนั้น เราจะส่งคุณไปให้ทางกรรมการนักเรียนพิจารนาโทษตามเหมาะสม" เงียบค่ะ เงียบสนิท ไอ้ headman เนี่ยมีอำนาจขนาดสั่งเป็นสั่งตายกันได้รึไงเนี่ย น่ากลัวจังพวกเนี้ย

"เอาหล่ะ มีใครสงสัยอะไรไหมค่ะ หวังว่าคงไม่มีนะ ต่อไปเรามาสนุกกันดีกว่า รอลุ้นบุคคลที่จะได้เป็น headman กันค่ะ "

"headman ตามความหมายตรงตัวแปลว่านักฆ่าตัดหัว ซึ่ง ณ ที่นี้เปรียบเสมือนกรรมการนักเรียนของแต่ละรุ่น คัดเลือกจากรุ่นพี่ปีสามตามคุณสมบัติที่เหมาะสม มีทั้งหมดแปดคนต่อรุ่น ชาย-หญิงอย่างละครึ่ง น้องรู้กันแค่นี้ก็พอ นะครับ "

"ส่วนสิทธิพิเศษนั้น จะได้ห้องพักที่มีขนาดใหญ่กว่าคนอื่นสองเท่า รูมเมดในห้องย่อย สองคน และได้รับยกเว้นกฎหลายข้อ และยังได้เข้าเป็น กรรมการนักเรียนอีกด้วย" พี่สาวเค้าพูดเหมือนมีกฏมากมายจังเลยนี่ค่ะ

"แต่ headman นั้น ถ้าทำผิด จะถูกส่งไปให้กรรมการนักเรียนทันที ไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้นนะครับ น้องๆ อยากรู้กันหรือยังว่าตำแหน่งนี้ ใครจะได้รับไป ^ ^ "พูดเหมือนประกวดนางสาวไทยเลยเนอะ

"สคิปขาดง่า ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เอาหล่ะ พี่เมื่อปากแล้ว ทำไมน้องๆเงียบกันจังล่ะ มาประกาศ headman ฝ่ายชายกันก่อนนะค่ะ มีทั้งหมด 4 คน ได้แก่"แล้วก้มีจอ ค่อยๆลอยละลิ่วมาจากหลังเวที นี่ เค้ากะจะเอาภาพขึ้นประจารกันเลยไงเนี่ย

แท่น ตา แด่ แด้น แต่ แด้นนนนนนนนน (เหมือนนางสาวไทยเลย)

"น้องฟาร์ม น้องเต้าหู้ น้องโมโน น้องแมค คร้าบบบบบบบ " แล้วหน้าจอก็มีภาพห้าคนนี้ขึ้นมา ภาพไอ้ผงชูรสตอนเล่นบาส นายโคนมกินข้าว ไอ้เต้าหู้ยี้ตอนเล่นกีต้าร์ ไอ้ที่เย็บกระดาษตอนเขียนหนังสือเอาปากกาทัดหู นี่ ภาพพวกนี้แอบถ่ายทั้งนั้นเลยนิ แต่ดูเท่มากเลย ดูเป็นธรรมชาติดี อ้ายยยยยยยยยยยยย

วิ้ด.......วิ่ว.........อ้ายยยยยยยยยยย กรีดดดดดดดด เย่ โยว่ แปะๆๆๆๆ เสียงชะนีทั้งหลายน่ะ อ้ายยยยยยยยยยยยยย เอามั่งดิ ชั้นไม่ยอมน้อยหน้าหรอกย่ะ

"ยินดีด้วยนะครับ ผู้เข้าแข่งขันจะได้รับ มงกุฎpet(สัตว์เสี้ยง) สายพาน รถยนต์คูโบต้า ชุดกิปทั้งเซต และเครื่องสำอางจาก.........." ฉันเห็นนะว่าอีตาห้าคนนั้นเอ๋อไปเลย ทำหน้าปุเลี่ยนๆ ก้ากๆๆๆๆ

ฮ่ะ ฮา ฮ่า 555555+ ฮาครื่นสิค่ะ

"เอ่อ พาวจ่ะ นอกเรื่องแล้วจ่ะ ^ ^"

"ขอโทษครับ เอาหล่ะคับมาถึง headman ฝ่ายหญิงกันบ้างนะคับ มีทั้งหมดสี่คนเหมือนกันคือ................"

