[FIC B2ST] แรงรักแรงแค้น

ลำดับตอนที่ #4 : [FIC BEAST/B2ST] - แรงรักแรงแค้น [03]

 [FIC BEAST/B2ST] - แรงรักแรงแค้น

บทที่ 3

"ฮยองผมรักฮยองคับ" เขาตัดสินใจดีแล้วที่จะบอกความรู้สึกของเขาโยซอบไม่สนใจว่าดูจุนจะรักหรือไม่รักตนขอแค่ให้ได้บอกก็พอ



"........................." ดูจุนอึ่งกับคำสารภาพของโยซอบแต่ก็ไม่ได้พูอะไรแต่กับยิ้มอย่างอ่อนโยนให้คนตรงหน้า



"ผมพูดจริงๆน่ะ" โยซอบย้ำอีกครั้งเมื่อคนว่าดูจุนจะไม่ค่อยเชื่อในยิ่งที่ตนพูด



"คับพี่รู้ พี่ก็รักโยซอบเหมือนกันน่ะ" คำพูดนั้นทำให้โยซอบยิ้มกว้างอย่างดีใจ 



"ก็โยซอบเป็นน้องของพี่นิโน๊ะ! อิอิ" ดูจุนพูดไปยิ้มไปหน้าเงยมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาวมากมายเลยไม่ทันเห็นน้ำตาของโยซอบที่ไหลออกมาเมื่อโยวอบเห้นว่าดูจุนกำลังหันมามองตนก็รีบเอามือเช็ดน้ำตาปลวกๆ



"นั้นสิน่ะก็เราเป็นพี่น้องกันนิ" โยซอบพูดแสร้งหัวเราะอย่างมีความสุขแต่ภายในรอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยความเจ็บปวด และคราบน้ำตา



"งั้นผมเข้าบ้านก่อนน่ะคับ" แล้วโยซอบก็เดินจากไป



"โยพี่ขอโทษน่ะแต่พี่รักโยไม่ได้" ดูจุนพูดกับตัวเองความจริงแล้วเขารู้มานานแล้วว่าโยซอบนั้นรักตัวเองแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ในเมื่อหัวใจของเ้ขามันอยู่ที่ผู้ชายที่ชื่อ กีกวัง  






---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------







"ดงอุนแกมันโง่จริงๆ โง่ที่หลงรักคนอย่างฮยอนซึง  เฮ้อ~~~~~~~~ " 



ดงอุนนอนบ่นกับตัวเองก่อนถอนหายใจอยู่บนที่นอนตอนนี้เขานอนไม่หลับเลยเพราะเรื่องของฮยอนซึงเขาไม่อยากเจอฮยอนซึงอีกแล้วไม่กล้าสู้หน้าด้วยซ้ำ



"พระเจ้าคับถ้าเป็นไปได้ผมขอลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่ฮยนอซึงได้ไหมคับ ?" ดงอุนพูดขึ้นลอย



อีรอพเก นัน โต Ficion in Fiction  อิจจี  มชทาโก Fiction in Fiction



ตี๊ด



(สวัสดีคับ)



(ดงอุนหรือป่าวคับ)



(ใช่คับไม่ทราบใครคับ)



(ดงอุนฉันเองจำฉันไม่ได้หรือไงคีย์เอง)



(คีย์ ? อ่อจำได้แล้ว เป็งไงบ้างแล้วนายกลับมาเกาหลีแล้วหรอ) 



(ใช่แล้วฉันพึ่งถึงเองพรุ่งนี้ออกมาหาฉันหน่อยได้ไหม ?  คิดถึงนายมากเลย)



(ที่ไหนล่ะ)



(ที่ *** น่ะมาให้ได้น๊าคิดถึง)



(เคๆ ฉันก็คิดถึงนายเหมือนกันแล้วก็ขอโทษด้วยน่ะที่ไม่ได้บอกนายก่อนว่าฉันจะกลับเกาหลีอ่ะ)



(ไม่เป็นไรน๊างั้นพรุ้งนี้เจอกันน่ะ บายยยยยย)



ตี๊ด!


