คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อนุบาล sts ๒ ; อะไร ?
“จองมินมองอะไรน่ะ ?” เพื่อนท่าทางแว้นแต่เด็ก ที่เพื่อน ๆเรียก ซิโค่ ถามจองมินงง ๆ ที่เห็นเพื่อของตนลอบมองออกไปนอกประตูเสมอ
“ดูคนนั้นไง ><!!!” จองมินยิ้มตาหยี แล้วชี้ไปที่ฮยอนซองที่เปิดสมุดภาพดูอยู่คนเดียว ก่อนจะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามานั่งข้าง ๆ
“ผู้หญฺงคนนั้นน่ะหรอ ?”
“ม่ะ ช่ายยยยยย คนที่เปิดสมุดอยู่ต่างหาก ><”
“ฮยอนซองห้องหนึ่งน่ะหรอ ?” จองมินพยักหน้าหงึก แต่พอหันมาอีกที เด็กคนเมื่อกี้ก็เขยิบเข้าไปใกล้ฮยอนซองกว่าเดิมอีก
“ซิโค่ดูสิ ผู้หญิงคนนั้นใกล้ฮยอนซองใหญ่เลย ย๊ากกกกก” พูดแล้วก็นั่งเกาประตูห้องอย่างบ้าคลั่ง
“เอ่อ... จองมินใจเย็น ๆ น่า... นายชอบฮยอนซองหรอ ?”
“อ๊ะ -//////////////////////- ป่าวนะ”
“ไม่ได้ชอบจริง ๆ ด้วย” เชื่อจริง ๆ นะขอบอก =____=
“แล้วจองมินมีคนที่ชอบหรือยังนะ ?”
“ไม่มีหรอก -///////////////////-”
“จริงหรอ ?”
“อื้ม -////////-”
“งั้นเรามาเป็นแฟนกันเถอะ”
“ห๊ะ =[ ]=!!!”
จองมินยืนงงกับคำพูดของเพื่อนสนิท แฟน คืออะไรหยอ ‘0’?
“นะ นะ จองมิน นะ”
“แฟน.... คืออะไรหยอ ?” พูดพร้อมกับเอียงคอทำตาแบ๊ว
“ก็..... เหมือนคุณพ่อกับคุณแม่ไง รักกันไง ^(++++)^”
“จริงหรอ... แต่จองมินไม่ได้อยากรักกับซิโค่...” จองมินทำตาแบ๊วใส่ซิโค่
“ฮึก ฮึก จองมิน ปฏิเศษเค้า แง้ ๆๆๆๆๆๆๆ” ซิโค่ร้องไห้ จองมินกอดอกเชิ่ดหน้า... จองมินไม่ได้รักซิโค่ซักหน่อย... ว่าแต่ รักคืออะไรนะ ?
ขณะที่เจ้าเด็กหัวยุ่งกับลังกอดอกยืนคิดคำว่า ‘รัก’ อยู่ฮยอนซองก็หันมา.. และเป็นเวลาเลิกเรียนของโรงเรียนพอดี
สายตาของเด็กน้อยสองคนประสานกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ ฮยอนซองยิ้มหวานให้จองมิน ด้วยความเต็มใจพร้อมกับตะโกนถามเข้ามาว่า
“มาดูด้วยกันมั้ยครับ”
เจ้าเด็กหัวยุ่งตัวเล็กรู้สึกถึงอะไรบางอย่างรู้สึกแก้มร้อน ๆ อย่างช่วยไม่ได้ จองมินกระพริบตาปริบ ๆ มองฮยอนซอง เพื่อเรียกสติ ก่อนจะส่ายหน้าแรง ๆ และวิ่งไปหยิบกระเป๋านักเรียนของตัวเอง
จองมิน... เป็นโรคหัวใจหรอครับ ??
ห้อง 1/1 กำลังตกอยู่ในความวุ่นวาย… การทะเลาะวิวาทของนักเรียนจอมแสบชื่อกวังมิน.... ที่ทำให้ครูโบราปวดหัวจนแทบช๊อคตาย - - เจ้ากวังมินคราวนี้ไปแย่งรถของเล่นจากเพื่อนเลยมีการลงไม้ลงมือกันขึ้นมาอีก... ครูเพลีย = =
“กวังมิน กลับบ้านกัน ^(+++)^” รอยยิ้มราวนางฟ้าของคนที่หน้าเหมือนเด็กแสบชื่อกวังมิน ตัวเท่ากันส่วนสูงเท่ากัน.. ที่แทบจะดูไม่ออกว่าใครเป็นใคร ก็แน่ล่ะ ฝาแฝดนี่นะ
“ยองมินนนนนนน” เด็กแสบเอาแต่ใจยิ่งโร่มาหาแฝดพี่พร้อมกับกอดอย่างออดอ้อน
“น้องกวังมินก่อวีรกรรมอะไรไว้บ้างรึเปล่าครับ ^ ^” โจว คยูฮยอนพี่ชายของเด็กแฝด และเป็นดาราที่กำลังดังมาก ๆ ในตอนนี้ ถามคุณครูอย่างเป็นมิตร
“น้องแกล้งเพื่อนไว้เยอะเลยล่ะค่ะ - -” พูดพร้อมกับลูบหัวกวังมินอย่างเอ็นดู
“หรอครับ กลับบ้านไป ต้องให้ยองมินสั่งสอน ใช่มั้ยครับ” คยูฮยอนถามกวังมินและยองมิน ก่อนจะบอกลาอาจารย์และลากเด็กดื้อสองคนกลับไป
เห้อ.... สบายซักที ต้องหาคนมาช่วยจริง ๆ สินะ......
