ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 4. (100%)
4.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เฮ่ย” พี่นิวรีบผละตัวออกจากผมแล้วหยิบเอาผ้าเช็ดตัวมาคุมกัวผมไว้?
เพื่ออะไร ?
ก่อนจะเปิดกระจก
“ครับลุง?”
“เออออ หนู หนูจอดรถนานแล้วนะ ไม่ไปกันหรอ?” ลุงแกถามครับ ผมงงเล็กน้อย ก่อนที่ลุกจะยกอะไรซักอย่างขึ้นมา
“พวงมาลัยมั้ยหนู”
“เอาครับลุง” ว่าแล้วพี่นิวก็ควักตังให้ลุงแล้วเอาพวงมาลัยมาแขวนไว้ที่กระจกครับ... อ่า แม่ครับ ลุงขัดจังหวะผม =___________=!
“พี่ว่าเรากลับบ้านกันเหอะ”
“อ๋องว่าพี่ก็ควรจะคิดได้นานแล้วนะ” ผมพูด แล้วยิ้มกวนๆ พลางติดกระดุมเสื้อไปด้วย....
แวร๊กกกกกกกก =///////////=
คิดถึงเรื่องที่เพิ่งผ่านไปได้ไม่นานผมก็เงียบครับ แต่ยังชี้นิ้วบอกทางได้เรื่อยๆ
“ถึงแล้วนี่บ้านเราใช่มั้ย”
“อื้ม”
“อืม งั้นบายครับ”
“ครับ”
ผมลงจากรถโดยไม่หันหลังกลับ (เขิน!!)
วันนี้ผมมาโรงเรียนแต่เช้า อืมมม รู้สึกดีแปลกอ่า …..
“ไงอ๋อง !” เสียงน้ำผึ้ง เพื่อนสนิทที่อยุ่กลุ่มเดียวกันเรียก
“ไง”
“วันนี้มาโรงเรียนเองหรอ ไม่เห็นมีราชรถมาส่งเลยยย”
“เอออออออ เพิ่งเลิกไป กำลังหาใหม่อยู่” ผมพูดพร้อมกับหยิบนมในกระเป๋ามาดื่ม ดื่มเยอะๆเลยนะครับจะได้สูง ๆ
“แล้วหาใหม่เนี่ย จะรอ? หรือ จะเข้าหา”
“ไม่รู้สิ ^^” ผมพูดลอยๆ ก่อนที่จะมีหน้าใครไม่รู้ลอยเข้ามาในหัวแบบไม่ได้ตั้งตัว
“จะตามไปถึงไหนน้า”
“เฮ่ยยยยยยย อ๋อง แกกำลังตกหลุมรักใครอยู่ป่าววะ !!!” เป็นคำถามที่ตรงเกินไปแล้วครับ เพื่อนอิฐ
“นิดนึง ๆ”
“โหยยยย เจ้าแม่อย่างแกเนี่ยนะ ! ไม่อยากจะเชื่อ !!”
“ช่วยเชื่อกูหน่อยเหอะเพื่อนอิฐ”
“อ๊ะ คนดามใจแกมานั่นแน่ะ !” น้ำผึ้งชี้ไปที่คนข้างหลังของผม นั่นคือ
“พี่เต็งหนึ่ง พี่นิว หวัดดีครับบ ^ ^”
“ไงที่รักของพี่ >3<”
“ฮ่า ๆๆๆๆ” พี่เต็งหนึ่งวิ่งเข้ามากอดผมเต็มรัก ผมก็หัวเราะเบาๆ และก็เห็นพี่นิวยิ้มขำๆ ด้วย
“ฮันนี่ ฮันนี่ จะวาเลนไทน์แล้วฮันนี่หาสามีได้ยัง ??” ถามมาได้นะพี่เต็ง - -
“ช่วยใช้คำว่า ‘แฟน’ ดีกว่าคำว่า ‘สามี’ เหอะครับ”
“ฮ่า ๆๆๆ ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะฮันนี่ เพิ่งเลิกกับแฟนไป แล้วฮันนี่ก็โสด โหยยย พรุ่งนี้คนต่อแถวยาวแน่เลย”
“พี่เต็งพูดไรเนี่ย > < คนหน้าดี โสดไม่โสดก็ได้หมดแหละ ฮ่า ๆๆๆๆ”
“หรออออออออออ นมก็กินเยอะๆ จะได้สูงงงงงงงงงง”
“พี่เต็ง แง่งงง”
“ฮ่า ๆๆๆ งั้นพี่ไปก่อนนะฮันนี่”
“ครับ” ผมโบกมือบ๊าย บายให้พี่เต็ง ก่อนที่สองคนนั้นจะเดินไป
“อั๋นน้อย ครับ” ง่ะ ง่า เสียงพี่นิว =0=
“ครับ?”
