คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : บทพิเศษ SF :: 100%
ขอเวลาไปคิดก่อน
แต่ว่ามีเรื่องไว้ในหัวแล้ววว
ลงตอนพิเศษ ง้อ
เอาไว้อ่านเล่นๆ เน้อ
ช่วงนี้ ติดเรียน ติดสอบ ติดเด็ก ติดยา(คูล) ติดใจ(....) ติดเพื่อน ติดหญิง(?)
เอาเป็นว่า เค้าจะมา อัพตอนพิเศษให้น้า > <
ตอนนี้มีเรื่องที่คิดไว้สองอย่างคือ
นิยายที่อยากเขียน เป็นแบบ SF แล้วก็ อุ๊ป แบบพิเศษ คือ อัสอัน คริๆ
กร๊าก ๆๆๆๆ
เดี๋ยวลงสองอย่างเลยดีมั้ยเนี่ย~
กรั๊ก ๆๆ
===============================================
SF..... Is Love? รักใช่มะ?
คำนำเรื่อง :: เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เค้ายังไม่เคยลงที่ไหน เพิ่งลงเป็นครั้งแรก กะว่าจะลงเป็นเรื่องยาว แต่อยากลองเป็นเรื่องสั้นก่อนอ่านะ =]] ยังไงก็อ่าน เล่นๆ ไปก่อนแล้วกัน (ปลาลิง :: อันนี้มาจากแรงบันดาลใจจากอีกหนึ่งคู่จิ้น)
กิ๊ง ก่อง กัง ก่อง กัง กอง กิ๊ง ก่อง
ตับ ๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าจากใครสักคนกำลังพยายามวิ่งเข้าในห้องให้เร็วที่สุด เพราะใกล้จะถึงเวลาเรียนแล้ว ส่วนผมก็แค่รอดูว่าคนๆ นั้นเป็นใคร....
แต่ผมก็คงเดาไม่ผิดหรอกมั้ง
"แซทเทิ่... อ๊ากกก" เสียงคนๆ หนึ่งคนนั้นที่เข้ามาเรียกชื่อผม พร้อมกับการลงไปนอนบนพร้อมห้องเพราะลื่นล้ม เห้อออ ให้ตายเหอะครับ เป็นงี้ทุกวัน
"เทล ลุกขึ้นมาได้แล้ว" ผมเดินไปหา "ลิเทล" เพื่อนสนิทของผมที่กองอยู่บนพื้นห้อง ลิเทลยิ้มแหยๆ ให้ผมก่อนจะลุกขึ้นมา แล้วเอียงตังเข้ามาหาผมอีก เห้อออ เอาเข้าไป มึน เข้าไป -*-
ส่วนผมชื่อ แซทเทิ่ล ครับ ผมไม่ได้หน้าตาดีเหมือนลิเทลที่น่าร้ากกกก จนใครๆ ก็หลง ผมเป็นพวกชอบอยู่แบบโลนลี่คนเดียว สบายๆ ในโลกของผมที่มีแต่สีเทา แต่ไอ้นี่น่ะสิ ทำให้โลกสีเทาของผม เปลี่ยนเป็นสีอื่น และเริ่มมีสีขึ้นมากเรื่อยๆ จนทำให้ผมคิดว่า ถ้าหากมันไม่อยู่ โลกผมมันจะเป็นสีอะไร
"แซทๆ วันนี้มีคนมาขอเทลเป็นแฟนอีกแล้วอ่ะ" เทลพูดพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ ผม ผมสูงผมเลยนั่งหลัง ส่วนเทลเตี้ย เตี้ยแค่ไหล่ผมเอง แต่มานั่งหลังกับผมตลอด ติดผมมากๆ จนใครๆ ก็อิจฉา และมักจะเรียกผมกับเทลว่า 'ดอกฟ้ากะหมาแหงน' นี่แหละ... โครตภูมิใจเลยว่ะ (ประชด) ผมก็ไม่ได้ขี้เหล่อะไรมากมาย ก็แค่น้อยกว่าเพื่อนในห้องนิดหน่อย ชอบมีเรื่องกับคนโน้นคนนี้ เจ็บตัวปะจำ แล้วก็ไม่ค่อยชอบดูแลตัวเอง
"แล้วเทลตอบเค้าไปว่าไงอ่ะ"
"เทลบอกว่า เทลคิดดูก่อน อ๊ะ ก่อนมาโรงเรียน มีคนขอเบอร์เทลด้วย"
"แล้ว?"
