คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 นิยายดังภายใน 3 วัน
โรเรียนเวลา 07:48 น.
"หัวไปโนอะไรมาว่ะ"
"เป็นอะไรมาไหมว่ะทีน"
"ไม่เป็นอะไรมาหรอเว้ย แล้วูแ่ล้ม"
"เออ็ี ูนึว่าเป็นอะไร"
"อิสร เธอเป็นอะไรมาไหม"
"ผมไม่เป็นเป็นอะไรหรอรับรู"
ผมเ้าแถว แล้วรีบึ้นเรียนทันที ในโรเรียน็มีนมอผมพัๆนั้นล่ะ หัวที่พันผ้า็อนานี้
.
.
.
.
.
.
.
เวลา 11:48 น.
"พวมึรีบไปิน้าวันป่ะ"
"ป่ะๆ"
"เออ ูะรีบินแล้วรีบไปหารู"
ผมรีบิน้าวอย่าเร่่วน แ่ำลัลบรรไ็นับอะไรบ้าอย่า
"อ่ะ โอ้ย"
"เ็บๆ"
ผมมอหน้าเสียที่ไ้ยินเ็ผู้หิที่ส่วยมาๆ อห้อผมเธอื่อ มิ้น ในอนาเธอะเป็นาราเลยล่ะ
"เป็นอะไรมาไหม"
ผมถามเธอ เธอมอผม่อนะอบ ผมยืนมือไปให้เธอับึึ้นมา
"ไม่เป็นอะไรมา แ่เอ๊ะ อโทษนะันรีบไปหารูน่ะ ไป่อนนะ"
เธอบอผม่อนนะะรีบวิ่ึ้นไปั้นบน
"แ่็น่ารัล่ะนะ"
"ทีนเมื่อไหร่มึะมา"
เพื่อนเรียผมา้าล่า ผมึรีบเินไปหาทันที
.
.
.
.
ห้อเรียนอมพิวเอร์ั้น 2
"มาแล้วหรอทีน"
"รับรู"
"วันนี้เธอะทำอะไรล่ะ"
"ผมะพิมพ์าน่อน่ะรับ"
ผมบอรูเสร็เปิอมพิวเอร์ แล้วเ้าูยอนูในเว็บที่ลนิยาย
"นเ้าูไม่ใ่น้อยๆเลย"
ผมบ่นออมา ผมเริ่มหันมอ่ออมเมนท์
าวนาโนู่า:นิยายสนุมาเลยรับ
mini:อน่อไปอยู่ไหนรับ
mo:รอเสมอนะ่ะ
ผมนั่อ่านอมเมนท์็อยิ้มไม่ไ้ แ่็นะผมรีบพิมพ์อน่อไป ผมพิมพ์ไปเรื่อยๆนหมเวลาพัเที่ย
"หมเวลาแล้วอิสร"
"รับรู"
ผมอัพเสร็ ทำทุอย่าเสร็ แม้ว่าผมะไม่สามารถหารายไ้อนนี้ไ้ แ่ไม่นานหรอผมสั่ำสั AIอผมไปแล้ว ั้ื่อให้เธอแล้วล่ะ อลีเียนั้นือเื่อเธอ ถามว่าทำไมถึเรียว่าเธอ ผมั้่าให้เป็นผู้หิ
.
.
.
.
.
.
อนเย็น เวลา 20:45 น.
่วเย็น เวลานี้ มันเป็น่วเวลาที่โหร้ายสำหรับพวเรามาๆ แ่มัน็ไม่สำัหรอ
"ทีนรู้ไหมว่า่วเวลานี้ ลูอป้าเอาแ่อ่านอะไรในอมไม่รู้"
"ไม่รู้นะรับปิาิไม่ใ่นที่อะไรนานั้นนะรับ"
"เห็นบอว่าอ่านนิยายเ็บเวลนเียวอะไรเนี้ยล่ะ"
ผมหันหน้าไปมอป้าว์ที่พูถึาิ
'นิยาย? เ็บเลเวลนเียว? นิยายเราไม่ใ่หรอ?'
"นอนเถอะทีนพรุ่นี้่อยว่าัน เียร์็นอนแล้ว"
"รับ"
"พรุ่นี้ ่อยไปหาพ่อนะทีน"
"รับ"
.
.
.
.
เ้า เวลา 07:12 น.
"่าววันนี้เราะมาถามทุท่านนะรับ เี่ยวับนิยายที่เป็นระแสอนนี้ ทุท่านะสสัยทำไมผมถึสื่อแบบนี้ เนื่อามีสำนัพิมพ์ถามหาัวเาอยู่รับ"
"ทีน เนี้ยป้าว่าแล้วมันเป็นอะไรที่ไม่ีแน่ๆ"
"ไม่ใ่รับป้า ือนนิยายเป็นแ่บทวามที่พิมพ์ออมาเป็นเนื้อเรื่อรับ"
ผมบอ่อนะหันมาิับัวเอ
'ถึเวลาแล้วล่ะมั้ไหนๆนิยาย็เียนบแล้ว'
ผมเินไปหาแม่ที่ำลัเรียมัวไปทำาน ผมมอแม่่อนะเอ๋ยบาอย่าออไป
"แม่รับ เย็นนี้แม่ไปรับผมนะรับ"
"ทำไมล่ะลู"
"ไม่มีอะไรรับ"
ผมบอแม่่อนะหัวเราะเบาๆ
"ผมไปเรียน่อนนะรับ"
ผมบอ่อนะปั่นัยานอป้าไปเรียน
.
.
.
"ทีนว่ามึะมา ะสายทุวันไม่ไ้นะเว้ย"
"ูเห็น้วยับไอ้ไผ่นะ มึมาสายเือบทุวัน"
"ที่ให้ถู เือบสาย"
"ทีน รูอุย้วยหน่อยสิ"
"รับ?"
"รูอลายเ็นเธอหน่อยสิ"
"รับ? รูเอาลายเ็นผมไปทำไมรับ"
"็นิยายอเธอนะสิ ัมาๆ เ็มแอปฟ้ารูเลยเนี้ย"
"แล้วรู็เป็นแฟนลับ"
"รับรู แ่รูห้ามบอใรนะรับ"
ผมบอรู่อนะเนนามประาอผม'นเอี้ย' นามประาผมเริ่มเป็นที่รู้ัานิยายอผมแล้ว ผมเรียนนเสร็แล้วไปห้ออมพิวเอร์อีรั้ นี้อาเป็นรอบสุท้ายที่ผมยื้มอมรู
"รูรับ"
"มาแล้วหรอ"
"รูำลัอ่านนิยายอเธออยู่เลย"
"รับรู ผมะมายืมวันนี้วันสุท้ายนะรับ"
"ทำไมล่ะ"
"ผมมีอมพิวเอร์แล้วน่ะรับ"
"อ่อ รู็นึว่าเธอะทิ้นิยาย"
"ไม่หรอรับ"
ผมอบ่อนะเ้าไปหาอมพิวเอร์อรู อัพ้อมูลเ้าบัีอัวเอ่อนล่ะรู
"อบMไปแล้วน่าะมาหาเราอนเย็นนี้"
ทีนิับัวเอ่อนะเรียนนถึ่วเย็น ทีนไ้นัับสำนัพิมพ์ไว้แล้ว
.
.
.
.
.
.
ความคิดเห็น