คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ผู้โดดเดี่ยว
วามมเิมอนที่แล้ว
“แล้วพวนายะ้อันนานแ่ไหนัน”ผม
“นะ นายราฟาหรอ!”ไลน์
“นะ นายไม่ใ่าลุั้นเหรอ”ิริโะ
“็บอว่าผมไม่ใ่ไ”นรอบ้าเริ่มมอผม
“นะ นายเป็นหนุ่มหล่อเหรอ!!!”ไลน์/ิริโะ
“ไม่รู้สิ”ผม
ปัุบัน
“่าเถอะ ไลน์ ราฟาพวนายามมา้วยหน่อย”ิริโะบอผมและไลน์ แล้วิริโะ็วิ่ออมาาุที่พวเราถูเทเลพอร์มา
รออยที่หนึ่
“พวนายฟัให้ีนะ ั้นะไปหมู่บ้าน่อไปพวนาย็ไป้วยันสิ”ิริโะบอพร้อมเปิแผนที่
“ทาเียวที่ะรอไปไ้ือ ้อแ็แร่ึ้นเท่านั้น ั้นเลือทาที่เลเวล1็สามารถผ่านไปไ้”ิริโะบอพวผมพร้อมปิแผนที่
“ั้น่อแถวเมนี้ับเพื่อนๆอั้น พวนั้น้ออยู่ที่นั้นอยู่แน่”ไลน์อบิริโะ และิริโะ็ิอะไร
“ั้นะพึ่นายมาเินไปโทษทีนะิริโะ เพราะั้นพวนายไปหมู่บ้าน่อไปเถอะ ั้นในเมส์่อนหน้านี้เป็นถึหัวหน้าิลเลยนะเออใ้ที่นายสอนทำอะไรบ้าล่ะ”ไลน์
“ั้นแยันรนี้เลยนะไลน์”ิริโะ
“ิริโะ”ไลน์
“ิริโะ นายนี้นะหน้าาริๆยายน่ารัไม่ใ่ย่อยนะเนี้ยสเป็เลยนะนั่น แล้วนายราฟานายถ้าเป็นาลุยัีว่าแ่นายเป็นหนุ่มม.ปลายหน้าหล่อนี้สิอิาะมั”ไลน์
“ไอ้หน้าแบบรบแบบนั้นีว่าแบบเมื่อี่อีนะ ไปันเถอะราฟา”ิริโะอบ่อนะวิ่นำผม
“แล้วเอันนะไลน์”ผม
ที่โล่เป็นทาไปหมู่บ้าน่อไป
“ย้า”ิริโะใ้ SwordSkill สัหารหมาป่า โยที่ผมวิ่ามอยู่
“นี้.....ิริโะผมะัารทา้าหน้าให้!!”ผมเริ่มใ้ SwordSkill และทาที่มีมอนสเอร์ผ่านผม็ัารมั้นทั้หม
.
.
.
.
หมู่บ้านผมและิริโะมา
“มืแล้วิริโะพวเราไปพัโรเี้ยมแถวนี้ีว่าไหม”ผม
“็ีเหมือนันนะ”และแล้วพวผม็พวในโรเี้ยมในหมู่บ้าน
“นายะหลับแล้วสินะ”ผม
“เราเอ็วรเพิ่มเลเวล ถ้าเราเอาแ่พึ่แ่อในระบบมัน็เหมือนเราเป็นนเินไม่ไ้เท่านั้นล่ะ”ผม
.
.
.
.
