คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : markbam baby - start!
GOT 7 Fiction
Adorable baby Mark x Bambam
By bpuppyy_
Start …
อยู่ ๆ ก็มีเรื่องวุ่นวายเข้ามาในชีวิตแบบไม่ทันตั้งตัว...
ไม่ตลกเลยสักนิด การที่ต้องรับผิดชอบชีวิตของเด็กคนหนึ่งทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องนี่มัน...
“นะ มาร์ค พี่หวังขอพึ่งมึงครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ดูแลน้องแบมให้หน่อย ฝากเลี้ยงสามเดือน ระหว่างที่กูกลับไปเคลียร์เรื่องเรียนที่ฮ่องกง สัญญาเดี๋ยวมารับมันกลับไปทันทีที่ธุระเรียบร้อยเลย!”
แจ๊คสัน หวังกำลังนั่งเจรจาอย่างมุ่งมั่น พยายามมองข้ามท่าทีเมินเฉยที่ได้รับจากมาร์ค ต้วนเพื่อนรัก ชายหนุ่มร่างสันทัดแทบจะก้มลงไปคุกเข่าร้องขอความเห็นใจจากเพื่อนอยู่รอมร่อแล้วนะ
นี่เป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ความผิดของหวังเองที่ดันรับปากรุ่นพี่ที่มีศักดิ์เป็นลูกของพี่ชายของแม่ว่าสามารถดูแลน้องแบมแบมได้ แต่ดันลืมไปเสียสนิทใจ ภารกิจเรื่องย้ายที่เรียนของหวังยังไม่เสร็จสมบูรณ์!
“ความผิดของมึง แล้วทำไมกูต้องรับผิดชอบด้วยวะ” มาร์คถาม ยังคงไม่ยี่หระกับความเดือดร้อนของเพื่อนรัก ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลานั่งจิบลาเต้อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่สนใจสายตาของหลายคนที่กำลังมองมาทางเขาอย่างมีความหวังด้วย
มาร์ค ต้วน ผู้รั้งอันดับหนึ่งที่สาว ๆ ทั้งมหา’ลัยอยากได้ไปครอบครองตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น
ถ้าสาว ๆ เหล่านั้นสามารถทะลุกำแพงน้ำแข็งของเจ้าชายต้วนไปได้นะ แต่น่าเสียดายที่ยากหน่อย ขนาดกับเพื่อนสนิทของมันอย่างเขา มันยังไม่สงสารกันบ้างเลย
“คืองี้... ความผิดกูใช่ป้ะ แล้วมึงอ่ะมาร์ค เป็นเพื่อนกู แม่กูเคยบอกไว้ ถ้าเป็นเพื่อนกันต้องแบ่งรักแบ่งสู้ กูทุกข์ กูมีความผิด นี่ไง มึงซึ่งเป็นเพื่อนรักของพี่หวังก็ต้องช่วยกันหน่อยจริงไหม...”
อธิบายมากความเพื่อให้คุณชายต้วนหยุดปากด้วยคำ ๆ เดียว
“ไร้สาระ”
“ไอ้ต้วนนนนนนนนครับ ฮือออออออ ขอร้องนะ ถ้ามึงไม่รับปากกูแย่แน่ ๆ ไม่ว่าจะเป็นที่เกาหลีหรือที่ไหนก็ตามในโลกนี้ ไม่มีใครที่กูไว้ใจให้น้องมาอยู่ด้วยนอกจากมึงแล้วนะโว้ย!” คุณชายหวังร้องโหวกเหวก ด้วยคิดว่าเป็นคนทางสุดท้ายที่เขาจะเรียกร้องความเห็นใจจากคนเย็นชาอย่างมาร์คได้
ให้ตายเถอะครับ เป็นเพื่อนมันมาเป็นสิบปี ความรู้สึกที่ว่าคุยทีไรก็เหมือนอยู่กับประติมากรรมน้ำแข็งก็ยังไม่เคยหายไปเลย ลองแตะตัวมันดูดีไหม เป็นมนุษย์หรือเปล่าวะครับคุณต้วน
“แล้วกูจะไว้ใจน้องมึงได้ยังไง”
“ไอ้ห... เอ้ย ไอ้เพื่อนรัก น้องเป็นเด็กดีมาก กูขอยืนยัน นี่ ถ้ามึงได้เห็นหน้าน้องนะ รับรองว่าจะเอ็นดู เอ้า ทำหน้าแบบนั้นไม่เชื่อใช่ไหม นี่เลย” แจ๊คสันล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยท่าทางกระตือรือร้น โทรศัพท์มือถือถูกยกขึ้นมาอยู่ตรงหน้าของมาร์ค ก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดอัลบั้มรูปและจิ้มไปยังรูปถ่ายของเด็กน้อยที่กำลังจะมาอยู่ในความรับผิดชอบของคุณชายต้วนผู้รักสงบ
แจ๊คสันนำเสนอความน่ารักของน้องแบมแบมอย่างน้ำไหลไฟดับ อวดสรรพคุณ(?)สารพัดว่าน้องจะไม่มีทางทำให้คอนโดสุดหวงของมาร์ค ต้วนเสียหาย แต่น่าเสียดาย มาร์คทำเพียงแค่มองรูปถ่ายของเด็กชายแบมแบมผ่าน ๆ และเลือกจะมองไปนอกกระจกใสของค๊อฟฟี่ช็อป ปล่อยให้เสียงของเพื่อนรักผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาไปอย่างนั้น
เหตุผลที่ไม่ฟัง... เพราะมาร์ครู้นิสัยเพื่อนของเขาดี ถึงมันจะเห็นว่าเขาไม่ยอมรับ แต่สุดท้ายหน้าที่และความรับผิดชอบเด็กที่ว่ามันก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี
ใช่เรื่องที่เขาจะต้องยอมไหมล่ะ
แต่ทำยังไงได้ สุดท้ายก็ต้องยอมเลี้ยงเด็กเพื่อตัดรำคาญความขี้ตื้อของเพื่อนอยู่แล้ว
“มาเมื่อไหร่”
“โหย น้องเนี่ยนะขยันเรียนมาก เลยสอบ... ห๊ะ มึงถามกูว่าอะไรนะมาร์ค?!” แจ๊คสัน หวังผู้มืดแปดด้านเบิกตากว้าง รีบถามเพื่อนสนิทที่เพิ่งจะเปรยแทรกขึ้นมา “ขออีกรอบนะมาร์ค พี่หวังไม่ได้หูฝาดไปเองใช่หรือไม่”
มาร์คถอนหายใจ ค่อย ๆ พูดเน้นทีละคำ เพื่อบอกเพื่อนรักอย่างชัดเจนด้วยคำถามเดิม
“เยส! ตกลงมึงยอมแล้วใช่ไหม ไม่มีอะไรลำบากเลยเพื่อน น้องจะมาวันอาทิตย์นี้ อีกสองวันนี่แหละ” เสียงทุ้มที่เต็มไปด้วยความดีใจพูดด้วยความเริงร่า หน้าที่ที่จำเป็นต้องละเลยมีผู้มารับผิดชอบแทนแล้วในที่สุด แถมยังเป็นเพื่อนต้วนที่ไว้ใจได้เสียยิ่งกว่าอะไร
ถ้าฝากน้องแบมแบมไว้กับคนอื่น คงไม่ต่างอะไรกับเอาลูกแมวไว้ในถ้ำเสือ!