"น้องเวเฟอร์ น้องปิงปอง น้องแพนเค้ก น้องปูแป้งค่าาาาาาาาาา"

หู ว้าววววววววว โอ้ววววววววว ฮูุุ............. จ้ากกกกกกกกก อ้ายยยยยยยยยย

โอ้แม่เจ้า ภาพที่ขึ้นน่ะ ยิ่งกว่าฝ่ายชายสิบเท่า ภาพไอ้เวตอนเล่นน้ำทะเลเสื้อแนบเนื้อผมปิดหน้านิดๆดูเซกซี่ ภาพปูแป้งตอนใส่ชุดนอนบางเบา พริ้วไปกับสายลมที่ระเบียง ยัยกระทะตอนใส่ทูพีชสี่เหลืองลายหอยกาบเล่นน้ำในสระตอนกำลังขึ้นจากสระ ยัยนี่เจาะสะดือด้วย และฉันตอนกำลังใส่ชุดคลุมอาบน้ำแล้วหลังจากออกจากสปากำลังนั่งกินเค้กแล้วเค้กเปื้อนปากนิดนึง กำลังจะเอาลิ้นเลียด้วย อ้ายยยยยยยยยยย ดูแต่ละภาพดิเซกซี่สุดๆเลย

"ปิดเดี่ยวนี้เลยนะ/ค่ะ " ฉันกับปูแป้งพูดขึ้นพร้อม กัน ส่วนไอ้เวนะเหรอ

"ใครเป็นคนถ่ายหะ ไอ้ภาพแบบนี้เนี่ย" แล้วมันก็เดินไปที่คอม พี่ที่คุมคอมอยู่รีบลุกให้มัน เพราะกลัวโดนมันขวิด??????? มันเอาแ่ผ่นซีดีออกมา แล้วกระชากปลัคคอมหลุด หักแผ่นซีดีทิ้ง ท่ามกลางความตกใจของคนอื่นๆ

"ไม่ต้องห่วงครับ น้องๆทั้งหลาย เพราะเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทุกปี เราได้ไรท์สำรองไว้แล้วนะคับ ใครสนใจแผ่นซีดีนี้่ ติดต่อที่พี่ประธานนักเรียน พี่แทน ห้อง headman ที่ 1 คร้าบ ราคาไว้ค่อยคุยกันนะครับ หลังไมนะคับ ^ ^ " มีเสียงดังออกมาจากลำโพง หลายคนเริ่มเตรียมสตางค์สั่งจอง ท่ามกลางสายตาทิ่มแทงของไอ้เวเฟอร์

"น้องๆคนอื่น สามารถดูรายชื่อแบ่งห้องได้ที่บอร์ดทางนั้น ส่วนน้องที่เป็น headman พี่ขอพบด้วยค่า"

หลังจากที่ทนทุกข์ทรมารกับการฟังรุ่นพี่กล่าวซ้ำในหน้าที่ พวกพี่ๆเค้าก็ปล่อยเรามาซะที ตอนนี้กำลังเดินไปที่ห้องอยู่ แค่ประตูก็กินขาดแล้ว ไอ้เวสี่คนเดินเข้าห้องพร้อมกันได้แบบเบียดๆ ไอ้ผงชูรสกำลังใช้คีย์การ์ดรูดอยู่ และกำหนดรหัสเข้าห้อง รหัสอะไรน่ะหรอ ฉันไม่บอกคุณหรอก แบร่.............

แอ้ด.....................