1 เือน่อมา
“ิริโะนายื่นไ้แล้ว”ผม
“ออี5นาที”ิริโะ
“ื่นเี๋ยวนี้เลนเ๊ยวผมะพัประูเ้าไป”ผม
“ื่นแล้วรับ!!!”ิริโะ
“เอาลไปันเรา้อไปประุมารลุยบอสั้นแรนะ นี้็ผ่านมาเื่อนหนึ่แล้วแ่ไม่มีใรเลียร์ อนนี้มีนายไป2,000น”ผมบอิริโะ และพวเรา็เินลมาและมุ่หน้าไปที่ประุมเลยทันที
ที่ประุม
“ราบๆ ะเริ่มแล้วนะรับ ผมื่อเียเบล ามวามรูสึผมเป็นอัศวินรับ”เียเบล
“อาีพนั้นมันะมีไ้ไเล่า ฮ่าฮ่าฮ่า”ผู้นที่ประุม
**่อานี้ะโฟัสที่ัวละรเอแล้วนะ ปล.โฟัสโะเินไปฮ่าฮ่า**
“วันนี้ปาร์ี้ผมไ้พบับห้อบอสแล้ว”เียเบลบอทุนในที่ประุม ทุนใที่ปาร์ี้เียเบลเป็นนเอ
“เราะำับอสเพื่อึ้นไปั้นที่2 สัวันเราะเลียร์เมส์นี้ให้ไ้ และเราะส่วามรุ้สึนี้ไปยัทุนในเมือุเริ่ม้น แล้วนั้นือสิ่ที่เรา้อทำใ่ไหมล่ะ”หลัเียเบลพูบ็มีนเห็น้วย และเา็ให้บปาร์ี้6น
“เรามีันแ่นี้ อ่า...มีอีนนี้ ิริโะนายไปวนสิ”ผมบอิริโะให้ไปวน
“ทำไมนายไม่ไปเอเล่า”ิริโะ
“นายะให้นที่ใ่ผ้าุมทั้ัวไปหารึไ ผมะไม่น่าลัวเหรอ”ผม
“็ริอนายแ่นนั้น็มีผ้าุมเหมือนนายนะ”ิริโะอบ หลัานั้นิริโะ็่อยๆยับไปใลๆ
(ฮ่าฮ่าฮ่า ทำไ้ไฮ่าฮ่าำท้อแ็ะายแล้ว)ผมิในใพร้อมำไป้วย
“เธอเอ็โนแยั้นเหรอ...”ิริโะ
“ไม่ไ้โนแยเหมือนทุนะเป็นพวเียวัน ็เลยเรใ็เท่านั้นน่ะ”อาสึนะอบโยที่ไม่ไ้หันมาุยับิริโะ
“เธอเอ็เป็น Solo Player เหรอ ถ้าั้นมาเ้าปาร์ี้ับพวั้นไหมล่ะ เาบอนเียวไม่สามารถำับอสไ้”ิริโะบออาสึนะ อาสึนะเริ่มหันมอิริโะสลับับผมที่อนนี้ปิบัทั้ัว
“นายนนั้นเป็นเพื่อนนายเหรอ”อาสึนะเริ่มระแวผม ผมึเริ่มเินไปหา
“ผมเอ้มีวามลับนะ เธอเอ็มีนิวามลับน่ะ หรือเธออยาะเห็นหน้าผมเพื่อวามสบายใล่ะ”ผมถามอาสึนะ
“ใ่ั้นอยาเห็นหน้านาย เพราะถ้าั้นไม่เห็นั้นไม่ไว้ในาย”อาสึนะอบผม และผม็เริ่มเอาผ้าทีุ่มหัวผมออ
“........”อาสึนะหันมามอผมแ่ผมไม่ไ้ว่าอะไร
“นายนี้นะเห็นไหมนรอบ้าพวเรามอเราันแล้วเนี้ย”ิริโะ
“็เพื่อวามสบายใอเานี้ ผม็้อบริสุทธิ์ใ”ผมบอิริโะ
“แล้วผมเอาลับไ้แล้วใ่ไหม”ผมถามอาสึนะ อาสึนะพยัหน้าให้ผมึเอาผ้าุมมาุมอีรั้ และ็มีนลมารลาพร้อมล่าวหาพวBata Tast เป็นนหนึ่ที่ผม่อน้าเลียพอสมวร เาื่อว่าิบะโอ
“ไม่เป็นอะไริริโะนายน่ะไม่ใ่อย่าที่เ้านั้นบอหรอ “ผมบอิริโะ พร้อมลับมีนัวให่ผิวสีแทนไปหาิบะโอ แ่อสัทีหมั่นใส้ ผมึใ้เวทมน์ใส่นมันล้มลไป อ่อลืมบออนที่ผมทำายภาพบำบัผมไ้ฝึเวทมน์
“ั้นหมแล้วใ่ไหม พรุ่นี้อนสิบโมเรามาเอัน”เียเบลบอพร้อมพวเราแยัน
“เห๋~~ ไม่ใ่ว่าอบเธอเหรอ~~”ผมบอิริโะ
“ะบ้าเหรอ!! นายน่ะมาับั้นเลย”แล้วผม็โนิริโะลาไป
.
