คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 แฟนเพื่อน!!!!
"ไปร้าน....เลยครับลุง!!" ผมบอกลุงคนขับรถแทกซี่แล้วกอดอกแอคอยู่เบาะหลัง
"ครับ"
ลุงแกขาลรับจบ ก็เหยียบทันที = =
อ่าว! ถึงร้านแล้ว @ @
ไวจังวะ!!!
ผมจ่ายเงินค่ารถแล้วเดินเข้าไปในร้านทันที (ไม่เอาตังทอนเพราะมันพอดี กร๊ากกก)
ร้านนี้เป็นร้านที่เบเบี้บอกเลิกผม และจำได้ว่าเธอก็ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งที่ร้านนี้ด้วย และตอนนี้พวกเค้าก็เป็นแฟนกันอยู่ และยังจำได้อีกว่าเบบี้ถามผมว่า 'นี่ๆ ซายด์ว่าคนนั้นหล่อมั้ย จีบดีกว่า ไหนๆ ก็เลิกกันแล้ว ^ ^' นี่คือคำพูดหลังจากเราเลิกกันครับ -[ ]-
"สวัสดีค่ะมาคนเดียวหรอคะ"
"นัดเพื่อนไว้ครับ" ผมตอบพี่พนักงานที่เดินเข้ามาถามผมแล้วเดินเข้าไปโต๊ะมุมสุดของร้านที่โครตอับและเป็นที่ๆ มีคนเห็นน้อยที่สุด ซึ่งเป็นมุมโปรดของเบบี้เลยล่ะ - -
"O O" ใครวะ นั่น ยัยเบบี้ควงคนใหม่แล้วหรอเนี่ย ผมจำได้ว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นไม่ได้หน้าอย่างงั้นนี่ ผมสกินเฮด ดำสนิท ขนาดนี้ จำได้ว่าคนเก่านี่ ผมทองยาวกว่านี้นะ -[ ]-
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ ยัยเบบี้ และ..
"ช้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
ขอโทษคับแม่ T^T
"โหววว อย่าว่าเราดิ" ผมพูดแล้วนั่งลงข้างๆ กับเบบี้
เพียะ~
"หืม~ ไม่ต้องมาพูดเลย" แล้วทำไมต้องตีแขนกันด้วยอ่ะครับ T T
สาวน้อยตัวขาวใสอมชมพู ปากแดง แก้มชมพูคนนี้คือ เบบี้ครับ เธอคือเพื่อนของผม ยัยนี่ยอมรับว่าน่ารักมากกกกกก และเท่าที่ผมยังจำได้อีก เบบี้เป็นคนมาจีบผมครับ! รายนี้ถ้าถูกใจใครจะจีบทันทีนี่แหละ เบบี้ = =
"เจ็บนะบี๋ > <"
"ชิ นี่ซายด์ นี่ไงเอนเตอร์จำได้ป่ะ ><" เอนเตอร์??? ชื่อเดิมไม่ใช่รึไง?
"^ ^" ไอ้เอนเตอร์ยิ้มให้ผมบางๆ
"จำไม่ได้" ผมตอบไปตามความจริง ผมจำมันไม่ได้จริงๆ อ่า ตัดสกินเฮดแล้วแปลกๆ นี่หว่าลืมอ่ะ!
"โหหหห ไรอ่ะ ก็เอนเตอร์คนเดิมไง หล่อกว่าเดิมล่ะสิถึงจำไม่ได้อ่ะ" ไม่ต้องชมมากก็ได้แฟนตัวเองน่ะ
"= =" ผมเพ่งหน้านายเอนเตอร์อีกครั้ง เอ แต่จะว่าไปก็หน้าเดิมนี่กว่า เปลี่ยนทรงผมแล้วโครตเปลี่ยนไปเลยว่ะ!
"นี่ลืม จริงๆ หรอซายด์??" นายเอนเตอร์ถาม เออ อย่างนี้ชัดเลยมีคนอยู่บนโลกไม่กี่คนหรอกครับที่เรียกผมว่าซายด์ และหนึ่งในไม่กี่คนบนโลกก็มีมันนี่แหละ
"จำได้แล้วโว้ย!!!" ผมตอบแล้วทำหน้าเบ้ใส่มัน
"ฮ่าๆ นึกว่าลืมจริงๆ นะเนี่ย"
"= =" ถึงผกับมันจะเจอกันตั้งแต่สองคนนี้คบกันใหม่ๆ แต่ช่วงนั้นผมก็ค่อนข้างคุยกับมันถูกคอนะ แต่เจอกันแค่สองครั้งเองมั้ง - -;;;
"คิกๆ ว่าแล้วว่าอย่างซายด์ต้องจำได้ > <" เบบี้หัวเราะคิกคักอย่างกับเป็นเรื่องตลกอย่าบอกไม่ถูก
เฮ้อ = = ยอมรับก็ได้ว่ายัยนี่น่ะน่ารัก
"เออ นี่ เอนเตอร์บอกว่าจะเลี่ยงข้าวด้วยนะ > < ไม่สั่งอะไรหรอ"
"ไม่ล่ะ เกรงใจ" ผมตอบแบบเกรงจ๊ายยย เกรงจายยย
"โถ่ ซักหน่อยเหอะน่า > < ขี้เกียจไปไหนแล้วด้วย"
"ถ้าซายด์ไม่สั่งเองเราสั่งให้ซายด์ก็ได้ ^-^" ไอ้เจ้ามือตอบยิ้มๆ
"อ่ะ ๆ ก็ได้ๆ" ผมตอบ
"ฮ่าๆ จริงอ่ะ มีตุ๊ดมาบอกรักหรอวะ ฮาว่ะ!!"
