คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ยกโขยงกันไป โรงเรียนวิปลาส กันดารสุดๆ
เอก อี้ เอ้ก เอกกกกกกกก
กุ๊กไก่ในสวนบ้านฉัน เช้าขันปลุกฉันตื่นนอน เช้าแล้ว ก ไก่ตื่นก่อน เช้าแล้ว ก ไก่ ตื่นก่อน ก ไก่ สั่งสอน ฉันไปโรงเรียน
เอก อี้ เอ้ก เอกกกกกกกก
กุ๊กไก่ในสวนบ้านฉัน เช้าขันปลุกฉันตื่นนอน เช้าแล้..................
"เออ ตื่นแล้ว เสียงไอ้เวเฟอร์แหกปากร้องเพลงนิ อุบาดจริง = = "นาฬิกาปลุกของฉัน ไอ้เวมันอัดเสียงมันไว้น่ะ ส่วนของไอ้เว ฉันก็อัดเสียงไว้เหมือนกัน ลองถามมันดูดิ วันนี้สินะที่ฉันต้องไปที่ โรงเรียนฮีสทีเรีย นั่นน่ะ ตอนนี้กี่โมงแล้วนะ
" ตระกร้อ "
" ตระก้อ "
" ไอ้ตระกร้อ ลุกสิฟะ มานอนเกยขาฉันอยู่ได้ " ดูสิสุดสวาทขาดดิ้นของฉันน่ะ มานอนเตียงเดียวกับฉัน อ้ายยยยยยยยยย เวอร์จิ้น นั่นมันเพศตรงข้ามกับฉันน่ะ แม่จ๋า หนูเสียเวอร์จิ้นให้หมา แงงงงงงง
ตึง!! โครม!!!!
เอ็ง (พยายามนึกให้เป็นเสียงสุนัข)
"ต้ายยยยยยยยยย ตระกร้อจ๋า ลงไปนอนตรงนั้นทำไม่ มามะ เดี่ยวแม่เป่าให้เพี้ยงๆ"เออ ฉันทำเองนิหว่า โง่จริงเลยเรา
"นี่เจ็บตรงไหนหรอ"
"…………………………………."
"แกไม่ตอบใช่ไหม เออจำไว้ ถามแล้วไม่ตอบ " ดูมัน
ฉันใช้ส่วนล่างของร่างกาย ยัยน้องหมาสุดที่รักลงไปกองกับพื้น สงสารจัง แต่ช่วยไม่ได้นิ แกอยากตื่นสายเองนิไอ้ตระกร้อ อย่าสงสัยเลย ฉันกับหมานอนเตียงเดียวกันน่ะ แต่มันนอนปลายเตียง ไม่ต้องห่วง หมาฉันอนามัยกว่าเจ้าของอีก ไร้เห็บ หมัด ฉันยังเคยเป็นเหาเลย ซกมกจริง พูดเล่นนะ ฉันเชื่อนะว่าสัตว์ทุกตัวเข้าใจที่เราพูด แต่มันหยิ่ง เชอะ -3-
หลังจากที่ยันไอ้ตระกร้อตกเตียงไปแล้ว ก็นั่งเหม่อแปปนึง ลุกเร็วไม่ได้ เดี่ยวเวียนหัว แต่ภูมิใจจังเลยตื่นก่อนหมา โฮะๆๆๆ นี่เพิ่งตี 5 เองนิ ถึงว่า ทำไมมืดจัง
หลังจากนั้นก็ทำธุระส่วนตัว ที่คุณทำทุกวันนั่นเหละ ทำเหมือนกัน วันนี้ใส่เสื้อยืดคอปก กับกางเกงมีกระเป๋ามากมายก่ายกอง น่ารักซะล้นเหลือ ใครเนี่ย ><
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เคาะสุภ่พแบบนี้ไม่ใช่ไอ้อีพี่เบสชัวร์
"มีไร"
" แหม มาหาพี่สาวสุดสวยหน่อยไม่ได้ไง เออ นี่ปองได้ไปโรงเรียน เดียวกับพี่เบสหรอ เขาอยากไปบ้างจัง "ฮอกกี้น้องชายสุดหล่อของฉัน เดินเข้ามาถาม บ้านฉันน่ะ หน้าตาดีทั้งตระกูล (ยกเว้นแกอะดิ)
" ต้ายตาย น้องฮอกกี้ผู้น่ารัก อยากไปหรือจ๊ะ ปีหน้าน่ะ ฮะ ฮา ห้า สมน้ำหน้าแก อยากเกิดมาช้า ฮะ ฮา ฮ่า "
" ก็ปอง แย่งผมง้า" มาทำหน้าตาน่ารักใส่อีกเดี่ยวจับหอมแก้มเลย
" อาราย พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย คนมีบุญกว่า หน้าตาดีกว่า สวรรค์ (นรก) เลยเข้าข้าง โฮะๆๆๆๆๆ "
"ผมขอกลับคำ แกไม่ใช่ปิงปองสุดสวยของฉัน แกมัน ปิศาจสาหร่าย แกมาสิงร่างพี่ผมหรอ ออกไปนะ >O< ข้าวสารข้าวสาร ขอข้าวสารกี้หน่อย กี้จะเอามาไล่นางสาหร่าย ออกจากร่างปิงปอง >O< กระเทียมก็ดี ถ้าจะให้ดีกว่าเอามีดหมอเลย เร็วๆๆๆๆๆ"
"ไอ้บ้า แล้วแกจะเอามาทำไมเนี่ย สามสัญชาติเลย ไทยจีนฝรั่ง เอาไม้กางเขนกับเงินไหม พี่มี"
" ไล่ปิศาจสาหร่าย "แล้วทำไมต้องสาหร่ายด้วย - - *
" ดีนะที่ทั้งบ้านรู้นิสัยแกหมด ไม่งั้นได้ทำตามที่แกบอก "
" ^_________^ "
"ยิ้มไร "
" ขอกี้กอดหน่อยจิ " แกไม่ต้องขอหรอก มาเลยมา น้องชายที่เลิฟ
" กี้คิดถึงปอง กับพี่เบสง่า ไปกันหมดเลย แล้วกี้จะอยู่กับใคร " ฮอกกี้พูดพร้อมกัยซุกลงมาที่ไหล่ฉัน เห็นอย่างนี้นะฮอกกี้ที่โรงเรียนต่างกลับที่บ้านลิบลับ ที่โรงเรียนนะดูโหดมากกกกกกกกก ไม่มีใครกล้าแหย่ม พอกลับมาบ้านนะ กลายเป็นกระต่ายน้อยหน้ารัก
" เดี่ยวปีหน้ากี้ก็ได้ไปแล้ว อยู่กับเต้าหู้สิ เอามันไปนอนด้วยก็ได้ " ฉันพูดพร้อมกับกอดน้องตอบ ช่วยไม่ได้นิพ่อแม่
ไม่ค่อยกลับบ้านทำงานหนัก ฉันก็เข้าใจนะ เราอยู่ด้วยกันสามพี่น้องถ้าไม่รวมพวกพี่แม่บ้านพี่คนสวนนานนานทีถึงจะอยู่กันพร้อมหน้า ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลยสงสารฮอกกี้จัง
" ปองรอกี้นะ เดี่ยวปีหน้ากี้จะไปด้วย ^_________^ "
" จ่ะ พี่จะรอนะ "
" ปองต้องซ้ำฉันเพื่อกี้นะ"
".................. -"-........................"
