นางฟ้าคนเดียวของผม my angel

ลำดับตอนที่ #3 : คุณเป็นใครคับ

ณ บ้านของชูก้า
ชูก้า : พูด

วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใสมากๆเลยคับ และผมก็ยังคงนอนอยู่ อิิอิ
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมต้องไปโรงเรียนคับ แต่จู่ๆผมก็ต้องตื่นขึ้นมาเพราะ
ว่าจู่ๆก็มีคนตกลงมาทับผม เอ๊ะ แต่แปลกนะ มันมีคนตกลงมาได้ยังไง
แต่เธอคนนี้น่ารักนะคับ อิอิ แถมรู้สึกว่าน่าจะเด็กกว่าผมด้วย อิอิ

"กรี๊ดดดดดดดดด"ผู้หญิงคนนั้นกรี๊ดดดดดด

"เฮ้ยยยยยยยยย อะไรเนี่ย"ผมพูดพรางรีบผละออกจากเธอทันที

"เอ๊ะ คุณน่ารักจังเลยคับ ว่าแต่ชื่ออะไรหรอ"ผมถาม

"ชิ ไม่บอกหรอกย่ะ นายหน้าหวาน"เธอพูด เด็กคนนี้ น่ารักจังเลยนะ ขี้เล่นด้วย

"ผมชื่อชูก้านะคับ อิอิ ยินดีที่ได้รู้จักคับ"พอผมพูดจบก้ยื่นมือจะไปจับเธอเพื่อทำความรู้จักกัน

"ชิ ว่าแล้วเชียวว่าทำไมหน้าดูหวานๆ ยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อโบว์"เธอพูด แต่เวลาเธอทำหน้าขรึมนี่ก็ดูน่ารักนะเนี่ย

"อิอิ แล้วอายุเท่าไรหรอ ผม 21 นะ แล้วคุณหล่ะอายุเท่าไร"

"ฉันเด็กกว่านายหล่ะกัน ชิ"เธอพร้อมกับเชิดหน้าใส่ผม แหมอะไรจะน่ารักขนาดนี้

"ค๊าบบบบ น้องสาวที่น่ารัก อิอิ"

"ชิ "และเธอก็เดินออกไประเบียงนอกห้อง


ณ ระเบียงนอกห้อง

โบว์ : พูด

เฮ้ออออ ออกมาสูดอากาศข้างนอกดีกว่า ชิ แต่จู่ๆนายหน้าหวานก็เดินออกมา
ระเบียงนอกห้อง ชิ ฉันยังไม่อยากเรียกนายว่าพี่ตอนนี้หรอกนะ เพราะยังไม่สนิทกันนักเท่าไร

"อ้าว มาทำอะไร ระเบียงนอกห้องคนเดียวหรอ อิอิ ดูวิวอยู่หรอ"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ

"ชิ เรื่องของฉัน"

"อิอิ ผมลืมถามคุณไปเลยว่า คุณเข้ามาในห้องผมได้ยังไงกัน แล้ว คุณเป็นใคร"

"โอ้ยยยยย ไม่บอกหรอก แบร่"ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องกำลังจะไปที่เตียงนอน
แต่เขาก็เดินตามมาและเขาก็สะดุดล้มมาทับตัวฉัน บนเตียงพอดีเป๊ะ

ว้ายยยย นี่ฉันกับเขา เอ่อออออ

ว้ายยย และฉันก็รีบผลักเขาออกจากตัวฉัน

"อุ้ย ขอโทษคับพอดี สะดุดหน่ะ"

"ชิ ทีหลังหัดเดินดูมั้งนะ"

"ว่าแต่ว่าคุณยังไม่ตอบผมเลยนะว่าคุณเป็นใครทำไมถึงเข้ามาในห้องผมได้หล่ะ"

"ไม่บอกหรอก"ฉันพูด แต่จู่ๆ เขาก็ขยับเข้ามาใกล้ๆฉัน และกำลังจะยื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน

"จะไม่บอกจริงๆหรอ งั้นก็........"อ้ายยยยยยยย ไม่นะ

"กรี๊ดดดดดด บอกก็ได้ บอกแล้วๆ"ชิ นายนี่ชอบฉวยโอกาศเราจังเลยนะ

"อิอิ แล้วตกลงคุณเป็นใครหล่ะ"


"คือว่า ฉันเป็น เป็น นางฟ้า"พอฉันพูดจบอีตานี่ก็เอาแต่หัวเราะฉัน

"555+ จิงหรอ คุณเป็นนางฟ้าหรอ 555+ ผมไม่เชื่อหรอก 555+"

"ชิ ไม่เชื่อก็เรื่องของนาย"พอฉันพูดจบฉันก็กำลังจะเดินออกไปแต่เขากลับเอามือมาจับที่แขนฉันไว้

"ผมจะเชื่อคุณนะ ถ้าคุณทำอะไรให้ผมดูหน่อยได้ไหมหล่ะ"

"ชิ สบายมากๆเลย แล้วจะให้ฉันทำอะไร"

"งั้นช่วยทำให้เสื้อผ้าผมที่ขาดๆ มันกลับมาเหมือนเดิมได้ไหมหล่ะ"

"ได้สิ แต่พรของนายจะหายไปนึงข้อนะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ทำให้ดูหน่อยสิ"

และฉันก็ใช่มือร่ายเวทมนต์ และก็ทำให้เสื้อของนายนั่น กลับมาอยู่สภาพเดิมคือไม่ขาดเหมือนเมื่อก่อนแล้ว อิอิ

"โอ้มายก๊อด ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย โอ้ย รักคุณที่สุดเลย"และจู่ๆเขาก็เข้ามาหอมแก้มฉัน ซะฟอดใหญ่เลย อีตาบ้า มาหอมแก้มฉันได้ไง ดีนะที่แฟนฉันมาได้ลงมาด้วย ไม่งั้นอีตานี่ไม่รอดแน่ๆเลยอ่ะ

แต่จู่ๆฉันก็รู้สึกแปลกเหมือนกับว่า แฟนของฉันเขาลงมาโลกมนุษย์แล้ว

"หึ ไอ้หน้าหวานนั่นมันเป้นใครกัน กล้าดียังไงมาหอมแก้มแฟนฉันว่ะ"

"เฮ้ยๆ ใจเย็นดิเพื่อน แล้วแกจะไปทำอะไรเขาว่ะ แต่เรื่องนี้ฉันขอไม่เข้าไปเกี่ยวข้องด้วยนะ"

"เออ สบายใจเลยไอ้จองกุก"

"เออ ดีแล้ว"



เดี๋ยวมาอัพต่อนะค่ะ อิอิ
