บทที่ 30
เลือกไม่ได้
Rain :: Past
"เฮ่ย พักก่อน ๆ" เสียงพี่โจ้ ประธานชมรมดนตรีของพวกผมดังขึ้น ทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าเพื่อโยนไม้กลองทิ้ง
แว๊กกกกกกกก เหนื่อยรุนแรงอ่ะ !!!!
"เอ่ย เรน ซื้อน้ำให้หน่อยดิ" ไอ้คิมสั่งครับ ไอ้เอี้ยคิม T^T
"ซื้อเอง!!!" ผมพูดแล้วนั่งลงกับพื้น
เหนื่อย ๆๆๆๆ T[ ]T
"ให้พักแดกน้ำนะพวกมึง! อย่ามาทำสำออย!"
"คร้าบบ!" เคตอบแล้วเอาเบสมันมาดีดเล่นๆ
แต่พอดีผมไม่มีแม้แต่แรงจับไม้กลองเลยอ่ะ T T
"อ่ะ น้ำ" เสียงคุ้นหูดังขึ้นมาจกาด้านหลังครับ...
อ่า เรียลนี่เอง
"แต๊ง!" ผมรับน้ำจากไอ้เรียล แล้วกระดกลงคอทันทีโดยไม่คิด
ผมหิวววววววว T T
"อือ ค่าน้ำ จ่ายมาด้วย"
"เชี่ย!" ผมด่าไอ้เรียลหน่อย ๆ แล้วกระดกน้ำต่อ - -
เข้าใจหน่อย
หิวอ่ะ หิวววว!
"เดี๋ยวก็สำลักหรอก"
ไอ้บ้าแช่งอีก
"แค่ก ๆๆๆๆๆ" เวรกรรม =p=
สำลักจริงว่ะกู
"เห้อออ"
"เปียกอ่ะ ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนหน่อยดิ" ผมเขย่าแขนไอ้เรียล มันไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มแล้วฉุดผมขึ้นไป แค่นั้นเอง
"คิล กูไปห้องน้ำนะ"
"อือ" คิลตอบแล้วหันกลับไปโทรศัพท์
อ่า หาอัสสินะ...
อิจฉาจัง
ซ่าาาาา
เสียงน้ำไหลผ่านมือของผม ก่อนที่น้ำนั่นจะไปแปะ ๆ ที่เสื้อนักเรียนสีขาวของผมอีกนั่นแหละ
"เปียกหมด" เรียลบ่น ขำๆ แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาถูๆ ที่เสื้อผม
หน้าของเรียลตอนนี้ใกล้มากจนผมต้องถอยหนี > <
อะไรเนี่ย!!!!
"เรน...."
"ฮะ?"
"กูชอบมึงว่ะ"
ผมเงียบ
มันเงียบ
โอ้ยย > < น่ากลัวโว้ยย ทำไงดี?
"เฮ่ย อะไรวะ? อย่าแกล้งกู ไม่ชอบ ๆ" ผมพูดปัดๆ แล้วทำท่าจะเดินหนีไป
"เดี๋ยวดิ" ไอเรียลกระชาก เอ้ย ดึงผมเข้ามาในบริเวรห้องน้ำต่อ
ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลยซักคน เวรกรรม!
"....... กู...."
"กูขอโทษ ก็แค่อยากพูดแค่นั้นเอง"
"แล้ว แล้วไง" ผมต้องใจเย็นๆ ร่มๆ นะ _ _;;
"คบกะกูได้ป่ะ"
ผมเงียบ
อีกแล้ว ผมไม่อยากเงียบเลยอ่ะ !
แต่ตอนนี้ผมปฏิเศษ มันได้วิธีเดียว วิธีนี้ มันเป็นทั้งเรื่องจริงและ ไม่เคยคิดจะบอกใครด้วย!
"เรียล กูชอบไอ้คิลนะเว่ย!!!"
"แล้วไง?" เรียลพูดแล้วมองผมแบบที่ไม่เคยมองมาก่อน บ้า บ้าไปแล้ว ผมด้วยตอนนี้โครตบ้าอ่ะ
ผมใจเต้นอ่ะ ไม่จริง!!! > <!
"ก็... ก็ .. ก็กู"
"มึงไม่ต้องพูดแล้ว กูว่าเรื่องนี้จบ"
"เฮ่ยเดี๋ยวววว อุ๊บ!" เสียงของผมหายไปทันทีหลังจากที่มีใครมาปิดปากผม... ด้วยปาก
"อะไร?" พอมันถอนริมฝีปากออก ถึงเป็นแค่จุ๊บ เบาๆ แต่ผมเกือบเป็นลมนะ ไอ่เชี่ย
"เฮ่ย"
เรียลผลักผมให้หลังติดกับกำแพงห้องน้ำ แล้วมองหน้าผมนิ่งๆ
"กู ไม่รู้จะพูดยังไงว่ะ...
