ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    NO.MERCY ♚ NO.LIMIT [Monsta X : OS/SF]

    ลำดับตอนที่ #19 : [Challenge] ร้ายก็รัก ( Who R U School 13) : #GUN x Changkyun

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 437
      3
      1 ก.ค. 58

    [Challenge] ร้ายก็รัก ( Who R U School 2015 #ซงแทกอน //หืม )

    #GUN x I.M

    TheK21-12 aka PPPlus19

    Talk : #ทีมซงแทกอน

    รับจากพี่ดิว @awika2002

    ร้ายก็รัก - https://www.youtube.com/watch?v=EoOJSx4Zix4

     

    กติกา #1เพลง1คู่ #จบหนึ่งเรื่อง

    1. รับโจทย์ โจทย์จะกำหนดให้แต่งฟิคสั้นๆ ประมาณ 100-300 คำ ด้วยตัวละครหรือคู่ที่กำหนด และให้แต่งจากเพลงที่กำหนด
    2. แต่งฟิคตามโจทย์ แล้วโพสต์ลง twitlonger.com หรือบล็อกส่วนตัวโดยโพสต์กติกานี้ไว้ด้านบนด้วย
    3. แท็กคนอื่นต่อโดยกำหนดตัวละครหรือคู่ และเพลง ถ้าเป็นเพลงภาษาต่างประเทศ รบกวนแนบคำแปลมาให้ด้วยจะขอบคุณมากค่ะ เช่น JB x Jr. (GOT7) เพลง A Thousand Years (Christina Perri) 
    https://www.youtube.com/watch?v=XBZUZAcon-M
    4. ไม่บังคับรูปแบบความสัมพันธ์ position จะเขียนออกมาแบบไหนก็ได้ค่ะ โดยให้เพลงเป็นตัวกำหนด theme
    5. ก่อนแท็กใคร กระซิบถามกันก่อนก็ดีนะคะว่าสะดวกไหม อยากให้เล่นกันด้วยความสมัครใจมากกว่า
    6. ขอให้สนุกค่ะ ;)

     

     

    'ออกมาหาหน่อยสิ'

     

     ถอนใจหลังจากที่มองข้อความที่ส่งไปเมื่อสิบนาทีก่อน

     

     ซงกอนฮีมั่นใจว่าผู้รับได้รับข้อความแล้ว เพราะร่างที่ยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าของเขาคือคนที่เขาเฝ้าปกป้อง ดูแล และ รัก มาตลอด

     

    และเป็นคนเดียวกันกับที่เป็นต้นเหตุของรอยช้ำบนหน้า

     

    อิม ชางกยุน

     

    "พี่มีอะไร ถึงเรียกมาดึกๆ" ถามพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นปม

     

    ถอนหายใจและทรุดลงบนม้านั่งข้างบ่อน้ำพุ

     

    "เรียกผมมาฟังพี่ถอนใจหรอ" ชางกยุนพูดขำๆ และนั่งลงข้างๆ

     

    "เปล่า"

     

    "แล้วนี่แผลที่ต่อยกันกับ..."

     

     "ใช่ ที่ต่อยกับมัน" ตัดบทสนทนาแล้ว เงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน "แต่ต่อยแล้วไม่ได้อะไรเลย"

     

    "แล้วพี่จะต่อยกับเค้าทำไม"

     

    "นายก็รู้เหตุผล" ชางกยุนถอนใจแล้วมองใบหน้าของกอนฮี

     

    "เจ็บมั้ย" ใช้ปลายนิ้วสัมผัสแก้มที่มีรอยช้ำของอีกคนเบาๆ

     

    "เจ็บ... แต่นายไม่รัก คงเจ็บกว่า" ตอบไปตามความรู้สึก ชางกยุนชะงักมือ แล้วถอนใจอีกครั้ง

     

     "ขอโทษนะ"

    "ขอโทษที่รับรักของพี่ไม่ได้"

     

    กอนฮีเงยหน้าและหลับตาลง เขารู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

    "ไม่เป็นไร"

    "ขอบคุณที่ออกมานะ" ชางกยุนพยักหน้าเบาๆ

     

    "งั้นผมกลับได้มั้ย"

    "ได้สิ"

     

    มองคนที่เพิ่งมาหาเขาและพบกับใครอีกคนโดยบังเอิญ

    คนที่เป็นต้นเหตุของรอยช้ำบนใบหน้าอีกคน

    และเป็นคนที่ทำให้ชางกยุนยิ้มกว้าง

     

    หากคนๆ นั้นเป็นพระเอกของชางกยุน เขาก็คงเป็นได้แค่พระรอง...

     

    ไม่สิ

     

    ไปต่อยพระเอกของเขาแบบนั้น ต่อให้รักแค่ไหน ก็คงเป็นแค่

     

    ตัวร้ายล่ะมั้ง...

     

    -จอบอ-

     

    ทั้งแทควังและแทกอนควรเป็นของณัฐพรทั้งหมด...

    B E R L I N ❀
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×