คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : KISS, จูบ ..ChanBaek.. [End in Part]
‘อันนี้ ถือเป็นจูบสัญญาแล้วกันนะ.....’
“แพคฮยอน...!!” คนถูกเรียกขมวดคิ้วเล็ก ๆ อย่างขัดใจ เมื่อ ‘ปาร์ค ชานยอล’ โผล่หน้าเข้ามาในห้องเรียนในขณะที่นักเรียนกำลังออกจากห้องเรียนเพื่อไปพักกลางวัน...
มาอีกแล้ว...
“มีอะไร เร็ว ๆ” คนถูกเรียกถามพร้อมกับเบะปากมองคนที่ยิ้มกว้างอยู่ตรงหน้า
“แม่นัด...ไปได้มั้ย” พูดพร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ
“แล้วไง ให้ไปอีกแล้วหรอ” เบะปากแล้วกอดอกแน่น
“ไม่ได้หรือไง... คุณแม่ก็ท่าทางจะชอบนายมากนะ....”
“เด็กนายก็เยอะแยะ ทำไมไม่หาคนอื่นล่ะ ทำไมต้องฉันล่ะ”
“ก็.................”
“เร็ว... รีบเว่ย !”
“ก็แม่ชอบนายนี่ ช่วยหน่อยไม่ได้ไง ?”
“ทำไมต้องช่วยล่ะ ! ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย” พูดแล้วบึนปาก พร้อมกับจิกตามองคนตรงหน้า
“โอเค สรุปว่าไม่ไป โอเค ๆๆๆๆ ไม่กวนแล้ว”
“ก็น่าจะรู้สึกว่าไม่ควรกวนตั้งนานแล้วนี่ !” ผลักอีกคนก่อนจะเดินไปดึงเพื่อนที่เหมือนหมีแพนด้าให้ลุกขึ้นไปที่โรงอาหารเป็นเพื่อนกัน
“วันนี้ชานยอลมันมาทำอะไรอ่ะแบค” จื่อเทาถามพร้อมกับตักข้าวเข้าปาก
“ป่าว ไม่มีอะไร” แบคฮยอนตอบไม่ใส่ใจแล้วกินข้าวต่อ
“เห็นชานยอลจีบแบคนานแล้วนี่ ฮ่า ๆๆๆๆๆ ไม่คบไปเลยอ่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบ” ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ในใจก็แอบหวั่นไหวใช่เล่น...
ความจริงแล้ว พยอน แพคฮยอนน่ะ ปากแข็งจะตายไป...
“ความจริง ชอบเขาแต่กลัวเสียฟอร์มอ่ะดิ๊ !!!” เทาพูดอย่างล้อเลียน แพคฮยอนถลึงตาใส่เทาแล้วยื่นส้อมไปจิ้มไข่ดาวของเทาจนมันทะลักออกมา
“เฮ้ย !!!!”
“สม...” พูดแล้วก็กินข้าวต่อ
“แพคฮยอนใจร้าย T____T”
“นั่นชานยอลกับใครน่ะ... โอ๊ะ ดาวห้องเจ็ดนี่นา” คยองซู ชี้ไปที่ชานยอลกับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง ที่กำลังเดินคุยกันกระหนุงกระหนิงผ่านไป
“ช่วยผมหน่อยนะ... แค่ไปให้แม่ผมเห็นหน้าป๊บเดียว” พอได้ยินชานยอลพูดแพคฮยอนก็เบะปากทันที
“โหย ชวนผู้หญิงเข้าบ้านหรอ หมอนี่มือไว ใจเร็วชะมัด ดีแล้วที่แพคฮยอนไม่เอาอ่ะ...” แพคฮยอนทำท่าไม่สนใจสิ่งที่เทาพูดแล้วหันไปแย่งไข่ดาวในจานของจงแดที่นั่งอยู่ข้าง ๆ มากิน
“อืม”
“อ่ะ.. อ่าว..”
“ขอหน่อยไม่ได้หรือไง !”
“แพคฮยอนเป็นอะไรอ่ะ ดูอารมณ์ไม่ดีเลยนะ” คยองซูถาม และก็ได้การส่ายหน้ามาเป็นคำตอบ
“สงสัยหึงชานยอลแน่ ๆ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ”
แล้วไข่ดาวทั้งใบของจื่อเทาก็เข้าไปในปากของแพคฮยอน
“คย๊า แพคฮยอนนั่นมันของฉันนะ !!!”
ตกเย็น....
“ชานยอล”
“หา ?” แพคฮยอนอมลมในปากแล้วมองคนตรงหน้าอย่างขัดใจ ทำให้ชานยอลที่ยืนเอ๋ออยู่ ยิ่งเอ๋อเข้าไปใหญ่
“คิดถึงคุณป้า.....” ตอบเสียงแผ่ว แล้วหลบสายตาของคนที่มองมา
“ว่าแล้วว่าแพคฮยอนต้องมาด้วยกัน ฮ่า ๆๆๆ”
“อะไรเล่าก็แค่คิดถึงแม่ของนายเฉย ๆ อาหารของแม่นายอร่อยนี่นา !”