" พี่เบสให้มาถามว่า ปองจัดของเสร็จยัง "
" เสื้อผ้าน่ะ ให้พี่แม่บ้านจัดแล้ว " เรื่องไรฉันจะจัดเอง
"อย่างอื่นล่ะ "
" ไม่รุจะเอาไรไปดี "
" กี้ช่วยจัดนะ ^ ^ "
" อืม "
แล้วฮอกกี้ก็พุ่งตรงไปที่กองสมบัติบ้าของฉันทันที แล้วก็รื้อๆ ค้นๆ ไรก็ไม่รู้
" เอานี่ไปด้วยนะ จาได้นึกถึงกี้ไง " ฮอกกี้พูดพร้อมกับส่งกรอบรูปครอบครัวมาให้ น่ารักจริงจริง
" นี่ด้วย เวลาเบื่อๆ ปองจาได้มีไรทำ " แล้วก้ส่งโน้ตบุคมาให้ฉัน พร้อมแผ่นแกมส์อีกมากมาย
" เดี่ยวมานะ " แล้วก็ติดเทอร์โบไปเลย ให้ทาย ต้องไปเอาอะไรมาให้แน่
" สนับมือ สเปอร์พริกไทย เครื่องชอตไฟฟ้า กระบองสองท่อน มืดพก .............................. ปืนอัดลม หนังสติก "
อันหลังนี่เอาไปทำไม บอกแล้วไง ว่าน้องฉันน่ะโหด สรุป ฉันโหดทั้งตระกูล ไม้ค่อยมีใครกล้าทำอะไรพวกฉันหรอก
" เอาไปทำไมง่ะ "
" จะได้ไม่มีใครมาทำร้ายปองไง ระหว่างที่กี้ไม่อยู่ "
" ไม่ง่ะ "
" *___________* "
" ก็ได้ " น้องคนนี้นี่ ไม่มีใครทนลูกอ้อนไหวหรอก
" เครื่องสำอางง่ะ เอาไปยัง "
" ม่ายหรอก ไปเรียนนะ "
" ไม่ได้ เอาไปเลย " ฮอกกี้พูดพร้อมกับจับกล่องเครื่องสำอางมาวางไว้ข้างหน้า
" อย่าให้รู้นะว่าปองเอาออก " หนอยรู้ทันนิ
" จ้า "
" ขนมปังล่ะ "
"อาราย "
"ผ้า อ.น.มไง "
ผลัว!!!!!!
" เจ็บง่ะ" ฉันก็เลยสนองพระเดชพระคุณด้วยการตบกบาลไป 1 ที
"ไอ้บ้า ฉันเตรียมเองได้เฟร้ย " ของส่วนตัวของผู้หญิงนะ
" จริงง่ะ เตือนไว้ก่อน ปองชอบลืม " ก็จริงของมันตอนนั้นไปเที่ยวทะเลกัน ดันลืมเอาไปแล้วก็ปวดท้องมากด้วยเดือดร้อนถึงสองหนุ่มต้องไปซื้อมาให้ พี่เบสบอลบอกว่า อายแทบแทรกแผ่นดินหนีเลย มีหนุ่มหล่อสองคนเดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ รีบหยิบ โมเดส แบบมีปีก แล้วรอให้คนน้อยๆก่อนค่อยจ่ายตังค์ พนักงานก็เป็นผู้หญิงมองหน้าสองคนนั่น แล้วหน้าแดง พี่เบสยังบอกอีกว่า วันหลังไม่ไปให้แล้ว
"เออ "
" เสร็จแล้ว รีบไปเหอะ เดี่ยว พี่เบสรอนาน "คุณรู้หรือไม่ว่า ฮอกกี้เรียกขั้นไม่เคยมีคำว่าพี่เลย ที่กับพี่เบสบอลยังมี งอนนะ ช่างมัน คงเพราะห่างกันแค่ปีเดียวมั่ง ฮอกกี้นะ อยู่ ม.1 แต่สูงกว่าฉัน 7 เซนต์ โอ้ววววววว นี่ยังสูงได้อีดนะ นักกีฬาน่ะ คงอย่างนี้เหละ หยุดดดดดดดดดดด อย่าเข้าใจผิดว่าฉันเตี้ย ฉันสูง 166.5341... เชียวนะ ทศนิยมฉันก็ไม่ยอม
" อืม "
" ยัยปิงปองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง " แหม แผดเสียงซะแปดหลอดเลยนะย่ะ ทำอย่าก็ขาดกันไปเป็นปี เพิ่งลาไปเมื่อสัก10 ชั่วโมงที่แล้ว
" มาทำไม "
" เดี่ยวฉันไปส่ง ไปด้วยกันเลย เมืองไทยมีนโยบาย ช่วยชาติประหยัดน้ำมันไม่ใช่หรอ ฉันดูโฆษนาเมื่อเช้าน่ะ " ยัยนี่นิ เหมือนบ้านนอกเลย (แกนั่นเหละ เขาไปปารีสแล้วเพิ่งกลับมาโว้ยยยยย)
" พี่ชอคชิพหวัดดีค่ะ ^_________^" เราต้องทักทายเพื่อนพี่ที่แสนหล่อ ปรัชญาของฉันต่อหน้าคนหล่อต้องแสเสร้งเอาไว้
"ดีครับ น้องปิงปอง "ดูสิ สุภาพบุรุษไหม
" พี่ปิงปองขา/พี่ปิงปองขา" เสียงใครเนี่ยซะหวานเชียว
"อ้าว พุดดิ่ง ครัสตาส มาได้ไงเนี่ย "
