สี่พี่น้องกับปีศาจครึ้งเทวดา

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

วันนี้เป็นวันที่มีฝนตกหนักเด็กชายปฐพีหรือที่ใครๆเรียกว่าดินเดินต่ากฝนกลับบ้านด้วยความเศร้าเสียใจที่เขาเสียใจไม่ใช่อะไรอื่นนอกเสียจากความรักที่อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้บอกรักแม้แต่น้อยวันนี้เป็นวันที่เค้าตั้งใจจะบอกกับ

เด็กหญิงญาวีหรือวีว่าเค้าชอบเธอตั้งแต่แรกเห็นแต่เค้าบังเอิญได้ยินบทสนทนาบทหนึ่งเข้า

 "วีชอบนัดนะ  นัดจะว่าอะไรไหมถ้าวีจะขอให้นัดคบกับวีได้รึป่าว"

ได้ยินแค่นั้นดินก็เดินคอตกมาหน้าโรงเรียนโดยที่ไม่ได้ฟังคำตอบของนัดรวีเลย  ตอนนี้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่ไหนจนได้ยินเสียงของเด็กแฝดทั้งสามถ้ารวมเค้าเข้าไปก็จะเป็นแฝดสี่เสียงที่นำมาแต่ไกลโดยอาโปเห็นเค้าแล้วเรียกเต้โชตามด้วยวาโย บอกให้เค้ารีบเข้าบ้านเพราะคุณปู่มีอะไรจะบอกพวกเขาทุกคน  พอพวกเขาเข้าไปในบ้ายก็เจอกับชายชราผมยาวสีขาวทั้งหัว ตัวโตหรือเรียกได้ว่าผิดขนาดมนุษย์ปกติใส่เสื้อผ้าเป็นสีเขียวทั้งชุดที่เข้ากับสีของดวงตาของเขาและที่สำคัญชายชราผู้นี่ก็คือคุณปุ่ของพวกเขานั้นเอง

"คุณปู่มีอะไรจะบอกพวกเราหรอคับ"เต้โชหรือไฟถามด้วยความส่งสัยเพราะปกติคุณปู่จะไม่บอกอะไรที่พวกเขาไม่ได้ถามเลยแม้แต่ครั้งเดียว

"พวกเจ้ารู้ไหมว่าชื่อของพวกเจ้าแปลว่าอะไร"

"รู้คับ ชื่อของผมแปลว่าดิน ของอาโปแปลว่าน้ำ ของเต้โชแปลว่าไฟ ของวาโยแปลว่าลมคับและที่สำคัญคือชื่อเล่นของพวกเราพอมารวมกันก็จะได้ดังนี้คือดิน น้ำ ลม ไฟคับ คุณปู่ถามทำไมหรอคับ"ดินตอบแทนทุกคน

"ปู่มีเรื่องๆหนึ่งที่ปู่เก็บมันไว้นานมากแล้วจึงอยากเล่าให้พวกเจ้าฟังหน่อย"ทุกคนพยักหน้าให้คุณปู่ของพวกเขา คุณปู่เลยเริ่มให้พวกเขาฟังว่า "มีเมืองๆหนึ่งที่มีชื่อว่า สวรรค์หรรษา ประชาชนของที่นั้นอยู่อย่างร่มเย็นเป็นมาประมาฌ 3900 กว่าปี   วันหนึ่งมีลูกครึ่งเทวดากับภูตนรกตนหนึ่งได้ลงมาที่เมื่องสวรรค์หรรษาเขามีชื่อว่าชื่อว่า ฟ้าประทานซึ่งป็นบุตรขององค์สวัสดิ์ฟ้าและภูตนางหนึ่งที่มีชื่อว่านางสุวกรรม ฟ้าประทานถูกขับไล่ออกจากสวรรค์เนื่องจากเขาได้ทำผิดกฎมาตราที่ 1356 วรรคที่ 9 ซึ่งกล่าวไว้ว่า หากลูกครึ่งเทวดากับมนุษย์หรือเทวดากับภูตนรกตนใดได้เข้าไปในห้องพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ของเทวดา(สายเลือดแท้)โดยไม่ได้รับอนุญาตจะต้องถูกขับไล่ออกจากสวรรค์ไม่มีข้อยกเว้นใดๆๆทั้งสิ้น องค์สวัสดิ์ฟ้าจึงจำใจต้องขับไล่บุตรของตนออกจากสวรรค์ ฟ้าประทานโกรธพระองค์มากที่ไม่ยอมช่วยเหลือตนทั้งๆที่ตนนั้นเป็นบุตรคนเดียวของพระองค์เลยสักนิด เมื่อเขาถูกขับไล่จึงออกเดินทางไปเมืองสวรรค์หรรษาและเมื่อไปถึงจุดหมายเขาได้ฆ่าพระราชาและครองราชแทนพระราชาองค์ก่อน

เขาทั้งฆ่าประชาชนที่ไม่ยอมจำนงและขู่ประชาชนที่อ่อนแอกว่า วันหนึ่งชาวบ้านประมาณ 20 กว่าคนได้ออกเดินทางไปยังเมืองฐวดีซึ่งอยู่ไกลออกไปประมาณ 2549 กิโลเมตรระหว่างทางพวกเขาได้เจอกับนักบวชที่สามารถหยั่งรู้อนาคตได้ชาวบ้านจึงของให้นักบวชอนาคตของเมืองสวรรค์หรรษาให้หน่อย"คุณปู่หยุดพักหายใจแล้วจึงพูดต่อว่า "นักบวชผู้นั้นดูอนาคตของเมืองสวรรค์หรรษาแล้วบอกชาวบ้านว่า

เมืองสวรรค์หรรษานั้นจะได้กลับมาร่มเย็นอีกครั้ง

แล้วอีกนานไหมท่านนักบวช

ประมาณ 1000-2000 กว่าปีจะมีพี่น้องผู้กล้าหาญ,ฉลาด,ว่องไวและมีไหวพริบมาเกิดแล้วเมื่อถึงเวลาสมควรพวกเขาจะออกตามหาพวกเจ้าเอง ข้าไปแหละนะ

ว่าแล้วนักบวชผู้นั้นก็หายไปแลทำให้ชาวบ้านงงกันไปตามๆ

และนี่ก็ครบ 2000 กว่าปีที่นักบวชได้ทำนายไว้แล้ว"

เมื่อคุณปู่หยุดพูดลมก็ตั้งคำถามทันที

"คุณปู่คับที่คุณปู่เล่านี้จริงหรือแต่งคับ"

"เรื่องจริงสิจ๊ะหลานปู่"

"แล้วที่ว่าพวกเขาต้องรอตั้ง 2000 กว่าปีพวกเขาไม่เสียไปแล้วหรอค่ะคุณปู่"น้ำถามบ้าง

"ไม่หรอกจ๊ะชาวเมืองสวรรค์หรรษาไม่มีวันตายหรอกจ๊ะ"ทุกคนทำตาโตแต่ก็พยักหน้า

"คุณปู่คับแล้วท่านนักบวชไปไหนล่ะคับ"ดินถาม

"ชาวบ้านมารู้ทีหลังว่าท่านนักบวชได้เสียไปแล้ว"

"งั้นท่านนักบวชก็เป็นวิญญาณนะสิคับ/ค่ะ"ดิน,น้ำ,ลม,ไฟถามพร้อมกัน

คุณปู่ไม่ตอบแต่พยักหน้าแทนคำตอบ