ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Over Love Devil . รักฉบับอ่อยของนายหน้าหวาน[yaoi]

    ลำดับตอนที่ #7 : 05- I หรือ E ดีว่ะ

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 57


    -05-


    "แม่งโรงเรียนบ้าอะไร เว่อแม่งได้ใจอยากเห็นหน้าผอ.ว่ะ จะถามสักทีว่าคิดอะไรอยู่โว้ยยย แล้วไหนวะเจ้าหน้าที่หอ!!!!" 


    หมับ


    "ห้ามเสียงดังนะครับ คุณไนเจล รอนโตว์คัช"  ไนเจลหันไปมองก่อนจะยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้แล้วก้มหัวเชิงขอโทษ


    "ครับผมแค่กำลัง ตามหาเจ้าหน้าที่หอพักเพื่อ..."


    "พี่เพอร์ฮะ ออยกลับห้องนะฮะ" เด็กผู้ชายร่างบางเล็กเตี้ยกว่าเค้านิดหน่อยพูดพร้อมเดินมากอดแขนเพอร์(?)พร้อมส่งสายตาประมาณว่า 'ของกู' มาให้ไนเจล ไนเจลเลยส่งสายตาจิกไปให้


    'กูแคร์'


    "นี่แก!!!!"


    "อะไรออย จะกลับก็กลับชั้นมีธุระ"เพอร์เฟ็คบอกเสียงเรียบ ทำให้ร่างเล็กหน้าเจื่อนไปนิด ส่วนไนเจลแทบจะหัวเราะเลยล่ะ แม่งสมน้ำหน้า


    "ไหนพี่เพอร์บอกจะไปส่งออยที่ห้องไงฮะ"


    "ชั้นไม่ว่าง" เพอร์เฟ็คตอบก่อนจะดึงมือร่างเล็กออก แล้วเดินมาหาผม

    "ชั้นจะพาคุณไนเจล ไปทำความ 'รู้จัก' ซะหน่อย"



    5%

    "พี่เพอร์นอกใจออยนี่ฮะ!!!!" เด็กหนุ่มตะโกนใส่เพอร์เฟ็คจนชายหนุ่มส่งสายตายเกรี้ยวกราดให้ออย ส่วนไนเจลไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะเค้าถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว


    "เข้าใจอะไรผิดรึเปล่าออย ชั้นไม่เคยเป็นอะไรกับเธอ จะเรียกนอกใจได้ไง"


    "แต่เรามีอะไรกันแล้วนะครับรุ่นพี่!!!" ออยตะโกนอย่างดังจนนักเรียนที่เดินผ่านเริ่มหันมอง ไนเจลที่เห็นว่าเรื่องไม่จบง่ายๆแน่ จึงเดินไปสะกิดไหล่เพอร์เฟ็ค

    "คุณครับผมอยากไปห้องของผม"

    "ครับไปสิ ส่วนเธออย่ามาพูดอะไรซี้ซั่วนายเองนี่ที่สมยอมฉัน ขอตัวฉันธุระ" แล้วร่างสูงก็จุงมือไนเจลเดินไปทางลิฟต์ ไนเจลหันไปก่อนจะ ขยับปากว่า

    'หมาหัวเน่า'^^



    "มึงไอ้นักเรียนใหม่มึง...มึง...ฝากไว้ก่อนเถอะ"ออยได้แตากระทืบเท้าอย่างแค้นใจ

    +++++++++++++

    ชั้น2 ของหอพักชายตึกบอส


    "คุณก็พักที่นี่ไปก่อนนะไนเจล เพราะว่าชั้น1-2จะเป็นหอพักสำหรับพวกนักเรียนที่เข้าใหม่หรือตกอันดับล่ะ" เพอร์เฟ็คพาเดินเข้าไปในห้องที่มีการจัดว่างอย่างหน้าอยู่ทั้งห้องเป็นสีครีมส้มอ่อนๆ มีมุมโต๊ะหนังสือให้ด้วย และมีเตียงที่ไม่ใหญ่มากจัดไว้สองเตียง

    "ผมมีรูมเมทมั้ยยครับ" 


    "ไม่ครับเพราะนักเรียนที่อยู่ห้องนี้ก่อนเค้าลาออกไปแล้ว จัดของเลยดีกว่านะครับแล้วพักผ่อนตามสบาย" เพอร์เฟ็คบอกก่อนจะหมุนเดินไปที่ประตู

    หมับ

    "เดี๊ยวครับ เอ่อ รู้จักเดวิล มั้ยครับ" ไนเจลถามเสียงแผ่ว เพอร์เฟ็คเลิกคิ้วนิดๆน้อยคนนักที่จะกล้าเรียกชื่อและถามหาเดวิล


    "มันไม่ค่อยมาเรียนหรอกครับ แล้วรู้จักมันได้ไงครับ"


    "อะ...เอ่อ มาร์ชบอกอะครับ จริงสิ เรื่องสายเรียนผมว่าจะถาม" ไนเจลรีบเปลี่ยนประเด็นจนได้รับสายตาจับผิดจากเพอร์เฟ็คไป


    "ไว้พรุ่งนี้ผมจะพาไปที่ตึกใหญ่แล้วกันครับ วันนี้พักไปก่อน"


    "แล้วผมจะใส่อะไรล่ะครับ เครื่องแบบก็ยังไม่มี" 


    "ใส่ชุดปกติก่อนก็ได้ครับ ผมไปก่อนนะแล้วจะแวะมาใหม่^^" แล้วเพอร์เฟ็คก็เดินออกไปจากห้องทิ้งให้ไนเจล ทำหน้าเซ็งอยู่คนเดียวพาลคิดถึงสิ่งที่เพอร์เฟ็คได้บอกว่าเดวิลไม่ค่อยมาเรียน แล้วอย่างนี้เมื่อไรจะได้เจอล่ะ แล้วเจอจะใช้วิธีไหนดี แล้วกูก็บ้าาาาาาา=[]=!


