ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
ตอนที่ 1
ดินแดนอนาสตาเซีย
ดินแดนอนาสตาเซียคือเมืองที่อยู่อาศัยของเหล่าทหารที่เรียกได้ว่าแข็งแกร่งและเก่งกาจที่สุดของทุกดินแดน และทุกภพภูมิ มนุษย์โลกที่รู้จักจะเรียกพวกเขาว่า กองทัพสวรรค์ (ทหารของเทพองค์อื่นก็เรียกกองทัพสวรรค์เช่นกัน) ดินแดนนี้เป็นดินแดนที่ลอยอยู่เหนือพื้นดิน แต่ยังไม่ถึงแดนสวรรค์(โอลิมปัส)ที่มนุษย์ใช้เรียกกัน แม้จะลอยสูงเสียดฟ้าก็ตาม เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถขึ้นไปยังแดนสวรรค์ได้หากไม่ได้มีคำสั่งมาจากเบื้องบน หรือต้องหาประตูมิติเพื่อเปิดขึ้นมา
กองทัพนี้มีแม่ทัพเพียงคนเดียว และเป็นหญิงสาวเพียงคนเดียวบนเกาะแห่งนี้ นามของนางคือ อิซาเบลล่า
ใช่นางคือแม่ทัพผู้เกรียงไกรที่เหล่าทหารกล้าเคารพ และมนุษย์โลกนับถือบูชา แม้จะไม่เคยเห็นหน้าแต่ทุกคนทราบดีว่านางเป็นหญิงที่งดงามที่สุด จนถูกเล่าขานเป็นตำนาน และก็เป็นเทพีที่เหล่ามหาเทพเจ้าทั้งสามรักและเอ็นดูที่สุด เพราะนางคือเทพีเพียงองค์เดียวที่มหาเทพทั้งสามร่วมกันสรรสร้างขึ้นมาจึงทั้งมีรูปโฉมงดงาม ทรงเสน่ห์ มากด้วยความสามารถ จนทำให้ทั้งสามปลาบปลื้มเป็นที่สุด เฝ้าทะนุถนอม ประเคนทุกอย่างที่นางต้องการให้ รวมถึงดินแดนนี้ด้วย ซึ่งนางต้องการที่จะให้โลกสงบสุข และเพื่อเอาใจมหาเทพที่นับถือเหมือนบิดา จึงขอสร้างกองทัพนี้ขึ้นมา คอยฝึกฝนและดูแลควบคุม จนเป็นกองทัพที่แข็งแกร่งมาจนถึงทุกวันนี้
เดิมทีกองทัพนี้สร้างขึ้นมาเพื่อใช้ทำสงครามเมื่อครั้งอดีต แต่เมื่อทุกอย่างสงบลงหน้าที่หลักของกองทัพตอนนี้ก็คือ คอยปราบปรามปีศาจที่อาละวาด รวมถึงเหล่าเทพที่ก่อความวุ่นวายหรือคิดที่จะก่อกบฎ และเป็นปรปักต่อท่านมหาเทพทั้งสามให้สิ้นซาก แม้จะเป็นเพียงหญิงสาว แต่พลังของนางนั้นแข็งแกร่ง บวกกับสมองที่ชาญฉลาด เมื่อเกิดปัญหาขึ้นนางจึงนำทัพและจัดการปัญหาทุกอย่างให้คลี่คลายและเด็ดขาด ไร้ความปราณีต่อเหล่าผู้ที่สร้างปัญหาทั้งหลาย ทำให้ทุกคนประจักต่อสายตาแล้วว่าเป็นความจริง และไม่คิดจะกล้าที่จะเป็นปรปักต่อเหล่ามหาเทพซักคนเดียว เพราะหากไปกระตุกหนวดของเทพทั้งสามแม้แต่น้อย กองทัพอันเกรียงไกรนี้ก็จะกรีธาทัพตรงไปมอบความพินาจให้แก่มันและคนรอบข้างทันที แต่ก็นั้นแหละนางเพียงจัดการกับพวกที่คิดจะเป็นปรปักเท่านั้น ส่วนเทพที่ทะเลาะกันเองนั่นก็ไม่เกี่ยวกับนาง
ทหารที่ถูกสร้างมานั้นแม้จะเป็นเหมือนมนุษย์ครึ่งเทพทั่วไป แต่พวกเขานั้นมีอายุไขที่ยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด พร้อมทั้งไม่สามารถมีทายาทได้ มีหน้าที่เพียงออกรบ และทำงานตามที่ผู้เป็นนายสั่งเท่านั้น และทุกคนก็รู้ตัวดีว่าตนนั้นตายได้เพียงในสนามรบหรือไม่ก็ในหน้าที่ได้เท่านั้น ฉะนั้นจึงไม่มีใครคิดถึงเรื่องคู่ครองทั้งสิ้น (แม้นายของตนจะเจ้าชู้ประตูดินแค่ไหนก็ตาม) แต่หากใครคิดจะแต่งงานก็ย่อมได้ แต่จะถูกปลดออกจากกองทัพและกลับไปเวียนไหว้ตายเกิดดังเช่นมนุษย์ทั่วไป พวกเขาก็มีนายเพียงคนเดียวเท่านั้นนั้นก็คือ อิซาเบลล่า ผู้ที่ทั้งเลือดเย็น และเมตตาในเวลาเดียวกัน