"
"..................."
ฟิ้วววววววววววววววววววววววววว
เหมือนตัวผมลอยได้เลยอ่ะ = =
ตอนนี้ผมมาอยู่หน้าชมรมละคร แล้วคิดอะไรบ้าๆ อยู่คนเดียว....
อ่า ไม่นี่ มีมันตามมาด้วยเนอะ
"เรนนนนนนนนนนนนนนน รอยู่เลยมาเร็ว ๆ ให้ไวๆ เลยนะ" มะนาว สาวหยิ่ง (ตรงไหน) เดินเข้ามา ฉุด (?) ผมเข้าไปในห้องชมรม
"รออยู่เลย นางแร่ด"
"แร่ด =0="
"อย่าไปฟังมันเรน ไปลองชุดกันดีกว่า อ้าววว เรียลมาดูแลเด็กหรอจี ไปนั่งตรงโน้นเลยย เดี๋ยวไม่เซอร์ไพร์" มะนาว ส่งยิ้มให้เรียล ไอ้เรียลส่งยิ้มให้มะนาวก่อนจะลงไปนั่งข้างๆ ไอ้ดิวที่ด่าผมเมื่อกี้
"เข้าไป เร็วๆ เลยยยย > < ชุดงามมากกกกกกก"
"ไหน ๆ"
"นี่ !!!"
"เฮ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
นี่หรือคือชุดผม!!!
"กูเป็นผู้ชายนะ T^T" ผมทำหน้าร้องขอความเห็นใจ ส่วนพวกมะนาวก็มองผม แล้วแสยะยิ้ม
เอิ๊ก น่ากลัวว่ะ T T
"ไม่ต้องห่วงน่า พวกเราจัดการเอง ^ ^"
"แว้กกกกกกกกกกกกก"
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
T T
นี่ผมอยู่ในชุดอะไรเนี่ย
"ฮ่ะ ๆ น่ารักจัง > < อย่างกับตุ๊กตาอ่ะ >0<"
"นั่นดิ สวยมากกกกก สวยกว่าอัสอีกอ่ะ >w<"
ต้องดีใจมั้ย TT
"นี่ เรียก เรียลมาดูมั้ย?"
"ดีมั้ย? เอาเลย!!"
"เฮ่ยเดี๋ยวดิ๊!"
ผมห้ามยัยมะนาวกับยัยบุ้งกี๋ไว้ เง้ออออ ผมไม่อยากมองหน้ามันอ่า~
"อะไรฮะ?"
"กูทะเลาะกับไอ้เรียลอยู่ T T"
บุ๊งกี๋กับมะนาวมองหน้ากันแล้วนั่งมองผม
"เรื่องอะไร" บุ๊งกี๋ถาม
"เกี่ยวกับที่ปากเรนเจ่อๆ ใช่ม๊า ^ ^"
T^T ไอ้ นาวบ้า
ท่านผู้อ่านครับ จริงๆ ฉากในห้องน้ำมันไม่ได้จบแค่นั้นนะครับ แต่ผมขอเวลาละอายใจหน่อยเหอะนะ T T ไม่กล้าเล่า ทราบแค่ว่า มันจูบผมอีกรอบ อ๊ากกกกกกกก
ก็พอ T^T
แล้วผมก็เผลอใจเต้นด้วยอ่า เง้อ TT;
"................................"
"ใช่ชัวร์ เรียลจุ๊บเรนมาใช่มะ?" บุ๊งกี๋ถามต่อ
"......" ผมพยักหน้าก็ได้
"ว้าวววว~" ยัยสองสาวร้องออกมาพร้อมกัน
"แล้วไงต่อ เรนกับเรียลคบกันยัง"
"มันเพิ่งบอกชอบอ่ะ" อะไรทำให้ผมกล้าพูดตอบไอ้สองสาวนี่เนี่ย TT
"จริง !" สองสาวร้องพร้อมกัน
"อืม"
"เรน ปฏิเศษใช่มะ"
"อืม"
"แล้วเรียลก็จุ๊บเรนใช่ม๊า ~"
"=////="
"ฮิ ๆ ชัวร์ว่ะ!"
"-///-*"
"เอออ แล้ว เรนชอบเรียลม๊า"
ตอบยากแล้วไง
"ไม่รู้ -////-"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดงอ่า รึว่า....."
