ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 04-นักเรียนใหม่
-4-
รถคันหรูเข้ามาจอดหน้าอาคารตึกสูงที่มีเรียงรายมากพอสมควร ไนเจลก้าวลงจากรถและมองไปรอบๆ อย่างอดอึ้งไม่ได้ ความหรูหราที่นี่ดูอาจพอๆกับโรงเรียนเก่าเขา แต่นักเรียนที่นี่ มันไม่ใช่
นั่นมันเด็กประถมชัดๆ
ส่วนนั่น ดูยังไงก็เด็กมหาลัย
ที่นี่มันไม่ใช่แค่มัธยมแล้วมั้ง ให้ตายเถอะทำไอ้มิสไม่เคยเล่าให้ฟังบ้าง แล้วกูจะเริ่มไปทางไหนก่อน=_=;;
จึ๊ก ~ จึ๊ก ~ จึ๊ก ~
"ขอโทษนะฮะ คุณใช่นักเรียนที่ย้ายมาใหม่ ไนเจล รอนโตว์คัส ใช่มั้ยฮะ" ไนเจลหันหลังกับไปมองเด็กน้อยอายุดูแล้วหน้าจะประมาณ13 เห็นจะได้ เจ้าตัวแต่งยูนิฟอร์มของโรงเรียน แต่ตัวหนังสือSMตราประจำโรงเรียนกับเป็นสีขาวไม่ใช่สีน้ำเงินกรมตามพววกนักเรียนที่สวนกับเขาแต่อย่างใด ถมปกเสื้อสูทที่ใส่ยังปักอักษร G IQ ไว้ด้วย
"อะไร คือ G IQ " ไนเจลชี้ไปที่ปกเสื้ออย่างสงสัย ร่างเล็กมองตามก่อนจะยกยิ้ม
"อันนี้คือตราประจำของนักเรียนที่ผ่านการยอมรับ ว่ามีความรอบรู้และ สติปัญญา ด้านIQมากที่สุดในช่วงชั้นปีครับ เราแบ่งเป็นสองประเภท สามระดับ สี่ชนชั้น ในการเรียน สิทธิต่างๆ รวมไปถึง โอกาสทางธุระกิจ" ร่างเล็กอธิบายซะไนเจลอึ้ง งงมากๆ ที่พูดมาบอกได้คำเดียวเลยว่า พระเจ้า!!!
5%
"งั้น ระหว่างพาทั่วโรงเรียน ผมจะอธิบายระดับต่างๆ รวมไปถึง กฎของโรงเรียนนี้ให้ฟังแล้วกันนะครับ อ่อผมชื่อมาร์ชครับ" ผมทำท่าเซ็งๆส่งไปให้ คนบ้าอะไรพูดมมากชิบ จากนั้นมาร์ชก็พาไนเจลเดินทั่วทุกส่วนของโรงเรียนและเริ่มอธิบาย จนไนเจลเองแทบจะหงายหลังหลับซะให้ได้
" โรงเรียน SM ย่อมาจาก ซุปเปอร์ มาสเตอร์ ( Super Master ) โรงเรียนนี้ก่อตั้งขึ้นเพื่อค้นหาและสร้างบุคลากรที่มีประสิทธิภาพ เพิ่มความสามารถให้กับนักเรียนทุกคนที่คิดจะประกอบอาชีพทุกประเภทในอนาคต โรงเรียนนี้มีหลายสาขาครับอย่างที่รู้กัน ส่วนใหญ่จะแบ่งเป็น ทวีบละสองสาขาเท่านั้น สำหรับทวีปเอเเชียนี้ มีสาขาที่ญี่ปุ่น และ ประเทศไทยคับ
ส่วนการรับสมัครนักเรียนของที่นี่จะคัดเลือกเป็นพิเศษ จะมีเงินอย่างเดียวคงจะไม่ได้ ต้องมีสมองด้วย ส่วนนักเรียนทุนเราจะเปิดให้เข้ามาได้แค่เทอมล่ะสามคนครับ แต่ก็มีการแข่งขั้นเยอะมากเพื่อจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนเรา นักเรียนที่นี่แบ่งออกเป็นสามส่วนครับ ตึกริมสุดนั้นเป็นของ ประถม1 - มัธยมต้นครับ รวมไปถึงหอพัก และ ลานกิจกรรมต่างๆ จะแยกกัน โดย ปกครองโดยประธานนักเรียนคนปัจจุบัน เราเรียกตึกนี้ว่า โซนจูเนียร์SMครับ
ส่วนตึกที่คุณและผมยืนอยู่คือ ตึกบอสSM ครับ ตึกของ นักเรียน มัธยมปลายทั้งหมด โดยจะแบ่งการสังเกตุง่ายที่ตราสัญลักษณ์ เสื้อสูต และคริบเสื้อครับ ของกระผมตรงตรงสัญลักษณ์ จะเป็นคริบสีขาว เช่นเดียวกับที่ตึกจูเนียร์ทุกคนจะสีขาวหมด ส่วนตึกบอสจะเป็นสีน้ำเงินกรม ส่วนตึกสุดท้ายตึกมาสเตอร์จะเป็นคลิบสีแดงเลือดหมูครับ
ตึกสุดท้ายคือระดับมหาลัยครับก็คล้ายกลับจุดๆอื่นในโรงเรียนครับไม่มีอะไรแปลกไปมากมายนัก"
"พอๆ กูถามจริงนี่โรงเรียนแน่หรอ สัสอย่างกับนิยาย (= =) "
"ผมยืนยันครับว่านี่ของจริง" ร่งเล็กตอบ ก่อนจะกลับเข้าประเด็น
"ส่วนเรื่องประเภทการเรียน แบ่งเป็นสองประเภท สามระดับ
ประเภทแรก IQ คือพวกเรียนด้านคำนวณ วิจัย วิเคราะห์ อะไรจำพวกนี้
ประเภทที่สอง EQ คือ พวกใช่ศิลป์ ด้านต่างๆในการสร้างสรรค์น่ะคับ
ส่วนระดับเราแบ่ง เป็นสามระดับ ตามการประเมิน สอบคัดเลือก ในแต่ล่ะครั้งซึ่งจะมีการขึ้นลงอยู่ตลอด
T IQ, T EQ = ผู้ผ่านการสอบคัดเลือก50คนในแต่ระดับการศึกษา
G IQ, G EQ = นักเรียนที่ได้รับการยอมรับและผ่านการประเมินระดับช่วงชั้น ช่วยชั้นละ10คน
K IQ, K EQ= นักเรียนที่มีคะแนนสูงที่สุดในโรงเรียนสาขาประเภทนั้นๆ มีทั้งหมด5คน
Q = นักเรียนที่สามารถสอบวัดระดับผ่านและมีคะแนนสูงที่สุดทั้งสองประเภทของสาขา มีเพียง 1คน
"ก็ประมาณนี้แหละครับ" ร่างเล็กพูดพร้อมไหวไหล่
"หึ บางทีปีนี้Qอาจเป็นของกูก็ได้นะ ^^" ไนเจลพูดขำๆ
"ไม่แน่นะคับ เคยมีคนได้Q เหมือนกันแต่ผมจำไม่ได้ว่าใคร" มาร์ชทำท่าครุ่นคิด
"ชั่งเถอะว่าแต่ที่นี่ที่ไหน" ไนเจลชี้ไปที่ตึกสูงตรงหน้า
"อ้อถึงแล้วครับหอพัก ><"
"จะบ้าหรอกูยังไม่ได้เก็บเสื้อผ้ามาเลย" แล้วจะใส่ไรวะ
"อ้อไม่ต้องห่วงครับ โรงเรียนเราได้ทำการขนเสื้อผ้าของคุณมาไว้ที่นี่ตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว"
"มึงคิดจะบอกกูมั้ยฮ้ะ!!!"