"โห ไรอ่ะเตอร์ทำไมไม่บอกบี๋บ้างเนี่ย มัน กร๊ากกก ๆๆๆๆ"
"เฮ่ย! เรื่องจริงๆ จังๆ นะเนี่ย"
เสียงฮากร๊าก ดังมาอีกละลอกหลังจากที่เอนเตอร์พูดจบ ตอนนี้พวกเราสามคนโครตเหมือนเพื่อนสนิทกันอ่ะครับ เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้กันฟัง และฮากร๊ากจนผู้จัดการร้านอยากจะจับพวกผมโยนออกจากร้านไปหาเหล้ากินกันนอกร้าน -"-
แต่ไปๆ มาๆ รู้สึกเหมือนมีคนจ้องผมอยู่แฮะ ขนลุกว่ะครับ -O-
คิดไปเองมั้ง
"เออ บี๋เราไปห้องน้ำนะ" ผมพูดแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ
"เราไปบ้างดีกว่า" เสียงพูดมาจากไอ้เอนเตอร์ นี่มันจะไปด้วยหรือไงวะ
"โห่~~ ไรอ่ะ มาเร็วๆ นะจ๊ะ >3<" เบบี้พูดแล้วโบกมือหยอยๆ ให้
ทำอย่างกับว่าผมจะมาอีกที 3 ทุ่ม = =
"อืม"
ตอนนี้หน้าห้องน้ำคนร้างมาก มีผมกับเอนเตอร์แค่สองคนเอง -O-
แถวๆ นี้ไม่มีใครซ้ากกกก คน = =
"เข้าก่อนดิ" ผมบอก เพราะ ที่นี่มีห้องน้ำหน้องเดียว
แต่ มันนิ่งครับ
"ไม่เข้ากูเข้านะ" พูดอย่างกับเพื่อนกันโครตๆ เลวจริงๆนะมึง (ด่าตัวเองก็เป็นนะอัส : PP)
มันยังคงนิ่ง
หมับ~
แต่พอผมจะเข้า มันกลับจับแขนผมไว้อีก
"อะไร???"
เงียบ
นี่ผมคุยกับหุ่นประป๋องอยู่หรือไงวะ!!!!
ผมพยายามจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ว่า... (บ่อยจังวะ ไอ้แต่ว่าเนี่ย - -)
จุ๊ฟ
หา
หือ
เฮ่ย
โว้ยยยยย
OxO
มันจูบผม!
มันจูบผม!
มันจูบผม!
มันจูบผม!
มันจูบผม!
เฮ่ย
เอนเตอร์ถอนริมฝีปากของมันแล้วกระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ สร้างความสยิวส่วนตัวของผมโครตๆ
"กูชักจะชอบมึงแล้วดิ" เฮ่ย!!!!!
3 คนต่อวัน มันสร้างสถิติโลกไว้เท่าไหร่ครับ ผมทุบทำลายสถิติไปรึยังเนี่ย T^T
บ้าน!!! Is My heaven!!!! T^T
วันนี้ผมโดนผู้ชายบอกชอบมาสามคนครับ ผมคงไม่โดนอีกแน่ๆ เมื่อผมกลับบ้านแล้วน่ะ T T ถึงเมื่อกี๊จะไม่ใช่จูบแรก แต่มันก็... อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อย่าคิดถึงมานนนนนนน
แอ๊ดดด~
ผมเปิดประตูเข้าไปในบ้าน และเห็นไอ้ตัวดีกระดิกตีนดูทีวีอยู่
"อ่าว น้าอัส หวัดดี"
"กวนตีน บอกให้เรียกพี่ๆ"
"ฮ่าๆ เจ๊แทนแล้วกัน"
"ไอ้อัน!"
