ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic EXO] Fraudulent,,

    ลำดับตอนที่ #7 : Fraudulent -6-

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 319
      0
      5 ธ.ค. 55

    Fraudulent 
            6,,







    สาบานได้เลยว่าถ้าเลือกได้ พยอนแบคฮยอนคนนี้จะจูงรถหนีร้านปะยางกสนส้นเท้านี่แน่ ๆ
    !!!

     

    เพราะกว่าจะได้ปะยางก็ปาไปตีสามครึ่งแล้ว !!!!

     

    ไอ้เจ้าของร้านบอกว่า ขอเวลาไปล้างหน้าแป๊บเดียว สุดท้าย ก็หายเข้าไปหลับในส้วม

     

    ไปหยิบอุปกรณ์แล้วก็หลับคาล้อรถ...

     

     

    คนรอก็ง่วงเหมือนกันนะเฟ้ย !!!!!!!!!!

     

     

    “นี่ทำไมกลับดึกจัง เป็นพวกเด็กแก๊งซิ่งใช่มั้ย ?”

     

    “เปล่าซักหน่อย..”

     

    “แต่งรถขนาดนี้... ไม่ใช่ก็.....”

     

    “เป็นเด็กแว๊นซ์ธรรมดาต่างหาก ไม่มีแก๊งอะไรหรอก..” ตอบแบบออกแนวตัดพ้อเล็ก ๆ

     

    “อ่าว ไม่มีใครรับเข้าแก๊งเพราะอยู่ป.สี่หรือไง”

     

    “ไม่ได้อยู่ ป.สี่สักหน่อย !!” ตอบอย่างอารมณ์เสียแล้วเอาเท้าเขี่ยคนพูด

     

    “อ่าวหรอ ฮ่า ๆๆๆๆๆ ว่าแต่นายชื่ออะไรน่ะ ?”

     

    “รู้ไปทำไม ?”

     

    “ถามดู... เอ้อ... ท่อมีปัญหาหรือเปล่า ?”

     

    “นิดหน่อยอ่ะ... สงสัยต้องเปลี่ยนอีกแล้ว” พูดแล้วเบะปาก

     

    “เปลี่ยนเลยหรอ เปลี่ยนบ่อยหรือเปล่าเนี่ย ?” ช่างซ่อมรถจอมพูดเงยหน้าถาม

     

    “ก็บ่อยนะ.. ทำไมอ่ะ ?”

     

    “โดนหลอกแล้ว... มันซ่อมง่าย ถูกกว่าด้วย...”

     

    “หา จริงดิ !!!

     

    “เนี่ย..... ซ่อมได้นิดเดียวเองด้วยซ้ำ แต่แค่มันซับซ้อนนิดหน่อย ถ้าช่างตั้งใจหรือว่าง ๆ แป๊บเดียวก็เสร็จ แต่เปลี่ยนมันง่ายกว่า แล้วก็แพงกว่าด้วย พวกช่างหิวเงินก็เปลี่ยนตลอดนั่นแหละ...”

     

    “จริงดิ ?”

     

    “อืม ! เพราะสมัยนี้อ่ะนะ มักง่าย โรงเรียนช่างทั่วไปน่ะ สอนให้นักศึกษาดูว่าอะไรเปลี่ยนได้ก็เปลี่ยน เพราะมันได้เงินยังไงล่ะ ! ในขณะที่ผมถูกสอนมาให้ดูสิ่งที่ซ่อมได้ก่อนจะเปลี่ยน และคิดว่าอะไรมันดีที่สุดค่อยลงมือทำอันนั้น ไม่เอาเปรียบผู้บริโภค” ช่างพูดมากยิ้มอย่างมีความสุข ให้คนตัวเล็กที่นั่งมองรถของตัวเอง

     

    “งั้นซ่อมให้หน่อยสิ...” คนตัวเล็กเงยหน้ามองช่างพูดมาก

     

    “ได้ !! แต่นานหน่อยนะ คงมาเอาได้พรุ่งนี้อ่ะ”

     

    “แล้ววันนี้จะกลับยังไงเล่า !!!” แพคฮยอนถามเสียงดังจนอีกคนต้องเอามืออุดหู

     

    “เดิน...”

     

    “ตลกหรอ นี่มันจะตีสี่แล้วนะ... ยังไม่ได้นอนเลย !” แพคฮยอนเบะปาก

     

    “งั้นนอนนี่ก่อน.. ตอนเช้าผมจะขับรถไปส่ง ได้มั้ย ? เพราะขับรถตอนนี้ผมคงไม่ไหวอ่ะ...”