"ก็หนูอยากมาเจอพี่นิ" อ้ายน่ารักจังเลยฉันพูดพร้อมกับกอดพุดดิ่งไว้
" น้องพุดดิ่งน่ารักจังเลย หอมแก้มทีนึง จุ๊บ"
" หนูครัสตาสค่ะ" เพล้งงงงงงงงงงง
" พี่ปิงปองกอดพุดดิ่งบ้างสิ " น้องพุดดิ่งตัวจริงพูดพร้อมกับวิ่งเข้ามา
" จ้า " นุ่มนิ่มจังเลย น่ารักมากกกกกกกกกก คือว่าอย่าหาว่าฉันโง่นะ พุดดิ่ง-ครัสตาส น้องของเวเฟอร์ กับพี่ชอคชิฟน่ะเป็นฝาแฝดกันอยู่ ม.3 รุ่นเดียวกับฮอกกี้พี่แท้ๆหยั่งยัยเวเฟอร์น่ะ ยังแยกไม่ออกเลย โง่จริงๆ ฉันล่ะสงสัยว่า พ่อแม่พวกเรานัดกันมีลูกป่าว คล้ายๆไม่ยอมกันน่ะ แกมีฉันมีบ้าง
คือ พ่อแม่ฉันกับยัยเวเฟอร์น่ะซี้กันมากกกกกกกกก ขนาดทำงานยังเกื้อกันเลย เช่น พ่อแม่ยัยเวเฟอร์ทำฟาร์มโคนม บ้านฉันทำโรงงานพลาสเจอร์ไรท์ บ้านเวเฟอร์ทำทัวร์ บ้านฉันทำรีสอร์ท บ้านฉันทำไร่องุ่น บ้านยัยเวเฟอร์ทำโรงงานผลิตไวน์ ประมาณเนี้ย
" ไปกันได้แล้ว " พี่เบสบอลพูดขึ้น อารายกัน นี่เพิ่งแปดโมงเอง
แล้วเราก็ขึ้นรถกัน รถของบ้านเวเฟอร์น่ะ ฮอกกี้ขอตามไปด้วยเพราะยังไงก็ต้องกลับมาอยู่แล้ว ตอนกลับเห็นบอกว่าจะให้คนที่ทำงานเป็นพ่อบ้านที่บ้านพักตากอากาศของบ้านเวเฟอร์ขับรถกลับมา แล้วนั่งเครื่องบินกลับไป -"- ลำบากจริง พอฉันถามว่าทำไมไม่นั่งเครื่องบินไป รู้หรือไม่ว่าพี่เบสตอบว่าไง " มันสบายไป ไม่เมื่อก้น" ดูมัน
พี่ชอคชิฟสลับกันขับกับพี่เบสบอลเพราะฉะนั้นจึงนั่งหน้า สองแฝดกับฮอกกี้นั่งเบาะกลาง ฉันนั่งเบาะหลังกับยัยเวเฟอร์ มันส์ดีเจ้าค่ะ เมาส์กันน้ำลายฟูมปาก ตอนนี้สองแฝดหลับไปแล้วฮอกกี้ฟัง mp3 พี่เบสบอลนั่งนวดคอหลังจากที่สลับกับพี่ชอคชิฟขับ
"นี่เว เมื่อวานแกตบฉันทำไม " เออ ยังไม่หายสงสัย เอาแต่เที่ยวเลยลืมถาม
" ก็แกนั่งรอฉันอยู่ใช่ไหม "
"แล้วไง"
" พอฉันลงจากเครื่อง "
"ว่ามา"
"ฉันก็รีบมาหาแกทันที ที่ร้านที่แกบอก"
"ไรต่อ"
"แกอย่าขัดสิ"
"เออ"
"เห็นแกนั่งอยู่เลยอยากแกล้ง ตอนแรกฉันก็ยืนจ้องแกอยู่ เห็นแกเคลิ้มกับโกโก้ เลยกระชากมาแล้วสาด แล้วแกยังจำฉันไม่ได้อีกปากไวด่าฉอด ฉอด ฉันเลยทบทวนความจำให้แกไงล่ะ เลยตบเข้าให้ อย่าแกน่ะไม่เจ็บหรอก ฉันรู้ ก็เมื่อก่อนเวลาแกง่วงแกบอกให้ฉันตบแกบ่อยไป แต่ปฎิกิริยารีเฟคแอคชั่นของแกน่ะ รวดเร็วมาก ฉันเลยโดนตบ แว่นพังเลย เสียดายนะเนี่ย เสียใจมากเลยด้วย อันนั้นน่ะของโปรดฉันเลย"
" ขอโทษที่ทำแว่นแกพัง "
" ไม่เป็นไร "
เอี้ยดดดดดดดดดดดดดดดด
" พี่ชอคชิฟ/พี่เบสบอล ถึงแล้วเหรอ/ถึงแล้วหรอ " ฉันกับยัยนี่มักความคิดตรงกันเสมอ แต่ที่แปลกคือ ทำไมแกถามพี่ฉัน แล้วฉันถามพี่แกเนี่ย
"ยังหรอก " พี่ชอคชิพบอก
"ต้องต่อเรืออีกน่ะ " อันนี่พี่เบส แหม สามัคคีกันจริงจริง
"ไอ้ปอง แกขนของลงนะ ไปที่เรือลำนั้นน่ะ"พี่เบสพูดแล้วชี้ไปที่เรือลำหนึ่ง
"อืม"
ที่นี่สวยมากเลยเหละ หาดทรายสีขาววิบวับ น้ำทะเลสีคราม โอ้ววววววววววววววววววว สวรรค์
"ฮอกกี้ แกรู้จักบ้านตากอากาศของพี่ใช่ไหม"
"อะไรนะ พี่ชิฟ"
"แกรู้จักบ้านตากอากาศของพี่ใช่ไหม"
"หา"
"ไอ้โง่ แกก็ถอกหูฟังออกสิฟะ" โง่จริงๆเหละ น้องตูไปติดมาจากใครเนี่ย (แกไง)