“คร้าบ ๆๆ ไปเลยมั้ย แม่รออยู่”
“แล้วแต่สิ” พูดจบมือของแพคฮยอนก็โดนชานยอลจับซะแล้ว...
ปกติแล้วแพคฮยอนเป็นคนที่ไม่มีความลับกับเพื่อนสนิท.... มีอะไรก็จะบอกทั้งเทา ทั้งคยองซู ทั้งจงแด.... ถึงจงแดจะไม่เข้าใจก็เถอะ... แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ไม่กล้สแม้แต่จะเอ่ยปาก...
คือเรื่องของชานยอล....
ชานยอลกับแพคฮยอนไม่อยากใช้คำว่าสนิท เพราะแพคฮยอนไม่ยอม ไม่ให้ใช้คำว่าเพื่อน เพราะไม่เคยตกลงว่าเป็นเพื่อนกัน จึงเรียกว่าเป็นคนรู้จักที่ค่อนข้างจะใกล้ชิดกันซักเล็กน้อย เพราะแอบไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย..
ก็บอกแล้วไง ไม่ได้สนิทซักหน่อย !!!
แพคฮยอนบังเอิญเป็นคนที่แม่ของชานยอลถูกใจ....
ทุกอย่างเริ่มจากที่คนตัวเล็กว่างและชานยอลก็มาขอร้องให้ช่วย เพราะเขากำลังจะโดนจับหมั้น เลยหาแฟนหรือใครซักคนไปให้แม่เห็น ถ้าแม่โอเค แม่ก็จะไม่ขัด และไม่รีบจับเขาหมั้น
และด้วยความว่าง... และพ่อแม่ของแพคฮยอน ก็สนิทชิดเชื้อกับบ้านของ ปาร์ค ชานยอลอยู่แล้ว
แพคฮยอนก็ไปโดยไม่คิดอะไร...
แต่ทั้งสองบ้าน ตอนนี้คิดแล้ว...
คิดว่าสองคนนี้เป็นแฟนกัน...
แน่สิ เพราะตอนเข้ามาในบ้านปาร์คครั้งแรก ชานยอลก็แนะนำแพคฮยอนว่า
“นี่ พยอนแพคฮยอนเป็นคนที่ผมคบอยู่ครับ” และยิ้มอย่างร่าเริง...
และแม่ของแพคฮยอนดูเหมือนจะชอบว่าที่ลูกสะใภ้ (หลอกๆ) คนนี้เหลือเกิน ทุกครั้งที่รู้ว่าแพคฮยอนมาจะลงมือทำข้าวเองเสมอ
และฝ่ายทางแพคฮยอนก็จะชอบชานยอลไม่น้อยเหมือนกัน
ทั้งสองคนเลยกลายเป็นคู่รักกันไปโดยปริยาย....
“กลับดึกไหมอ่ะยอล....” พออยู่ด้วยกันสองคนจะเปลี่ยนสรรพนามการเรียกไปนิดหน่อย...
“น่าจะนะ โทรบอกคุณม๊าด้วยสิ”
“อื้ม..”
“ม๊า.... แบคไปบ้านยอลนะครับ กลับดึกนิดหน่อย”
[ถ้าดึกก็นอนนั่นเลยก็ได้ค่ะคุณลูก คุณม๊าไม่ว่า ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็หยุดนี่คะคุณลูก]
“ก็แบคจะกลับบ้านนี่......”
[ไม่เอาลูก กลับดึกมันอันตรายค่ะ]
“งั้นแบคกลับไม่ดึกก็ได้”
[เดี๋ยวคุณม๊าให้คนใช้เอาเสื้อผ้าไปให้นะคะ]
“ม๊า !!!”
“คุณม๊าว่าไงบ้าง ?”
“ม๊าบอกว่า ถ้าดึกก็นอนบ้านนายเลย...”
“ก็นอนดิ...”
“หนูแบคคคคคคคคคคคค โอ้ย เมื่อตอนกลางวันพอยอลมันโทรบอกแม่ว่าหนูไม่มา แม่ก็กลัวหนูจะไม่มาหาซะแล้ววันนี้อุตส่าห์มาหา แม่ขอกอดหน่อยลูก คิดถึ๊งงง คิดถึงงงง”
ว่าแล้วคุณนายปาร์คก็กอดแบคฮยอนอย่างรวดเร็ว
“โหว แม่ไม่สนใจผมเลยอ่ะ...”
