คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คนที่ไม่อยากให้รู้
++ 5 ++
คืนนั้น
มีการจัดให้นักเรียนป้อมอัศวินนอนตามห้องที่จัดไว้ให้ แต่ปรากฏว่ามีห้องไม่เพียงพอกับจำนวนนักเรียน
ทางลาซาลีน่าจึงจัดให้ผู้หญิงทั้ง 4 คน ซึ่งได้แก่ แองเจลีน่า มาทินด้า เรนอน และแน่นอนว่ารวมเจ้าตัวยุ่งแห่ง
ป้อมเข้าไปด้วย(เฟริน: แว๊กกกทำไมรวมชั้นด้วยล่ะเนี่ย maronchan: อ้าวก้อแกเป็นผู้หญิง(ถึงจะไม่สม
หญิงก็เหอะ)นะเฟ้ย เฟริน:ไม่ยุติธรรมเลยยยยยยย maronchan: พูดมากเดี๋ยวแต่งให้คาโลคู่กับคนอื่น
เลย เฟริน: ง่า...ไม่พูดมากแย้วก็ได้...........)ไปนอนที่ห้องของนักเรียนหญิงห้องละ 2 คน โดยให้มาทินด้ากับ
แองจี้นอนที่ห้องของวอลเลนซ์ โฮเมอร์ กับ อลิเซีย ซาวาน่า ส่วนเฟรินกับเรนอนนอนห้องของ noople
กับ นีอา ทันทีที่เรนอนได้ยินชื่อของนีอา เธอก็ขอเปลี่ยนทันที
"ชั้นขอเปลี่ยนห้องค่ะ"
ทุกคนในที่นั้นมองเธอด้วยความประหลาดใจ
"เฮ้ๆ เรนอน อย่างนี้มันไม่ดีมั้ง........ง่า......คือมันเสียมารยาทไปหรือเปล่า........"
เฟรินบอก
"ความจริงผู้ชายไปนอนห้องผู้หญิงมันก็เต็มกลืนแล้วนะ......"
เจ้าตัวยุ่งคิด
"นั่นสิ ทำไม กลัวชั้นขนาดนั้นเลยเรอะ แต่ชั้นว่า เธออยู่ห้องเดียวกับชั้นน่ะดีแล้วนะ เธอจะได้คอยจับตามองชั้นได้ไง หึหึ"
เฮือก!!!!!!!
เรนอนรู้สึกถึงจิตสังหารอย่างรุนแรงของนีอา มันทำให้เธอตัดสินใจไม่ขอเปลี่ยนห้อง จากนั้นทุกคนก็แยก
ย้ายกันเข้าห้องของแต่ละคน โดยไม่มีใครติดใจกับเรื่องของเรนอนเลย ยกเว้น......
"เอ่อ... noople กับ นีอา ไปก่อนละกันนะ เดี๋ยวพวกผมตามไป แหะๆ เรนอนไปที่โรงอาหารเป็นเพื่อน
หน่อยสิ พอดีชั้นหิวอีกแล้วอ่า.......^ ^;;; "
"เอ๋...เอางั้นก็ได้ งั้นเจอกันที่ห้อง 402 นะ ไปกันเถอะนีอา"
".......อืม........."
นีอากับ noople ก็เดินเข้าห้องไป เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนเดินไปแล้ว เฟรินก็รีบถามเรนอนทันที
"เรนอน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า ปกติเธอจะไม่เป็นอย่างนี้นี่ หรือว่าทะเลาะอะไรกับไอ้คิลมาหรอ"
ทันใดนั้น กำแพงกั้นน้ำตาของเรนอนก็พังทลาย เธอร้องไห้ออกมาจนเฟรินทำอะไรไม่ถูก และทันใดนั้นเอง
"ทำอะไรกันอยู่น่ะครับ อ้าว ยัยตัวเล็ก นี่เธอร้องไห้ทำไมน่ะ เอ่อ................คุณ........."
"เฟลิโอน่า เกลเดเวล ค่ะ"
"เอ่อ...คุณเฟลิโอน่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ......??????"
"ชั้นก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ อยู่ๆเรนอนก็ร้องไห้"
"................"
"เรนอนเป็นอะไรหรือเปล่า เอ่อ.......เล่าให้พวกเราฟังได้มั๊ย"
จากนั้นเฟรินและโคเฮก็พาเรนอนไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งในตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว จากนั้นเรนอนก็เล่า
เหตุการณ์ที่เธอเจอมาให้ทั้งสองฟัง หลังจากที่ทั้งคู่ฟังจบ......
