>>>>รักร้ายๆของตัวอันตรายกับนายจอมพาล<<<<

ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องของเวเฟอร์ งานไล่ขวัญน้อง เพื่อนพ้องกระเจิง สุดสยองกับคนสยิว

Wafer’s Story



“ฉันจะฆ่ามัน” ฉันพูดแล้วก็รีบวิ่งไปที่หน้าตึก ร้อนตับแลบเลย แกโง่วิ่งออกมาทำไมเนี่ย



“นี่ ไอ้เว แกจะรีบวิ่งออกมารับวิตตามิน e รึไงน้องรัก”



“แล้วตามมาทำไม”



“ก็ แกต้องไปรับน้องนิ “



“เออ ไปสิ ยืนบื้ออยู่ทำไม” ฉันหมุนตัวกำลังจะเดินกลับเข้าหอ



“-“- ผิดเลย”



“เดี่ยว แกจะไปไหน เขารวมกลุ่มรอแกอยู่ทางนี้”



“พี่โง่นิ ไม่บอกฉัน” นิสัยอีกอย่างของฉันคือ ฉันไม่เคยผิด



“-“- ผิดกำลังสอง”



พี่ชิฟพาฉันเดินไปที่ใต้ต้นไม้ที่อยู่หน้าตึก ตรงนั้นน่ะ มีหมานุด 4 ตน ยืนทำหน้าเบื่อหน่ายรออยู่



“น้องๆครับ เดี่ยวในระหว่างที่เดินไป ให้น้องๆทำความรู้จักกันนะครับ” แล้วทำไมฉันต้องทำความรู้จักเนี่ย



“หวัดดี เราชื่อกายนะ^___^”



ผู้ชายคนหนึ่งสูงกว่าฉันประมาญ 10 เซนต์ได้มั่ง หน้าขาวๆ ใสๆ ตาโตๆ หุ่นแบบนักกีฬามาทักฉัน ใส่เสื้อยืดคอปกสีขาว กับกางเกงวอร์มรองเท้าผ้าใบ ดูยังไงก็นักกีฬาชัดๆ นิ ฉันมองคนถึงเท้าเลยรึ ถ้าเป็นยัยปิงปองนะ ต้องบอกว่า โอ้วววว ซาร่า พระพุทธเจ้าส่งเหยื่อมาให้ปิงปองแล้ววววว (มันรู้ด้วย-ปิงปอง)



“ใครถาม”



“O______O เอ่อ……”



“แล้วใครว่าเล่า พูดต่อไปสิ”



“งั้นเราต่อนะ นี่ เพื่อนเรา คนที่อ้วนๆ ขาวๆ นะชื่อ ไอซ์”



“นายคบเพื่อนเพื่อเพิ่มความหล่อของตัวเองรึไง” ทั้งๆที่ นายก็หน้าตาดีอยู่แล้ว



“เอ่อ………งั้นถ้าเวเฟอร์อารมไม่ดีเราปะ……..”



“ฉันสบายดี ต่อสิ”



“ส่วนคนที่เดินข้างๆ ไอซ์น่ะชื่อ……” นายนั่นพูดแล้วชี้ไปที่คนที่อยู่ข้างๆนายแปะยิ้มขายเต้าทึง(อัฟเกรทชื่อ-”-) ไม่เห็นมีใครลยนิ



“ไหนง่ะ ไม่เห็นหัวใครเลย” ฉันว่าฉันเดาได้นะ ว่าเป็นใคร



“ฉันอยู่นี่” เสียงสัตว์ป่าดังมาข้างหลังฉัน ฉันกับนายเกเอ้ยกายหันหน้าไปทางเดียวกันแล้วพบว่า………..



“ไอ้เต้าหู้ยี้!!!!!!!!!”