"แหะๆ เหมือนเดิมอ่ะ เทลปฏิเศษใครไม่เป็นอ่ะ~" เห้อออ เทลเป็นคนปฏิเศษใครไม่เป็นครับ เวลาที่มคนขอเบอร์เทลจะให้ แต่ไม่ใช่ให้เบอร์ตัวเองหรอก... ให้เบอร์ผมนี่แหละ
"เอาเหอะ" ผมพูดปลงๆ แล้วขยับแว่นของตัวเองให้เข้ากับสายตาแล้วมองไปที่กระดาน ส่วนลิเทลก็หันหน้ามามองผม
"ทำไม แซทดีกับเทลจัง?" เทลถามผมแล้วแหงนมองดูผมอีกรอบ
"อืมมม เพราะว่า..." ผมทำหน้าคลุ่นคิดนิดๆ แล้วหันหน้ามามองเทลที่ทำตาบ้องแบ๊วอยู่ข้างๆ เหอะๆ ไม่แปลกใจที่คนทั้งโรงเรียนอยากจะจีบมัน "เพราะ อะไรดีล่ะ"
"ง่า" เหอะๆ น่ารักไปแล้วนะครับคุณเพื่อน
"เพราะ เทลเป็นเพื่อนแซทไง เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด.. มั้ง"
".... หรอ" เทลมองผมนิ่งๆ ไม่พูดอะไร แล้วยิ้มออกมาบางๆ "ขอบใจนะ" เทลพูดเบาๆ และดูแหบๆ นิดหน่อยเหมือนเป็นคำที่เค้นออกมาแต่ละพยางค์มันยากมากๆ ยังไงไม่รู้ ถึงหน้าตาเทลจะดูสดใส แต่ก็แปลกๆ อยู่ดี
"เทลเป็นไรป่าว" ผมถาม คนถูกถาม ก้มหน้าแล้วส่ายหน้าเบาๆ อ่าวเป็นงี้แล้วยิ่งสงสัย
"เออ แซท เดี๋ยวเทลว่าเทลจะลองคบกับพี่เค้าดูนะ...." คบ? คบกับใคร?
"ใครอ่ะ" ผมถามเทล เทลยิ้มอารมย์ดี แล้วตอบ
"พี่โอมไงคนที่มาของเทลเมื่อเช้าอ่ะ" เทลตอบแล้วมองหน้าผม
"อืม ดีใจด้วยจะได้มีแฟนกะเค้าซักที" ผมยิ้มให้เทลแล้วยื่นมือมาลูบหัวเทลเบาๆ ใบหน้าของเทลแปลกๆ ไปหน่อยนึง แล้วหันมายิ้มให้ผมอีกรอบ
"อื้อ แซทรู้สึกไงบ้างอ่ะ"
"รู้สึกไงอ่ะ? ดีใจจะตาย เพื่อนจะมีแฟนกะเค้าทั้งที"
"หรอๆ งั้นวันนี้แซทไปส่งเราเหมือนเดิมนะ"
"คร้าบๆ"
ตอนเย็น
"แซททท เลี้ยงสายไหนหน่อยจิ" มาแล้วครับคุณชายสายไหม ชอบจริง จริ๊งง ผ่านทีไรผมเสียตังค่าสายไหมทุกที
"ครับๆ" ผมพูดแล้วควักตัง (อันน้อยนิด) ออกมาจากกระเป๋า แล้วแปะลงร้านสายไหม "เอาา... อืม รสส้มนะครับ" ผมหันไปถามเทลก่อนที่เทลจะพยักหน้าแรงๆ ซักทีนึง ก่อนจะยิ้มร่าให้ผม แล้วเกาะแขนซะแน่น
เห้อ น่ารักไปไหนเนี่ย ไอ้บ้าเนี่ย!!!
