ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ห่วง
(JUNHOE PART)
ผมไม่น่าเลย ไม่น่าไม่มาโรเรียนเลย ผมะทำยัไถ้าโบอาโนอะไรหนัไปว่านี้ ันอโทษนะโบอา อโทษริ ันรัษาสัาไว้ไม่ไ้เลย
วันนั้นผม้อไปทำาน่วยแม่ที่ร้านาย
อไม้ ผมปิเสธเสียแ็ว่าะไม่ไป่วยแม่ แ่ยัยแม่ผู้อมื้อนั่น็เว้าวอนให้ผมไป่วยนไ้ ยัยแม่บ้า (่าแม่ัวเอ) ผมะอยู่แล้วเียวว่า้อเิอะไรึ้นแน่ ผมรู้ว่าใร้อะทำร้ายโบอาอยู่ ยัยโรา ผมรู้ว่า
ยัยนั่น้อสั่ให้นในห้อทำร้าย
โบอาแน่ๆ เธอ้อโนันแล้วล่ะ โรา พอผมทำานให้แม่เสร็ ผม็ริ่ไปที่โรเรียนทันที ผมเป็นห่วเธอ โยที่ผมยัใสุ่ไปรเวทอยู่เลย พอผมวิ่ไปถึห้อเท่านั้นแหละ หัวใผมหล่นลไปอยู่าุ่ม โบอาที่อนนั้นำลันั่ร้อไห้ยอมให้นในห้อโยนอะไร่อมิอะไรไปที่เธอ อนนั้นผมรู้สึอยาะ่านในห้อเลย้วย้ำ
ผมลาเธอไปที่ห้อน้ำหิ เป็นรั้แรที่ผมเ้าห้อน้ำหิ แ่ผมไม่สนใแล้วว่าะเิอะไรึ้น ผมสนใแ่โบอาเท่านั้น โบอาที่ัวสั่นเพราะวามลัว ผมรับรู้ว่าเธอลัวมา ผมโรรู้สึผิมาเลยอนนั้น เลยเ้าไปอเธอแล้วเธอ็ร้อไห้ออมา ผมรู้สึอยาะ่าัวเอเลย้วย้ำ
ที่อนนั้น ถ้าผมมาทันทุอย่าะ้อไม่เิึ้น ผมมันเลวมาเลยใ่ไหม ันอโทษนะโบอา ที่ไม่ไ้่วยอะไรเธอเลย ันอโทษริๆ
อนนี้ผมพาเธอออไปาโรเรียนพร้อมับสายาอนทั้โรเรียน เอาเลย มอันให้พอ มอให้าทะลุออมาเลย ผมอยาะรู้ริๆ ว่าโรเรียนนี้มันมีีอะไรนัหนา พ่อถึให้ผมมาอยู่โรเรียนนี้ ผมไม่เ้าใเลยริๆ
ผมพาเธอึ้นแท็ี่ไปที่บ้านอผม เพราะถ้าไปที่บ้านอโบอา แม่อเธอะ้อเอาผมายแน่ อนนี้โบอาหลับไปแล้วละ อนนี้เธอทั้น่าสสารและสปรในเวลา
เียวัน ทั้ลิ่นาวาไ่หลายสิบฟอ ทั้เศษิน เศษทรายาโราน่อสร้า ทำไมเธอถึ้อโนอะไรแบบนี้้วยนะ ผมมอเธออยู่อย่านั้น ่อนะเริ่มิว่าทำไมผมถึ้อเป็นห่วเธอนานั้น้วย เธอพึ่มาโรเรียนแ่ไม่ี่เือน ับนอื่นที่โนแบบนี้ ผม็ไม่รู้สึรู้สาอะไร ทำไม ทำไม
ผมถามัวเอหลายรั้อยู่อย่านั้น..
"ถึแล้วรับ" เสียระัานับรถแท็ี่เรียสิลับมาอีรั้
"อ่อ รับ เท่าไหร่รับ" ผมถามออไปพร้อมับวัเินในระเป๋า
"4,560 วอนรับ"
"นี่รับ" ผมวัเินในระเป๋าไปให้ แล้วผม็พยุัวโบอาออารถ ถึบ้านผมแล้วสินะ
....