“เรารู้จักกันแล้วเหละ กาย ขอบใจนะเพื่อน” นายนั่นพูดพร้อมกับที่กายเดินไปคุยกับนายแปะยิ้ม



“หวัดดี เวเฟอร์”



ถึงว่าทำไมฉันหานายนั่นไม่เจอที่แท้ก็ อีตาเนี่ยน่ะ ใส่หมวก แล้วเดินก้มหน้ามา หนอยยยย วันนี้ ไอ้บ้านั่นน่ะ มันใส่เสื้อแขนยาวสีขาว ทับด้วยเสื้อทักไหมพรมสีเขียวขี้ม้า ไอ้บ้า ร้อนบรมแล้วยัง………. ส่วนกางเกง เป็นกางเกงกระเป่าเกินความจำเป็นสีเขียวขี้ม้า นิแกติดเชื้อโรคบ้ากระเป๋ามาจากไอ้ปิงปองรึ



“แล้วไง”



“อ่ะ เอาไป” นายนั่นถอดหมวกมาให้ฉัน ทำไม สังเวท กลัวฉันจะดำเรอะ



“ทำไม สังเวท กลัวฉันจะดำเรอะ” คือฉันเป็นคนคิดไรแล้วพูดอย่างนั่นน่ะ



“เธอนี่ ถ้าจะบ้า ผู้หญิงคนอื่นเขาไม่ชอบโดนแดดกัน แดดก็แรง ดูยัยต้นอ้อสิ ใช้หมวกฟางบานไปไหนๆ ดูเธอสิ”



“เออ ขอบใจ แต่อย่ามาอ้างว่าผ่อนโทษล่ะ โทษสำหรับนายคราวนั้น มัน มาก เกิน”



"ฉันยังไม่ลืมนะ มีคนเอาหมวกมาประเคนให้ ไม่รับก็ฟายแล้ว"



หลังจะกที่ฉันชิงหมวกจะกนายนั่นได้ ฉันก็เลี่ยงไปเดินกับผู้หญิงในกลุ่มอีกคนนึง ตอนแรกฉันกะจะทักเธอนะ แต่เธอเริ่มบทสนทนาก่อนนิ



“นิ ฉันชื่อต้นอ้อนะ เธอชื่อไรง่ะ” มีไรเนี่ย ยัยปลาทอง



“ เวเฟอร์”



“ชื่อน่ารักจัง ชื่อเป็นขนมเลย คงชอบกินเวเฟอร์ละซิ” ยัยตาโตแก็มป่องถาม



“ชอบ ฉันชอบรสชอคโกแลท อร่อย”



“ถึงว่า เพราเธอชอบกินเวเฟอร์รสชอคโกแลทใช่ไหม พ่อแม่เธอเลยตั้งชื่อนี้น่ะ ^o^”



“เธอกำลังว่าฉันดำ”



“ปล่าวนะ T^T”



“แต่เธอพูดไปแล้ว”



หลังจะกนั้น เราก็เล่นรับน้อง มีเต้นเมียงู ปีนต้นไม้ โชคดีที่ฉันใส่กระโปรง จับหนอนมือปล่าว ดุกดิ้กน่ารักจัง วิ่งวิบาก แล้วรุ่นพี่เขาก็เอาฟักทองผสมไข่มายีหัว เนอะหนะเนอะ ซกมกกันจิง ส่วนตอนเที่ยงก็ให้นั่งพัก ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ไม่ได้ ที่น่าสงสารเอ้ยสมเพษนะ นายเต้าหู้น่ะ สะบัดสะบอม เสื้อถูกทึ้งจนยืด แก็มช้ำเนิ่งจากถูกหยิก ส่วนนายเกเอ้ยกายน่ะ สารรูป ดูไม่ได้ นายไอซ์ ตอนเนี้ย เหมือนหมูชุปแป้ง



ส่วนยัยปลาทองมีป้ายแขวนขอที่เขียนว่า “หนูปวดอึค่ะ สุขา อยูไหน ใครช่วยที” ทุกคนมีกันหมดเลยถูกสั่งห้ามถอดด้วย



