VOLITION INFINITE

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ โลกที่ล่มสลาย

บทนำ

            ความเจ็บปวดเหมือนสมองถูกช๊อตด้วยกระแสไฟฟ้าอย่างรุนแรงปลุกให้สิงหาตื่นขึ้นจากการหลับใหล ร่างของเด็กหนุ่มกำลังลอยอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่าสีขาวโดยมีใครบางคนเฝ้ามองเขาอยู่ ดวงตาที่พยายามปรับตัวให้เข้ากับแสงสว่างรอบข้างหลังจากคุ้นชินกับความมืดมิดมาอย่างยาวนานไม่อาจมองเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ก็เพียงพอจะบอกได้ว่าบุคคลผู้เฝ้ามองคือหญิงสาวคนหนึ่ง

            “ยินดีต้อนรับค่ะ คุณสิงหา” น้ำเสียงที่ไพเราะประหนึ่งเสียงบรรเลงของดนตรีดังมากจากหญิงสาว สิงหารู้สึกได้ว่าร่างของตนกำลังเคลื่อนที่อย่างช้าๆเข้าไปหาเธอ

            “โปรดรอสักครู่ ระบบกำลังทำการปรับความเสถียรของกระแสประสาทอยู่ค่ะ” เธอพูดพร้อมกับยื่นฝ่ามือมาแตะที่หน้าอกของเด็กหนุ่ม ในระยะที่ใกล้พอ ใบหน้าของหญิงสาวแถบจะทำให้หัวใจของเด็กหนุ่มหยุดเต้น ทั้งดวงตา จมูก ริมฝีปาก และโครงหน้า ล้วนเป็นองค์ประกอบของความงามอย่างสมบูรณ์แบบ

          ร่างของสิงหาหยุดนิ่ง และค่อยๆลอยต่ำลงจนกระทบกับอะไรบางอย่าง มันไม่ใช้พื้น แต่เป็นเบาะนุ่มๆของโซฟา หญิงสาวถอนฝ่ามือออกจากหน้าอกของสิงหา ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอีกตัวที่โพล่ขึ้นมารับร่างของเธอไว้

            ‘คุณเป็นใคร’ เด็กหนุ่มถาม ทว่าคำพูดกลับดังอยู่แต่ในความคิดของเขาเท่านั้น  

            “ในโลกนี้ดิฉันรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยของคุณสิงหาค่ะ” หญิงสาวตอบ

            ‘คุณได้ยินที่ผมพูด’ สิงหาเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ

            “ในฐานะผู้ช่วย ดิฉันสามารถรับข้อมูลผ่านกระแสประสาทของคุณสิงหาโดยตรงตราบเท่าที่ได้รับอนุญาตค่ะ” พูดจบเธอก็ยื่นฝ่ามือข้างที่เคยแตะหน้าอกของสิงหาออกมาเบื้องหน้า จอฮอโลแกรมสีฟ้าถูกฉายขึ้นจากมือข้างนั้น โดยมีรูป ชื่อ ประวัติ และลายละเอียดต่างๆของสิงหาปรากฏอยู่

            “สำหรับคำถามอื่นๆ” หญิงสาวพูดต่อ “เมื่อสักครู่ดิฉันได้สัมผัสร่างกายของคุณสิงหาเพื่อทำการถ่ายโอนข้อมูลต่างๆจากความทรงจำ กับร่างกายของคุณสิงหามาประมวลผลความเหมาะสม และสถานที่ที่คุณสิงหากำลังอยู่ตอนนี้คือโลกเสมือนจริงที่ชื่อว่าโวลูชันค่ะ”

            “โวลูชัน...” สิงหาทวนคำ คราวนี้เด็กหนุ่มสามารถออกเสียงคำพูดได้ตามที่คิดไว้ สิ่งต่างๆก็เริ่มมองเห็นได้ตามปกติ นอกจากนี้เสียงของหญิงสาวที่ได้ยินก็ดูเหมือนจะดัง และชัดเจนมากขึ้น

            “เป็นผลมาจากการปรับความเสถียรของกระแสประสาทค่ะ” หญิงสาวตอบความคิดของสิงหาอย่างทันท่วงที “อีกนัยหนึ่งก็คือการทำให้กระแสประสาทของคุณสิงหารับข้อมูลต่างๆจากโวลูชันได้ตามปกติ...”

            “เดี๋ยวก่อน” สิงหาขัดขึ้น “ถ้าตอนนี้ผมกำลังอยู่ในโลกเสมือนจริง แล้วตัวจริงของผม...”

            “ตัวจริงของคุณสิงหากำลังจำศีลอยู่ในเครื่องดำรงเผ่าพันธุ์ค่ะ" จบประโยคสิงหาก็นึกทุกอย่างออก ความทรงจำมากมายพุดขึ้นภายในความคิดของเด็กหนุ่มอย่างรวดเร็ว เหตุการณ์ที่ทำให้โลกทั้งโลกที่เด็กหนุ่มเคยรู้จักต้องเปลี่ยนไป

            ยังไม่จบ