"แง่ะ โทษคร้าบบบ"
ไอ้เด็กคนนี้คือ อัน เอ่อ แนะนำว่าไงดีล่ะ มันคือหลานผมครับ คือ ประมาณว่ามันเป็นลูกชายของพี่สาวผมที่อายุน้อยกว่าผมแค่ปีเดียว
ผมจะเล่าประวัติคร่าวๆ ให้ฟังแล้วกันครับ
คือว่า แม่ผมเนี่ย เค้าหาว่าเป็นเด็กใจแตก ท้องพี่ผมตั้งแต่อายุสิบห้า!!! และพ่อของพี่ผมก็หนีไปหลังจากที่พี่ผมอายุได้สิบสี่ปี และเป็นช่วงที่ผมเกิดพอดี พี่ผมก็เหมือนได้รับเชื้อจากแม่ ท้องไอ้อันตั้งแต่อายุสิบสี่! ส่วนสามีพี่ผมก็หนีไปอีก และ พ่อผมก็ด้วยหลังจากที่รู้ว่าพี่ท้องก็รับไม่ได้และหนีไป!!!! ให้ตายเหอะครับ! แต่เพราะทุกคนที่ทิ้งไปได้ฝากเงินก้อนใหญ่ไว้ให้ด้วย ผมเลยไม่รู้จะด่ายังไงดี พ่อของพี่ เป็นลูกของเจ้าของร้านทองดัง และให้ทองแม่ผมเป็นสิบๆ เส้น (สบายไปก่อน) พ่อของอัน เป็นลูกเจ้าของเครื่องเพรชรายใหญ่อีกนั่นแหละ และแน่นอนว่าก็เอาเครื่องเพรชมาให้พี่ผมด้วย พ่อผมก็เป็นเจ้าของบริษัทส่งออกเครื่องสุขภัณท์รายใหญ่ที่แน่นอนว่าเงินประมาณสิบล้านกว่าๆ ฝากไว้ให้แม่เพื่อเลี้ยงดูผม
สิ่งที่แม่ย้ำเตือนผมเสมอมาคือ 'เงินของพวกไม่รับผิดชอบอย่าได้ไปแตะมันอีก เราต้องดูแลกันเองด้วยลำแข้งนี่แหละ!!' แล้วตอนนี้น่ะหรอ พี่กับแม่ผมไปลัลล้ากันอยู่ที่อิตาลี่โน่น
"เออ อันม.ปลายวันแรกเป็นไงบ้างวะ" ผมถามอันเมื่อนึกขึ้นมาได้
"ก็ดีเจ๊" ไอ้เด็กนี่มันชอบเรียกผมว่าเจ๊ครับ ผมเป็นผู้ชายนะโว้ยยย
"แล้วไม่หิ้วหญิงมาบ้านสักคนรึไงฮะ??" ไอ้เด็กนี่มีนิสัยชอบพาผู้หญิงเข้าบ้าน มาทู้กกกก วันจนผมเอือมเลยล่ะ
"เอามาแต่ผู้ชาย"
"ฮะ เดี๋ยวนี้มึงหันไปคั่วผู้ชายแล้วรึไง" ผมพูดแล้วไปนั่งข้างๆ ไอ้อัน
"บ้าน่าเจ๊ เพื่อนกัน วันนี้พ่อมันไม่อยู่ มานอนด้วย"
"หรอ ระวังเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อนะมึงงง"
"โห เจ๊~~ พูดไรเนี่ย พูดงี้แสดงว่าพี่คิลบอกรักมารึไง"
"..." ไอ้เดาเก่ง!!!
"จริงอ่ะ =[ ]="
"ไม่รู้โว้ย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมตอบรัวๆ แล้วเปลี่ยนช่องทีวีแก้เขิน
แล้วผมจะเขินทำไมวะ!
"โหยเจ๊ ผมจะดูเมื่อกี๊อ่ะ T^T"
"ฝัน!"
"ชิ"
ผมเปิดไปเรื่อยๆ และมาสะดุดกับช่องๆ หนึ่งเป็นเพลงโปรดของผมเลยล่ะครับ > < ถึงมันจะไม่เข้ากับบรรยากาศเท่าไหร่ แต่ขอเปิดแล้วกัน ^[ ]^
เวลาที่ต่างกันของใจ ได้ขีดเส้นแบ่งระยะทางเอาไว้
เมื่อมีอีกคนอยู่ ไม่ไกล แต่มันก็มีอีกคนที่ไกลห่าง
เพราะดีนะ ๆๆ > < ผมชอบสุดๆ เลยล่ะ
ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน ทุกเวลา
เฝ้ารอ พบหน้า สบสายตา และอ้อมกอด
ก็ในใจฉัน มีแต่เธอ มีแต่เธอ
อยู่ที่ใด และเมื่อไร จะได้เจอ
วันลาลับก็จะรอ เธอเสมอ เพียงได้พบเธอ
ก็ในใจฉันมีแต่เธอมีแต่เธอ
เฝ้านับวันว่า เมื่อไรจะได้เจอ
เนิ่นนานฉันก็จะรอเธอเสมอ เฝ้าฝันละเมอ
ผมฟังเพลงไปฮัมเพลงไปอย่างอารมย์ดี
เสียงจากบุคคลที่สามก็ดังขึ้น
มันคือ.......!!!
************************************
ใครโปรดติดตามอ่านตอนต่อไป = =
เอาล่ะ ยังไม่ถึงครึ่งเรื่องเลยอ่ะ TT
แต่พี จะพยายามน้า > <
ความคิดเห็น