    "ลำบากลำบน จริงจริ๊งไนเจลเอ้ย"



    ++++++++++++++++++++10%


    ตึกใหญ่


    ไนเจลยืนมองตึกสีขาวตรงหน้าด้วยความเอือม ที่แรกเค้าว่าโรงเรียนนี้ใหญ่แล้วนะใครจะคิดว่ามันแค่เบเบ้ส่วนหนึ่งของโรงเรียน เพราะโรงเรียนนี้มีสี่ประตูทางเข้า เท่าที่ดูจากแผนที่โรงเรียนของจริงแล้วอะนะ


    "มองอะไรหรอครับคุณไนเจล^^" ร่างสูงในชุดสีกรมมีเข็มกลัดทองคำ k IQ ไม่เล็กมากประดับที่ปกเสื้อ ตรงแขนขวามีปอกแขนสีแดงใส่เอาไว้ระดับข้อศอก


    "แค่ไนเจล คุณไม่ต้องเอามา" 


    "แล้วเลือกรึยังว่าจะเข้าสายไหนดีครับ?^^" นั่นแหละปัญหาตั้งแต่เข้าไปในห้องไนเจลก็คิดให้วุ่นว่าจะเแาสายไหนดี แต่เดิมโรงเรียนเค้าไม่มีอะไร เยอะแยะแบบนี้ ไหนจะบรรดาเอกสารที่พวกสภานักเรียนมาให้ที่ห้องทำเอาเค้าง้ายหลัง


    "ไปดูๆก่อนและกันครับประธานนักเรียน"


    "เรียกแค่เพอร์เฟ็คก็พอครับ หรือจะเรียกเพอร์สั้นๆก็ได้" 


    "งั้นคุณก็เรียกผมแค่เจลก็พอครับ ว่าแต่เราจะไปได้ยัง" เพอร์เฟ็คพยักหน้าแล้ว เดินนำไนเจลขึ้นไปที่ตึกใหญ่ พอไปถึงก็ทำการลงทะเบียนรหัสนักเรียน และเดินไปเลือกสายเรียนนั้นทำให้ไนเจลยืนนิ่งอยู่นานจนเพอร์เฟ็คต้องสะกิด


    "เลือกได้มั้ยคับ เจล" ไนเจลส่ายหน้า

    "งั้นเอาไว้สอบประเมินก่อนแล้วค่อยมาเลือกก็ได้ครับ ตอนนี้ก็ เป็น N  ไปก่อน"

    " N คืออะไรอะ"


    "N คือ พวกไร้สายเรียนที่รอสอบประเมินครับ "


    "รู้มั้ยรายระเอียดโรงเรียนนี้มันทำผมเวียนหัวมากกก" ไนเจลลากเสียงจนในห้องนั้นพากันหัวเราะออกมา


    "แล้วเจลจะไปไหนต่อครับ ผมว่าจะพาไปทานข้าวที่โรงอาหารสนใจมั้ยเอ่ย" 



    "คงไม่ล่ะครับ ผมว่าจะไปหา...ไอ้มิส ไอ้มิสสสสสโว้ยยยย" ร่างเล็กที่กำลังหอบหนังสือกองโตเดินผ่านตึกใหญ่หันไปมอง ก่อนจะรีบเดินจ้ำอ่าวมาหาไนเจล


    "ไอ้เจล มานานยังวะ><" มิสถามพร้อมยิ้มจนตายี่


    "มาเมื่อวานนี้ ว่าแต่มึงจะไปไหนฮ้ะ"


    "กูเป็นคนดูแลห้องสมุดน่ะกำลังจะไปจัดหนังสือ ไปด้วยกันดิ"



    "เออๆ ไปดิ เอ่อ...ไปก่อนนะครับเพอร์" เพอร์เฟ็คที่กลายเป็นผู้ถูกลืมไปสักพัก ไม่ได้สนใจคำพูดของไนเจล แต่เอาแต่จ้องใบหน้าใสของมิสมากกว่า มิสเองก็เหมือนจะรู้แต่ไม่กล้าหันไปมองมากนัก

    "เพอร์ครับ ผมไปก่อนนะ" ไนเจลเอามือโบกไปมาตรงหน้าร่างสูงจนเพอร์เฟ็คสะดุ้งก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินหายไป



    "อะไรของบอยแกว้ะ" ไนเจลทำหน้างง



    "ชั่งมันเห้อะ มึงอะไปกับกูดีกว่า นะ นะ ไม่มีผัวเมียเหง้าเหงา" มิสเอาหัวถูไปที่แขนไนเจลอย่างอ้อน


    "เหงาพ้อง แล้วใครผัวใคเมียสัส ไปๆ"




    ++++++++++++++++++++++20%

    BOZORI:อย่าถามว่าไปไหนมา เรื่องมันเศร้า





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×