ของฉัน “สวย น่ารัก เรียนเก่ง ติ๊งต๋อง” ดูสิ



ของนายเต้าหู้ “เชิญจับแก้มฟรี ไม่คิดตังค์คร้าบ เอาแต่หัวใจ”



ของนายกายหนักกว่า “พี่ครับ ผมเป็นคนขี้เหงา ช่วยปลอบผมหน่อยครับ”



ของนายแปะยิ้ม”บ้านผมเปิดโรงเชิดมังกรคร้าบบบ ตอนนี้รับสมัครทุกตำแหน่งยกเว้นแปะยิ้ม” ตรงใจฉันเลยตอนนี้ใกล้จะหมดกิจกรรมเระ



เหลืออีกหนึ่งซุ้ม ซุ้มสุดท้าย



ซุ้มเกษตร



“นี่ น้องๆครับ พี่ส่งแค่นี้นะครับ มีอะไรก็มาที่นี่นะครับ^_______^” พี่ชิฟพูดหลังจะกที่เรามาหยุดหน้าซุ้มเกษตร นิ ขี้เกียจก็บอกมาเหอะ



“น้องทางนั้นน่ะ เดินเข้ามาเลย กลุ่มนี้มี ห้าคนนิ งั้นนนนนน แบ่งสามกับสอง “



“แบ่งไรง่ะพี่”



“แบ่งกลุ่มไงจ๊ะ น้องเวเฟอร์”



“ว่าแต่ น้องเวเฟอร์น่ารักขึ้นไหม” สภาพอย่างนี้เนี่ยนะ แป้ง+ฟักทอง+ดินสอพอง+สี+โคลน+………. ผมยุ้งเหยิง ทียัยปลาทองยังไม่โดนเท่าฉันเลย แล้วไรเนี่ย พี่ชิฟนะพี่ชิฟ แทนที่จะช่วย ช่วยน่ะช่วยจริง แบบว่า “เห้ยพวกมรึงน้องกรูน่ะ ไม่ต้องเกรงใจเลยนะ” น่าน แต่สนุกดีเหะ



“งั้น ฉันอยู่กลุ่มสองคน คู่กับ……”



“เต้าหู้ครับ^___________^”



“เห้ย ไอ้เต้าหู้ยี้ นี่ฉันจะทำเป็นไม่เห็นแกแล้วนะ”



“เป็นไปไม่ได้หรอก เวเฟอร์ที่รัก ความหล่อของผมมันเป็นที่สะดุดตาอยู่แล้ว”



“ใช่ สะดุดตา”



“ในที่สุดคุณก็เห็นค่าคนๆนี้”



“เปล่าว สะดุดแบบหกขะเมนตีลังกาสามตลบตกถังขยะไปเลย 555+”



“ม่ายเป็นไร ผมยินดีเป็นถังขยะให้คุณ”



“น้องสองคนนั้นน่ะ น้องเวเฟอร์กับน้องเต้าหู้ใช่ไหม งั้นคู่กันเลยนะ สนิทสนมกันดีนิ จบข่าว” ได้ไงไม่ยอม



“ไม่/ตกลงคร้าบบบบบบบบบบ” ไอ้เต้าหู้ยี้พูดแทรกฉัน หนอยยยยยยย มันจะมากไปแล้วนะ



“รึว่า………. ซาตานสุดสวยคนนี้ กลัวแม้กระทั่ง การจับคู่กับหนุ่มฮอตอย่างผม^____________^”



“ ช้าๆ ชัดๆนะว่า…. ไม่ มี ทาง “



“ดีแล้วหละคนสวย เริ่มเลยครับพี่”



“โอเคนะน้อง จัดการปัญหาส่วนตัวกันได้แล้วใช่ไหม สองกลุ่มนะ กลุ่มแรกก็ เวเฟอร์ กับเต้าหู้……”



“นิ อย่าเอาฉันไปรวมกับมันสิ”



“น้องเวเฟอร์ อย่าเพิ่งพูดแทรก” มีปัญหาไง



“เชอะ”



