ลดาจะเอา (yuri)

Prologue

ถามว่านางเอกเบอร์หนึ่งของประเทศกลัวอะไร

กลัวเสียชื่อเสียง? กลัวไม่มีงาน? กลัวไม่ถูกจดจำ?

ดาราค้างฟ้าอย่าง ลดา น่ะเหรอจะกลัวอะไรพวกนี้…องค์ประกอบทุกอย่างที่ว่ามาน่ะมันอยู่ในมือเธอมาตั้งแต่เกิดอยู่แล้ว ฐานะครอบครัวก็ดี ชื่อเสียงเธอก็มีแล้ว แถมยังรวยมากจนไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิตก็ยังไหว

แต่สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด

…ความรัก…

สิ่งที่นางเอกสาวแสนเย่อหยิ่งอย่างลดายอมศิโรราบมากที่สุดก็ไม่พ้นความรักนี่แหละ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อไขว่คว้ามันมาเป็นของตัวเองมาตลอดชีวิต

ต่อให้ต้องแย่งชิงกับใครเธอก็ไม่กล้ว ก็คอยดูแล้วกันว่าคนอย่างลดาทำอะไรได้บ้าง!




ซวย

ถึงคราวซวยของเธอเข้าให้แล้วไงล่ะ!

การันต์ ไม่คิดเลยว่าชีวิตของเธอจะมาพัวพันกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของใครเลยสักนิด อยู่ดีๆ ก็โดนกล่าวหาว่าไปยุ่งคนของชาวบ้านซะงั้น สาบานให้ตายเลยว่านี่มันเป็นเรื่องงี่เง่าที่สุดในชีวิตแล้ว!

แถมวันดีคืนดีเธอดันโดนยัยนางเอกขี้วีนเข้ามาหาเรื่องเธอไม่เว้นแต่ละวัน เล่นเอารุ่นน้องในวงการอย่างเธอหัวหมุนจนแทบรับมือไม่ถูก

แล้วคิดว่าคนอย่างการันต์จะยอมเสียเปรียบไปตลอดเหรอ ถึงจะไม่ใหญ่คับฟ้าเท่ายัยลดาอะไรนั่น แต่มดตัวเล็กๆ มันก็สู้ยิบตาได้เหมือนกันนะ ในเมื่อกลัวว่าเธอแย่งไปนัก งั้นก็จะแย่งจริงๆ ให้ดู!




แต่รู้สึกแปลกๆ อย่างไรไม่รู้… หลังๆ มานี้แม่นางเอกนั่นวอแวกับเธอเกินไปหรือเปล่า?

จะตบก็ไม่เชิง คล้ายว่าเธอกำลังโดน อ่อย เสียมากกว่า!




*เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน*