ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02- เล่นกับไฟจะร้อนมั้ยนะ?
-02-
วายไนท์คลับ
"เอ้าชน!!!!"
แกร๊ง!!!
"สัสวิลมึงนี่นะ ทำไปได้ไงวะแย่งแฟนพี่ไทเกอร์" หนึ่งในกลุ่มเพื่อนเที่ยวของเดวิลตบไหล่เดวิลเบาๆ ในความซูฮกของเจ้าตัวที่สามารถแย่งแฟนของรุ่นพี่ในสังกัดเดียวกันได้แถมรุ่นพี่คนนั้นยังเป็นถึงเดือนคณะบริหารด้วย
"ช่วยไม่ได้อีนี่มันยอมกูเอง คงเห็นกูรวยและหล่อกว่าไอ้ไทเกอร์ล่ะมั้ง" ร่างหนาหยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจก่อนจะมองไปกลางฟรอด์แด๊นที่มีนักเที่ยวกลางคืนมากมายกำลังเต้นกันอย่างเมามัน ดีหน่อยที่โซนของเค้าเป็นโซน VIPจึงไม่ค่อยแออัด
"เล่นกับเสือระวังเถอะจะตายไม่รู้ตัว เสือน่ะมันสัตว์ดุร้ายนะ" เสียงเย็นของเพอร์เฟ็คที่ใครไม่รู้จักได้ยินคงกลัวจนจับไข้แต่เดวิลฟังมันจนชิน=_=
"แล้วไงมันก็แค่เสือไม่ใช่พ่อกูนี่ และที่คัญกูคือปีศาจจำไว้"เดวิลพูดเสียงเรียบ แต่สายตาจ้องเพียงแก้วเหล้าราคาแพงสีอำพัน
"เห้ยๆ! มึงดูนั่นใครวะ แม่งโคตรแจ่ม" หนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเดวิลพูดทักขึ้นมาก่อนเดวิล กับเพอร์เฟ็คจะเดินไปที่ทิวด้านล่าง
"ไหนของมึงวะ ไอ้เรนเดียร์..."
"ไอ้เดวิลเรียกกูแค่เรนพอ เรียกเต็มแม่งติ๋มชิบ(=_=;) " เดวิลและเพอร์เฟ็คหัวเราะหึหึ เค้าว่าหน้าเพื่อนตนเองก็ติ๋มเหมือนกันแหละ เนอะเรนเดียร์(เรียกแค่เรนโว้ย!!)
"อย่าเยอะ บอกมาคนไหน"
++++++++++++++++++20%
"คนนั้นไงตัวเล็กๆ ขาวๆอะ" เรนเดียร์(บอกว่าเรียกเรนโว้ย) เออ เออ เรนชี้ไปที่ร่างบางสูงโปร่งที่กำลังวาดลวดลายกลางฟรอด์อย่างมันส์ สองสายตามองไปที่ร่างบางแต่แววตากับอ่านไปคนละแบบ คนหนึ่งสนใจ แต่อีกคนไม่...
"นั้นหรอวะแจ่มของมึง กูจะบอกให้นะไอ้นั้น..." เพอร์เฟ็คชี้ไปที่ร่างบาง
"กูสอยแล้ว!!" เพอร์เฟ็คพูดพร้อมกระดกแก้วเหล้าพรวดเดียวหมด
ตึก!
"กูกลับล่ะ จะไปดูสัตว์ที่บ้าน กลัวมันจะร่านไปติดตัวผู้"
"สัสกูถ่ายรูปไม่ทันว่ะ " เรนพูดอย่างขำๆ
"รูปเหี้ยอะไร ของมึง(-_-)"
"ก็รูปไอ้เพอร์ไงนานๆจะร้อนแรงสักที กูเห็นแต่นิ่งจนคิดว่าไอ้บ้าเนี่ยเป็นหุ่นหินปูนหน้าศาลเจ้าซะแล้ว"
"มึงนี่นะ กูสงสารคนที่จะมาเป็นผัวมึงชิบหาย" เดวิลพูดพร้อมคว้ากุญแจรถแล้วเดินออกจากห้องไปทิ้งให้เรนยืนโวยวายทามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆที่เหลืออยู่
"สัสวิล เชี้ย กูจะมีผัวได้ไงกูเป็นผู้ชายย ไอ้ควาย กูจะมีเมีย มีเมีย มีเมียยยย "
"เงียบๆเลยพวกมึงใครให้หัวเราะกูเดี๋ยวฆ่าเรียงตัวเลยนิ" เรนหั้นไปพาลคนอื่นๆ ก่อนจะกระแทกตัวนั่งลงแรงๆ
++++++++++++++++++++++++++++++50%
"ไอ้เรนมันจะบ่นทำไมนักหนาวะ อ่าวไอ้เพอร์นิหว่า" เดวิลเอยเมื่อเห็นเพอร์เฟ็คกำลังมีปากเสียงกับราางบางที่เดวิลจำด้เพราะเจอในคลับเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
.
.
.
.
"กูจะแรด จะร่าน จะยังไงมันก็ชีวิตกูอย่ามาเสือก!!!" ร่างบางตะโกนกลับไปพร้อมพยายามแกะแขนออกจาการเกาะกุมจากเพอร์เฟ็ค
เพี้ยะ!!!!!
"อย่ามาขึ้นเสียงใส่กู อย่าเอานิสัยต่ำๆของมึงมาใช้กับกู กับห้องไปซะถ้าไม่อยากแดกส้นตีนกู" ร่างบางที่โดนคนตัวโตกว่าตบถึงกับเลือดซึมออกมุมปากความเจ็บแสบก็ขึ้นทั้งที่ปากและที่อกข้างสาย
"มึงมันไฟนรกชัดๆ ไฟที่แผดเผาทุกอย่างจริงๆ" ร่างบางเอยทั้งที่ยังนั่งก้มหน้าอยู่ เพอร์เฟ็คที่ตอนแรกตั้งใจจะเดินจากไปชะงักนิดนึง ก่อนจะพูดประโยคต่อมา ที่ทำให้ร่างบางอึ้ง
.
.
.
.
"ใช่ กูคือไฟที่พร้อมจะทำลายทุกอย่าง โดยเฉพาะมึง ท่าเล่นลิ้นกับกูมากๆจะได้ตายอย่างทรมานสาสมแน่ จำไว้" เพอร์เฟ็คมีคางร่างบางจนมีเสียงร้องเล็ดลอดออกมา บ่งบอกถึงความเจ็บปวด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไนเจลกดโทรศัพท์หาใครบางคน รอสายไม่นานน้ำเสียงงัวเงีย ก็รับสาย
[ฮัลโหล คายว้า โทรมารู้ไหมคนจานอน] ไนเจลหัวเราะหึหึ
"กูเองเว้ยมิส ไนเจลไง"
[ห้ะ!!!!! ซี้ดดดดด นะ...ไนเจล มึงโทรหากูหรอ หายไปไหนมาว้ะ]
"เออกูเองน่ะสิ แล้วมึงเป็นเชี้ยไรซี้ดซ้าดๆ วะ อะ อะ หรือว่ามึงกำลัง กำลัง....."
[พอๆ สัส ทะลึ่ง มีอะไรล่ะโทรมาหากูได้ ตั้งแต่เข้าม.ปลายYC มึงก็ไม่โทรหากูเลย] มิสทำน้ำ
"โอ๋ๆ นิ่งตบ นิ่งตบ กูก็โทรแล้วนิไงล่ะ^^"
[สัสๆ พอเข้าประเด็นเลยมึง สงสารโบมัน]
"ทำไมวะ ไอ้โบมันทำไม" ไนเจลทำน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น(ขอร้องอย่า)
[แกไม่รู้หรอว่าแม่มันยึดคอมยึดโทรศัพท์ไปเมื่อวานอะจนไม่ได้มาอัพนิยาย] (พอหยุดไปคุยกันห้องพักนักแสดงนู้น)
"เออไว้ก่อน กูมีเรื่องจะบอกมึงอะ" ไนเจลเกริ่น
[ว่ามาดิว้ะ]
"กูกำลังจะย้ายไปม.ปลายSM "
!!!!!!!!!!
พาสเบื้องหลังฉาก ตบ
"เดี๊ยวฉากนี้มึงเข้าไปตบน้องนะแล้วก็พูดตามสคิป ส่วนน้องก็รับรีแอ็คพี่เค้านะคะ" :BOZORI
แอ็คชั่น!!!
"กูจะแรด จะร่านยังไง ก็เรื่องของกู"น้อง???
หมับ จุ๊บบบบบบบบบบบบบ
"เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!!!!!" คนในกอง
จุ๊บบบบบ
"พี่BOZORI ครับสั่งคัชม...มั้ย( [] !)"
"ไม่ต้องๆ พี่ว่าก็ดีนะ เออมาก็ดีไปเอาทิชชูมาทีดิมันหมด(-. , -)~"
+++++++++++++++++++
ฝากไว้ขำๆนะจ้ะ ขอบคุณผู้ที่สนับสนุนนิยาจ้ะ แล้วก็เหล่าคอมเม้น FCทุกคน รักรั่ว ๆ นะ
วายไนท์คลับ
"เอ้าชน!!!!"
แกร๊ง!!!
"สัสวิลมึงนี่นะ ทำไปได้ไงวะแย่งแฟนพี่ไทเกอร์" หนึ่งในกลุ่มเพื่อนเที่ยวของเดวิลตบไหล่เดวิลเบาๆ ในความซูฮกของเจ้าตัวที่สามารถแย่งแฟนของรุ่นพี่ในสังกัดเดียวกันได้แถมรุ่นพี่คนนั้นยังเป็นถึงเดือนคณะบริหารด้วย
"ช่วยไม่ได้อีนี่มันยอมกูเอง คงเห็นกูรวยและหล่อกว่าไอ้ไทเกอร์ล่ะมั้ง" ร่างหนาหยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจก่อนจะมองไปกลางฟรอด์แด๊นที่มีนักเที่ยวกลางคืนมากมายกำลังเต้นกันอย่างเมามัน ดีหน่อยที่โซนของเค้าเป็นโซน VIPจึงไม่ค่อยแออัด
"เล่นกับเสือระวังเถอะจะตายไม่รู้ตัว เสือน่ะมันสัตว์ดุร้ายนะ" เสียงเย็นของเพอร์เฟ็คที่ใครไม่รู้จักได้ยินคงกลัวจนจับไข้แต่เดวิลฟังมันจนชิน=_=
"แล้วไงมันก็แค่เสือไม่ใช่พ่อกูนี่ และที่คัญกูคือปีศาจจำไว้"เดวิลพูดเสียงเรียบ แต่สายตาจ้องเพียงแก้วเหล้าราคาแพงสีอำพัน
"เห้ยๆ! มึงดูนั่นใครวะ แม่งโคตรแจ่ม" หนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเดวิลพูดทักขึ้นมาก่อนเดวิล กับเพอร์เฟ็คจะเดินไปที่ทิวด้านล่าง
"ไหนของมึงวะ ไอ้เรนเดียร์..."
"ไอ้เดวิลเรียกกูแค่เรนพอ เรียกเต็มแม่งติ๋มชิบ(=_=;) " เดวิลและเพอร์เฟ็คหัวเราะหึหึ เค้าว่าหน้าเพื่อนตนเองก็ติ๋มเหมือนกันแหละ เนอะเรนเดียร์(เรียกแค่เรนโว้ย!!)
"อย่าเยอะ บอกมาคนไหน"
++++++++++++++++++20%
"คนนั้นไงตัวเล็กๆ ขาวๆอะ" เรนเดียร์(บอกว่าเรียกเรนโว้ย) เออ เออ เรนชี้ไปที่ร่างบางสูงโปร่งที่กำลังวาดลวดลายกลางฟรอด์อย่างมันส์ สองสายตามองไปที่ร่างบางแต่แววตากับอ่านไปคนละแบบ คนหนึ่งสนใจ แต่อีกคนไม่...
"นั้นหรอวะแจ่มของมึง กูจะบอกให้นะไอ้นั้น..." เพอร์เฟ็คชี้ไปที่ร่างบาง
"กูสอยแล้ว!!" เพอร์เฟ็คพูดพร้อมกระดกแก้วเหล้าพรวดเดียวหมด
ตึก!
"กูกลับล่ะ จะไปดูสัตว์ที่บ้าน กลัวมันจะร่านไปติดตัวผู้"
"สัสกูถ่ายรูปไม่ทันว่ะ " เรนพูดอย่างขำๆ
"รูปเหี้ยอะไร ของมึง(-_-)"
"ก็รูปไอ้เพอร์ไงนานๆจะร้อนแรงสักที กูเห็นแต่นิ่งจนคิดว่าไอ้บ้าเนี่ยเป็นหุ่นหินปูนหน้าศาลเจ้าซะแล้ว"
"มึงนี่นะ กูสงสารคนที่จะมาเป็นผัวมึงชิบหาย" เดวิลพูดพร้อมคว้ากุญแจรถแล้วเดินออกจากห้องไปทิ้งให้เรนยืนโวยวายทามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆที่เหลืออยู่
"สัสวิล เชี้ย กูจะมีผัวได้ไงกูเป็นผู้ชายย ไอ้ควาย กูจะมีเมีย มีเมีย มีเมียยยย "
"เงียบๆเลยพวกมึงใครให้หัวเราะกูเดี๋ยวฆ่าเรียงตัวเลยนิ" เรนหั้นไปพาลคนอื่นๆ ก่อนจะกระแทกตัวนั่งลงแรงๆ
++++++++++++++++++++++++++++++50%
"ไอ้เรนมันจะบ่นทำไมนักหนาวะ อ่าวไอ้เพอร์นิหว่า" เดวิลเอยเมื่อเห็นเพอร์เฟ็คกำลังมีปากเสียงกับราางบางที่เดวิลจำด้เพราะเจอในคลับเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว
.