     

    “อืม...” แพคฮยอนพยักหน้ากลับไปส่ง ๆ เพราะถ้ากลับตอนนี้ต่อให้ขับรถก็เถอะ ไม่ไหวเหมือนกัน “นายชื่ออะไรอ่ะ...”

     

     

    “ผมหรอ ?”

     

    “มีกันแค่นี้..”

     

    “ฮ่า ๆๆๆ ผมชื่อ ปาร์ค ชานยอลครับ นายล่ะ ?”

     

    “พยอน.. แพคฮยอน”

     

    “อ่า... แพคฮยอน ไปนอนดีกว่า เดี๋ยวฉันให้ยืมโซฟา” ปาร์ค ชานยอลดึงแขนแพคฮยอนให้ไปตามแรงของเขาไปยังห้อง รับแขกเล็ก และมีประตูอีกสี่บาน

     

    “รัมสุดนั่นห้องน้ำ ส่วนสองห้องนี้ของพี่ชายผม.. เข้าไปนอนห้องผมได้เลยนะ” แพคฮยอนพยักหน้าอย่างว่าง่าย แล้วเดินเข้าห้องของชานยอลไป



    เสียงโวยวายของน้องชายที่อยู่บ้านหลังเดียวกันดังขึ้น ทำให้คนที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

     

    “ไอ้ชานยอล มันเป็นบ้าอะไรวะ..” จาง อี้ชิงบ่นเบา ๆ ก่อนจะเปิดประตูออกมาจากห้องนอนของตัวเองหลังจากพยายามข่มตาหลับ ถึงแม้ว่าชานยอลจะเงียบไปได้ซํกพักแล้วก็เถอะ

     

    ออกมาจากห้องแล้วเดินเข้าห้องน้ำก็เจอน้องชายตัวแสบเกาะอ่างล้างหน้าหลับอยู่...

     

    “ตื่น ไอ้น้องชาย !!!” พูดพร้อมกับเตะป้าบเข้าไปที่กลางลำตัวของชานยอลทันที

     

    “อื่อ.. พี่อี้ชิง..............”

     

    “มาทำอะไรตรงนี้ !?” ชานยอลขยี้ตามองพี่ชาย ที่เตะเขาป๊าบ ๆ

     

    “หา ? เออ มีลูกค้านี่นา” อี้ชิงเดินออกไปพร้อมกับน้องชายแล้วก็พบกับผู้ชายตัวเล็กนั่งไขว้ห้างกดบีบีอยู่ที่เก้าอี้หน้าร้าน..

     

    แล้วเดินเข้าร้านสะดวกซื้อ 24 ชั่วโมงที่อยู่ฝั่งตรงข้าม...

     

     

     

    ? : Part

     

     

    ผมนั่งอ่านหนังสือนิยายเล่มเล็ก ๆ อยู่ในร้าน SunnySunny Shop ร้านสะดวกซื้อที่ขายของตลอด 24 ชั่วโมง

    โดยมีผม คิม จุนมยอนเป็นผู้ดูแลในช่วงกลางคืนถึงหกโมงเช้า

     

    เพราะกลางคืนเป็นเวลาที่เงียบสงบ ผมชอบที่จะมานั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่ในร้านเพื่อรอใครสักคนหลงมา แน่นอนว่ามีมาทุกคืน และไม่เคยต่ำกว่า 10 คน เพราะเด็กแก๊งซิ่งชอบมาปะยางที่ร้าน ช.ยอล การช่างตรงฝั่งตรงข้ามผมและจะเดินมาซื้อของกินที่ร้านผมด้วย

     

    แต่วันนี้เห็นว่าเจ้าของร้านอีกคนไม่อยู่ เลยไม่ได้ปะยางทั้งคืนเหมือนปกติ

     

    คืนนี้เลยเงียบเป็นพิเศษ...

     

    จะว่าไปผมก็.... แอบเหงาเหมือนกันนะ.........

     

     

    ติ๊ง ต่อง...

     

    เสียงที่บ่งบอกว่ามีลูกค้าเข้ามาในร้านทำให้ผมเงยหน้ามองลูกค้าของผม...

     

     

    ผมออกจะอึ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นลูกค้าคนนี้..