“กลุ่มที่สอง กาย ไอซ์ ต้นอ้อ”



“ทำไมพี่ปัง ไม่เอาชื่อผู้หญิงขึ้นก่อนง่ะ lady first น่ะ”



“ __”__ นี่ ไอ้เจี่ยชิฟ มรึงมาดูน้องมรึงสิ “



“เวเฟอร์” เรียกทำซากไง



“ก็ได้”



รุ่นพี่ที่นี่ เกือบทุกคนรู้จักฉัน เพราะว่าจบมาจากโรงเรียนเดียวกัน ไม่ก็ รู้จักผ่านพี่ชิฟ โดยเฉพาะพวก ชอคชิฟคลับน่ะ รู้จักฉันกันเกือบทุกคน บางคนฉันก็ไม่รู้จักหรอก ขี้เกียจจำ รกสมอง



“กิจกรรมในซุ้มนี้คือ ปลูกต้นไม้ กลุ่มที่สอง ตามพี่ บิงโก ไป”



“นิ พี่บิงโกเค้าไปทำไรกันน่ะ” ฉันกระซิบ ย้ำ กระซิบกับพี่บิงโกที่อยู่ข้างๆ



“ส่วนแก ไอ้น้องเวเฟอร์ แสบนักนะ มากับพี่ เต้าหู้ด้วย “



“ผมผิดไรครับ^_______^”



“หล่อเกินหน้าเกินตา”



“ข้าพเจ้า ยอมรับความผิด” ดูมัน



แล้วฉันก็เดินตามพี่ปังมา ที่นี่ เปงโรงเกษตร ผักกางมุ้งแบบที่ยัยปิงปองว่านั่นเหละ เดินมาถึงจุดหนึ่ง โอ้ววววววว อแมดซิ่ง มากกกกกกกก

โคลน เลน โคลน และเลน เต็มไปหมด น่าอนาท



“กิจกรรมที่จะให้น้องที่น่าร้ากทำคือ ปลูกต้นไม้ การปลูกต้นไม้นั้น ไม่ใช่งานง่ายๆนะ ทั้งเหนื่อย ทั้งเละ เอาหล่ะ น้องอยากปลูกต้นอะไรกันล่ะ”



“ถั่วงอกค่ะ” อ้างไหงทำหน้างั้น ถามเองนิอย่างปลูกต้นไร



“เอ่อ งั้นพี่จัดให้เอง ปลูกต้นโกงกางนะ 20 ต้น “



“ฉันรู้หรอกน่าพี่ปัง ตรงเนี่ย มันไม่ได้เละถึงขนาดนี้หรอกตอนแรกน่ะ”



“เกลียดจังเลยคนรู้ทัน พี่เตรียมไว้สำหรับรุ่นน้องที่ แสบ ซ่า ยังแกไง”



“ยังขะมีใครแสบเท่าฉันอีกเรอะ”



“ไม่มี” เอะว่าแต่ ทำไมไอ้ถั่วเน่ามันเงียบไปนะ



“แล้วพี่จะให้ฉันลงไปไง”



“เดินลงไปสิ”



“โอเค เฮ่ เต้าหู้ มาม่ะ โม่ๆๆๆๆๆๆ” แล้วฉันก็เดินลงไปในเลน นิ่มๆ ดึ่งๆ ดีเหะ น่าสนุกจัง ไม่ได้ ต้องรีบทำให้เสร็จเร็วๆ เดี่ยวไม่ได้ไปเล่นซุ้มอื่น รับน้องนิ สนุกจังไม่เห็นโหดอย่างที่เขาว่ากันเลยเหมือนค่ายผจญภัย



“นี่เธอไม่กรี้ดหรอ เช่า เหยะ อี้ โคลน ไม่เอาหรอก” อยากให้ฉันทำเรอะ



“นายจะกรี้ดแทน ว่างั้น “



“ป่าว”