ดงอุนวางสายก่อนจะรีบไปเลือกเสื้อผ้าออกไปเจอเพื่อนเขาพรุ้งนี้



คีย์เป็นเพื่อนสนิทดงอุนตอนที่ดงอุนอยู่อังกฤษเพราะว่าที่อังกฤษไม่มีใครเป็นคนเกาหลีเลยดงอุนไม่ไม่ค่อยพูดกับใครแต่พอคีย์เข้ามาในโรงเรียนเขาก็ได้รู้ว่าคีย์เปงคนเกาหลีแล้วเขาทั้งสองก็สนิทกัน แต่ตอนดงอุนกลับมาเกาหลีดงอุนไม่ได้บอกคีย์ว่าจะกลับมาเพราะมันฉุกเฉินจริงๆพรุ่งนี้เขาจึงตัดสินใจว่าจะไปคุยกับคีย์สักหน่อย




----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





ก๊อกๆ ก๊อกๆ ๆ 



"กวังตื่นยัง" โยซอบเรียกกีกวัง เพราะปกติแล้วกีกวังจะเป็นคนที่ตื่นเช้าที่สุดแล้วต้องลงมาทำอาหารไว้แต่วันนี้มันแปลกๆน่ะ ไม่มีอาหารบนโต๊ะ



"กีกวังนายอยู่ไหม ? ฉัีนขอเข้าไปหน่อยน่ะ" โยซอบที่เห็นว่าไม่มีวี่แววของกีกวังเลยตัดสินใจเข้าไปดูในห้อง



เอ๊ะ! ประตูไม่ล็อกนิ



โยซอบกวาดสายตาไปทั่วห้องของกีกวังแต่ก็ไม่พบคนที่ตามหาอยู่



หรืออยู่ในห้องน้ำ



"ไม่มีอ่ะ ไปไหนของเขาเนี่ย"



กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงง~~~~~~~~~~~~~~~~~~



"คร๊าบบบ ๆๆๆ รู้แล้วคร๊าบ บบ กำลังไปรีบครับ" ขณะที่โยซอบกำลังหากีกวังอยู่ก็มีโทรศัพท์ของบ้านก็ดังขึ้น



"แฮ่ก ก สวัสดีคับ แฮ่ก ก" โยซอบพูดแบบเหนื่อยๆก็วิ่งมาจากชั้น 2 นิ



"ห๊ะ! อะไรน่ะคับ"



"แล้วเป็นอะไรมากหรือป่าวคับ ?"



"คับ! ผมจะรีบไป"



อย่าเป็นอะไรน่ะกีกวัง



ตู๊ดด ด



โยซอบวางสายแล้วรีบไปปลุกเพื่อนๆที่เหลือ 



"ดูจุน ฮึก ก ฮยอง ง ช่วยด้วย ฮื้อ อ อ"



"หือ ? โยซอบเป้นอะไร หืม ?" ดูจุนงัวเงียตื่นขึ้นมา



"กีกวัง อึก ก กะกวัง ง อื้อ อ "



"กีกวังทำไม โยบอกพี่สิกีกวังทำไม" 



"กีกวัง อิ้ออ อยู่โรงบาล ล"



"ห๊ะ ? ว่าไงน่ะ มันเป็นไปได้ยังโย บอกพี่สิ ทำไมกีกวังถึงเข้าโรงบาล " ดูจุนเขย่าตัวโยซอบแล้วเริ่มเสียงดังขึ้นเมื่อโยซอบเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมพูด



"เห้! ไอ้ดูจุนมึงทำไรโยซอบว่ะ" จุนฮยองที่ได้ยินเสียงแล้วเห็นว่าดูจุนกำลังเขย่าตัวโยซอบอยู่จึงรีบวิ่งมาพักดูจุนให้ออกห่างจากโยซอบ



"ฮึก ก อื้อ อ  พี่จุนฮยอง อื้อ อ กีกวัง คับ กีกวัง อื้อ อ "



