ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Oops! โทดที คนนี้สามีคนน่ารัก ! [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #4 : .::3::.

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ค. 54


    ::3::
     
     
    โงน เงน โงน เงน...
     
    โป๊ก !!!
     
    “โอ้ยยย >*<
     
    “อั๋นแอบหลับหรอ !!!” พี่อ๋องควาดแว้ด ๆ ขึ้นมาทันทีหลังจากที่ผมเอามือลูบหัวที่เผลอเอาไปโขกกับโต๊ะ และตอนนี้พี่อ๋องกำลังสอนการบ้านเรียนพิเศษผมอยู่ - -
     
    “โอ้ยยยย อั๋นไหงโง่งี้วะ !!!!
     
    “พี่อ๋องสอนอั๋นไม่เข้าใจอ่ะ !!!
     
    “โอ้ยยย โง่ !!
     
    แอ๊ดดด
     
    “ไงครับอ๋องน้อย?”
     
    “พี่นีวววววววววววววววววววว >____<” พี่อ๋องเปลี่ยนหน้ายักษ์ที่กำลังจะกินหัวผมกลายเป็นลูกแมวเชื่องๆ วิ่งไปหาพี่นิวเหมือนมีแรงดึงดูด
     
    “โหยยย น่ารักจริงๆ” พี่ยิวพูดแล้วลูบหัวพี่อ๋อง ส่วนพี่อ๋องก็ทำหน้าอ้อนๆ เอาหน้าถูแขนพี่นิว อึ่ม เห็นแล้วปวดไส้ติ่งจริง ๆ !!!
     
    “อั๋นน้อย ทำการบ้านอยู่หรอ?” พี่นิวเดินมาดูผมที่นั่งทำการบ้านอะไรไม่รู้อยู่ ยากกก !!
     
    “อื้ม โคตรยากเลย”
     
    “พี่นิวอั๋นแม่งสำออย - -
     
    “ไหน ๆ โห ยากจริงว่ะ -*-
     
    “พี่นิว !!!” ผมนั่งดูพี่อ๋องตีพี่นิวซักพักก่อนที่คนของผมจะโผล่หน้ามาซะที
     
     
     
    “พี่ปอออออออออออออออออ >0<
     
    “น้องอั๋นน้อยยยยยยยยยยยย >w<
     
    “พี่ปอน้องอั๋นโดนพี่อ๋องว่าโง่อ่ะ T T
     
    “ก็น้องอั๋นโง่จริงๆ นี่”
     
    “พี่อ๋องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!” แล้วผมก็ไปเปิดศึกกับพี่อ๋องอีกรอบ -*-
     
    )*&&^&@^@(
     
    “๑+฿๒฿๑๕๒๕๗(&*^
     
     
     
    และแล้วคนที่มาสอนการบ้านผมกลับกลายเป็นพี่นิวที่บ่นว่ายาก ๆๆๆ แต่พี่แกกลับทำถูกและอธิบายได้เป็นฉากเป๊ะๆ ดีกว่าพี่อ๋องเย๊อออ
     
    “พี่นิวสอนเก่งกว่าพี่อ๋องอีกอ่ะ ขอบคุณนะครับ”
     
    “ไม่เป็นไรน่า” พี่นิวพูดแล้วอธิบายเรื่องต่างๆ ในการบ้านของผมต่อไป ตอนนี้พี่อ๋องไปดูหน้าร้านรอแม่ไปซื้อของร้านท้ายซอย แล้วพี่ปอก็ลงไปหาโอวันตินมาให้ผมกินครับ -*-
     
    ตั้งแต่วันนั้น วันที่พี่ปอเค้าไปดูหนังกับผมพี่ปอเค้าน่ารักขึ้นเยอะเลย มาหาอั๋นน้อยทุกวัน ! หาเรื่องควงผู้หญิงน้อยลงมากกกก > < น่ารักสวดๆ มารับผมไปเรียนพิเศษ รับจากที่เรียน พาไปกินข้าวดูหนัง บลา ๆๆๆ แล้วได้ข่าวมาแว่วๆ ว่า ไอ้งานที่พี่ปอเคยทำ พี่พยายามเลิกแล้ว แต่ยังมีหญิงตามอยู่ พี่ปอเขาทำงานประเภทโฮสครับ แถมค่าตัวแพงเว่อร์ ผมเคยเห็นป้ายที่ติดไว้ที่ใบปริว
     
