คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 7 กระดาษ
หมู่บ้านเายแน
พื้นินทีุ่มไป้วยเลือ ฝนที่ลหนั ท้อฟ้ามืสนิทมี ลมแรในพื้นที่เ็มไป้วย้นไม้ มีายนหนึ่ยืนท่ามลาาศพมามาย ผมสีาวาา2สีแและสีน้ำเิน ส่วนสูไม่มาเท่าเ็อายุ14
“มาสเอร์”พวเธอุเ่าให้ับผม พวาวบ้านมอผมาไลๆ เาไม่สบาผม หลบสายาผมที่มอพวเา ใ่พวเาลัวผม
“นายท่าน มนุษย์ที่ื่อรินไม่สามรถอบหรืออะไรพวเราเลยเ้า่ะ”
“อ่า ะเพราะเอเรื่อพวนั้นไป แ่ส่วนหนึ่็น่าะเป็นเพราะราาภูิ”ผมบอพวเธอ่อนะ่อยๆ เินออไป
""สเัส"ผมพูเสร็็มีบอร์มาอยู่รหน้าผม
" "ื่อ: อาเธอร์
เลเวล: 26
ายา: ผู้ล้า ผู้พิิ ผู้เป็นวาที่พระเ้าอ์ใหม่
เผ่า: มนุษย์
อายุ: 16
อาีพ: ?
พลัีวิ;1200
พลัเวทย์:50,000
วามแ็แร: 2500
วามเร็ว: 1600
วามอทน: 1040
วามลา:2400
โ:ไม่สามารถำนวนไ้
สิล:
บอร์สเัสLV.Max
ประเมินLV.5
รัสรร์เวทมน์LV.1
แนแห่าบLV.??
หลุมำLV.Max
พร
พรแห่ารสร้าวสรร์(ผูมั)
พรแห่เทพธิา(ผูมั)
พรแห่เทพแห่ารทำลาย(ผูมั)
พรแห่ำสาป(ผูมั) "ผมมอบอร์สีฟ้าอ่อน้าหน้า ่อนะหายไป
“อะ อาเธอร์”าวบ้าน่ามอผม้วยวามลัว
“รินเป็น อย่าไบ้ารับ”ผมถามาวบ้านรหน้า้วยสีหน้าเรียบเย
“เียบไม่อบพวเราเลย ไม่มีอาารอบโ้ ”ผมมอไปที่ริน สสัย้อหาเวทมน์ที่สามารถไปในิใไ้ แ่่อนอื่นเรา้อให้ราาภูิ ออมาให้ไ้่อน เราววรทำอย่าไีนะ
ผมไ้แ่ิเท่านั้น ่อนะมอไปหาทานาฟ้านหนึ่ ่อนะิไ้ว่าสามารถถามพวไ้
“เธอพอะมีวิธีไหม ”ผมถามนาฟ้าที่อยู่ในันเี้ยน
“พอะมีวิธีอยู่่ะ”เธออบ้วยสีหน้าัวน
“้อทำอะไรบ้าล่ะ”
“้อใ้พลัมานาที่่อน้าเยอะ แ่ส่วนมาที่ทำนที่ให้มานาะาย”เธอบอผม้วยสีหน้าที่ัวนเล็น้อย ่อนะหายัวน
“ผมิว่ามันอาเป็นแบบนั้น ุ้มที่ะเสี่ย”ผมบอ่อนะนึถึรูปร่าเวทมน์ ัวลาผ่านเวทย์ ส่่อไปยัแ่นแท้อร่าายที่มีพลัเวทย์อัอยู่้าใน
“ผมทำไ้แล้วล่ะ”ผมไม่แปลใที่สามารถทำไ้ เพราะสิลในัวผมสามารถทำไ ูโัเลยนะสามารถสร้าเวทมน์ไ้
“ริหรอนายท่าน”
ผมเริ่มเอามือวาบนัวเธอ่อนที่ะมีอ่อร่าสีเียวออมาาร่าายอเธอ เธอเริ่มัวสั่นเล็น้อย