"โอเคพี่ชิฟ ได้ยินชัดเลยว่าไรนะ"
"แกรู้จักบ้านตากอากาศของพี่ใช่ไหม"
"รู้จักฮะ"
"ขับรถไปที่นั่นได้ป่าว"
"โอเค สบายมาก ไม่เกินความสามารถของฮอกกี้สุดหล่อหรอก"
"เออ แล้วไปบอกให้ลุงชื่นขับรถกลับนะ"
"คับ"
"ขับรถดีดีล่ะ"
"คร้าบบบบบบบบบบบ"
พี่ชอคชิฟสั่งฮอกกี้ ตามจริงฉันว่าฮอกกี้ก็น่าจะขับรถกลับได้ มันเก่งกว่าฉันอีก แต่พี่เบสบอกว่าอันตรายน่ะ ที่จะให้มันขับไกลๆ ก็จริงอย่างที่พี่เขาว่าอ่านะ
" โหยยยย น้องปิงปอง ขนไรมาบ้างเนี่ย " ถามไอ้กี้ดูสิ แล้วมันอยู่ให้ถามไหม
" ก็ไอ้กี้นะสิมันบอกส่าให้เอามาด้วย สีฟ้าน่ะเสื้อผ้า สีเทาน่ะเครื่องแก้เซ็ง หนักเลยสีดำที่พี่ถืออยู่ อาวุตป้องกันตัว"
"อย่าไปว่ามันเลยไอ้ชิฟ น้องเมิงก็ใช่ย่อย 3 ใบ ฮิปโปๆ พอกันเลย "
"โหย อารายพี่เบส สีส้มน่ะเสื้อผ้า สีเขียวนะขนม ส่วนสีชมพูน่ะเครื่องแต่งตัว" อย่างแกต้องใช้ด้วยเรอะ
"นี่เว แกเอามาเป็นลังเลยไง" อะไรบ้างเนี่ย
"เหงอยู่แล้วหละไอ้ปอง แกไม่ได้เอามาไง" เอามา แต่น้อยกว่าแก
"เอามา ฮอกกี้ใส่มาให้" น้อยกว่าแก เยอะ
"ดูสิไอ้ปิงปองน้องรัก ฮอกกี้มันเป็นผู้ชาย มันยังกลัวพี่สาวมันเป็นศพเดินได้เลย ฮะๆๆๆ" น่านสิ ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกัน
"เงียบไปเลยพี่เบส"
"แล้วที่แกถืออยู่น่ะ อะไรเวเฟอร์" เออ สงสัยมานานแล้วเห็นประคบประหงมจับดูจับดมตั้งแต่ในรถ
"เนี่ยหรอ แยมโรล กระต่ายของฉันไง" อ้ายยยยยยยย ย้องต่ายขนฟู้ฟูของแกเรอะ น่ารักจังที่แกเอามา
"เอามาทำไม" ผิดเรอะ คนที่ห่วงสัตว์เลี้ยงส่วนตัวน่ะ แต่ไม่ใช่ฉันไม่ห่วงตระกร้อน้า แต่มันตัวใหญ่เกินไป
" โถ่ ดูน้องสาวตัวเองก่อน แล้วค่อยว่าคนอื่น " หาเหาตัวเองมาใส่หัวเพื่อนทำไมฟระ
"ทำไมฉัน" ทำเนียนไว้ หนึ่งในกลเม็ดเสแสร้ง
"ในกระเป๋าสะพายข้างแกน่ะ มีเจ้าวอลเล่ย์ กระรอกเผือกของแกอยู่ไม่ใช่หรอ " จมูกดีนิ
"รู้ได้ไง" เออใช่ ฉันเห็นหางมันโผล่มานิ
"คนสวย" มันเกี่ยวมั่ยเนี่ย ยัยเวเฟอร์
" จาไปกันรึยังคร้าบบบบบบบบบบบบบ สาวๆ กับอีกหนึ่งหนุ่ม" เสียงพี่ชิฟตะโกนมา
"อ้าวแล้วของล่ะ" พี่เบสตะโกนกลับไป
"กระผมกับคุณลุงคนขับเรือถือมาให้แล้วคร้าบบบบบบบบ"
"ป่ะ ไปโล้ดดดดดดดดดดดด"
ครืนนนนนนนนน ครืนนนนนนนนนนน (พยายามจินตนาการให้เป็นเสียงเรือ -"- )
"พี่ชิฟ" เสีงแผดแปดหลอดของยัยเวเฟอร์
"พี่ชิฟฟฟฟ" โอ้ยยยยยย กระดูกในหูสั่นแล้วโว้ยยยยยยย
"พี่ชิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ" แกจะพูดอะไรก็พูด
"พี่ชิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ" ตอบมันหน่อยสิ
"พี่ชิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ" อ้ากกกกกกกกก ปวดหูเฟ้ยยยยยย
"พี่ ชิ ฟ ห า ย ไปอยู่ไหน" ดูมันเรียกชื่อพี่มันสิ พี่เขาคือ ชอคชิฟ มันเรียกชิฟ เวลาหามาเจอ ก้ชิฟ---- นี่แกชื่อ
เวเฟอร์ ถ้าใครเรียกแกว่าเฟอร์ เวลาโมโหก้เรียกว่าเวอร์หรือเซ่อ แล้วแกจะพิสวาทไหมฮะ ฟังแล้วสยึ่มว่ะ
"เอ่อไอ้เวเฟอร์ แกเรียกชื่อพี่เขาเต็มๆม่ายได้เรอะ"
"ขี้เกียจ"
