คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ท่ามกลางสงครามเย็นที่ประทุมานาน การทำลายล้างเผ่าพันธุ์เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ เพียงเพื่อผลประโยชน์ที่ผู้มีอำนาจของเผ่าพันธุ์เพียงหยิบมือเดียวที่ได้รับ ด้วยเทคโนโลยีที่เหนือกว่า การเข้ายึดทรัพยากรหรือที่เข้าใจกันในนาม การล่าอาณานิคม เริ่มก่อตัวขึ้นเงียบๆในโซนที่ห่างไกล แล้วนำเอาทรัพยากรเหล่านั้น มากักตุนเพื่อเตรียมทำสงครามกัน ทว่า เหล่าผู้ที่คิดว่าตนเองมีพัฒนาการสูงล้ำแล้วเหล่านั้นกลับไม่ระแคะระคายเลยว่า ยังมีเผ่าพันธุ์ที่มีพัฒนาการสูงล้ำไปกว่านั้นอีกมากมายนัก พวกเขาต่างเฝ้ามองการทำลายล้างที่เกิดขึ้นอย่างระมัดระวัง แม้ในความเป็นจริงการทำลายล้างนั้นเป็นเรื่องง่ายเพียงขยับนิ้วมือก็ตาม
ณ ดวงดาวในระบบสุริยะโรเอีย โซนอวีรา
“เราควรยุติเรื่องนี้ โศกนาฏกรรมที่เคยเกิดขึ้นไม่ควรเกิดซ้ำอีก”
เสียงใสดังกังวานจากมุมหนึ่ง แสดงความกังวลอย่างชัดเจน
“เราไม่มีควรทำลายเผ่าพันธุ์ที่กำลังพัฒนาเหล่านั้น แต่จะมีทางไหนที่จะยุติได้โดยไม่เสียเลือดเนื้อเล่า ความเสียหายจากโซนเนเวอร์ล่ะ ซาเรีย”
เสียงทุ้มก้องดังขึ้นจากฝั่งตรงข้าม แฝงแววกังวลไม่แพ้กัน
“มีกลุ่มนักเวทชั้นกลางไปคอยช่วงเหลือบ้างแล้ว แต่เรายังไม่ต้องการแหวกหญ้าให้งูตื่นจึงทำได้เพียงพยายามรักษาชีวิตและสภาพการดำรงอยู่ไว้ได้เพียงเท่านั้น น่าเสียดายเรายังคงติดต่อเหล่าจอมเวทระดับสูงไม่ได้ซักท่านเดียว ทางเจ้าล่ะ เนฟ”
“ไม่ต่างกัน ท่าทางพวกท่านเหล่านั้นคงไปท่องเที่ยวนอกเขตสำรวจ บางทีเราอาจจะต้อง ร้องขอนักเวทชั้นต้นจากสภาสูง ตอนนี้คงทำได้แค่รอดูท่าทีไปก่อน เอ๊ะ! มีการติดต่อร้องขอจากศูนย์สังเกตุการณ์ ”
“เอ๊ะ ข้าก็ได้รับการร้องขอเหมือนกัน ไหนมีอะไรนะ”
“มีการร้องขอ เพื่อทำการ ดิพาร์เลซ ต้องการอาณาเขตระดับพลังงาน ห้าล้าน มิช ณ โซนมิลค์กี ชื่อดาวเคราะห์ตามภาษาท้องถิ่น earth จอมเวทที่มีความประสงค์กรุณาแจ้งความจำนงด่วน ย้ำ...”
เสียงดังก้องจากอัญมณีสีเขียวใส สร้างความพิศวงแก่ผู้รับฟังยิ่ง
“น่าสนุกดีนี่ เนฟ เจ้าจะไปหรือเปล่า ทั้งจักรวาลนี้จะมีซักกี่คนนะที่ต้องใช้อาณาเขตระดับนั้น ฮัลเรส อันนั้นเสียหรือเปล่าน้า”
ซาเรียพูดขึ้น น้ำเสียงปนความฉงน
“เอาสิ แต่ไกลขนาดนั้น ดาวเคราะห์ดวงนั้นยังเป็นพวกระดับสองอยู่ไม่ใช่เหรอ แปลกดีนะที่มี ฮัลเรส ไปโผล่ที่นั่นได้ แถมส่งการร้องขอมาได้เองนี่เป็นอัญมณีระดับไหนกัน ข้าก็อยากรู้”
น้ำเสียงกึ่งหัวเราะของเนสยังดังกึกก้องอยู่ในห้องนั้น พร้อมๆกับความว่างเปล่า ทั้งคู่ออกเดินทางแล้ว
ความคิดเห็น