ว้าว พอเปิดประตูเข้าไปเจอเป็นห้องโถงใหญ่ๆหนึ่งห้อง มีมุมสำหรับดูทีวี โฮมเทียเตอร์ ผ่อนคลาย เฮฮาปาร์ตี้ สุดสวิงดิงโก้ ก่อซิ้งค์ไว้สำหรับทำเป็นครัว มีตู้เย็น มีโต๊ะทานอาหารขนาดพอดีคน มีห้องน้ำแบบอยู่ใต้บันได โอ้ ช่างน่าอยู่เสียยิ่งกะไร ถ้าไม่

"อะไรกันเนี่ย ห้องแค่เนี้ย ให้อยู่กันตังแปดคน แล้วแพนนี่จะมีมุมส่วนตัวไม่เนี้ย" ยัยแพนบ่นๆๆๆๆ น่ารำคาญจริงๆเลย

"อ้อ แพน มุมส่วนตัวของเธอน่ะมีแน่"

"ที่ไหนหรอจ๊ะ ฟาร์ม"

"บนเตาแก๊สไง นั่นน่ะ ทำไว้เพื่อเธอเลยนะ"

"อ้ายยยย ฟาร์มว่าแพนนี่หรอ ชิ " แล้วยัยนั่นก็สะบัดตูดหนีไปเลย เออดี

"นี่ ห้องข้างบนมีสี่ห้อง แบ่งเมดห้องละสอง โอเคป่าว " ไอ้เวตะโกนลงมาหลังจากขึ้นไปสำรวจห้องเสร็จ

"ฉันนอนห้องเดียวกับเต้าหู ไป ไอ้เต้าหู้ ขนของขึ้นห้อง" นี่ คนไรอ่า เห็นแก่ตัวชะมัด เลดี้เฟริสน่ะ รู้จักป่าว

"นี่นายห้ามเอาห้องที่ฉันเขียนชื่อ ติดไว้นะ อันนั้นน่ะ ฉันจะนอนกับไอ้ปิงปอง" แกเลวมากไอ้เว

"คร้าบบบบ เวเฟอร์ เต้าหู้จะทำตามที่เวเฟอร์สั่งคร้าบ........"

"ดีมาก ไอ้ปอง แกขนของขึ้นมาดิว่ะ ชักช้าอยู่ได้"

"ค่า แม่"

แล้วฉันก็ขนของขึ้นห้องไปโดยมีไอ้เต้าหู้มาช่วยไอ้เวเฟอร์ ช่วยจริงๆ ช่วยไอ้เวคนเดียวเลย ส่วนฉัน นายแมคกับนายโมโนกำลังส่งจิตสังหารแย่งกระเป๋าของฉันอยู่ ประมาณว่า ข้าต้องยกหนักกว่าแก ไอ้พวกชอบใช้แรงงาน ฟาร์มก็ไปช่วยปูแป้งตามระเบียบเรียบร้อย

"นี่ ไอ้เว แล้วห้องนี้อยู่มุมตึกก็จริง งั้นก็มีห้องนึงมีหน้าต่างสองทาง ห้องนึงไม่มีหน้าต่างอะดิ" ตอนนี้ฉันกำลังจัดเสื้อผ้าเข้าตู้สีชมพูที่ไอ้เวมันยัดเยียดให้ ส่วนมันใช้ตู้สีฟ้า ในห้องนะ ประมาณว่า จะกี่อย่างกี่อย่างก็ขอสอง ทั้งตู้ เตียง โต๊ะเขียนหนังสือ โต๊ะเครื่องแป้ง ดีเขาไม่ให้แอร์ไว้สองตัว - -* ห้องของฉันน่ะ มีหน้าต่างสองด้าน ทำให้ดูโล่ง โปร่ง สบาย เป็นห้องที่ดูดีที่เดียวหล่ะ ติดห้องน้ำด้วย จะมีสองห้องน่ะที่ติดห้องน้ำ ห้องของฉัน แล้วก็ห้องตรงข้าม ซึ่งรู้สึกว่าจะเป็นของไอ้สองตัวนั้น

"ใช่เลย "

"แล้วใครจะเอาล่ะ" ใครได้ล่ะ ซวยตาย

"ใครดีใครได้ มาช้าก็หมด อดไปสิ"

"อ้อ งั้นห้องนั้นก็ของยัยแพนอ่าดิ"

"แกนี่ฉลาดขึ้นเยอะเลย ไอ้ปอง" นี่แก ชมฉันใช่มั่ยอ่า

"ขอบคุณ"