"ขอบคุณน้า ป่ะ ๆๆ ไปกันเหอะ"
เทลลากมือผมออกจากร้านขายสายไหม แล้วพาเดินออกไป
"เทลจะคบกะพี่โอมจริงๆ หรอ?" คำถามของผมทำให้เทลผละออกมาจากสายไหมได้อย่างทันที...
"แล้วแซทอยากให้เทลคบอ๊ะป่าวอ่ะ?" หน้าของเทลดูมีความหวังสุดๆ กับคำถามที่ถามมา อืมมม แล้วผมจะตอบว่าไงอ่ะ
"ก็อยากให้คบนะ พี่โอมเค้าก็นิสัยดีออก" ผมตอบเรียบๆ
"อืม ! ถ้าอยากให้เทลคบ เทลคบก็ได้" เทลตะโกนเสียงดังลั่นผมแอบตกใจนิดหน่อย เทลเป็นอะไรเนี่ย วันนี้ทั้งวันแปลกไปแล้วนะ
"เทลเป็นไรเนี่ยทั้งวันเลย"
"เปล่า ก็เป็นงี้ทุกวันอ่ะ" เทลพูดเสียงประชด...
ก่อนจะมีเสียงโทรศัพท์เข้ามาในมือถือของผม
"ฮัลโหล...." ผมกรอกเสียงลงไปช้า เพราะคนที่โทรมาก็น้องสาวผมเอง ถ้าขึ้นเสียงเดี๋ยววีนแตก - -
[พี่ชายยย มารับหน่อยได้มั้ย หรือส่งใครอยู่ อิอิ]
"แกไปเอาอิอิ มาจากไหนไอ้มันเดย์"
[เพื่อนไง อิอิ]
"หยุดเลยๆ แล้วจะให้ไปรับไหน"
[ไม่ไปส่งใครก่อนหรอ?]
"ไป"
[อิอิ]
"แหลมากครับน้อง"
"ลิเทล!!!" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากใครสักคน พอผมหันไป อ้ออออ พี่โอมนี่เอง!
"พี่โอม O O" หน้าของลิเทลดูตกใจนิดหน่อย ส่วนพี่โอมก็ดูแบบยิ้มๆเหมือนจะเข้ามาคุยอะไรกับลิเทล ผมต้องหลบใช่ป่ะ?
"เออ เทลน้องเรียกอ่ะ เทลกลับกับพี่โอมนะ วันนี้เราไปส่งไม่ได้"
"อ่าว...." เทลก้มหน้าลงนิดหน่อย เหมือนจะยังเศร้าๆ ที่ผมไปส่งไม่ได้ แต่ก็นะจะคบกับพี่โอมนี่ คงจะดีมั้ง!
"ไปนะ บายครับ พี่โอม"
"อื้ม" พี่โอมยิ้มแล้วโบกมือให้ผม
แต่พอหันหลังมันรู้สึกแปลกไปว่ะครับ
"เออ เดี๋ยวพี่ไปรับที่โรงเรียนนะ" ผมบอกน้องในโทรศัพท์ แล้วกลับบ้านทันที เดี๋ยวต้องไปเอารถไปรับมันอีก
"แม่หวัดดีคร้าบบ" ผมยกมือไหวแม่ผู้มีพระคุณ แล้วเดินไปหยิบกุญแจมอเตอร์ไซต์คันโปรด
เห้อออ แต่ความรู้สึกผมเหมือนคนจิตตกยังไงไม่รู้แฮะ
"อ่าว แซท ทำไมวันนี้กลับเร็วจังลูก" แม่ถามครับ - - นี่แม่เห็นผมเป็นคนยังไงวะ?
"ก็ทำไมอ่ะ โรงเรียนอยู่ใกล้แค่นี้" ผมพูดแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นข้างๆ แม่
"ก็ปรกติแกไปส่งน้องเทลก่อนตลอดนี่" แม่พูดแล้วทำหน้าแบบมีเลสนัย
"ทะเลาะกันหรอ?" แม่ถาม...
เยี่ยม - -
"เปล่า ก็เทลเค้าก็มีแฟนเค้าไปส่งแล้วนี่"
"อ่าว!"