"กรรม" น่าน แค่เติมคำว่าชอค เนี่ยนะ ฉันว่าแกเรียกชิฟง่ะดีแล้ว ถ้าเรียกชอคนะ ยิ่งกว่าอีก
"มีรายยยยยยยยยยยยยยยย "
"พี่ชิฟ อยู่ไหนนนนนนนนนนน"
"พี่อยู่นี่"
"อยู่ไหนนนนนนน"
"อยู่ทางนี้" ฉันว่ามันคล้ายๆหนังอินเดียอะไรทำนองนั่นน่ะ
เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงง
"โว้ยยยยยยยยย เห็นมั่ยสวรรคลงโทษเลย เข้ามานี่เลย ฝนจะตกแล้วไม่เห็นรึไง " เห็นด้วยค่า พี่น้องกันประสาอะไร ทำอย่างก็นางเอกหาพระเอกในละคร
"ก๊าปปปปปปปปปปปปป"
" ค่าาาาาาาาา "
" พี่ชอคชิฟ อีกนานป่าว กว่าจะถึงง่ะ " ไอ้เวเฟอร์ถามขณะนอนซุกอยู่ที่ตักพี่ชิฟ นี่ถ้าฉันไม่รู้นะว่าเป็นพี่น้องกันฉันต้องคิดว่า เป็นกิ๊กกันแน่
" เปปนึงล่ะ ทำไม เมาเรือไง " พี่ชิฟถามพร้อมกับเอามือรูปหัวไอ้เว น่ารักจัง
"ป่าว" แต่หน้าแกมันฟ้องว่ะ ซีดเชียว
"คุณๆ ครับ ใกล้ถึงแล้วนะครับ " ลุงคนขับเรือตะโกนมา
"ครับ ขอบคุณครับลุง "
"ถึงแล้วหรอพี่เบส"
"อืม"
ฉันรีบวิ่งไปที่หน้าต่าง ขณะที่ยัยเวเฟอร์ค่อยๆคลานมาแบบจุออน ฉันเห็นเกาะๆนึง อยู่ลิบๆน่ะ มันสวยมากเลย มีภูเขาอยู่ลูกหนึ่ง แล้วมีตึกอยู่สักสี่ตึกได้ ดูสวยมากเลย ครึ่งเกาะเป็นพื้นที่ราบ มีแบดกราวเป็นภูเขาต้นไม้ทึบ ว้าวววววววววววว สุดยอดดดดดดดดดดด
"ว้าวววววววววว อยู่บนเกาะเรอะ ดีจัง" เวเฟอร์พูดพร้อมทำหน้าเพ้อฝัน
"แต่ฉัน ว่ากันดารออก ไกลความเจริญ" พูดไปงั้นเหละ
"เดี่ยวแกก็จะรู้ว่า กันดารหรือไม่ " พี่เบสพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง
"แกไม่เมาเรือเรอะ ไอ้ปิงปอง "
"ไม่อ่ะ พี่เบส"
"ยัยถึก ตอนพี่มาครั้งแรกพี่แทบอวก แล้วนิแกไรเนี่ย เป็นผู้หญิงป่าว แกไม่เห็นบอบบางเหมือนน้องเวเฟอร์เลย"
"ช่ายยยยยยยยยยย พี่เบสบอล เวเฟอร์บอบบาง" แม่บุญเสริม
"อย่างแกเนี่ยนะ บอบช้ำมากกว่า"
"เชอะ -3-"
"มาตั้งแต่เมื่อไร" ฉันถามพี่เบส แอบย่องมาไง
"ตั้งแต่แกรีบ กลิ้งมาน่ะ"
"วิ่งเฟร้ย >0< " ฉันไม่ใช่ลูกชิ้นนะ
"ช่างมัน" สังเกตุไหม บ้านฉันไม่ค่อยคิดเล็กคิดน้อย
"ไอ้คุณเพื่อนเบส ไอ้คุณน้องเวเฟอร์ ไอ้คุณน้องปิงปอง ลงมาได้แล้ว " พี่ชิฟนี่ตะโกนเก่งจริง
" ค่า /เออออออออออออออออออออ "
ซ่า……………………. ซ่า……………………
ไอ้ฝนบ้ายังไม่หยุดตกอีกไง
" โว้ยยยยยยยยย เทวดากินน้ำมากไปงายยยยยยย " ยัยเวเฟอร์ตะโกนขึ้นมาขณะรอพี่เบส กับพี่ชิฟ ไปเอาของ
ซ่า…………………….ซ่า……………..เปร้ยงงงงงงงงงงงงงงงง
" แกตะโกนไปแล้วหนักกว่าเดิมเลยเห็นมั่ย >o< "
" เออ เราผิด " เป็นครั้งแรกที่ไอ้เวยอมรับว่ามันผิด
"มาแล้วคร้าป" พี่เบสมาพร้อมกับขับรถกอล์ฟมาฉันอยากขับบ้างจัง
"เวเฟอร์เดี่ยวแกขนของใส่รถพี่นะ ปิงปอง ขนของใส่รถไอ้เบสนะ"
"ไรเนี่ยไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย พี่เบสสสสสสสสส"
"แกเป็นสุภาพสตรีเรอะ"
"ม่าย "
"งั้นทำไป" ก้ได้ ฉันถึกอยู่แล้ว ย้ากกกกกกกกกก หึบบบบบบบบบ
"พี่ขนของพี่เองนะ"
"พี่ไม่หวังว่าแกจะทำให้หรอก"
"ฉันกะจะทำให้นะเนี่ย แต่ไม่ดีกว่า"
"ฉันรู้แกพูดไปงั้นเหละ" แล้วพี่เบสก้ลากของขึ้นท้ายรถกอล์ฟ แอบมีของฉันด้วยเหละ
"พี่เบส"