"บอกแล้วนี่ครับ" มาร์ชไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
"เออๆ แม่ง ถ้ากางเกงในกูหาย จะแจ้งจับให้หมด!" แล้วไนเจลก็เดินเข้าตึกไป ร่างบางหมุนหันหลังเดินออกจากจุดนั้นไม่กี่ก้าวก็ต้องฉะงัก
กึก
เขาลืมอธิบาย ชนชั้นกับ สิทธิ ของที่นี่ให้ไนเจลฟัง
อย่าไปเผลอทำอะไรข้ามหัวใครนะคับเดี๋ยวจะโดนเด้ง โดยเฉพาะ
เดวิล!!!
+++++++++++
"มาแล้วสินะ ไนเจล รอนโตว์คัส " เสียงจากคนที่นั่งจ้องร่างบางจากหอนาฬิกาใครกันนะ แล้วเค้าต้องการอะไรจากไนเจล
♥♥♥♥โปรดติดตามตอนต่อไป♥♥♥♥
BOZORI: ฟินอ้า
ตื้อ ดื่อ
"ไงคะพี่BO อึนจังวุ้ย รึไงถึงมาเดินเว่นได้"
"ไม่ใช่โว้ย ชั้นหิว หิวววววว " เดินไปที่ตู้แช่
"ชาเขียวก็อยู่สูงจริงๆ ฮึบ ฮึบ"
หมับ
"อะน้องพี่หยิบให้^^"หล่อโคตรๆ *0*
"พะ...พี่ อะ"
"ไอ้อิฐ กูรอนานแล้วนะ มันเลือกยากนักหรือไง" ชัดเลยคนโหดโคตรรักเมีย*0*
"สัส เลิกทำหน้าแบบนั้นสักทีเหอะ กูแค่เห็นน้องมันแขนหักเลยสงสาร"
"กูไม่สน เมียกูกูหวง ไปขึ้นรถไม่ต้องแดก"
"มึงอะ ตลอดสัสเดย์" แล้วก็จากไปทิ้งให้สาวจิ้นยืนฟินอยู่หน้าตู้
ล่องลอย~ ล่องลอย~ >[]<\\\เดี๊ยนกรี๊ด
"เจ๊ เป็นอะไรเห็นค้างนานและ "
"จะ...เจ๊ ฟินอ้า~"
+
++++++++++++++
ขอบคุณแขกรับเชิญจากเรื่อง รักโคตรๆ โหดอย่างมึง
จากแฟนคลับคนหนึ่งคะ
สุดท้ายรักทุกคนที่ให้การสนับสนุนในการอ่านนิยายซังกะบ๋วยเค้านะ
ร้ากรั่วๆ
"อะไร คือ G IQ " ไนเจลชี้ไปที่ปกเสื้ออย่างสงสัย ร่างเล็กมองตามก่อนจะยกยิ้ม
"อันนี้คือตราประจำของนักเรียนที่ผ่านการยอมรับ ว่ามีความรอบรู้และ สติปัญญา ด้านIQมากที่สุดในช่วงชั้นปีครับ เราแบ่งเป็นสองประเภท สามระดับ สี่ชนชั้น ในการเรียน สิทธิต่างๆ รวมไปถึง โอกาสทางธุระกิจ" ร่างเล็กอธิบายซะไนเจลอึ้ง งงมากๆ ที่พูดมาบอกได้คำเดียวเลยว่า พระเจ้า!!!