ผมไม่น่าเลย ไม่น่าไม่มาโรเรียนเลย ผมะทำยัไถ้าโบอาโนอะไรหนัไปว่านี้ ันอโทษนะโบอา อโทษริ ันรัษาสัาไว้ไม่ไ้เลย
วันนั้นผม้อไปทำาน่วยแม่ที่ร้านาย
อไม้ ผมปิเสธเสียแ็ว่าะไม่ไป่วยแม่ แ่ยัยแม่ผู้อมื้อนั่น็เว้าวอนให้ผมไป่วยนไ้ ยัยแม่บ้า (่าแม่ัวเอ) ผมะอยู่แล้วเียวว่า้อเิอะไรึ้นแน่ ผมรู้ว่าใร้อะทำร้ายโบอาอยู่ ยัยโรา ผมรู้ว่า
ยัยนั่น้อสั่ให้นในห้อทำร้าย
โบอาแน่ๆ เธอ้อโนันแล้วล่ะ โรา พอผมทำานให้แม่เสร็ ผม็ริ่ไปที่โรเรียนทันที ผมเป็นห่วเธอ โยที่ผมยัใสุ่ไปรเวทอยู่เลย พอผมวิ่ไปถึห้อเท่านั้นแหละ หัวใผมหล่นลไปอยู่าุ่ม โบอาที่อนนั้นำลันั่ร้อไห้ยอมให้นในห้อโยนอะไร่อมิอะไรไปที่เธอ อนนั้นผมรู้สึอยาะ่านในห้อเลย้วย้ำ
ผมลาเธอไปที่ห้อน้ำหิ เป็นรั้แรที่ผมเ้าห้อน้ำหิ แ่ผมไม่สนใแล้วว่าะเิอะไรึ้น ผมสนใแ่โบอาเท่านั้น โบอาที่ัวสั่นเพราะวามลัว ผมรับรู้ว่าเธอลัวมา ผมโรรู้สึผิมาเลยอนนั้น เลยเ้าไปอเธอแล้วเธอ็ร้อไห้ออมา ผมรู้สึอยาะ่าัวเอเลย้วย้ำ
ที่อนนั้น ถ้าผมมาทันทุอย่าะ้อไม่เิึ้น ผมมันเลวมาเลยใ่ไหม ันอโทษนะโบอา ที่ไม่ไ้่วยอะไรเธอเลย ันอโทษริๆ
อนนี้ผมพาเธอออไปาโรเรียนพร้อมับสายาอนทั้โรเรียน เอาเลย มอันให้พอ มอให้าทะลุออมาเลย ผมอยาะรู้ริๆ ว่าโรเรียนนี้มันมีีอะไรนัหนา พ่อถึให้ผมมาอยู่โรเรียนนี้ ผมไม่เ้าใเลยริๆ
ผมพาเธอึ้นแท็ี่ไปที่บ้านอผม เพราะถ้าไปที่บ้านอโบอา แม่อเธอะ้อเอาผมายแน่ อนนี้โบอาหลับไปแล้วละ อนนี้เธอทั้น่าสสารและสปรในเวลา
เียวัน ทั้ลิ่นาวาไ่หลายสิบฟอ ทั้เศษิน เศษทรายาโราน่อสร้า ทำไมเธอถึ้อโนอะไรแบบนี้้วยนะ ผมมอเธออยู่อย่านั้น ่อนะเริ่มิว่าทำไมผมถึ้อเป็นห่วเธอนานั้น้วย เธอพึ่มาโรเรียนแ่ไม่ี่เือน ับนอื่นที่โนแบบนี้ ผม็ไม่รู้สึรู้สาอะไร ทำไม ทำไม
ผมถามัวเอหลายรั้อยู่อย่านั้น..
"ถึแล้วรับ" เสียระัานับรถแท็ี่เรียสิลับมาอีรั้
"อ่อ รับ เท่าไหร่รับ" ผมถามออไปพร้อมับวัเินในระเป๋า
"4,560 วอนรับ"
"นี่รับ" ผมวัเินในระเป๋าไปให้ แล้วผม็พยุัวโบอาออารถ ถึบ้านผมแล้วสินะ
....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น