    ผมไม่ใช่พวกโฮสหรือพวกขายบริการระดับต่ำที่จ่ายไม่กี่พันก็ได้นอนทั้งคืน ถ้าคุณกระเป๋าหนัก ก็ลองม่าพวกผมดูสิ แต่ว่า จ่ายแพงนะ J
     
     
    ส่วนพี่ปอทุกคนจะเรียกเค้าว่า คิง’ หรือประธานของชมรมนี้เลยทีเดียว และเป็นคนที่แพงที่สุด แต่ขอโทษนะครับ ผมได้มาเป็นสามีฟรีๆ แหละ J
     
     
    “อั๋นน้อย เสร็จยังเอ่ย?”
     
    “เสร็จแล้ววววว” ผมยิ้มหวานๆ แล้วยืดแขน ยืดขา ก่อนจะเดินไปหาพี่ปอ
     
    “ดีนะเนี่ย เออ วันนี้พี่กลับก่อนนะ มีงานอ่ะ”
     
    “อาทิตย์ นี้ห้ามเกินสามครั้งนะ !
     
    “ครับผม น้องๆ พวกนั้นเค้าไม่ยอมเชื่อว่าพี่มีแฟนแล้วน่ะสิ”
     
    “....... วันหลังอั๋นน้อยไปด้วยดีกว่า !” ผมบ่นงอนๆ แล้วลงไปข้างล่างตามพี่ปอ...
     
     
     
    “พี่ปอคะ !!
     
    “.....” ฮึ่ม มาไงวะ !!
     
    “อ่ะ... เอ่อ น้องมินาริ”
     
    “พี่ปอจำมินาริได้ด้วย ดีใจจัง > <” ผู้หญิงหน้าตาออกญี่ปุ่นหน่อยๆ พูดแล้วกอดแขนพี่ปอ ของผม !!!
     
    “คร่ะ... ครับ”
     
    “วันนี้มินาริเช่าพี่ปอมาแล้วนะคะ พามินาริไปเที่ยวนะคะ”
     
    “อ่า ครับผม ^ ^
     
    “พี่ปอน่ารักจัง ขอเป็นแฟนได้มั้ยคะ”
     
    “.....” อึ้งครับ ผู้หญิงอะไรถามมาได้ !!!!
     
    “ไม่ได้ครับ พี่มีแฟนแล้ว”
     
    “แหม นอกใจแฟนวันนึงแล้วกันนะคะ นะ นะนะ”
     
    “เอ่อ...” พี่ปอแอบชำเลืองมาทางผมเล็กน้อย “อ่า ก็ได้ครับ” เออออออออออออออ งานตลอดดด งาน ๆๆๆๆๆ วัน
     
    นี้จ่ายเท่าไหร่ล่ะ 300,000 เลยรึเปล่า?? !!
     
     
     
     
    กิจวรรจประจำวันของผมคือการนั่งดูพี่ปอทำงาน - - และมีอีกเรื่องหนึ่งครับ พี่ปอไม่รู้หรอกครับ แต่ผมรู้ดี รู้ดี มาก !! ด้วย
     
     
    วันนี้ผมมาเรียนพิเศษ และเป็นอีกหนึ่งวันที่ผมเห็ยยัยมินาริมานั่งชิลอยุ่ร้านกาแฟของผม รายนั้นมักจะมาทุกครั้งที่ว่าง หรือบางครั้งก็จะบอกว่า นัดพี่ปอไว้ ตลกเกินไปแล้ว !!!!
     
    “วันนี้ครูขอจบบทเรียนแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้นักเรียนทำบทที่สามมาด้วนะคะ” ผมหยิบสมุดจดบันทึกใส่กระเป๋าเป้ของตัวเอง ก่อนจะเตรียมออกจากห้อง ซึ่งมีคนมาขวางผมไว้..
     