"บ้าป่าว กูมีคนที่ชอบอยู่แล้วนะ" ผมตอบพวกบุ้งกี๋ไปอย่างรวดเร็ว
"จริงอ่ะ ใคร ๆ"
"คิล อุ๊บ >x<" ซวยไปตู
ทำไงดีอ่ะ T^T
"จริง? เรนชอบคิล O O" สองสาวทำหน้าตาตกอกตกใจ
"........................."
"แต่คิลเค้าเป็นแฟนกับอัสใช่มั้ย?"
"อันนี้ไม่รู้" ผมตอบปัดๆ ให้ยัยปุ้งกี๋ ยัยนั่นทำหน้าเซง ก่อนจะเรียกใครคนหนึ่งเข้ามา
"เรียลลลล เรียลลล คัมมอน >0<" เสียงของมะนาวดังขึ้น ก่อนจะมีเสียงเดินเข้ามาของใครสักคน
"หืม? มีไร" เรียลเดินเข้ามามองหน้ามะนาวและบุ้งกี๋สองคนนั้นยิ้ม ถึงไม่เห็นแต่ผมก็รู้สึกว่ามันยิ้ม TT
"อยากให้เคลียกันอ่ะ > <" ว่าจบมะนาวและบุ๊งกี๋ก็ผลักผมเข้าไปหาเรียลที่ยืนอยู่นิ่งอยู่เฉยๆ งง เว่ย =0=
"สายตาเรนมันฟ้องนะ" มะนาวกระซิบที่หูผมเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป
อ่า =0=
ผมอยู่กับเรียลสองคน
"เรน ไปทำอะไรมา?" คำถามของเรียลทำให้ผมเงยหน้าขึ้นครับ ง่า ใกล้จังวะ?
อ้อ ไอ้มะนาวพลักมานี่เอง >//<
เฮ่ย ๆๆ ผมไม่ได้เขินนะ!
"ก็มันจับแต่งตัว" ผมตอบ เออ เรียลครับ ไมไม่เอามือตัวเองที่จับอยู่ที่แขนผมไปล่ะครับ -*- เขินนะ...
ไม่ใช่อีกแล้ว >//<
"แบบนี้?"
"อื้อ"
"ไม่ให้ใส่!!!" มึงมีสิทธิอาร้ายยย! ฮะ!
"ทำไมวะ?"
"น่ารัก"
"ฮะ O[ ]O" ผมยืนนิ่งให้ไอ้เรียลครับ
"น่ารักอ่ะ -*- รับไม่ได้"
"O/////////[ ]//////////O"
"เปลี่ยนเลยมึงเปลี่ยนเลย!"
"แล้วมึงมีสิทธิอะไร?" ผมถามถึงแม้ว่าหน้าจะแอบแดงอยู่ก็เหอะ... "เมื่อกี้ยังทำเป็นไม่คุยกับกูอยู่เลย!"
"อย่าทำเป็นลืม กูบอกให้มึงเป็นแฟนก็ จำไม่ได้ไง?" เป็นแฟนมัน กูตกลงตอน.... อ่า = = ตอนนั้นน่ะเอง
"มันก็แค่บทบาท"
"แล้วไง กูจะจีบมึงจริงๆ นะ"
"แล้วไง? คิดว่ากูจะ........." จะอะไร ทำไมไม่พูดต่ออ่า? T T
"จะอะไร"
"ไม่รู้" ผมตอบสั้นๆ แล้วทำท่าจะเดินหนี แต่ลืม มันยังไม่ปล่อยผมเลย
"อืม...... งั้นกูจีบมึงเลยแล้วกัน"
"เฮ่ย O O"
"แต่อย่าลืมนะ ^ ^"
"กูลืมไปแล้ว!"
"เออ ดี = ="
"= =?" (ไรต์เตอร์ก็ลืม 555 :: ความจำสั้นเหมือนโปรเลย = =;;;)
"มึงไม่ถอดชุดนี้ใช่มะ?"
"เออ!"
"เออ ง้นเดี๋ยวกูถอดให้"
เรียลพูดจบก็ทำท่าจะถอดเสื้อผมครับ
ตาย ๆๆๆๆๆ TT
แล้วทีนี้ผมจะเลือกใครดี?
ซวย
คนที่รักเรากับคนที่เรารัก อ่า เลือกยากแฮะ
เอาเป็นว่า ละไว้ในฐานที่เข้าใจเหอะ
แต่ตอนนี้คงง
ไม่ต้องเลือกแล้วมั้ง ฮ่ะ ๆ
======================================================
จบแล้วววววววววววว
จบงงๆ แต่ชอบบบบ > <
ปัจฉิมลิขิต ถึง ~ซาลาเปาน้อย~
จากคำถามที่ว่า เค้าอยู่เบญใช่มะ
คำตอบ
คร้าบผม เค้าอยู่ เบญจ้า ^ ^
ความคิดเห็น