"หนอยยยยยยยยยัยนั่นกล้าดียังไงมาทำอย่างนี้น่ะ ฮึ๊ยยยย"
".......ไปบอกคิลหรือยังน่ะ เรนอน"
เสียงแรกคือธิดาแห่งความมืดเป็นคนพูด(โวย) ส่วนเสียงที่สองคือเสียงของเจ้าชายโคเฮเป็นผู้พูด เมื่อเรนอน
ได้ฟังคำพูดของเฟริน(ซึ่งตอนนี้เป็นเฟลิโอน่าอยู่)โวยขึ้นมาก็อดขำไม่ได้ เธอจึงหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อทั้ง
สองเห็นดังนั้นก็โล่งอกขึ้น
"แล้วตกลงว่าเธอไปบอกคิลหรือยังน่ะ"
"........ยังค่ะ ช....ชั้นไม่กล้าบอกคุณคิลหรอกค่ะ...................."
"ทำไมล่ะ ชั้นว่าบอกไอ้คิลไปเลยจะดีกว่านะ มันจะได้คอยระวังตัวเองไง"
"ไม่ได้หรอกค่ะ................ยังไงก็ไม่ได้ เอ่อ....................พี่โคเฮกับคุณเฟริน อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะคะ
ชั้นขอร้องล่ะ
เรนอนพูดไปพลางร้องไห้
"ได้เลย ถ้าเธอไม่อยากให้บอกพี่ก็จะไม่บอกใคร อย่าร้องไห้เลยนะ"
"ช......ชั้นด้วย จะไม่บอกใครแน่นอนเลย"
เฟรินรีบตอบทันทีที่เห็นเรนอนร้องไห้
"...............ว่าแต่ ตอนนี้มันดึกแล้ว ไงคืนนี้ก็กลับห้องก่อนเถอะ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย เอ่อ...คุณเฟลิโอน่าฝากดู
แลเรนอนด้วยนะครับ"
"อ่ะ..........ด..........ได้เลย"
จากนั้นทั้งหมดก็แยกย้ายกลับห้องไป โดยไม่มีใครได้สังเกตุเลยว่าคนที่พวกเขาไม่อยากให้รู้มากที่สุดได้รับ
ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
++++++++++++++++++++++
"เฮ้อ...........ไม่น่าเล่นหมากรุกแพ้ไอ้ครี๊ดเล๊ยยย เลยต้องออกมาเอาน้ำให้มันเลย ว่าแต่ไปเอาตรงไหนหว่า.....
หืม นั่นเสียงคนนี่ ใครกันน่ะ.............."
คิลพึมพำกับตัวเองขณะที่หาทางไปโรงอาหารอยู่ และเขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ด้วยสัญชาติญาณของ
นักฆ่าทำให้เขาหยุดยืนฟังทันที...
"นี่ ตกลงเอาภายในอาทิตย์นี้แน่หรอ ถ้ามันเกิดเรื่องขึ้นตอนนี้เดี๋ยวทางโรงเรียนจะมีปัญหานะ"
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ชั้นไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามหรอก ว่าแต่หวังว่าเจ้าหญิงเรนอนคงไม่ปากโป้งไปบอกนายคิล ฟีลมัสหรอกนะ"
"ไม่หรอก ก็ชั้นเล่นไปขู่เอาไว้อย่างงั้นนี่ หึหึ ไปเหอะซาร่า เดี๋ยวใครมาเห็นแล้วจะยุ่ง"
"นั่นสินะ นีอา ไปกันเถอะ"
..............................................................
หลังจากที่ทั้งสองเดินไป คิลถึงกับอึ้ง เพราะไม่คิดว่านักฆ่าอย่างตนจะถูกหมายหัวด้วย แถมคนคนนั้นยังเป็น
คู่บั๊ดดี้ของเขาอีก
"มิน่าล่ะ เรนอนถึงดูแปลกๆไป............ช่วยไม่ได้แฮะ............งั้นชั้นก็คงจะต้องจัดการกับคู่บั๊ดดี้ตัวดีของชั้นซะ
แล้วสิ เฮ้อ............."