"กีกวังทำไม ?" จุนฮยองพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่มันก็แฝงไปด้วยความร้อนรนเหมือนกัน



กีกวังทำไม กีกวังเป็นอะไร โยซอบร้องไห้ทำไม 



"กีกวัง เข้าโรงบาลครับ อื้อ อ "



"ว่าไงน่ะแล้วอยู่โรงบาลอะไร แล้วเขาเป็นไงบ้างแล้วทำไมพึ่งบอก ทำไมไม่รีบไปกันห๊ะ !" จุนฮยองพูดอย่างลืมตัวจึงตะหวาดโยซอบไปด้วย



จุนฮยองไม่สนใจอะไรทั้งนั้นตอนนี้เขาคิดแค่ว่ากีกวังเป็นอะไรทำถึงไปอยู่โรงบาลจุนฮยองเงีัยบอยู่นานแต่พอรู้ตัวอีกทีดูจุนและโยซอบก็ออกรถไปแล้ว



จุนฮยองเห็นดังนั้นเลยรีบตามออกไป





---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ณ. โรงบาล



"คุณหมอทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ล่ะคับ อิ้อ อ " ดูจุนที่ฟังคุณหมอเล่าอาการของกีกวังและเห็นสภาพของกีกวังแล้วน้ำตาลูกผู้ชายมันก็ไหล



"นั้นสิคับ ฮึก ก คุณหมอทำไมกวังต้อง อื้อ อ มาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย อึก ก " โยซอบร้องไห้อย่างหนักเพราะทนสภาพของเพื่อนตัวเองไม่ได้



"หมอเองก็ไม่รู้เหมือนกันตอนหมอพบเขาคนนี้หมอก็เอาแต่ร้องไห้ แล้วร้องว่าออกไปให้พ้น ดูแล้วเขาคงหวาดกลัวมากเลยหมอเองคิดว่าเขาคงโดนทำร้ายทางร่างกายและจิตใจมาน่ะตอนนี้หมอให้เขากินยานอนหลับอยู่ ถ้าเขาตื่นขึ้นมาก็ถามเขาเองแล้วกันน่ะ" 



"เดียวคับหมอ! " ไม่ใช่เสียงของดูจุนและโยซอบแต่เป็นเสียงของจุนฮยอง



"หมอหมายความว่ายังไงห๊ะ! ว่าโดนทำร้ายร่างกายและจิตใจ" 



"อื้อ อ กีกวังโดนข่มขืน อึก ก  พี่เข้าใจแล้วหรือยัง อื้อ อ " โยซอบพูดอย่างสุดทนปล่อยโฮออกมาทันที



"พอใจพี่หรือยัง ? เพราะพี่คนเดียว เพราะพี่ ฮึก ก "



"โยพูดอะไร ?  จุนฮยองมันทำอะไรกีกวัง " ดูจุนที่ฟังอยู่รีบเข้ามาถาม



"อื้อ อ เมื่อคืนผมได้ยินที่พี่จุนฮยองบอกกับกีกวังทั้งหมด อึก ก" จุนฮยองอึ้งไปทันทีโยซอบรู้หรือ ?



"พี่ อึก ก พี่ก็รู้ว่ากีกวังรักพี่ อื้อ อ แต่พี่ก็ยังพูดทำร้ายจิตใจเ้ขา อื้อ อ "



"กีกวังคงเสียใจมาก อึก ก เลยหนีออกจากบ้าน แล้วไปเจอไอ้พวกเลวๆนั้น อื้อ อ  กีกวังเลยเป็นแบบนี้ อื้อ อ " จุนฮยองเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากได้ยิน เขาไม่อยากได้ยิน



"ไอ้จุนฮยอง"



พลั่ก!



"นี่สำหรับที่มึงทำลายหัวใจกู"



พลั่ก!



"นี่สำหรับมึงที่ทำลายกีกวัง"



พลั่ก!