    “อั๋นน้อยใช่มั้ยคะ !?” ผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาลคาราเมลถามผม
     
    “ครับ” ผมตอบเรียบๆ ก่อนคุณเธอจะเลิกคิ้ว
     
    “ได้ข่าวว่าแรดนี่...”
     
    “เข้าใจอะไรผิดรึเปล่าครับ ผมไม่ได้...”
     
    “ตอแหลด้วยสินะ...”
     
    “อะไร..?”
     
    “ที่ไปตอแหลว่าเป็นแฟนพี่ปอน่ะ !!” ผู้หญิงคนนั้นตวาดใส่หน้าผม “เหอะ คงเป็นเหมือนคนอื่นที่จ่ายล่ะสิ แกจ่ายไปเท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวฉันจะจ่ายให้เธอเอง แต่เธอ... เลิกกับผู้ชายของฉันซะ !!!”
     
    ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนนั้นพูดดังลั่นทำให้คนแถวนั้นหันมามองนิดหน่อย บางคนก็เดินออกไปเหมือนจะรู้ว่า ผมกำลังจะระเบิด และตอนนี้กำลังจะมีเรื่อง
     
    เพราะตอนนี้
     
     
    ผมขึ้นแล้วล่ะ !!!
     
    “หล่อนเอาอะไรมาพูด”
     
    “อะไรของแก !! เป็นพวกเก้งกวางหรือกระเทยต่ำๆ ที่พยายามจับผู้ชายสูงล่ะสิ หึ หน้าด้าน เอาเท่าไหร่ล่ะ?” ยัยผมคาราเมลเหมือนขี้นั่นพูดแล้วทำท่านับเงิน “อ่ะ เอาไปซักสองสามหมื่นก่อนมั้ย ฉันเขียนเชคให้?”
     
     
    เพียะ !
     
     
    ผมตบมือของยัยขี้ที่ทำท่าจะเขียนเชคให้ผม
     
    “กูไม่เอา แล้วเอาที่ไหนมาพูดว่าพี่ปอเป็นคนของมึง หัดจำไว้ พี่ปอ ผัวกูเว่ย !!!!
     
    “กระ... กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อี อี อีกระเทยหาผู้ชายบ้า !!
     
    “ขอร้องอย่าเรียกกูว่าอย่างงั้น กูไม่ได้ต่ำ !!! เหมือนมึง” ยัยผู้หญิงโรคจิตนั่นส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดน่ารำคาญ เพราะงี้ไงผมถึงไม่ชอบผู้หญิง
     
    เห้อ ! วันนี้พี่ปอไม่อยู่ !!!!
     
    พี่ปอไปกับผู้หญิง พี่ปอไปทำงาน !!! อั๋นน้อยเบื่อครับ ต้องมาขึ้นรถเบียดเสียดกับคนเนี่ยน่าเบื่อมาก เพราะงั้นไปเที่ยวกันมั้ย มั้ย มั้ย มั้ย มั้ยยยยย
     
    “ฮัลโหลดี้ ว่างป่าววววว?”
     
    [อั๋นน้อยหรอ วันนี้ดีนัดเด็กไว้อ่า ซ้อรี]
     
    “เด็กที่ไหนอ่ะดี้ !
     
    [ไม่บอก ๆ คิก ๆ ชวนเพริทดิ เออ ไอ้โก้ดีกว่า เพริทวันนี้ไปหาแปงนี่]
     
    “เห้อออ เบื่อว่ะคนมีแฟนให้หาเนี่ยยยยย”
     
    [พี่ปอทำใจร้าวหรอ อั๋นน้อยยยยย?]
     
    “เออ ดิ พี่ปอแม่งไปทำงานอีกแล้ว !!
     
    [คิก ลองชวนโก้ดู ถ้ามันไม่ได้อยู่กับพี่ปิงอ่ะนะ]
     
    “พี่ปิงไหน?” ไม่เห็นอั๋นน้อยจะรู้จักเลย เขาคือผู้ใด๋?
     