"เห่อ สงสารปูแป้งอ่า เป็นเมดกับยัยแพน ห้องก็อุดอู้ บรรยากาศยังอู้อี้อีก" ไอ้เวบ่นอุบอิบ แกสงสารเขา ก็ไปชวนเขามาดิ จะได้มีคนช่วยเก็บกวาด เอิ้ก ดูท่าทางยัยนั่นเรียบร้อย

"ก็ไปชวนปูแป้งมาอยู่ด้วยกันดิ" แผนชั่วเริ่มเข้ามาในสมอง เหอะๆๆๆ

"อ่าได้จิงอ่าไอ้ปอง แต้งกิ้วหลาย" แล้วไอ้เวก็รีบแจ่นไปชวนยัยปูแป้ง โดยมีพวกบุรุศเพศผู้ ช่วยกันย้ายของมา ของยัยปูแป้งเป็นส้มหล่ะ ฉันเลยขอแลกซะเลย ดูท่าเจ้าตัวจะชอบอกชอบใจ ของคุณซะยกใหญ่ ห้องฉันเลยดูแขบลงไปอีกนิดนึง แต่ก็ดีเหละ อบอุ่นดี ย้อนกลับไปดุแผนชั่วของฉันซะ

หลังจากจัดข้าวของเสร็จ ก็แยกย้ายกันไปทางใครก็ทางมัน แล้วก็กลับขึ้นมาที่ห้อง นั่งคุยกันซักพักนึง ด้วยความเพลีย หลายคนจึงขึ้นไปนอนก่อน สรุปว่า ไอ้เต้าหู้ยี้ นอนกับนายโมโน ฟาร์มนอนกับแมค ฉัน ไอ้เว ปูแป้งนอนด้วยกัน ส่วนยัยแพนนอนกับสัตว์สงวนประจำตัว แรดไง พรุ่งนี้จะเปิดเรียนแล้ว ตื่นเช้าๆดีกว่า อิอิ

ก้อกๆ แก้กๆ แช้งๆ ฉับๆๆๆๆ

"ปูแป้ง ทำไรอ่า" นี่ยังเช้าอยู่เลย เพิ่งตีห้ามั่งเนี่ย

"ทำข้าวต้มค่ะ ^ ^"

"มาๆ ฉันช่วย"

"ไม่เป็นไรค่ะปิงปอง"

"ไม่เป็นไรหรอกน่า แป้ง เอาเถอะๆ มีอะไรให้ช่วยล่ะ" ฉันพูดพร้อมกับหยิบผ้ากันเปื้อนมาสวม ส่วนไอ้เวน่ะหรอ มันยังอาบน้ำไม่เสร็จเลย

"งั้น ปิงปองล้างผักนี่นะ เดี่ยวแป้งจะทำส่วนผสมต่อ"

ซ่า.......... ซ่า................

"แล้วแป้งทำข้าวต้มอะไรอ่า" ฉันกำลังล้างไอ้ผักฉุนๆอยู่น่ะ ส่วนปูแป้งกำลังจะพยายามยัดตัวเองลงในตู้เย็๋น

"ไม่รู้สิค่ะ ของในตู้เย็นมีเยอะ เอาข้าวต้มหมูแล้วกัน"

"นี่ไอ้ปอง ปูแป้ง ทามรายอ่า" ไอ้เว เสียงแกมาก่อนเลยนะ อย่าลืมสิ คนอื่นเขายังไม่ตื่นนอกจากห้องเราน่ะ

"ทำข้าวต้มน่ะ"

"มาช่วย " แล้วมันก็แย่งผักจากมือฉันไปหั่น ไอ้ชั่ว ไปปอกกระเทียมก็ได้ว่ะ

โป้ก.......... โป้ก.............

