ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โอบรักไว้ด้วยสายหมอก

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6++เสียงเพรียกจากพงไพร++

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 64



    ขอฝากนิยายเรื่องภารกิจรักแห่งชาติไว้ด้วยนะคะ

    ภาค 2 กำลังจะวางขายเร็วๆนี้ค่ะ

    ใครยังไม่ได้อ่านภาค 1 รีบตามมานะคะ  เรารอคุณอยู่ที่โลกอนาคตค่ะ ^^

    ++++++++++++++++++++++++++++



    แม้เป็นช่วงปลายฝนต้นหนาว แต่อากาศที่เขาค้อช่วงกลางวันก็นับว่าร้อนจัด แดดแรง เดินทางเพียงไม่กี่ชั่วโมงเวียงพิงค์ก็รู้สึกเหนียวเนื้อตัวไปหมด หลังได้อาบน้ำชำระร่างกายแล้วจึงค่อยสบายตัวขึ้น

    ช่วงหัวค่ำ อากาศเย็นลงกำลังสบาย เวียงพิงค์อาบน้ำเสร็จ จึงออกมานั่งรับลมที่ระเบียงบ้านพัก ส่วนไหมซีกลับไปดูพ่อที่บ้านก่อนนอน

    เวียงพิงค์สังเกตว่า บ้านพักที่นี่มีระเบียงทุกหลัง สมกับที่ชื่อรีสอร์ตระเบียงหมอก พรุ่งนี้ตื่นเช้ามาหล่อนอาจจะได้เห็นทะเลหมอกเขาค้อจากหน้าระเบียงโดยไม่ต้องดั้นด้นไปชมวิวที่ไหนไกล

    หญิงสาวนั่งรับลมเพลิน ๆ คิดอะไรเรื่อยเปื่อย หูยินเสียงลมพัดหวิวปะปนมากับเสียงอะไรบางอย่าง เวียงพิงค์เงี่ยหูฟังจนแน่ใจว่าเป็นเสียงคนเรียก แต่จับใจความไม่ได้ชัด หล่อนหันรีหันขวางมองหาต้นเสียง จึงได้พบชายแต่งกายชุดสีเขียวทั้งเสื้อและกางเกงขายาว ดูคล้ายทหาร เขาสวมหมวกสีเขียวมีลายปักรูปดาวสีแดงตรงกลาง ที่เสื้อมีคล้าย ๆ เอี๊ยมเข็มขัดคาดอยู่

    ชายผู้นั้นมองมาที่หล่อนและกวักมือเรียกด้วย เวียงพิงค์มองซ้ายมองขวา แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ เขาเรียกหล่อนแน่ หล่อนจึงเดินลงจากระเบียงห้อง ก้าวเข้าไปหาชายผู้นั้น ยังมองหน้าเขาไม่ชัดเลย จะเป็นอวัศย์หรือไม่หล่อนก็ไม่แน่ใจ เขาเดินหันหลังไปอีกทาง เวียงพิงค์ยังได้ยินเสียงเรียกอยู่เป็นระยะจึงก้าวตามไปแต่ก้าวเท่าไหร่ก็ไม่ทันกันเสียที

     “ว้าย ! เวียงพิงค์สะดุดก้อนหินเสียการทรงตัว จังหวะนั้นรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างโอบรั้งเอวของหล่อนไว้

    ตัวของหล่อนถูกพลิกตวัดอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเวียงพิงค์งงว่าเกิดอะไรขึ้น ได้สติกลับมาอีกทีก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนตัวของใครคนหนึ่ง

    หญิงสาวเงยหน้าขึ้น กะพริบตาปริบ ๆ พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวสาดแสงรำไรลงมาพอให้เห็นใบหน้าคนข้างล่าง ดวงตาคมกล้าคู่นั้นจ้องมองมาทำเอาเวียงพิงค์หนาวสะท้านไปทั้งตัว

    หล่อนมานอนอยู่บนตัวเขาได้อย่างไรกัน !

    “เป็นอะไรหรือเปล่า” 

    เสียงดุ ๆ ดังขึ้นทำเอาเวียงพิงค์สะดุ้งโหยง รีบใช้มือยันกายขึ้น เมื่อลุกขึ้นได้แล้วจึงเห็นสภาพของเขาได้ชัด อวัศย์นอนแผ่อยู่บนพื้นดิน เมื่อครู่หล่อนล้มทับไปที่ตัวเขาเต็มแรงทีเดียว

    “พิ้งค์ขอโทษค่ะ พี่วัศย์เป็นอะไรไหมคะ” หล่อนรีบช่วยดึงตัวเขาขึ้นมา

    แต่ชายหนุ่มลุกขึ้นด้วยกำลังของตัวเองมากกว่าแรงฉุดของหล่อน

    “ผมไม่เป็นไร คุณเถอะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขามองสำรวจร่างบอบบาง สีหน้าไม่ค่อยดีนัก

    “เจ็บแขนนิดหน่อยค่ะ” เวียงพิงค์จับที่ท่อนแขน เมื่อครู่ตอนล้มลงแขนข้างขวากระแทกพื้นเล็กน้อย ถ้าไม่ได้เขาเอาตัวรองรับไว้หล่อนคงร้าวไปทั้งตัว

    “ดูสิ พี่วัศย์เปื้อนหมดเลย” หล่อนเห็นสภาพของเขาแล้วก็ยิ่งหน้าเสีย รีบยกมือไหว้

    “พิ้งค์ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ พิ้งค์นี่ซุ่มซ่ามจังเลย เดินไม่ทันดู” ขอโทษแล้วหล่อนก็ก้าวเข้าไปช่วยปัดเศษดิน ออกบ้างไม่ออกบ้างแต่ก็พยายามช่วย จึงเพิ่งสังเกตเดี๋ยวนี้ว่าเขาสวมเสื้อยืดสีขาว เพราะฉะนั้นชายชุดเขียวที่เรียกหล่อนอยู่เมื่อครู่นี้ก็คงไม่ใช่เขาแน่

    “ไม่เป็นไร  เดี๋ยวผมจัดการเอง”

    +++++++++++++++++++++++

    Thumbnail Seller Link
    ภารกิจรักแห่งชาติ
    ธุวดารา
    www.mebmarket.com
    ภารกิจรักแห่งชาติ Ms. Prime Minister and I++++++++++++++++++++++        เมื่อประเทศไทยขึ้นครองแชมป์อัตราการเจริญพันธุ์ต่ำที่สุดในโลก ส่งผลให...
    Get it now
    Thumbnail Seller Link
    โอบรักไว้ด้วยสายหมอก
    ธุวดารา
    www.mebmarket.com
    นอนเขาค้อหนึ่งคืน อายุยืนหนึ่งปี เวียงพิงค์ชักไม่แน่ใจว่า คืนแรกบนเขาค้อของเธอ จะทำให้อายุยืนจริงหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ มีเรื่องให้ตื่นเต้นจนนอนไม่หล...
    Get it now
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×