"และนี่สำหรับมึงที่ทำลายความรักของกีกวังที่มีต่อมึง" จุนฮยองไม่ตอบโต้ถ้าเป็นเมื่อก่อนจุนฮยองคงต่อยกับไปแล้วแต่ไม่รู้ว่าทำไมร่างกายมันถึงขยับไม่ได้ มันชาไปทั้งตัว



จุนฮยองที่เลือดกบปากดันให้ดูจุนออกไปให้พ้นทางและเดินไปที่เตียงของกีกวัง



"กีกวังนายตื่นได้ไหม ?" จุนฮยองพูดอย่างแผ่วเบา



"นายตื่นขึ้นมาสิ อึก ก" น้ำตาของจุนฮยองไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ 



"ตื่นขึ้นมาสิ! นายตื่นขึ้นมาด่าฉัน ทำลายฉันสิ อึก ก กีกวังฉัน ฮึก ก ฉันขอโทษ อื้อ อ "



"มึงยังกล้าพูดขอโทษอีกหรอว่ะ" ดูจุนที่จะวิ่งมากระชากจุนฮยองให้ออกห่างจากกีกวังนั้นก็ต้องโดนโยซอบดึงตัวไว้



"ดูจุนฮยองพอเถอะคับ อึก ก แค่นี้ทุกคนก็เจ็บมากพอแล้วน่ะ" ดูจุนเบาแรงลง



"ถ้ากีกวังเป็นอะไรไปมึงต้องรับผิดชอบไอ้จุนฮยอง!" ดูจุนพูดแล้วเดินออกจากห้องไป



"พี่จุนฮยอง เริ่มรู้หัวใจตัวเองแล้วสิน่ะ ง้นก็ดูแลหัวใจให้ดีหน่อยสิครับ"โยซอบหันมาพูดแล้วยิ้มให้จุนฮยองแล้วเดินออกจากห้องไปตามดูจุนทันที



จุึนฮยองจับมือกีกวังที่นอนอยู่บนเตียงยิ่งเห็นสภาพของกีกวังแล้วจุนฮยองยิ่งทนไม่ได้่เป็นเพราะเขาเองที่ทำให้กีกวังเป็นแบบนี้



"กีกวัง ฉันรักนาย น่ะ" มันเป็นความรู้สึกของจุนฮยองจริงๆ จุนฮยองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรในเมื่อเขารักโยซอบไม่ใช่หรอ ? แต่พอเห็นว่าดูจุนชอบกีกวังค่อยดูแลเอาใจกีกวังก็รู้สึกทนไม่ได้



จุนฮยองไม่ใช่คนโง่หรอกน่ะที่จะไม่รู้ว่าตัวเองรักใครแต่แค่ไม่ยอมรับเท่านั้นเองแต่มาเจอเรื่องนี้ความรู้สึกของเขาก็ชัดเจนขึ้นมาทันที กีกวังคือคนที่เขารัก



"กีกวังนายตื่นขึ้นมาฟังฉันบอกรักนายสิ นายได้ยินไหมว่าฉันรักนาย"



"........................" พูดไปก็เท่านั้น



"กีกวังฉันรักนายน่ะ"  จุนฮยองพูดแล้วฟุบหลับลงไปเพราะความเหนื่อยล้าของร่างกายที่โดนดูจุนต่อย แต่อีกส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนเพราะมั่วแต่เป็นห่วงคนที่ทำลายไปว่าจะร้องไห้หนักไหม ? จะนอนหรือยัง ? เลยไม่ได้นอนไปทั้งคืน




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สงสารกีกวังโน๊ะ T^T
จุนฮยองก็รู้ความรู้สึกของตัวเองแล้ว
อีกไม่นานดูจุนคงจะลืมกีกวังได้ (มั้ง) 555
โยซอบก็สู้ต่อไปน๊า
ดงอุนและฮยอนซึง ?


ตัวละครใหม่จร้า ^^


 


คีย์  SHINee
( เห็นว่าตัวจริงแล้วคีัย์กับดงอุนก็สนิทกัน :P )