เขาคิดก่อนจะเดินกลับห้องไป
++++++++++++++++++++++
ที่ห้องของเฮนรี่ พาสเลอร์กับยูซัง
"เฮ้ย ไอ้คิล ไหนฟะน้ำน่ะ"
ครี๊ด บุรุษตาเดียวโวยขึ้นมาอย่างหงุดหงิด
"ก็มันหาไม่เจอนี่ จะให้ทำไงเล่า"
คิลตอบ
"เอาน่าๆ เดี๋ยวชั้นไปเอามาให้ละกันนะ"
ยูซังเป็นผู้ตอบเนื่องจากไม่อยากให้ทั้งสองทะเลาะกัน
"งั้นก็ต้องขอรบกวนด้วยนะนาย"
ครี๊ดตอบอย่าง...(คิดเองละกาน อิอิ)
คืนนั้นคิลและเรนอนนอนไม่หลับเลย ทั้งคู่ต่างมีอะไรที่ต้องคิดมากมาย เรนอนนั้นคิดว่า จะทำยังไงดีที่จะ
ช่วยคิลได้ ส่วนคิลก็นอนคิดว่าจะจัดการยังไงกับคู่บั๊ดดี้ของเขาดี เนื่องจากนีอานั้นมีจิตสังหารที่รุนแรง
มาก..........ทั้งสองนอนคิดและถอนหายใจโดยที่ไม่รู้เลยว่านีอาเองก็ยังไม่นอนเช่นกัน.....
นีอานั้นไม่อยากจะฆ่าคิลเพราะคิลช่างเหมือนกับคนรักของเธอทั้งหน้าตาและนิสัยราวกับว่าเป็นฝาแฝดกัน
แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะขัดขวางงานของตระกูลได้......เธอนอนคิดอยู่นานจนหลับไป......
ในวันต่อมา
"เฮ้ คาโล ไปกินข้าวกัน ^o^"
"............ถ้าวันไหนนายไม่พูดเรื่องกินข้าวเนี่ยจะตายมั๊ยห๊ะ เฟริน............."
"ง่า.........นายก็รู้ว่ามันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของชั้นนี่ ไปเหอะน้าๆๆๆๆ"
เจ้าตัวยุ่งในร่างของเฟลิโอน่าเริ่มอ้อน และสุดท้ายเจ้าชายน้ำแข็งก็โดนเตาหลอมน้ำแข็งหลอมอีกจนได้.......
จากนั้นทั้งคู่ก็ไปที่โรงอาหารทันทีโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าโร เซวาเรสกำลังมองพวกเขาอยู่........
"นั่นน่ะเหรอ คนที่นายชอบน่ะ"
"!!! ธ...เธอ...มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไรน่ะ!"
"ก็เพิ่งมาเมื่อกี๊น่ะ............ว่าแต่ที่นายบอกว่าจะช่วยชั้นน่ะ นายจะช่วยชั้นยังไง"
"อ๋อ นั่นน่ะเหรอ.......เธอน่ะลองแกล้งทำเป็นควงชั้นไปเย้ยหมอนั่นดูสิ ชั้นอยากรู้ว่าหมอนั่นจะมีอาการนยัง
ไง ชั้นจะได้วิเคราะถูก ^ ^ อ๊ะ แต่ถ้าเธอไม่อยากทำอย่างงั้นก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวชั้นลองหาวิธีอื่นดูก็ได้"
โรบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขานึกอยากแกล้งเรนนี่มากด้วยเหตุผลที่ว่า เรนนี่นั้นปากกับใจไม่ตรงกัน
"หมอนั่นน่ะ ทั้งที่มีโอกาสบอกรักมีอาอยู่แท้ๆ แต่กลับทำเป็นไม่สนใจ เดี๋ยวพอมีอาไปคบกับคนอื่นก็จะมาทำ
เศร้า เห็นอย่างนี้แล้วหงุดหงิดจริงๆเลย"
เขาคิด
"..........ตกลง ชั้นจะทำอย่างที่นายบอกนะ"
มีอาตอบ เธอเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเรนนี่จะรู้สึกอย่าสงไรบ้างถ้าเธอควงกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขา
"โอเค งั้นเดี๋ยวตอนสายๆหน่อยเราจะเริ่มปฏิบัติการกันเลยนะ"
โรบอก จากนั้นโรก็ถามมีอาว่าที่นี่มีห้องสมุดมั๊ย มีอาจึงอาสาจะพาโรไปที่ห้องสมุด และทั้งสองจึงเดินไปด้วย
กัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ในที่สุดเราก้อเอาตอนที่ 5 มาอัพได้ซะที เพิ่งแต่งจบตอนไปสดๆร้อนๆเลยนะเนี่ย ว่าแต่ทามมายไม่ค่อยมีคนเข้ามาอ่านเลยง่า.........TT^TT เศร้าเจงๆ เข้ามาอ่านกานเยอะๆหน่อยน้า แล้วเม้นให้ด้วย จาได้มีกำลังใจไปแต่งตอนที่ 6 ต่อไง
ความคิดเห็น