"ไรอ่ะ"
"ให้เขาขับนะ" ก้คนมันอยากขับนิ
"ทำได้แน่นะ" หนอยยยยยยย ดูถูกปิงปองคนนี้เรอะ
"นะ"
"ถนนลื่นนะ" รู้น่าว่าเปงห่วง
"ตามใจ" บอกแล้ว ฉันเป็นใหญ่ที่สู้ด
"อย่าพาพี่ลงทะเลล่ะ เสียทรัพยากรคนหล่อไปหนึ่งคน" แหวะ อ๊วก
"ไปก่อนแล้วน้า" ยัยเวเฟอร์ตะโกนมาขณะที่ขับรถอยู่แกคงแย่งพี่ชิฟมาได้อะสิ
"แปป รอด้วยยยยยยยยยยยยยย" ฉันพูดพร้อมกับก้นที่นั่งลงที่นั่งคนขับ
"ขับไงเนี่ย"
"นี่อย่านี้นะ ....................... บลา บลา บลา "
" โอเค เข้าใจแล้ว ไปโลดดดดดดดดด"
รถกอล์ฟของฉันค่อยๆแล่นตามเวเฟอร์ไป ฉันว่านะ โรงเรียนนี้ถ้าเป็นสมัยก่อน คงต้องนั่งเกวียนเทียมค ว า ย แล้วมาต่อ
เรือแจว แล้วขี่ม้า หรือว่าเกวียนเทียมค ว า ย ตัวเก่าแน่ สุดยอดกันดารเลย
"นั่นเรือไรง่ะ" ฉันเห็นเรือลำเบ่ง สีขาวจอดอยู่ สงงะสัยง่ะ
"เรือของโรงเรียนน่ะ ไว้ให้นักเรียนใช้" โหยยยยยยยยยยยย ดีจางงงงงงงงงงง
" เอาไว้เวลามี สึนามิ ใช่ป่าว จาได้พาเด็กหนีทัน"
" -"- ความคิดดีนิ จะได้ไปบอก ผ.อ "
"ใช่มั่ย"
โอ้ววววววววววววว ฉันถอนคำพูด ไม่กันกันดารเลยเจ้าค่ะ พี่เบสบอกว่าตึกตรงกลางน่ะเป็นโรงเรียน
คล้ายๆโดมนะเป็นโรงกีฬา ตึกที่ผ่านมาใกล้ๆท่าเรือน่ะ เป็นตึกเอาไว้คลายเครียด มีสนามโบว์ลิ่ง ร้านเกมส์
ว้าวววววววววววว
"ใกล้ๆภูเขาใหญ่ๆหน่อยน่ะ หอพักนักเรียน" ขอบอกว่าไฮโซมากกกกกกกกกกกก
"ข้างๆกันน่ะหอพักครู " -"- ทำไมต้องอยู่ติดกันเนี่ย
"หลังหอพักครูน่ะ สวนเกษตร " ฉันเหงแล้วหละมีมุ้งด้วย สงสัยปลูกผักกิน
" หลังสุดของกะที่เห็นลิบๆนะ หอควบคุม"
" ภูเขาน่ะมีสัตว์ป่าพวกระต่าย กวางด้วย ถ้าเข้าไปลึกๆ มีน้ำตกด้วย" ฉันขอตั้งชื่อเกาะนี้ว่า เกาะสวรรด์
" แล้วจาพาปองไปไหนเนี่ย"
"ไปหอพักน่ะ ฮึ ฮึ ฮึ " ทำไมต้องหัวเรอะด้วย ไม่เข้าใจ
แล้วพี่ชิฟก้ให้ฉันรจอดรถที่หน้าตึกที่เขาบอกว่าเปงหอพักนักเรียน พอจอดรถปุบ ก้มีพี่พนักงานขนของมารับกระเป๋าไป ฉันว่านะที่นี่ ดูท่าอยู่นานๆไปต้องเป็นหง่อยแน่เลย
พอเข้าไปข้างในนะด้านขวามือจะมีร้านข้านของชำ เชื่อรึ ร้านขายของเป็นมินิมาร์คต่างหาก ด้านซ้ายรู้สึกจะเป็น
ร้านอินเตอร์เนต มีคอม ตู้เกมส์ ว้าววววววว ลาบปาก ตรงเข้าไปจะเป็นลานรูปหกเหลี่ยม มีเวทีอยู่ตรงกลาง
มองลึกลงไปเป็นร้านอาหาร ด้านซ้าน และขวา ริมสุดมีลิฟท์ และบันใดหนีไฟ ฉันว่านะ เทียบกับโรงแรมได้เลยนะเนี่ย ที่เนี่ย โรงเรียนฮะป่าวฟะ
"นี่ ปิงปอง กับเวเฟอร์ไปหาผู้หญิงคนนั่นนะ นั่นเหละ ที่ใส่เสื้อแขนกุดสีขาว กระโปรงสีชมพูนะ"พี่เบสพูดพร้องกับชี้กิ๊ฟชอปเคลื่อนที่ (พี่สาวคนนั้น)ให้ดู
"แล้วพี่เบส กับพี่ชิฟจะไปไหนง่ะ "
" ไปเริงร่าฮาเฮสิฟะ ไม่ได้เจอเพื่อนตั้งนาน"
"พี่ไปก่อนนะ" พี่ชิฟพูดพร้อมกับหอมแก้มยัยเวเฟอร์ แล้วเดินไป
"บาย" พี่เบสรูปหัวฉันแล้ววิ่งตามพี่ชิฟไป ฉันว่ามันยังไงยังไงแล้วนะ เหมือนส่งน้องไปรบ
"น้องปีหนึ่งเชิญทางนี้ค่า ปีอื่นไสหัวไป ใครมีหน้าที่แล้วไม่ทำ กรรมตามสนองในเร็ววัน ทันเงาแกแน่"พี่สาวสุดสวยคนหนึ่งยืนท้าวเอวตะโกนปาวๆอยู่บนเวทีกลาง รู้สึกว่าจะจี้ดดดด มากแล้วนะนั่น