.
.
.
.
่วเย็นอวันนี้
“นั้นใ่นที่เราไม่วนใ่ไหมิริโะ”ผมถามิริโะ
“นายลอเ้าไปทัเธอสิ”ผม
“ทำไมนายไม่ไปเอล่ะ”ิริโะ
“เธออาไม่ไว้ใผม็ไ้”ผม
“เฮออ เอาั้น็ไ้”ิริโะอบ่อนเินไปหาอาสึนะ ที่อนนี้ำลัทานนมปัอยู่
“อร่อยน่าูเลยนั้นน่ะ อนั่้วยไ้ไหม?”ิริโะถามอาสึนะ ไม่รอำอบเธอเลยแล้วอาสึนะึยับห่าิริโะ ิริโะเลยเอานมปัึ้นมาทาน
“ิว่ามันอร่อยริๆหรอ”อาสึนะถามิริโะ
“ั้แ่มาเมื่อนี้ั้นับราฟา ็ินวันละรั้ล่ะนะ”ิริโะ
“ราฟา”อาสึนะ
“อ่อ เ้านั้นไที่เธอ็เอหมอนั้นแล้วนี้”ิริโะบอพร้อมี้มาที่ผม
“เรา้อเินเ้าไปสินะ”ผมพึมพำออมา แล้วเินไปหาิริโะับอาสึนะ
“ิริโะไอ้เ้าบ้านี้ ใรบอให้นายี้มาหาผมันเล่า”ผม
“็เห็นนายยืนนานเลยอยาให้นั่บ้า”ิริโะบอผม
“แล้ันสิไม่ว่า”ผม
“เออ ริสิิริโะเอาไอ้นั้นออมาสิ”ผมบอิริโะ แล้วิริโะ็เอาวอะไรบาอย่าออมา
“ลอใ้ับนมปัสิ”ผมบออาสึนะ อาสึนะเอามือแะที่ว แล้วมีแสึ้นบนปลายนิ้วมือ และอาสึนะเอามือไปที่นมปั
“รีมนี่”อาสึนะ
“ลอทานูสิ”ผม
“รับเวสวันล่ะรั้ที่ หลัหมู่บ้าน ื่อเวสื่อารโ้ลับอแม่วัว ถ้าอยาะทำั้นะบอวิธีให้”ิริโะ
“แล้วนายไม่ินรึไ”ิริโะ
“ไม่ละอีสัพัหนึ่ผมะไปแถวๆห้อบอสน่ะ”ผม
“ผม้อไปแล้วล่ะผมไป่อนนะ”ผม
“อ่า ระวััว้วยล่ะ”ิริโะ
“อ่า ะพยายาม”ผมอบแล้ว่อยๆเินออมา
“เหุาร์เปลี่ยนไปนิหน่อยแล้วสินะ”ผมบอ่อนะวิ่ไปสัหารมอนสเอร์้าห้อบอสนหม
“้อลับไปพัสินะ”และแล้วผม็ลับที่พัทั้นที
.
.
.
.
หน้าห้อบอส
“เรามานะันเถอะ”เลเบล พร้อมับเปิเ้าไปเห็นบอส และลูน้ออมัน พวราึเ้าปะทะัน
“ิริโะ....ฝาอาสึนะหน่อยนะ”ผม
“อะไรนะนายะลุยนเียวเหรอ”ิริโะ
“ใ่....”ผม
“นายะบ้าหรอนเียวนายะไปายรึไ”ิริโะบอผม
“นายอย่าลุยนเียวเลยนะ”อาสึนะ
“ผมะายหรอนะ”ผมบอ่อนะวิ่ออไปเผิบอสและลูน้ออมัน
“เามา!!! ผมะทำให้รู้เอว่าแ่้อเออะไร........”ผมเปิ Gate of Babylon แล้วยิบาบ Excalibu ออมาและฟันลูน้ออบอสนHPอมันเือบหมหลอ ทำให้ทุนหันมามอผม
“นายนี้มันัวอะไรันแน่ราฟา”ิริโะ
“ผม็แ่นธรรมา”ผมอบ และล้วผม็สัหารลูน้อบอสนหม้วยัวนเียว
“ิริโะฝานายสวิท์้วย!!”ผม
“ไ้เลย!!!”ิริโะ
“ามมาเลยิริโะ”ผมบอ่อนะวิ่ออไปสู้ับบอส บอสไ้ฟันาบมาที่ผม
เร้!!!!