"นี่ไอ้เว เขาให้หั่นผักนะ ไม่ใช่ฆาตระกรรมผัก ดูสิ ซ้ำหมดเลย ไปๆ ปอกกระเทียมโน่น เดี่ยวฉันทำเอง" มันงั้งมีดซะสุดหัว แล้วฟันฉับลงไป ดีนะเนี่ยที่เขียงไม่แตก

ซักพักนึง

"เวเฟอร์ ไม่ต้องปอกหมดหรอกนะค่ะ เดี่ยวมันไม่หอม กระเทียมน่ะ มา เดี่ยวแป้งปอกเอง"

"อะไรกันเนี่ย คนเข้าจะช่วย ทำร้ายน้ำใจกันดีนักนะ งอนแล้ว -3-" ก็ดูแกทำดิ นี่ เคยทำป่าว กับข้าวน่ะ

"โถ่ ไอ้เว แกอย่างอนดิ แต่ชะแต่"

"แล้วแกเอาผักมาโบกที่หน้าฉันทำไมเนี่ย ไอ้ปิงปองบ้า"

"แป้งว่า แป้งหางานไอ้เวเฟอร์ทำได้แล้วหล่ะค่ะ"

โป้กๆๆๆๆๆ ฉับๆๆๆๆๆๆ โป้กๆๆๆๆๆ ฉับๆๆๆๆๆๆ

คุณทายถูกมั่ยล่ะ ว่างานที่ไอ้เวทำน่ะอะไร คิดสิ คิดสิ งานที่เหมาะสมกับไอ้เวนะคือ สับหมู เหมาะสำหรับพวกป่าเถื่อน ชอบใช้ความรุนแรง

"นี่ เอะอ่ะอะไรกันแต่เช้าน่ะ ดูสิ ตื่นกันหมดเลย" นายแมคเดินลงมาขณะเอามือขยี้หัวอย่างเมามันเพราะคันรังแค แล้วมานั่งเหมะที่โซฟา รออาบน้ำมั่ง

"เสียงอะไร โป้กๆน่ะ ดังไปถึงข้างบนเลย" ฟาร์มเอามั่ง แต่อาบน้ำเสร็จแล้ว เนี้ยบเชียว เดินลงมาจากชั้นสอง

"เสียงฉันสับหมูเหละ มีไรป่าว" ไอ้เวทำม่าง้างอีโต้ กะจะปั่นหัวฟาร์ม

"ไม่มีครับ"

"หนวกหูซะมัด" นี่ก็อีกคน นายโมโนเดินลงมาจากชั้นสอง แล้วผูกไทค์ไปด้วย นี่ ซักสงสัยแล้วหล่ะ ว่าชั้นสองน่ะ มีแต่คนมันมีไรดีนักหนา มีแต่คนหน้าตาดีเดินลงมาทั้งนั้น หุหุ (คือ ไอ้ปองมันชมตัวเองน่ะ เพราะมันก็ลงมาจากชั้นสองเหมือนกัน เสียงจากเวเฟอร์)

"นี่ แล้วมานั่งกันทำไมเนี่ย" ดูสิดู ใครสั่งใครสอน บุรุศเพศผู้ นั่งหน้าสลอนอยู่เต็มโต๊ะกินข้าว

"รอทานอาหารฝีมือเวเฟอร์ที่ร้ากกกก" เต้าหู้เน่าเปล่งเสียงอันทุ้มน่าฟัง ด้วยคำหวานเลี่ยน แล้วโดนไอ้เวขว้างมีดปังตอที่กำลังล้างอยู่ใส่ เชียดหัวไปสองมิล ด้วยความเสียดายของไอ้เว - -*

"................." โมโน ใช้โทรจิตบอกกับตัวเอง

"อ้าว แล้วชั้นมานั่งนี่ได้ไงเนี่ย" ไอ้คลิบหนีบกระดาษบ่น แล้วเกาหัวต่อ เมื่อกี้นายอาบน้ำแล้วลืมสระผมไง

"นั่งรอคนสวยทำข้าวต้ม" ฟาร์สุดหล่อน่ารักที่สู้ดดดด นายตอบถูกใจมั่กมากเล้ย >.,<

"อ่า เสร็จแล้วค่า พวกเราสามสวยช่วยกันทำนะ ^^ ทานให้อร่อยนะค่ะ ><" ปูแป้งยกหม้อข้าวต้มมาตักใส่จานแต่ละคนที่ทำตัวเหมือนคุณหนูห้าขวบ คิดสภาพสิ นั่งผูกผ้ากันเปื้อน มือสองข้างถือช้อนกับส้อม แล้วถ้าเป็นเด็กจะไม่ว่าเลยนะ แต่นี่ ...............หมาเลียก้ยไม่ถึงกันแล่ว