เพราะฉะนั้น ถึงมันจะดูน่าเบื่อไปหน่อยที่ต้องอยู่กับคนแข็งทื่ออย่างไอ้มาร์ค แต่ยังไงแจ๊คสันก็ขอยืนยันว่าฝากน้องแบมไว้ที่ถ้ำน้ำแข็งคงดีกว่าที่ไหน ...
“เร็วไปมั้ง มึงมาบอกกูวันนี้ แล้วอีกสองวันให้เด็กคนนั้นมาแล้วเนี่ยนะ”
“ก็กูไปฮ่องกงพรุ่งนี้”
“กะทันหันไป กูขอปฏิเสธแล้วกัน”
“พี่ต้วนครับบบบบบบบบ น้องหวังขอร้อง” ไม่พูดเปล่า แจ๊คสันรีบลุกไปยืนกันท่ามาร์คที่กำลังจะเดินออกไปนอกร้านอย่างจริงจัง แถมยังทำดวงตาเป็นประกาบวิบวับ ยกมือขึ้นประสานอยู่บนอกด้วยความหวังเกินร้อยกว่าจะได้คำตอบที่เป็นเชิงบวกจากมาร์คอีกครั้ง
“มึงเคยยอมให้กูปฏิเสธด้วยเหรอ” มาร์คพูดเสียงห้วน จำใจต้องเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเดิมเพื่อเจรจาต่อไป
บอกแล้ว... แจ๊คสัน หวังเกิดมาเพื่อตื้อและรบเร้า แล้วเขาก็ไม่ใช่คนที่ชอบฟังอะไรซ้ำ ๆ หลายรอบ ยอมไปซะให้จบก็สิ้นเรื่อง
“ขอบคุณครับต้วน คือ... รบกวนอีกอย่าง วันอาทิตย์มึงช่วยไปรับน้องที่อินชอนด้วยนะ ถือซะว่าเป็นภารกิจเลี้ยงน้องวันแรก นะครับ พี่หวังฝากแค่นี้...”
“กูให้แค่สามเดือน แล้วมึงรีบมารับน้องมึงไปดูแลเลยนะ”
“เออ สัญญา หลังสามเดือนกูจะรีบบินตรงจากฮ่องกงมารับช่วงดูแลน้องแบมเลย!”
สามเดือนหลังจากนี้ไป... ที่ชีวิตของเจ้าชายน้ำแข็งจำเป็นต้องมีเด็กบางคนเข้ามา...
บางคน... ที่อาจจะละลายความเย็นชาของเจ้าชายได้... หรืออาจจะเป็นเด็กหนุ่มผู้โชคร้าย ที่ต้องอดทนกับความเย็นเยียบทั้งการกระทำและคำพูด
สามเดือนต่อจากนี้ไป... คงได้รู้กัน
มาร์คจะดูแลเด็กได้ดีขนาดไหนนะ...
**********
TBC >>> baby 1
bpuppyy_ says : ฟิคพี่ต้วนน้องแบมเรื่องแรก ฮื้อออออออ
ฝากทุกคนที่หลงเข้ามาด้วยนะคะ หวังว่าจะถูกใจแม่ยกมาร์คแบมน้อ >< มาทลายกำแพงน้ำแข็งของพี่มาร์คกันเถอะ!
ตอนนี้ยังไม่ได้เจอน้องแบมแบมเลย มาแต่ชื่อ ฮ่า~ ตอนต่อไปเจอกันเร็ว ๆ นี้ค่ะ เม้นท์ได้สกรีมได้ตามใจชอบเลยน้า ขอบคุณสำหรับความสนใจของทุกคนล่วงหน้าเลยค่ะ อ่า... สามารถพูดคุยหรือชวนฟินน้องแบนพี่มาร์คได้ที่ทวิต @bpuppyy_ นะคะ แท๊กสกรีมยังไม่มี เพิ่งลงอินโทร ยังแอบคิดไม่ออก แหะ ๆ หรือใครอ่านแล้วมีแว๊บขึ้นมา ลองบอกกันได้น้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ!
ความคิดเห็น