“อะไร แม่จะกอดว่าที่ลูกสะใภ้แม่ !!!” คุณนายปาร์คพูดแล้วลูบหัวแบคฮยอนอย่างเอ็นดู
ถ้าคุณนายปาร์ครู้ว่าชานยอลกับแบคฮยอนไม่ได้คบกันจะเป็นยังไงนะ....
“อ๊ะ คุณแม่ครับ ผมแอบเอาคุกกี้ที่ผมอบเองมาให้คุณแม่ทานด้วยแหละ...”
ชานยอลมองที่แพคฮยอนงง ๆ นี่ขนาดว่าแพคฮยอนปฏิเศษแต่ก็แอบทำขนมมาด้วยเนี่ย... น่ารักชะมัด...
“ต๊ายยยยยยยยย น่ารักจริงหนูแบคเข้ามาก่อนลูก วันนี้แม่ไม่ได้ทำกับข้าว เสียดายจัง” คุณนายปาร์คพูดด้วยท่าทางเสียดายแล้วพาแพคฮยอนเข้ามาในห้องรับแขก “ช่วงนี้แม่ปวดเมื่อยตัวไปหมดดเลย ช่วยนวดหน่อยได้มั้ย เห็นแม่หนูบอกจะให้หนูค้างด้วยใช่มั้ยลูก..”
“เอ่อะ.... ครับ” ตอบอย่างไม่เต็มใจนัก... โดนม๊าบังคับต่างหากเล่า
“นอนห้องยอลแล้วกัน ยังไงก็แฟนกันนี่ลูก...”
“เอ่อะ... ครับ... แม่ให้ผมนวดตรงไหนนะครับ”
“ตรงไหล่จ่ะ” แพคอยอนยื่นมือไปบีบนวดตรงไหล่แม่ของชานยอลเบา ๆ เป็นปกติที่เมื่อแพคฮยอนมาที่นี่จะต้องมานวดให้แม่ของชานยอลเป็นประจำ...
เพราะแบบนี้ไงล่ะ ทุกคนในบ้านถึงเห็นแพคฮยอนเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ที่น่ารักที่สุด...
ถ้านานไป... ซักวันคงได้แต่งกันจริงแน่ ๆ...
อาหารเย็นก็เป็นเหมือนเดิม พ่อคุณพ่อของชานยอลมา ก็ชวนกันุยโน่นี่นั่น และแพคฮยอนก็อาสาไปล้างจานให้ ถึงแม้จะมีคนใช้คอยรอทำให้อยู่แล้วแต่แพคฮยอนก็ยังคงดื้อล้างเองเหมือนเดิม...
น่ารักแบบนี้ไง... ทั้งบ้านถึงได้ชอบ....
“ล้างจานเองอีกแล้ว...” คนตัวเล็กที่เอาฟองน้ำล้างจานจุ่มกับน้ำยาล้างจานเงยหน้ามองคนที่เข้ามาในห้องครัว..
ตอนนี้มีเพียงชานยอลและแพคฮยอนอยู่เพียงสองคน
“น่ารักจังนะ ฮ่า ๆๆ”
“ไม่ตลกเลยนะ...”
“อะไรอ่ะ..”
“ให้มาตลอดเนี่ย..”
“ทำไมล่ะ”
“ก็.... ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย........... เดี๋ยวแม่นายเขาจะเสียใจเอานะ”
“งั้นก็เป็นจริง ๆ ไปเลยสิ”
เงียบ.....
มีเพียงเสียงน้ำไหลกระทบกับจานเท่านั้น
กับหน้าที่เริ่มร้อนเห่อของแพคฮยอนที่พยายามไม่มองหน้าคนพูด
“แบคยังไม่มีแฟนนี่... คบกับยอลจริง ๆไม่ได้หรอครับ”
เงียบ......
“แบคอา... ตอบหน่อยสิ”
“นี่แน่ะ” พูดแล้วเอาฟองน้ำยาล้างจานป้ายหน้าอีกคนแก้เขิน
“เห้ย เข้าตา....!!” ร้องแล้วยกมือขึ้นมาขยี้ตา
“หา เฮ้ย จริงดิ ไหน ๆ ดูดิ ขอโทษ.. อย่าขยี้ตา อย่าขยี้ตามาล้าง...” แพคฮยอนล้างมือแล้วจับหน้าของชานยอลพลางเช็ดฟองน้ำยาล้างจานที่ติดอยู่บนหน้าของอีกคนออก... “ง่า.. เจ็บมั้ย ขอโทษ...”
ชานยอลที่เอามือปิดตาค่อย ๆ เอามือออก
“แบร่ หลอก..”
“ไอ้บ้า !!!”
“ฮ่า ๆๆๆ ล้อเล่น โอ๋ ๆๆๆๆ” ชานยอลโอ๋ แล้วดึงแพคฮยอนมากอดหลวม ๆ
“ปล่อยยยยย ฉวยโอกาสหรอ !!!” แพคฮยอนพูดแล้วตีที่อกของชานยอลแรง ๆ
“โอ้ยเจ็บนะ.... ฮ่า ๆๆๆ แบคหน้าแดงหรอ ?”