"นี่ โมโน นายกินน้ำไรอ่า" มันเป็นของเหลวสีขาวๆ ขุ่นๆ เขียวๆ คล้ายๆน้ำมะนาว แต่ไม่น่าจะใช่นะ เพราะมันมีสีส้มอยู่ด้วย

"ไม่รู้สิ" แล้วแกกินเข้าไปทำไมน่ะ = =

"รสชาติเป็นงายอ่า" นี่ ไม่ได้ตะกละนะ แค่อยากรู้ เฉยๆ แค่ถามดู เฉยๆ

"หวานอมเปรี้ยว" นายนั่นเอาแก้วดันมาทางฉัน

"ให้กิน????"

"แล้วแต่"

"งั้นกินนะ" งั้นก็จูบทางอ้อมดิ อ้ายยยย เหอะๆ ฉันไม่ถือหรอกน่ะ เรื่องอย่างเนี้ย ที่จริงอยากกินมากว่า มันน่ากินมากเลยนะ แช่เย็นจนเป็นวุ้นเลย แผลบๆๆ

จู้ดดดดด

จี้ดดดดดดดด เปรี้ยวสุดๆ เปรี้ยวยิ่งกว่ามะนาวอีก เปรี้ยวจนฝาดเลย หน้าฉันตอนนี้คงเย๋เกสุดๆแน่เลย

"นี่ ปิงปอง เป็นไรป่าว รสชาติมันเห่ยมากใช่ไหม งั้นเอาน้ำหวานของฉันไปกินก่อนก็ได้" แมคมันใจดีไรนักหนาเนี่ย แล้วนายต้องพูดคำว่าเห่ย โดยหันหน้าไปทางโมโน ก้ากๆๆๆๆ น้ำเห่ย เจ้าของก็เห่ย

"นี่นาย ไหนบอกว่าหวานอมเปรี้ยวไง" ต้องเอาเรื่องๆๆๆๆ แต่น้ำหวานของนายแมคน่ะ อร่อยมากเลยนะ

"ไม่ผิดนะ รสชาติหวานอมเปรี้ยว" นายนั่นเอาน้ำจี้ด(ขอเรียกชื่อนี้)ไปกินต่อหน้าตาเฉย

"ทั้งๆ ที่มันเปรี้ยวขนาดนี้เนี่ยนะ"

"อ้าว ก็ตอนปกติมันหวาน พอเธออมไปมันเลยเปรี้ยวไง ฉันไม่ผิดนะ" แล้วนายนั้นก็ลุกเอาจานไปเก็บเฉยเลย ออกนอกห้องไปแล้วด้วย อ้ายยยยย มานี่เลยนะ มาให้ฉันแก้แค้นก่อน

"อย่าไปสนใจไอ้นั่นเลย ปิงปอง ไปเรียนเร็ว สายแล้ว" แมคลุกขึ้นอีกคนแล้วเอาจานฉันไปเก็บด้วย นี่ วันนี้ทำไมมันใจดีจัง

"ปิงปอง แมค ไปเร็ว เดี่ยวสายยย"ไอ้เวตะโกนเย้วๆอยู่หน้าประตู พร้อมกับที่เหลือ นี่ตกลง ฉันสายที่สุดใช่ไหมเนี่ย กรรมแท้ ไปเรียนก่อนก่า วันแรกของการเรียน จงพากเพียรเขียนหนังสือ ใช้วิชาเป็นเครื่องมือ เผื่อยึดถือไว้ตั้งตน (กลอนมั่วซั่วที่แต่งสดเมื่อกี้นี้ ใช้เฉพาะวันแรกเท่านั้นนะ >.,< ที่ตั้งใจเรียนน่ะ = =)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้ไอ้เมเขียนแย่ที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาเพราะสมองไม่แล่น จาขาดก็ไม่ได้ ยังไงก็ ทนอ่านไปก่อนนะ ตอนหน้าจะพยายามทำให้มันสนุกขึ้น สัญญาด้วยเกียรของเนตรนารีสำรอง (ผ่านมากี่ปีแล้วเนี่ย)