แม้ตอนนี้ทุกอย่างจะดูเหมือนสงบเรียบร้อยดี แต่ปัญหาที่เกิดจากเหล่าปีศาจที่มีมากมายจนไม่อาจกำจัดให้หมดสิ้น และสัตว์อสูรที่คลุ้มคลั่งนั้นมีมาตลอด จนนางต้องสั่งให้รองแม่ทัพทุกคนคอยช่วยดูแล บางทีก็จะถูกส่งให้ไปเฝ้าดูแล หรือติดตามพวกเลือดผสม(ลูกที่เกิดจากเทพองค์ใดองค์หนึ่งและมนุษย์หรืออะไรก็แล้วแต่)อย่างลับๆ ถึงแม้มันจะไม่ใช่หน้าที่หลักของพวกตน แต่ก็มีมนุษย์ครึ่งเทพบางคนที่จะต้องจับตามองเป็นพิเศษ และมอบหมายหน้าที่ทหารแต่ละกองไปจัดการปัญหาดังกล่าว โดยจำนวนของทหารที่จะส่งไปปฏิบัติหน้าที่นั้นจะพิจารณาตามความเหมาะสม โดยตัวปราสาทนั้นจะเป็นที่พักพิงของหญิงสาว และเป็นที่ไว้ใช่ส่งการและทำงานไปในตัว ส่วนบริเวณโดยรอบของปราสาทนั้นจะเป็นบ้านเรือนที่พักอาศัยของเหล่าทหารกล้าทั้งหลาย ทั้งหมดจะตั้งอยู่บนพื้นที่ที่เรียกได้ว่าเป็นเกาะลอยฟ้าเลยก็ว่าได้ เพราะรอบๆนั้นมีเพียงก้อนเมฆที่ปกคลุมอยู่เท่านั้น และสิ่งที่จะพาพวกเขาออกไปข้างนอกได้นั้นมี่เพียงสิ่งเดียวนั้นคือ ปีกของตน
อ่อ นอกจากปราสาทที่กว้างขวางนี้จะเป็นที่อยู่อาศัยของนางแล้ว มันยังกว้างพอจึงให้เหล่ารองแม่ทัพ เอ่อ สวามีรองของนางทั้งหลายมาพักพิงอยู่ด้วย เพื่อความสะดวก..อืมม สะดวกสบายต่อการสั่งการ ใช่ๆ เพราะพวกเขามาอยู่ใกล้ๆทำให้นางสั่งการได้ง่าย เวลาปฏิบัติหน้าที่จะได้รวดเร็วขึ้น แต่ก็นะ กว่าแต่ละคนจะได้เป็นรองแม่ทัพได้ก็ฝึกฝนนานเหมือนกันกว่าจะเข้าใจสภาพแวดล้อม กฏ และพลังเวทย์มนต์ที่ตนพึ่งได้รับไป บางคนก็อาจจะเร็วหน่อย ช้าหน่อย แต่เพราะทุกคนที่มีความสามารถติดตัวมาแล้ว ทำให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี และรวดเร็วอยู่พอสมควร เหอ ถ้ามีชีวิตรอดมาจากเงื้อมมือของสวามีตัวจริงได้ละก็นะ
แต่นั่นยังไม่สิ้นสุด เมื่อพระสวามีของอิซเบลล่าประกาศกร้าวเมื่อไม่นานมานี้ว่าสวามีรองที่น่ารักของนางทุกคนไม่มีสิทธิ์เหยียบ หรือเข้ามาพักพิงในตัวปราสาทหลักโดยเด็ดขาด นอกเสียจากมีงานพิธีหรือมีเรื่องสำคัญเท่านั้น นางจึงต้องสั่งให้สร้างตำหนักลอยฟ้าเพิ่มเพื่อให้พวกเขาได้พักอาศัยกันครบทุกคน (เพราะกลัวน้อยใจ)
ทำไมหนอ เขาถึงไม่มองว่านางนั้นมีความคิดที่ยอดเยี่ยมมากแค่ที่ออกไปตามหา เหล่าคนที่มีความสามารถมาเพื่อแบ่งเบาภาระ และช่วยกันดูแลทุกดินแดนได้ดีขนาดนี้ ที่นางทำไปก็เพื่อปกป้องดินแดนหรอกนะ ไม่บ้าตัญหา เห็นแก่ตัว เจ้าชู้ หลายใจอย่างที่ "เขา" ชอบใส่ร้ายอยู่เรื่อย เหอะ นี่ถ้านางสามารถมีลูกได้เมื่อไรนะ ต่อไปในภายภาคหน้าคงมีคนที่ช่วยดูแลความสงบของโลกเพิ่มขึ้นอีก อีกทั้งยังเป็นทายาทของตนอีกด้วย แม้ต้องสิ้นชีพด้วยเหตุไม่คาดฝันอย่างไรก็ตาม นางก็คงนอนตายตาหลับ เพราะลูกของตนนั้นยังคงทำหน้าที่แทนตัวเองต่อไปได้
เหอะ ถึงอย่างไรนั้นก็ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริงหรอก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น