"ทำไมอ่ะแม่"
"เสียดาย แม่อยากได้น้องเทลเป็นลูกสะใภ้อ่ะ T T แกก็รักน้องเทลจะตาย! ทำไมปล่อยไว้อย่างนั้นล่ะ" แม่พูดแล้วตีแขนผมแรงๆ สองสามที แม่จะโหดไปไหนเนี่ย...
แต่เดี๋ยวนะ แม่พูดว่าอะไรบ้าง
'เสียดาย' เสียดายเทล?
'แม่อยากได้เทลเป็นลูกสะใภ้' เทลเป็นผู้ชาย... อยากได้เทลเป็นลูกสะใภ้? ต้องคู่กับลูกชายของแม่... ลูกชายแม่.... ตู?
'แกรักน้องเทลจะตาย' ถามแค่คำเดียว... แม่รู้ได้ไง....
แล้วผมทิ้งเทลไว้ได้ไง?
เฮ่ย ผมรักเทลนะเว่ย!
ปล่อยไว้ได้ไง...วะ?
"แม่!!!!"
"อะไรลูก -*-"
"โทรบอกมันเดย์ด้วย! ผมไม่ไปรับมันแล้ว!!!!" ผมบอกกับแม่ แล้วขับมอร์ไซด์ของตัวเองไปทันที
"ให้มันได้อย่างนี้สิลูกแม่ >w<!"
ผมขับมอไซด์มาที่หน้าบ้านเทล ผมไม่ปล่อยแล้วนะ! แม่เสนอ ผมขอสนอง!!! ฮึ่ยยย
ถ้าเทลไม่อยู่ แล้วผมจะเป็นสีอะไรเล่า!
"เทลอยู่มั้ย!!!!" ผมตะโกนครับ เยส ไร้ซึ่งสมบัติผู้ดี!
"เทล!"
"ฮะ..." เทลออกมาจากบ้านแล้ว เยี่ยม - -
"มาไม!"
"แม่ให้มาบอกอ่ะ"
"บอกอะไร" เทลถามครับ
"เทลคบกับพี่โอมยัง?"
"ก็ ... คะ คบแล้ว!!!!"
"แม่บอกว่าเสียดาย!"
"เสียดาย?" เทลทำหน้างงใส่ผมครับ
"แม่อยากได้เทลมาเป็นลูกสะใภ้"
"ฮะ!"
"แม่บอกว่าเสียดาย"
".............." เทลเงียบสนิท และภายใต้ความเงียบผมก็เห็นสีแดงๆ ที่ข้างแก้มของเทลด้วย
"แค่นี้หรอ!" เทลพูดแล้วเสมองไปทางอื่น
"แต่เราเห็นด้วยกับแม่นะ" เทลหันมามองหน้าผมด้วยความตกใจ
"เสียดายอ่ะ สงสารแม่ สงสารตัวเอง เราช้าไปใช่ป่ะ?" ผมถามเทลสั้นๆ เอ๊ะ หรือยาววะ?
"อืม ช้าไป......"
"เห้อออ" กะแล้ว
"แต่ไม่เป็นไร! เทลกะพี่โอมยังไม่คบกันนะ" เทลตอบแล้วยิ้มเขินๆ
"อืม... งั้นคบกะแซทนะ!"
"> < อื้มมมมมม" เทลพยักหน้าแล้วกระโดดเข้ามากอดผมแน่น
"ขอโทษนะ ที่ทำให้น้อยใจ" ผมพูดไปหัวเราะไป แล้วลูบหัวเด็กขี้งอนที่กอดผมไม่ยอมปล่อย... หึหึ -w- นี่แหละ เลือดพ่อของจริง...
หมายความว่าไงก็.... ^ ^
รอวันที่ไอ้ไรต์เตอร์มันจะแต่งเรื่องของผมนะ ^0^
==============================================
จบแล้ว >0<
เย่ๆๆๆ อยากให้ไรต์คนนี้แต่งเรื่องนี้ป่ะ?
ถ้าอยากก็เม้น ชอบก็บอก เดี๋ยวสนอง เหอ ๆ = =
ฝันดี จุ๊บ ๆ >0<
ความคิดเห็น