“ไม่่ายเลยนะ”ผมรู้สึถึพลัเวทย์ที่ไหลออไปาัวผม เป็นำนวนมา ผมเริ่มหมแร ยื่นไม่่อยอยู่ แ่ผมทำไ้เพื่ออนาอผมที่ไม่้อาย ไม่สิผมะ้อเอานะโลนี้
“อึ”
“อาเธอร์”เสียอเรนทำให้ผมั้สิ ่อนะมอไป้าหลัผมเห็น…พ่ออรินมอผม้วยสายาที่เหยียหยาม
“ไหวรับ"ผมบอเรน่อนะมอเมู่าและหันหน้าไปทาพ่ออริน
“่ะ”เธอมอผม่อนะอบและหายัวไปพร้อมับพ่อริน ผมิถึวเวทย์ที่สามารถลบนออาโลใบนี้ทันที
“อึ อ้า”ผมทรุัวลไปนั่ับพื้น
“มาสเอร์!!/นายท่าน!!”พวเธอเรียผม่อนผมะ่อยๆหลับา ผมเห็นราาภูิรหน้า ับรินที่ลุึ้นมามอผม และผมหลับไป
.
.
.
.
.
.
“ที่นี้ที่ไหน”ผมมอไปรอบๆ ที่นี้ทั้มืไม่มีแส
“มาแล้วหรอ”??
“เสียใร!!”ผมถามเสียั เริ่มั้ัวเผื่อะเป็นศัรู
“นายนี้็นะ” เสียัึ้นอีรั้ ผมหันไปมอรเสียไม่พบอะไร ที่นี้มันมืนมอไม่เห็น
“ั้นฯKP?”
เสียนั้นอะไรทำไมถึไม่ไ้ยิน ที่ผมไ้ยินมันไม่เป็นภาษา
“นายเป็นนที่มาที่นี้ไ้นแรหรอเนี้ย”
"่าเถอะ นายมาที่นี้ไ้ั้นะให้ราวันนาย เรียมัวละาว่าโล"
“ให้อะไรผม เียว่อนุทำไมุถึรู-”
สิ้นเสียอผมทุอย่า็หายไป ผมำลัะลืมาึ้น็เอเ็ผู้หินั้หลับับมือผมอยู่ นี้ผมสลบหรอ ผมมอไปรอบๆผมอยู่บนเีย้าวาผมมีรินับมอผมและหลับฟุบเีย ผมมอไปสุาับระาษแผนหนึ่ มันมีรูปัวประหลามีปี ำในระาษเียนไว้ว่า ทำลาย
“อืม”เสียรินทำให้ผมหันไปมอ
"ื่นแล้วหรอ"
น้ำาเธอเริ่มไหล และเธอ็พุ่มาอผม
"นายมันบ้า!! ทำแบบนั้นนายอาายนะ"
ผมมอหน้าเธอ่อนะลูบหัวเธอ เพราะเราใ้พลัเวทย์มาไปมือเลยสั่น
“ไม่เป็นอะรไหรอ ผมแ่อยา่วยเธอเท่านั้น”
“อึ นายมันบ้า!! ปล่อยใ้ห้ั้นเป็นแบบนั้นไป็ไ้ไม่้อ่วยัน”
ผมมอเธอ่อนะยิ่มออมา เพราะเาอาาย แ่ให้ทำอย่าไ้เพราะเารััวละรเออย่ารินนี้หน่า แ่ผม็ัวนบอร์สเัสอผมอนมอไที่ระาษมันาๆหายๆ เพราะอะไรันนะ?
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
วาปมให้ล่ะะะ ผม้อปั่นเรื่อนี้ให้บไว้แล้วสิ อ่อแล้วเรื่อนี้มี3พาทนะรับบบบบบ
ไปล่ะะะะ
ความคิดเห็น