     

    หันมองนาฬิกา...

     

     

    ตีสองเอง... ตีสองเองนะ... ผมอาจจะฝันอยู่ก็ได้มั้ง

     

    “โอ๊ย !!” เผลอร้องออกมาเมื่อทำนิยายในมือหล่นไปโดนเท้า

     

    “?” อีกคนที่เข้ามาใหม่หันมองผมด้วยท่าทางสงสัยเสียเต็มประดา...

     

    อา... เผลอแสดงท่าทางโก๊ะ ๆ ออกไปซะแล้ว...

     

    ผมผงกหัวให้ลูกค้าอย่างนอบน้อมแล้วหยิบนิยายขึ้นมาอ่านต่อ.. โดยไม่บืมแอบมองลูกค้าที่กำลังเลือกเลย์อยู่ที่มุมขนม...

     

    ปกติแล้ว เขาจะเข้ามาในร้านนี้ตอนเกือบ ๆ หกโมง ซึ่งเป็นเวลาที่ผมกำลังจะเปลี่ยนเวรกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง

    เขาจะเข้ามาในชุดวอร์มหยิบโค้ก หรือน้ำอัดลมอะไรก็ได้หนึ่งขวด พร้อมกับเลย์รสออริจินอลหนึ่งซองทุกวัน

     

    ถึงจะยืนเลือกนานแค่ไหนสุดท้ายก็หยิบรสออริจินอลมาอยู่ดีนั่นแหละ...

     

     

    อ๊ะ ! นั่นไง หยิบแล้ว

     

    ผมยิ้มให้กับความแม่นยำของตัวเองเมื่อลูกค้า คนพิเศษของผมเดินหยิบเลย์รสออริจินอลพร้อมกับน้ำชาอิชิตันเดินมา..

     

    อาวันนี้มาแปลกแฮะ.. กินอิชิตัน ?

     

    หรือเพราะมากลางดึกกันนะ...

     

    ทำไมถึงมาตอนตีสองล่ะ

     

    ทำไมถึงเลือกอิชิตันล่ะ

     

    ทำไมถึงดูง่วงขนาดนั้นนะ

     

    .....................อยากถามจัง

     

    ผมหยิบของมาคิดเงิน ลูกค้าของผมก็หยิบเงินมาพอดีจนผมไม่ได้พูดอะไรเลยซักอย่าง

    ทันทีที่ผมยื่นสินค้าในมือให้ ใอของเราสัมผัสกันเล็กน้อย..

     

    อา... เขามองหน้าผมด้วย.. เขินจัง

     

    ตอนนี้... เขาก็เดินออกจากร้านไปแล้ว..

     

    ผมชะเง้อหน้าไปมองคนที่เดินออกนอกร้านเข้าไปใน ช.ยอล การช่าง...

     

    อ่า ผมเพิ่งรู้ว่าเขาทำงานอยู่ร้านนั้นนะ....

     

    เห ? สงสัยหรอ ว่าทำไมผมถึงต้องสนใจเขา ?

     

    เฮ้ ! คุณ ไม่เคยได้ยินหรอ คนเรามักจะเก็บรานละเอียดของคนที่ชอบได้อย่างชัดเจนน่ะ !

     

    อ่า พูดแล้วเขินจัง....

     

    ผมเรียกเขาว่า เลย์เพราะเขามักจะซื้อเลย์บ่อย ๆ.. ก็เลยตั้งให้ น่ารักออก จริงมั้ย ?

     

    อ่า...พอเถอะนะ... คืนนี้ผมคงมีความสุขทั้งคืน และเช้าวันนี้ผมต้องหลับฝันดีแน่ ๆ

     

    หือ ? มันแปลกกว่าคนปกติทั่วไปนะ ?


    #Talk with PPPlus+
    จบตอนแล้ว ฮ่า ๆๆๆๆๆๆไม่มีอะไรจะคุย...
    เอ้อ !! ขอบ่นหน่อยนะ TT
    คือแบบ แก้วนอยด์เบาๆ อ่ะ คนอ่านน้อยลงตลอดเลยอ่ะ //TwT//
    รู้สึกเฟล  ๆขาดกำลังใจอ่ะ !!!!
    ใครผ่านมา ก็เม้นท์หน่อยนะ
    ติได้ ติเลย ชอบ อยากเห็นคำติ T________________________________T
    งื่อ ฝันดีค่ะ !



    :)  Shalunla

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×