"เร้วววว เร็วววว สินางชะนีทั่งหลาย ย้ายก้นมาที่นี่ได้แล้ว เสียเวลาฉันหมด ดูสิ ยืนรอนาน แมคอัฟลบหมดเลย ชั้นต้องไปเตืมหน้าหน่อยแล้ว" คราวนี้รุ่นพี่ที่เป็นคุณเปิดเผยพูดบ้าง คือแบบว่าเขาไม่แอบเลยง่า
อ้ายยยยพี่ขา เสียงพี่ทั่นคลื่นความถี่สูงกว่าเสียงยัยเวเฟอร์อีก
ฉันกับยัยเวเฟอร์ก็รีบไปนั่งที่เก้าอี้ที่เขาจัดให้ อยากจะบอกว่า แถวหน้าสุดเจ้าค่ะ
"หุบปาก" พี่สาวคนสวยตะโกนขึ้นมา จ้ากกกกกก พี่สาวแปลงร่างเป็น the hug
ฟิ้ววววววววววว……… ฟิ้ววววววววววววววววว ………. (เสียงลมพัด)
" น้องๆเด็กใหม่หน้าใหม่หน้าใส รึว่าเป็นสิว เฟรชชี่ทั้งหลายเหล่ โรงเรียนของเรามีข้อปฎิบัติที่ทำกันมาหลายรุ่นแล้ว
นั่นคือ การรับน้องใหม่ อย่าเพิ่งคุยกัน ไม่ว่าจะเป็นผู้ดีตีนแดงมาจากไหน ทุกคนต้องทำกันหมด
ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับใครทั้งสิ้น คุณจะเป็นลูกใครไม่สำคัญ ขอให้คุณรู้ว่าเด็กที่นี่ทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน
ที่นี่ใช้กฎพี่ช่วยน้อง ขอให้น้องทุกคนพยายามทำความรู้จักรุ่นพี่ไว้ให้มาก การรับน้องจะเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้
เป็นต้นไป ตอนนี้ ให้น้องทุกคนขึ้นไปพักที่ฉัน2 หรือใครจะทำอะไรก็เชิญ มีกฎอยู่ข้อเดียว ห้ามขึ้นไปฉันอื่นเด็ดขาด
อาณาเขตของพวกคุณอยู่แค่ฉัน 1-2 และตึกอื่นๆ ยกเว้น หอควบคุม กับตึกอาจารย์เท่านั้น ถ้าเข้าใจพร้อมกันแล้ว เชิญ"
ชิ่ง……………..
สลายโต่อย่างรวดเร็ว
"เดี่ยว"
เอี้ยดดดดดดดด……..
" ไอ้พวกรุ่นพี่ทั้งหลาย งานมีไม่ทำ มาที่นี่ด่วนไม่งั้นแกอย่าหวังว่าถ้าเจอหน้าฉันอีกทีแกจะรอด มาเดี่ยวนี้ บลา บลา บลา…"
ฉันต้องรีบเผ่นแล้วล่ะ ฟ้าวววววววววว
"น้องเวเฟอร์ น้องปิงปองงงงงงง เดี่ยวหยูดดดดด"
ฉันกับยัยเวเฟอร์หลังจากจูงมือและลากกันมาจำเป็นต้องหยุดเพราะคลื่นความถี่สูงเข้ากระทบจะรอดมั่ย
นะโม พุทโธ สับเพสัตตา สับไปสับมา เพี้ยงๆ
โอ้ววววววว ผู้หญิงน่าตาน่ารักราวๆ 8 คนมายืนห้อมล้อมฉัน ม่ายยยยยยย ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ
"มีอะไรค่ะ" ยัยเวเฟอร์ แกถามพี่เขาน่ะ เสียงดีๆหย่อยเหอะ
"น้องเป็นน้องสาวของ เบสบอล กับ ชอคชิฟใช่ไหมจ่ะ " หนึ่งในแกงค์น่ารักถามมา
"เอ่อ พวกพี่รู้กันได้ไง ????????? " รึว่ามีญาณทิพย์ คงจาดูจากหน้าตาล่ะซิ แหมมมมมม คนหน้าตาดีต้องเข้าใจ
"น้องขา เขารู้กันตั้งแต่พระเจ้าเหา ยังเกาหัวแล้วค่ะ ว่า เบส กับชิฟน่ะ มีน้องสาว จะมาเข้าเรียนปีนี้" ต้ายยยยฉันดังแต่แต่ยังไม่ได้ขุด
"แล้วพวกคุณมีไร" นี่ ยัยเวเฟอร์ แกจะทำเสียงให้มันน่ารักไม่ได้ไง แกอยากกินยำคนน่ารักหรอ
"ก้อออออ " พี่สาวคนหนึ่งตัวเล็กๆน่าตาน่ารักพูดอย่างอายๆ
"พวกเรา เปงแฟนคลับชิฟ แอนด์เบสน่ะ " อ้อ นี่พี่เราหน้าตาดีรึ
"อยากจะมาหาข้อมูล ว่างั้น" จ้ากกกก ยัยเวเฟอร์ฉันยังไม่อยากโดนคนสวยรุมตบ
"ก็ใช่อาจ่ะ" หนึ่งในนั้นตอบ
" พวกพี่ต้องการอะไรบ้างล่ะค่ะ " ฉันต้องกู้สถานการก่อนที่จาถูกรุม
"งั้น พี่ก่อนเลยนะ พี่ชื่อ ส้มโอนะ เปงหัวหน้าคลับเบส" พี่ขา ม่ายหน้าหลงผิดเลย