5%
"งั้น ระหว่างพาทั่วโรงเรียน ผมจะอธิบายระดับต่างๆ รวมไปถึง กฎของโรงเรียนนี้ให้ฟังแล้วกันนะครับ อ่อผมชื่อมาร์ชครับ" ผมทำท่าเซ็งๆส่งไปให้ คนบ้าอะไรพูดมมากชิบ จากนั้นมาร์ชก็พาไนเจลเดินทั่วทุกส่วนของโรงเรียนและเริ่มอธิบาย จนไนเจลเองแทบจะหงายหลังหลับซะให้ได้
" โรงเรียน SM ย่อมาจาก ซุปเปอร์ มาสเตอร์ ( Super Master ) โรงเรียนนี้ก่อตั้งขึ้นเพื่อค้นหาและสร้างบุคลากรที่มีประสิทธิภาพ เพิ่มความสามารถให้กับนักเรียนทุกคนที่คิดจะประกอบอาชีพทุกประเภทในอนาคต โรงเรียนนี้มีหลายสาขาครับอย่างที่รู้กัน ส่วนใหญ่จะแบ่งเป็น ทวีบละสองสาขาเท่านั้น สำหรับทวีปเอเเชียนี้ มีสาขาที่ญี่ปุ่น และ ประเทศไทยคับ
ส่วนการรับสมัครนักเรียนของที่นี่จะคัดเลือกเป็นพิเศษ จะมีเงินอย่างเดียวคงจะไม่ได้ ต้องมีสมองด้วย ส่วนนักเรียนทุนเราจะเปิดให้เข้ามาได้แค่เทอมล่ะสามคนครับ แต่ก็มีการแข่งขั้นเยอะมากเพื่อจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนเรา นักเรียนที่นี่แบ่งออกเป็นสามส่วนครับ ตึกริมสุดนั้นเป็นของ ประถม1 - มัธยมต้นครับ รวมไปถึงหอพัก และ ลานกิจกรรมต่างๆ จะแยกกัน โดย ปกครองโดยประธานนักเรียนคนปัจจุบัน เราเรียกตึกนี้ว่า โซนจูเนียร์SMครับ
ส่วนตึกที่คุณและผมยืนอยู่คือ ตึกบอสSM ครับ ตึกของ นักเรียน มัธยมปลายทั้งหมด โดยจะแบ่งการสังเกตุง่ายที่ตราสัญลักษณ์ เสื้อสูต และคริบเสื้อครับ ของกระผมตรงตรงสัญลักษณ์ จะเป็นคริบสีขาว เช่นเดียวกับที่ตึกจูเนียร์ทุกคนจะสีขาวหมด ส่วนตึกบอสจะเป็นสีน้ำเงินกรม ส่วนตึกสุดท้ายตึกมาสเตอร์จะเป็นคลิบสีแดงเลือดหมูครับ
ตึกสุดท้ายคือระดับมหาลัยครับก็คล้ายกลับจุดๆอื่นในโรงเรียนครับไม่มีอะไรแปลกไปมากมายนัก"
"พอๆ กูถามจริงนี่โรงเรียนแน่หรอ สัสอย่างกับนิยาย (= =) "
"ผมยืนยันครับว่านี่ของจริง" ร่งเล็กตอบ ก่อนจะกลับเข้าประเด็น
"ส่วนเรื่องประเภทการเรียน แบ่งเป็นสองประเภท สามระดับ
ประเภทแรก IQ คือพวกเรียนด้านคำนวณ วิจัย วิเคราะห์ อะไรจำพวกนี้
ประเภทที่สอง EQ คือ พวกใช่ศิลป์ ด้านต่างๆในการสร้างสรรค์น่ะคับ
ส่วนระดับเราแบ่ง เป็นสามระดับ ตามการประเมิน สอบคัดเลือก ในแต่ล่ะครั้งซึ่งจะมีการขึ้นลงอยู่ตลอด
T IQ, T EQ = ผู้ผ่านการสอบคัดเลือก50คนในแต่ระดับการศึกษา