“เย็นนี้พี่ไปส่งมั้ย?”
“...” หวา >////////////////////////////////<
“เอามั้ย พี่ว่าง”
“ครับ !!!!” โอกาสมีต้องรีบคว้าก่อนทุกอย่างจะสายไป
และตั้งแต่วันนั้น... วันนั้น พี่เค้าก็มารับมาส่งผมทุกวัน.. และดูไอ้น้องชายตัวดีของผมจะถูกใจมากซะด้วย - -!
>///< แล้วก็ใกล้จะวาเลนไทน์แล้ว รู้แล้วล่ะจะเอาดอกไม้ไปให้ใครดี >/////<
วันนี้เป็นวันธรรมด๊า ธรรมดาแสนพิเศษ (ยังไง?) พี่นิวก็ไปส่งเหมือนเดิม เขิน ๆๆ มารับมาส่งผมทุกวันอยู่แล้วนี่ แต่ง่ารู้สึกว่าวันนี้พี่นิวเค้าแปลกๆ นะ...
“.... อ๋อง ไหน ๆ ก็ ไหนๆ แล้ว วันนี้ไปรับน้องพี่ก่อนได้มั้ย?”
“น้องพี่นิว?”
“อื้ม อยู่โรงเรียนแถวๆ โรงเรียนของน้องอั๋นนั่นแหละ”
“จริง? น้องพี่ชื่ออะไรหรอ หล่อเหมือนกันป่าวเนี่ย? ^ ^”
“หล่อดิ ^ ^ แต่พี่มันหล่อกว่า ฮ่า ๆๆๆ” พี่นิวพูดติดตลก
“โหยยย ไม่เชื่อ ๆๆ ต้องดูด้วยตาเปล่า !”
“เอออ แล้วเดี๋ยวเจอ จำไว้ด้วยน้องชายพี่หล่อทุกคน ^^ !”
“แล้วพี่มีน้องชายกี่คนอ่ะ?”
“สองสามคน...” สรุปว่าสองหรือสามวะ - -
“ชื่อไรบ้างอ่ะ”
“โต๊ส แล้วก็ น้องไม่แท้ชื่อปั๊ป แล้วก็น้องชายที่สนิทที่สุดชื่อ โปร”
“แล้วจะไปรับใครล่ะ?”
“โปร...”
“หล่อเหมือนกันป่าววววว”
“ก็บอกแล้วไงว่าพี่หล่อกว่า ^_____^”
“เชื่อก็ได้”
“แล้วอ๋องคิดว่าอั๋นกับอ๋องใครน่ารักกว่ากันล่ะ”
“ก็ต้องอ๋องสิ !”
“เห็นมะ”
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ”
พี่นิวจอดรถที่หน้าโรงเรียนของน้องชายผมก่อนที่ไอ้ตัวดีจะขึ้นรถมาด้วยหน้าตากระดี๊กระด๊า
“พี่นิวตรอนนนนนนนนนนนนน สวัสดีคร้าบบบบบบบบบ >/|\<”
“ดีคร้าบน้องอั๋น”
“วันนี้พี่นิวไปไหนป่าวครับ >0<” ไอ้อั๋นพูดแล้วเสนอหน้า (?) มาหาพวกผม
“ไปรับน้องชายน่ะครับ อ๊ะ รู้สึกจะอายุเท่าน้องอั๋นเลย”
“หล่อป่าวพี่นิว *0*”
“พี่หล่อกว่า ๆๆ”
“ไอ้อั๋นหุบปากไปเลย - -”
“ฮ่า ๆๆๆๆ พี่อ๋องก็รู้นิสัยอั๋นนี่นา เนอะ เนอะ เนอะ !”
“เอออ รู้ รู้ดีด้วย เดี๋ยวพี่ถีบ ๆ”
“คร้าบบบบบ”
“พี่น้องนี่นิสัยเหมือนกันแฮะ” พี่นิวพูด ผมหันหน้าไปหาพี่นิวแล้วทำหน้าบึ้งใส่
“พี่พูดเล่นครับบบ ^ ^;”
“ฮ่า ๆๆ คร้าบบบบ” ผมยิ้มหวานๆ ให้พี่นิวก่อนที่พี่นิวจะขับรถต่อไป....
แล้วก็มาถึงอีกโรงเรียนหนึ่ง ว่าแต่ น้องโปรอะไรนั่นน่ะ จะหน้าตาเป็นยังไงน้า >_____<
=============
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กรี๊ดดัง ๆ ว่ายังอยู่
ฮ่า ๆๆๆๆๆ
ในทีสุดก็กลับมา สังคยานานิยา 5555555555555
อย่าลืมเม้นน้า จุ๊บ >3<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น