“หา!!!!!”
“เนี่ยหน้าแดงมากเลย”
“อะ... อะไรเล่า..”
“แบคที่โรงเรียนกับตอนนี้คนละเรื่องกันเลยอ่ะ...”
“อยู่โรงเรียนแล้วหยิ่ง ๆ โหด ๆ ยังไงไม่รู้ แต่ทำไมอยู่กับยอลแล้วเหมือนลูกแมวเลย....”
“อื้ออออ...................................”
“ไม่ปฏิเศษหน่อยหรอ”
คนถูกถามไม่ตอบแล้วฝังหน้าตัวเองลงไปที่อกของอีกคน.....ตอนนี้ แพคฮยอน กำลัง ‘เขิน’
“เป็นอะไรเนี่ย...”
“ชอบ...”
“หา ?”
“ชอบยอล........ อ่ะ...”
“ชอบแบคเหมือนกัน... ไม่งั้นไม่ขอเป็นแฟนหรอก ฮ่า ๆๆๆๆๆ”
“อื่อ.......”
“ชอบตั้งนานแล้วรู้มั้ย.. ตั้งแต่ชวนแบคมาบ้านครั้งแรก ไม่สิ ก่อนหน้านั้นอีก ไม่งั้นไม่ชวนมาหรอก”
“ไอ้บ้า....”
“แบคครับ...” เรียกคนที่ฝังอยู่ที่แกไม่ยอมออกแล้วดันไหล่ออกมาให้ประจันหน้ากัน
“อะ....อะ...อะไร...” แพคฮยอนที่ตอนนี้หน้าแดงแจ๋ ถามตะกุกตะกัก
“เป็นแฟนกันนะ”
“......................”
“น้า.....”
“อื่อ.... อื่อ อื้มมม !!” เมื่อคนตรงหน้าตอบรับก็ก้มหน้ามาประกบปากอีกคนอย่างรวดเร็ว จูบอ่อนโยนและแสนหวานของชานยอลมอบให้แพคฮยอนโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว ทำให้คนตัวเล็กแทบละลายและล้มทั้งยืนจนต้องหาที่พึ่งเป็นการกำเสื้อของชานยอลเอาไว้แน่น
ชานยอลถอนริมฝีปากออกแล้วยิ้มร่าเมื่อแพคฮยอนหน้าแดงจัดจนก้มหน้าไม่ยอมสบตากับเขา...
แพคฮยอนอยู่ที่โรงเรียนก็เหมือนหมาตัวเล็ก ๆ ที่ชอบเห่าชอบกัด แต่ก็แอบซ่อนความน่ารักเอาไว้ แต่พอมาอยู่กับเขาก็ไม่ต่างจากลูกแมวตัวน้อย ๆ ที่น่ารัก น่าดูแลสุด ๆ....
แบบนี้ไม่ให้เผลอใจมารักได้ยังไง !!
“แพคฮยอนอา....”
“อะ..อะ...ไร...”
“อันนี้ ถือเป็นจูบสัญญาแล้วกันนะ.....”
“สัญญาอะไร ไอ้บ้า...”
“คำก็บ้าสองคำก็บ้า ใจร้ายจัง... ยังไงก็สัญญานะ.... เป็นแฟนยอลนะ...”
“อื้ม ///////////////////////”
“งั้นป่ะ !!!”
“ป่ะ ??? ไปไหน?”
“ห้องนอนไง..”
“?”
“ไปต่อกันที่ห้อง”
“อ๊ากกก ไอ้บ้าหยอย !!!!!”
-----------------------------
Talk.
เมาโครต ขอโทษจริง ๆ อยากแต่งก็แต่งประมาณนี้
หรือไฟในตัวเราจะดับแล้วนะ ? =____=
ให้ตายเหอะ สัญญาว่าจะมารีไรท์ หวาน ให้ใหม่ เพราะขนาดเรายังงเองเลย..
กูเขียนอะไรลงไปวะ !!!!!!!!!!!!!!!!!
แต่เรื่องนี้จบ ก็..... ชอบนะ 5555
ยังแต่ง อาย ไม่จบ..เนื่องจากอยากแต่ง จูบ 555555555
และเป็นไปตามคาด... แต่งจูบจบก่อน =A="
อยากคุยกันก็ทวิตนี้เบยยย ทวิตส่วนตัว @Weakwob จ้า :9
หรือจะตามไปจองล้างที่ @Inwgennnt ก็ได้มีสองทวิต ><" แต่อันนี้เป็นทวิตฟิค (?)
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฮับ :)
----------------------------
THE★ FARRY
ความคิดเห็น