G IQ, G EQ = นักเรียนที่ได้รับการยอมรับและผ่านการประเมินระดับช่วงชั้น ช่วยชั้นละ10คน
K IQ, K EQ= นักเรียนที่มีคะแนนสูงที่สุดในโรงเรียนสาขาประเภทนั้นๆ มีทั้งหมด5คน
Q = นักเรียนที่สามารถสอบวัดระดับผ่านและมีคะแนนสูงที่สุดทั้งสองประเภทของสาขา มีเพียง 1คน
"ก็ประมาณนี้แหละครับ" ร่างเล็กพูดพร้อมไหวไหล่
"หึ บางทีปีนี้Qอาจเป็นของกูก็ได้นะ ^^" ไนเจลพูดขำๆ
"ไม่แน่นะคับ เคยมีคนได้Q เหมือนกันแต่ผมจำไม่ได้ว่าใคร" มาร์ชทำท่าครุ่นคิด
"ชั่งเถอะว่าแต่ที่นี่ที่ไหน" ไนเจลชี้ไปที่ตึกสูงตรงหน้า
"อ้อถึงแล้วครับหอพัก ><"
"จะบ้าหรอกูยังไม่ได้เก็บเสื้อผ้ามาเลย" แล้วจะใส่ไรวะ
"อ้อไม่ต้องห่วงครับ โรงเรียนเราได้ทำการขนเสื้อผ้าของคุณมาไว้ที่นี่ตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว"
"มึงคิดจะบอกกูมั้ยฮ้ะ!!!"
"บอกแล้วนี่ครับ" มาร์ชไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
"เออๆ แม่ง ถ้ากางเกงในกูหาย จะแจ้งจับให้หมด!" แล้วไนเจลก็เดินเข้าตึกไป ร่างบางหมุนหันหลังเดินออกจากจุดนั้นไม่กี่ก้าวก็ต้องฉะงัก
กึก
เขาลืมอธิบาย ชนชั้นกับ สิทธิ ของที่นี่ให้ไนเจลฟัง
อย่าไปเผลอทำอะไรข้ามหัวใครนะคับเดี๋ยวจะโดนเด้ง โดยเฉพาะ
เดวิล!!!
+++++++++++
"มาแล้วสินะ ไนเจล รอนโตว์คัส " เสียงจากคนที่นั่งจ้องร่างบางจากหอนาฬิกาใครกันนะ แล้วเค้าต้องการอะไรจากไนเจล
♥♥♥♥โปรดติดตามตอนต่อไป♥♥♥♥
BOZORI: ฟินอ้า
ตื้อ ดื่อ
"ไงคะพี่BO อึนจังวุ้ย รึไงถึงมาเดินเว่นได้"
"ไม่ใช่โว้ย ชั้นหิว หิวววววว " เดินไปที่ตู้แช่
"ชาเขียวก็อยู่สูงจริงๆ ฮึบ ฮึบ"
หมับ
"อะน้องพี่หยิบให้^^"หล่อโคตรๆ *0*
"พะ...พี่ อะ"
"ไอ้อิฐ กูรอนานแล้วนะ มันเลือกยากนักหรือไง" ชัดเลยคนโหดโคตรรักเมีย*0*
"สัส เลิกทำหน้าแบบนั้นสักทีเหอะ กูแค่เห็นน้องมันแขนหักเลยสงสาร"
"กูไม่สน เมียกูกูหวง ไปขึ้นรถไม่ต้องแดก"
"มึงอะ ตลอดสัสเดย์" แล้วก็จากไปทิ้งให้สาวจิ้นยืนฟินอยู่หน้าตู้
ล่องลอย~ ล่องลอย~ >[]<\\\เดี๊ยนกรี๊ด
"เจ๊ เป็นอะไรเห็นค้างนานและ "
"จะ...เจ๊ ฟินอ้า~"
+
++++++++++++++
ขอบคุณแขกรับเชิญจากเรื่อง รักโคตรๆ โหดอย่างมึง
จากแฟนคลับคนหนึ่งคะ
สุดท้ายรักทุกคนที่ให้การสนับสนุนในการอ่านนิยายซังกะบ๋วยเค้านะ
ร้ากรั่วๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น