ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สุดแสบvsสุดซ่า

    ลำดับตอนที่ #1 : วันแห่งความวิปโยค

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 49


    ตอนที่1 วันแห่งความวิปโยค

    ณ.วันที่อากาศน่าหลับ

    “พาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!สายแล้วลูก” เสียงแม่ตะโกนปลุกลูกสาวขี้เซา

    พายลุกขึ้นมาด้วยอาการง่วงนอน

    “เฮ้ย!!สายแล้ว” เสียงนั้นกล่าวด้วยความตกใจ ก็จะไม่ตกใจได้ไงก็วันนี้มีงานรับน้องรวมนี่หนา

    หญิงสาวรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วและวิ่งลงไปคว้าขนมปังเข้าปากอย่างรวดเร็วปานพายุ

    ………8 โมง……….

    “น้องน้องที่มาถึงแล้วเราขอให้แยกฝั่งเข้าแถวน่ะค่ะชายอยู่ฝั่งซ้ายหญิงอยู่ฝั่งขวาน่ะค่ะ” พี่ปี2กล่าวอย่างชำนาญ

    เพราะวันนี้จะมีเกม สนุกสนุกให้เล่น ตามภาษาผู้ที่เคยถูกรับน้อง

    ……..8.20………….

    “น้องน้องครับเงียบเสียงด้วยครับ” หนุ่มหล่อนายหนึ่งกล่าว

    “พี่มีเกมให้น้องน้องเล่นกัน”

    ………………………………………………………………………

    “พายเอ่ยทำไงดีไม่น่านอนตื่นสายเลย” บ่นไปวิ่งไป

    “เฮ้ย”

    “โครม”

    “โอ้ย”

    “ใยซุ่มซ่าม” ชายหนุ่มซึ่งบัดนี้ลงไปนั่งกับพื้นกล่าว

    “นายบ้า ชนแล้วยังมาด่าอีก”

    “อะไรเราเล่นสเก็ตของเรามาอยู่ดีดีเธอนั่นแหละรีบวิ่งไม่ดูทางเลย“

    “นายนั่นแหละ”

    “เฮ้ยสายแล้ว”พายรีบดูนาฬิกาข้อมือก่อนที่จะรีบวิ่งเข้ามหาลัยโดยไม่สนใจ

    ชายหนุ่มซึ่งมองตาม

    “ทำไม…………..”

    ………………………………………………………………………………………

    “ถึงซะที” พายกล่าวกับตัวเองโดยตัวเองยืนอยู่ด้านหลังสุด

    “น้องน้องครับเรามาเริ่มเล่นเกมกัน” หนุ่มหล่อรุ่นพี่กล่าว

    “ให้น้องน้องหันหน้าเข้าหาอีกแถวน่ะครับ”

    “คนที่น้องน้องเห็นตนรงหน้าคือคู่บัดดี้ของน้อง”

    เสียงอุทานของหลายคู่บ่งบอกถึงความตกใจ ดีใจ(ในใจ) เขิน แต่

    “เฮ้ยนาย”

    ชายหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเหล่ ก็จะใครซะอีกล่ะนอกจาก…………

    ขณะนี้รุ่นพี่กำลังนำเชือกแดงมาผูกข้อมือของคู่ต่างต่างจนมาถึงคู่ของใยพาย

    “น้องขอมือด้วยครับ”

    พายทำหน้าเหมือนอยากตายไปจากที่นี้ ณ. บัดนั้น

    “นี่คุณทำไมทำหน้าเหมือนเบื่อโลกอย่างนั้นละ”

    ไม่มีเสียงใดใดตอบกลับ แต่ใบหน้าของหญิงสาวเบื่อโลกยิ่งกว่าเก่า

    “ผมชื่อ นิค นวภัศร์ ครับคุณล่ะ “

    น้ำเสียงที่ดูสุภาพนั้นทำให้หญิงสาวหันไปมองหน้าเขา

    “นี่คุณฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะลืมได้ง่ายง่ายหรอกน่ะ” พายตวาดกลับ

    ผู้หญิงอาไรหน้าก็สวยหุ่นก็ดีหรอกแต่ ทำไมถึงได้ปากจัด อย่างเนี่ย

    “นี่คุณเห็นจ้องหน้าฉันตั้งแต่เมื่อกี้แล้วมีอาไรติดหรอ”

    นิคตื่นจากภวังค์กระทันหัน

    “ไม่มีอะไรหรอก แล้วคุณบอกชื่อผมได้รึยัง”

    “ได้สิ” พายยิ้มอย่างมีเลศนัย

    “แต่ นายต้องขอโทษฉันก่อน”

    ถ้าไม่เป็นเพราะเขาต้องอยู่กับใยซ่านี่ทั้งวันเพราะด้ายแดง และอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงป่านนี้เขาชกหน้าหงายไปแล้ว

    “ขอโทษ” น้ำเสียงที่ฟังดูไม่เต็มใจ และใบหน้าที่ดูก็รู้ว่าคนพูดไม่มีความเต็มใจสักนิดทำให้หญิงสาวรู้สึกสนุก

    “อะไรน่ะไม่ได้ยิน” ตอนนี้เขาเริ่มรู้แล้วว่าหญิงสาวที่ทั้งทั้งซ่าทั้งแสบกำลังยั่วเขา

    นิคกระเถิบเข้าไปใกล้หญิงสาวโดยที่สาวซ่ายังไม่ทันตั้งตัว

    “ขอโทษ!!”

    “ชัดไหม”

    “นายเป็นบ้าหรือไง” สาวซ่าซึ่งบัดนี้กำลังอุดหูเนื่องจาความดังของเสียงที่คาดว่าเกิน80 เดซิเบล

    ส่วนนายนิคก็เริ่มหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย

    “ฮ่าฮ่า ก็เมื่อกี้บอกไม่ได้ยินไม่ใช่เหรอ หรือจะให้เราขอโทษอีก”

    “ไม่ต้องเลย”

    “บอกชื่อเธอมาได้แล้วจะได้เดินเข้าฐานรอบมหาลัย”

    “บอกก็ได้เราชื่อพาย พิณแก้ว”

    ชายหนุ่มคิดในใจว่าชื่อช่างไม่เข้ากับนิสัยเอาซะเลย

    ทั้ง2เดินไปรอบมหาลัยเพื่อไปเข้าฐานจนเมื่อตาของนิคเริ่มเห็นสิ่งหนึ่งเข้า

    ฮึฮึ เขารู้วิธีแกล้งใยซ่าแล้ว.............................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×