"เบสชอบกินอะไรจ่ะ"
"มันกินได้ทุกอย่างเหละ แต่ที่ชอบน่ะ น้ำพริกกะปิ"
" อ่าจ่ะ ต่อนะ เบสใช้ยาสระผมอะไร" เซนต์กาต
" เอาน้ำส้มสายชูราดหัวฆ่าเหาแล้วจุดไฟเผา"
"แล้วใส่กางเกงในสีอะไรจ่ะ"
"สีเงินขลิบทอง" กางเกงในรึนั่น
" นี่ ยัยส้มโอ ฉันถามบ้าง น้องเวเฟอร์ ชอคชิฟมีสเปคแบบไหน"
"........................" ยัยนี่เงียบ พร้อมกับค้นอะไรบางอย่างในกระเป๋า
" น้องค่ะ" ขนเริ่มงอก จ้ากกกก มนุษย์หมาป่า werewolf เพศเมีย
"อ่ะนี่ ประวัติพี่ชอคชิฟ แถมด้วยเบสบอล พอจัยป่าว" ยัยเวเฟอร์พูดพร้อมกับยื่นบางสิ่งบางอย่างเป็นรูปเล่มให้ไป
"อ้ายยยยยยยยยย ละเอียดยิบเลย ขอบคุณนะจ่ะ จุ๊บ จุ๊" แงงงงงงงง แม่จ๋า ถูกพี่ส้มโอหอมแก้มสองข้างเลย ฉันไม่ได้เป็นคนให้นะทำไมไม่ไปหอมแก้มยัยเวเฟอร์ล่ะ
แชะ.........แชะ.........
เสียงอะไรน่ะ รึว่าฉันน่ารักจนมีปาปาแรชชี่แอบถ่าย คนสวยอย่างเรา
" พอใจกันแล้วใช่ไหมค่ะพี่ งั้นพวกเราไปล่ะ" เดี่ยวววววววว ฉันยังสงสัยเลยว่านั่นเสียงอะไร อย่าเพิ่ง
หลังจากที่ฉันโดนยัยเวเฟอร์ลากมา ฉันก้มานั่งอยู่ในร้านอาหารของหอ
"นี่เวเฟอร์ ฉันรู้สึกว่ามีคนกำลังตามอยู่ล่ะ" สงสัยมาตั้งนานแล้วนะ
"ไม่รู้สิ แกคิดมากเองรึป่าว จู้ดดดดดดดดดดดด" ยัยนี่พูดพร้อมกับดูดชอคโกเลทปั่นเข้าปาก
" ไม่นะ รู้สึกมาตั้งนานเระ "
"คิดมากน่า กินเข้าไปเยอะๆ"
" ทำไมต้องกิน"
"กินแล้วจาได้ไม่ต้องคิด เหมือนหมูไง ^_________^" นี่แกว่าฉันเรอะ
"ขอบใจ"
วันนี้นะเจอหลายเรื่องเลย ทีนี้เข้าใจนะว่าฉายาของฉันน่ะ BLACK ANGLE มาจากอะไร คนส่วนมากน่ะ มองฉันเหมือนนางฟ้า แต่ใครจะรู้ล่ะว่าภาพพจน์ที่ฉันทำไปน่ะ เพียงแค่ไม่อยากมีเรื่องเท่านั้นน่ะ ใสใส เป็นคำที่นิยามขึ้น แต่ถ้าลองคบกับฉันดูนะ จิตใจฉันน่ะไม่ได้ขาวบริสุทธิ์หรอก ออกจะดำซะด้วย เหตุนี้เหละ ที่ฉันจึงได้ฉายาว่า BLACK ANGLE แต่ฉันว่ามันดูแสแร้งนะ ช่างมันๆ
ส่วน WHITE SATAN น่ะ ฉายาของยัยเวเฟอร์มัน เห็นได้ชัดเลยจากตอนนี้ ยัยเวเฟอร์น่ะ ถ้าคนไม่รู้จักมันจริงๆ จะคิดว่า หนอยนี่สวยแล้วหยิ่งเรอะ แต่จริงๆ ยัยนี่น่ะ มีจิตใจที่ดีมาก ขาวกว่าฉันอีก ยัยนี่ทำไปเพราะไม่อยากได้เพื่อนลวงน่ะ ยัยนี่ไม่ค่อยกลัวใครมีแต่คนกลัว บ้าอำนาจ บ้าพลัง จะกลับเป็นเวเฟอร์ที่แสนน่ารักตอนอยู่กับคนสนิท ฉันว่ามันก็ต้องพอกับฉันนั่นเหละ เพราะฉะนี้ไง เราถึงเป็นเพื่อนรักกัน
ใช่ไหม เวเฟอร์
ผู้หญิงที่ไม่จำเป็นอย่ายุ่งมากที่สุดคือ BLACK ANGLE AND WHITE SATAN แห่ง superlunary school
-------------------------------------------------------------------------------------
ไอ้เมเปิ้ลอัฟได้เระ กร้ากกๆๆๆๆๆๆๆ
ฝากหน่อยนะ
|
id 140721 : รักนาย My Idol ~* [ ลงแล้ว 2 ตอน ] โดย Choco~Cake | |||||
| ประเภท : เรื่องยาว |
ยังไม่จบ | |||||
| ชีวิตอันแสนงสบสุขของฉันต้องมาพังทลาย เมื่อฉันต้องมาทำสัญญาเป็นแฟนกับไอ้นายแบบบ้านี่ ฮือๆ แล้วชีวิตของฉันจะเป็นไงต่อไปเนี่ย .. ฉันจะโดนพวกปาปารัสซี่ตามฆ่ามั้ย? | ||||||
ความคิดเห็น