“สวิท์!!!”ผมปัารโมีอบอสแล้วสวิท์ทันที
“ทำไปเลื่อยๆ!!!”ผมบอิริโะ และแล้วHPอบอสใล้ะหมแล้ว
“เป็นไปาม้อมูที่บอริ้วย”ิบะโอ
“ถอยออมาผมัารเอ”เียเบล
“ถอยออมา!!!!”ผม และแล้วเียเบล็โนาบอบอสลลาลำัว แล้วอนนี้เียเบลำลัะหายไป
“ทำไม นายทำแบบนี้ทำไม”ผม
“ฝาพวเา้วย.....”และเียเบล็สลายไป
“อ่า......”ผม
“ผมะบมันเอ...”ผมบอ่อนะเินไปหาบอส
“เอาล่ะ... มาทำให้มันบันีว่า ลมหายใอโลที่หลอมรวมัน ่อลายเป็นแสแห่ีวิที่ส่อประายึ้น เอ็์าลิเบอร์!”ผมไ้ใ้ใส่บอสนมันหายไป...
“อะไรน่ะ”ผู้นรอบ้าไ้หันมามอผม
“แ่เรานะริๆใ่ไหม”ผู้รอบ้า
“ทำไม ทำไม ทำไม นายถึปล่อยใหุ้เียเบลายเล่า!!!”ิบะโอ
“ปล่อยให้ายั้นเหรอ”ผมเริ่มเห็นภาพ้อนทับอผู้หินหนึ่ที่มอเลือ
“อ่า.....นี้เพราะเราอีแล้วเหรอ”ผมเริ่มมไปในวามทุท์
“นายมีสิลนั้น ไหนะรู้เรื่อสิลอบอส ถ้านายบอมาั้แ่แรุเียเบล็ะไม่าย”ิบะโอ
“นั้น็รินะ”ผู้นรอบ้า
“นั้นสิ”ผู้นรอบ้า
“หมอนั้น้อเป็นBata Tast อย่าแน่นอน ้อมีอีสิเ้าพวBata Tastโผล่หัวมาสิ”น้าๆิบะโอ
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ่วนอย่าเอาั้นไปรวมับพวระออ----“ิริโะ
“นายอย่ารับวามผินเียวสิ!!!”ผมเินไปหาิริโะ
“นายะพูอะไ----“ิริโะ
“ั้นนี้ล่ะัวโอBata taster”ผม
“เพราะั้นลาล่ะ....”ผม
“เี๋ยว่อน นายน่ะเรียื่อั้นใ่ไหม”อาสึนะ
“อโทษัวยที่เรียเธอนะ....”ผม
“นายรู้ื่อั้นไ้อย่าไ”อาสึนะ
“รมุมบน้ายะมีหลอHPอยู่”ผม
“อ่อ อยู่รนี้เอเหรอ”อาสึนะ
“ั้นผมออะไรอย่าหนึ่ไ้ไหม”ผม
“นายะออะไรล่ะ”อาสึนะ
“่วยถอผ้าุมหน่อยไ้ไหม...”ผม
“ไ้สิ แ่นาย้อถอ้วยนะ”อาสึนะ
“อ่า ไ้สิ”ผมบออาสึนะ ่อนะถอผ้าุม เส้นผมสีาว ใบหน้าอ่อนโยน วาสีแสแ่็มีวามเศร้าอยู่้าใน ผิวาว และรูปร่าที่สมส่วน ในอนนี้ทุนมอผมและเียบ
“อ่า....เธอสวยริๆ้วย”ผมบออาสึนะ
“นาย่าหาล่ะ”อาสึนะ
“ั้นผม้อไปแล้ว ....แล้วเอันใหม่นะิริโะ อาสึนะ”ผมบอ่อนะเินึ้นบันไไปั้น่อไป
*******************************************************************************************************************************************************************************
บ
บสัทีปล.นี้เราีอะไรเนี้ยยยย ฮ่าฮ่าฮ่า ผมทำไ้แ่นี้ล่ะ และหวัว่าะสนุนะ ถ้ามีอะไรที่อยาให้ปรับปรุ็บอันนะ!
อย่าลืมอมเมนท์!!!!
ความคิดเห็น