    [อืมมมม คนที่ไอ้โก้มันไปอยู่ด้วยไง อ๊ะ น้องเค้าแคนเซิ่ลอ่ะ !! งั้นเราไปกับอั๋นน้อยก็ได้ ที่ไหน?]
     
    “ที่เดิมคร้าบบบ ผม > <” เย่ แล้วอั๋นน้อยก็มีเพื่อนเที่ยวแล้วระบายบลา ๆๆๆๆ แล้ว แต่พอผมทำท่าจะเดินไปร้านขายไอติมร้านเดิมที่นัดกับออดี้ไว้ ผมก็สะดุดกึกหน้าร้านขายน้ำปั่นแทน เพราะตอนนี้ผมเห็นพี่ปอกับยัยญี่ปุ่นนั่นกำลังป้อนน้ำกันอย่างสนุกสนาน อะไรอ่ะ ! อั๋นน้อย จำไว้ งาน งาน งาน T___T
     
    แต่แล้วผมก็กระโจนเข้าไปในร้านที่พี่ปอกับยัยญี่ปุ่นนั่นอยู่ !!
    “ชาเขียวปั่นแก้วนึงครับ” ผมพูดเสียงดังฟังชัดก่อนจะเดินไปนั่งตรงหน้าของพี่ปอ ไม่รู้ว่าพี่เค้าเห็นผมรึยัง แต่ผม ชัดแน๋ว มีจับมือกันด้วย T____T โอ้ยอะไรเนี่ย อั๋นน้อยอยากเสียชีวิต !!
     
    คลืดดด คลืดดด
     
    เสียงโทรศัพท์สั่นในกระเป๋า ผมเปิดดูก่อนจะรับ
     
    “ไงดี้ มาร้าน CMM แทนได้มั้ยฮับ?
     
    [อั๋นเป็นไร]
     
    “ตอนเดินเข้ามาตะโกนชื่ออั๋นดังๆ ได้มั้ย”
     
    [อ่า ได้ ๆ สามวิเจอกัน]
     
     
    สามวิหรอ?
     
    สาม
     
    สอง
     
    หนึ่ง...
     
     
    “อั๋นน้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ดังไปแล้วเพื่อน - -;
     
    แล้วพี่ปอก็หันมาครับ หันมาสบตาปิ๊ง ๆ กับผมพอดี ผมเบ้หน้าหน่อยๆ ก่อนจะรับชาเขียวปั่นมาดูด
     
    “อั๋นน้อยเป็นไร หน้าหงอ ๆ” ออดี้ถาม ผมโบ้ยหน้าไปทางโต๊ะข้างหลังออดี้ ที่เห็นพี่ปอกำลังเช็ดครีมที่มุมปากของยัยญี่ปุ่นอยู่ ก่อนที่ยัยนั่นจะนั่งข้างๆ พี่ปอแล้ว.. จูบ
     
     
    “เฮ่ย อั๋นน้อย ไม่เป็นไรน...” ตอนนี้ไม่มีใครห้ามผมได้แล้วครับ ผมบอกพี่ปอแล้วว่าห้ามจูบกับลูกค้า เที่ยวได้เป็นคู่เดตได้ แต่ห้ามจูบ !!!
     
    “พี่ปอ !!!
     
    เสียงผมดังสนั่นลั่นร้าน... ดังกว่าเสียงที่ออดี้เรียกผมอีก
     
    “น่ะ.. น้องอั๋น”
     
    “น้องอั๋นกำลังโกรธอยู่นะ มาขอคืนดีด้วย !!!” ผมว่าแค่นั้นก่อนจะวางตังให้พนักงานแล้วเดินงอนตุ๊บออกไป




    =========================


    น้องอั่นมาอัพแย้วววววววววววววววว


    ใครคือเด็กของออดี้ :)

    นั่งคิดไปเหอะ เขาคือคนที่ไม่คาดฝัน

    รอวันที่ไรต์จะอัพแล้วกัน 555555555
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×