อยู่ ๆ ความคิดของโบราก็สั่งให้คิดถึงน้องชายสุดดื้อของตัวเอง.... เอ้อ ปิดเทอม จะว่างไหมนะ ?
ว่าแล้วก็กดโทรศัพท์หาทันที
“ฮัลโหล.. น้องชายยยยยยยย ปิดเทอมว่างมั้ยครับ มาช่วยพี่ดูน้อง ๆ หน่อยได้มั้ย?”
“มาม๊าครับ” เสียงเด็กน้อยน่ารักกอดตุ๊กตาน้องตายขยี้ตาเดินลงมาจากบันไดถามเรียกผู้เป็นแม่ที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะกินข้าว
“ว่าไงครับมินวู ^^”
“ผมนอนไม่หลับ.. ฮะ ฮ้าววววว”
“นอนไม่หลับแต่ง่วง เนี่ยนะ มีอะไรมั้ยคะลูกชายของมาม๊า”
“มาม๊า จูบอ้อมๆ คืออะไรหรอครับ” มินวูถามผู้เป็นแม่ด้วยแววตาใสแน๋ว และเต็มเปี่ยมไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“หา ? มินวูไปเอามาจากไหนครับ ?”
“มีคนบอกว่า... เค้าจูบอ้อม ๆ กับมินวูครับ”
“เอ่อ......”
“มันคืออะไรหรอครับ ?”
“คือ...”
“แล้วจูบคืออะไรหรอครับ ?”
“เอาเป็นว่าลูกชายช่างสงสัยของมาม๊าอย่าเพิ่งรู้ดีกว่าเนอะ ! ไปนอนดีกว่าป่ะ ^^”
“ครับ... มาม๊าก็มานอนกับมินวูด้วยสิ น้า” เจ้าเด็กตัวเล็กออดอ้อน
“ก็ได้ งั้นมาม๊าเก็บงานแป๊บนึงนะครับคนเก่ง” คนเป็นแม่ยิ้มให้ลูกชายก่อนจะเริ่มเก็บทุกอย่างไป
แล้วสรุป...... ใครมาจูบลูกชายของเธอกันเนี่ย - -?
วันต่อมา....
“เด็ก ๆ จ๋า ฟังครูโบราหน่อยเร็ว”
“แง้ ๆๆๆๆ ปาป๊า มาม๊า”
“เอาของเล่นมานะ !!”
“ขนมของหนู เอามานะ เอามานะ”
“หิวอ่า หิวนม”
“....................” ครูโบรากุมขมับยามเช้า ไม่มีเด็กคนไหนฟังเลย Orz < ภาพในใจของครูโบราในตอนนี้
“เด็กๆ คะฟังครูหน่อยใครฟังครู ครูมีขนมมาแจก”
พรึ่บ....
นั่นไง... ตาวาวเชียวเด็กพวกนี้ เห็นแก่กิน
“วันนี้ครูจะมีพี่มาช่วยดูพวกเราอีกคนหนึ่งนะ.... ” โบราพูดแล้วเรียกน้องชายตัวแสบของตัวเองเข้ามา
“อันยองน้อง ๆ /^0^/”
“คนนี้คือ พี่ คิมดงฮยอน อายุ 10 ขวบนะจ๊ะ เล่นกับพี่เขาได้นะ แต่พี่ดงฮยอนดุนะ ! ใครดื้อพี่ดงฮยอนจะดุ คิกคิก เอาล่ะเดี๋ยวครูจะแจกขนมแล้วนะ”
ณ เวลานั้น ดงฮยอนมองซ้ายขวามองหน้าน้อง ๆ ตาแป๋วรอขนมจากคุณครูอย่างมีความสุข.... แต่กลับสะดุดกับสายตาหยิ่ง ๆ ของเด็กคนหนึ่ง.....
กวังมิน...
ดงฮยอนยิ้มกวน ๆให้กวังมิน เหมือนกำลังจะบอกว่า ฉันจะสยบนายเอง......
กวังมินสะบัดหน้าหนีอย่างเอาแต่ใจ... เฮอะ ! สยบงั้นหรอ ? คนที่กวังมินจะยอมมีแค่แฝดพี่ ยองมินเท่านั้นแหละ !!!!!
แล้วสงคราม.. ก็กำลังจะเริ่มขึ้นแล้วนะ T_____T
------------------------------
เค้าจะไม่อยู่สักสามสี่วันนะ ._.
ปล. ตอนนี้ จองแรดแต่เด็ก 5555
มีคนถามแก้วว่า นี่เด็กอนุบาลหรอ ผิดรึไง ตอนเด็ก ๆ เค้าก็เคยแอบทำแบบนี้กับคนที่ชอบนะ #หมายถึงจองนะเออ 55555
ความคิดเห็น