“ที่นายทำไว้วันนั้น ฉันเอาคืนแน่ จำไว้ ไอ้เต้าหู้ยี้”



“คร้าบบบบ จะฝากหัวใจไว้ด้วยป่าว”



“ปากพูดมือทำด้วยสิ ไอ้โง่”



“คับ ท่านหญิง” แล้วเราก็ไม้ได้พูดอะไรเลย ตอนนี้เราอยู่กันสองคนที่โรงเกษตร พี่ปังไปไหนก็ไม่รู้ หิวมั่ง เลยไปงมโข่งกิน ตอนนี้ฉันเอาอะไรซักอย่างเนี่ยเหละของต้อนโกงกางปักลงไปในดินได้มากแล้ว รับน้องมันจืดชืดขนาดนี้เลยเรอะ แค่เปื้อนโคลนครึ่งตัวเอง โถ่ไอ้เรานึกว่าจะได้แผล นายเต้าหู้ก็ทำไปเงียบๆ ไม่พูดอะไรเลย จนจนกระทั่ง



“ อาจดูเหมืนคนใจง่าย

หน้าไม่อายที่ไปชอบที่ก่อน

แต่ฉันยินยอมที่จะร้าวรอน

แอบเก็บซ่อนเธอไว้ในใจ

อยากให้เธอรับรู้ไว้บ้าง

ความรู้สึกบางอย่างที่อ่อนไหว

ไม่กล้าหวังให้เธอมาห่วงใย

แค่เข้าใจฉันบ้าก็พอ……..”



“คบกับฉันนะ เวเฟอร์”





=_______=



-________-



๐________๐



O_______O



OoO





“ นี่ ไอ้เต้าหู้ยี้ แกจะบ้าหรือไง????????”



“ฉันพูดจริงนะ เวเฟอร์”



“ ไอ้สมองกลับ แกนี่ บ้ารึปล่าว อะไรกันเนี่ย แกเจอกับฉันเมื่อวาน แล้ววันเนี่ยแกมาขอคบกับฉัน คิดสั้นแล้ว แกอ่ะ” ไอ้นี่ท่าจะบ้า



“ไม่หรอก ฉันคิดดีแล้ว”



“นี่แก แกทำอย่างนี้กับผู้หญิงทุกคนรึ”



“ปล่าว คนไหนถูกใจเท่านั้น”



“งั้น……… แกก็เป็นพวกเพลย์บอยอ่ะจิ 55555+ ช้านไม่เอาโว้ยยยยยย”



“ฉันจริงจังนะ เวเฟอร์”



“เหอะๆๆ ใครเชื่อแกก็ฟายแล้ว แกทำอย่างนี้กับผู้หญิงหลายคนอ่ะจิ”



“………………..”



“ยอมรับแล้วช่ายม่าย”



“จริง ฉันเคยทำอย่างนี้กับผู้หญิงหลายคน แต่ ครั้งนี้…..”



“ถ้างั้น แกก็เคยหัก โฟโมท(โฟโมท=นม=อก) ผู้หญิงน่ะสิ ม่ายเอา หนูม่ายเอา ”



“เธอนี่ แปลกเหะ”



“เหอะๆๆๆ แกมันบ้าเอง เอ่า ทำสิ ไอ้นี่นิ แกจะกินแรงเรอะ รู้ทันน่า”



“นี่ ไอ้เต้าหู้เน่า แกอ่ะ วันนี้นะ ช้านยอมคุยกับแกเพราะม่ายมีเพื่อน แต่วันต่อไป อย่าหวัง”


หลังจากที่ฉันทำกิจกรรมสุดสนุกเสร็จ ตอนนี้ก็มืดแล้วหล่ะ ฉันเดินไปเอาซองสีแดงเดือดดังเลือดนกจากพี่พาว นึกถึงตอนนั้นนะ ยังสยองไม่หายเลย ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า รอยัยลูกชิ้นปิงปองก่อน วันนี้นะ สยองจิงจิง