.
.
.
"กูจะแรด จะร่าน จะยังไงมันก็ชีวิตกูอย่ามาเสือก!!!" ร่างบางตะโกนกลับไปพร้อมพยายามแกะแขนออกจาการเกาะกุมจากเพอร์เฟ็ค
เพี้ยะ!!!!!
"อย่ามาขึ้นเสียงใส่กู อย่าเอานิสัยต่ำๆของมึงมาใช้กับกู กับห้องไปซะถ้าไม่อยากแดกส้นตีนกู" ร่างบางที่โดนคนตัวโตกว่าตบถึงกับเลือดซึมออกมุมปากความเจ็บแสบก็ขึ้นทั้งที่ปากและที่อกข้างสาย
"มึงมันไฟนรกชัดๆ ไฟที่แผดเผาทุกอย่างจริงๆ" ร่างบางเอยทั้งที่ยังนั่งก้มหน้าอยู่ เพอร์เฟ็คที่ตอนแรกตั้งใจจะเดินจากไปชะงักนิดนึง ก่อนจะพูดประโยคต่อมา ที่ทำให้ร่างบางอึ้ง
.
.
.
.
"ใช่ กูคือไฟที่พร้อมจะทำลายทุกอย่าง โดยเฉพาะมึง ท่าเล่นลิ้นกับกูมากๆจะได้ตายอย่างทรมานสาสมแน่ จำไว้" เพอร์เฟ็คมีคางร่างบางจนมีเสียงร้องเล็ดลอดออกมา บ่งบอกถึงความเจ็บปวด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไนเจลกดโทรศัพท์หาใครบางคน รอสายไม่นานน้ำเสียงงัวเงีย ก็รับสาย
[ฮัลโหล คายว้า โทรมารู้ไหมคนจานอน] ไนเจลหัวเราะหึหึ
"กูเองเว้ยมิส ไนเจลไง"
[ห้ะ!!!!! ซี้ดดดดด นะ...ไนเจล มึงโทรหากูหรอ หายไปไหนมาว้ะ]
"เออกูเองน่ะสิ แล้วมึงเป็นเชี้ยไรซี้ดซ้าดๆ วะ อะ อะ หรือว่ามึงกำลัง กำลัง....."
[พอๆ สัส ทะลึ่ง มีอะไรล่ะโทรมาหากูได้ ตั้งแต่เข้าม.ปลายYC มึงก็ไม่โทรหากูเลย] มิสทำน้ำ
"โอ๋ๆ นิ่งตบ นิ่งตบ กูก็โทรแล้วนิไงล่ะ^^"
[สัสๆ พอเข้าประเด็นเลยมึง สงสารโบมัน]
"ทำไมวะ ไอ้โบมันทำไม" ไนเจลทำน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น(ขอร้องอย่า)
[แกไม่รู้หรอว่าแม่มันยึดคอมยึดโทรศัพท์ไปเมื่อวานอะจนไม่ได้มาอัพนิยาย] (พอหยุดไปคุยกันห้องพักนักแสดงนู้น)
"เออไว้ก่อน กูมีเรื่องจะบอกมึงอะ" ไนเจลเกริ่น
[ว่ามาดิว้ะ]
"กูกำลังจะย้ายไปม.ปลายSM "
!!!!!!!!!!
★★★★โปรดติดตามตอนต่อไป★★★★
พาสเบื้องหลังฉาก ตบ
"เดี๊ยวฉากนี้มึงเข้าไปตบน้องนะแล้วก็พูดตามสคิป ส่วนน้องก็รับรีแอ็คพี่เค้านะคะ" :BOZORI
แอ็คชั่น!!!
"กูจะแรด จะร่านยังไง ก็เรื่องของกู"น้อง???
หมับ จุ๊บบบบบบบบบบบบบ
"เฮ้ยยยยยยยยยย!!!!!!!!" คนในกอง
จุ๊บบบบบ
"พี่BOZORI ครับสั่งคัชม...มั้ย( [] !)"
"ไม่ต้องๆ พี่ว่าก็ดีนะ เออมาก็ดีไปเอาทิชชูมาทีดิมันหมด(-. , -)~"
+++++++++++++++++++
ฝากไว้ขำๆนะจ้ะ ขอบคุณผู้ที่สนับสนุนนิยาจ้ะ แล้วก็เหล่าคอมเม้น FCทุกคน รักรั่ว ๆ นะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น