คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] New Member : I.M x #GUN
New Member
IM x #GUN
TheK21-12 aka PPPlus19
Talk : เก็บกด (.___.) + คิดถึงกอน
เขวี้ยงโต๊ะ...
ตีเขาด้วยช้อน
นี่คือสิ่งที่ผมคิดหลังจากได้เห็นหน้าเด็กใหม่ที่เดินเข้ามาในร้านอาหารที่พี่เควิลพามา
.
.
.
โคตรโกรธ
โคตรไม่พอใจ
เหตุผลของหลายๆ คนคงพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า
เขาเข้ามาผิดเวลา
เขาไม่ควรเข้ามาตอนนี้
ยิ่งเขาเป็นแร๊ปเปอร์
และเขาเข้ามาในช่วงเวลาที่เราเพิ่งเสียมินกยุน.... รอยยิ้มของพวกเราไป
ใช่ เหตุผล อาจจะเป็นอะไรพวกนั้น
แต่...
ความจริงแล้วเหตุผลของผมมันมีแค่ข้อเดียว
ทำไม อิม ชางกยุน ไม่บอกผม!
.
.
.
.
.
.
.
.
“พี่โกรธผมขนาดนั้นเลยหรอ”
“อือ”
“ผมขอโทษ”
“อือ”
“ผมก็อยากจะเซอร์ไพรซ์พี่เฉยๆ เอง”
“หรอ” หันไปจิกตาใส่คนที่เพิ่งเข้ามาอยู่หอใหม่
อืม ผมรู้จักเขา เหล่าเด็กฝึกหลายๆ คนก็รู้จักเขา เราเคยฝึกด้วยกันบ้าง แต่ในตอนแรกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในรายการ
ใช่ ก็แค่ในตอนแรกไง
เอาความจริง พวกเราก็รู้อยู่แล้วล่ะ ว่าจะมีสมาชิกใหม่เพิ่มเข้ามา แกล้งเครียดไปงั้น แกล้งโกรธไปบ้าง
แต่ก็ยังไงล่ะ เรตติ้งรายการ รึอะไรก็ได้ สร้างดราม่าอะไรประมาณนี้
อีกอย่าง เราเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าจะมีสมาชิกใหม่เข้ามา ตอนพี่เควิลเขาเริ่มประกาศ ถึงได้ดูตกใจกันนิดหน่อย
แต่ตอนนี้
“หายโกรธน้า”
“ไม่!”
“ยอมน้องมันไปเถอะ ฮ่าๆๆๆๆ” จูฮอนเดินเข้ามาในห้องของผมกับมันพร้อมขำไปด้วย
ตอนแรก ผมอยู่ในห้องกับชางกยุนสองคน
ไอ้เด็กนี่พอรู้ว่าผมโกรธ คุยกับยุนโฮเสร็จก็เดินมาหาผมทันทีเลย..
ให้ตายเถอะ ใครไปบอกมันว่าผมโกรธวะ !!!!
“อย่าบอกนะว่ามึงรู้มาก่อน”
“อือ” จูฮอนยักคิ้วพร้อมกับยิ้มกวนตีนให้ผม... เย่ เพื่อนสนิทผมนี่มันน่ารักจริงๆ
“โกรธทั้งคู่เลยเว่ย !!!!!”
ก็ดีครับ
ภารกิจที่สี่ผมโดนแยกกับเพื่อนสนิท โดยทีมนั้นมีอิมชางกยุนผู้เข้ามาใหม่
ดีครับ ให้อยู่ด้วยกันไปเลย ผมกำลังโกรธพวกมันพอดี จะเอาชนะให้เข็ดเลยไอ้พวกนี้ !
“ผมจะไปสร้างสัญญาณความพ่ายแพ้ให้กับกิริบอยในทุกๆที่ที่เขาไปเลยครับ”
ไม่ใช่แค่กับกิริบอยนะ
คนอื่นๆ ในทีมด้วย
และดูเหมือนคนในทีมจะชอบใจกับคำพูดของผมนะ...
ผมจะสร้างสัญญาณความพ่ายแพ้ด้วยการไม่หายโกรธก่อนนี่แหละ !
.
.
.
“ยังไม่หายโกรธหรอครับ”
นั่นไง... มันยังคงตามมาไม่เลิกไม่ลา...
“ทำไม ?”
หรี่ตามองมักเน่ไลน์คนใหม่ที่เข้ามาในห้องโดยไม่ได้รับเชิญ แถมขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆ ผมด้วย
“ก็ไม่ทำไม ก็ไม่อยากให้งอนข้ามคืนนี่ครับ” พูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
“ข้ามไปแล้วคืนนึง”
“อีกคืนก็ไม่เอาด้วยหรอก”
อิมชางกยุนพูดพร้อมกับหน้าผากที่แนบสนิทกับหน้าผากของผม
ผมเบ้ปากใส่คนตรงหน้าและไม่ได้ถอยหนี ถอยก็แพ้สิ !
มันเหมือนเวลาที่ผมกับจูฮอนเล่นกันแหละครับ
แต่จุดประสงค์และความรู้สึกข้างในมันต่างกัน
“ก็มีอะไรไม่บอก” จ้องตาไอ้คนที่ทำเป็นเสือยิ้มยากกับคนอื่นและตอนนี้กำลังยิ้มหวานแพรวพราวให้ผมอยู่
“ก็เซอร์ไพรซ์ไงครับ”
“ตกใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ลากเสียงยาวประชด
“เลิกงอนนะ”
“ไม่ได้งอนเว่ย โกรธ..”
“งั้นทำยังไงให้หายโกรธ”
ผมเม้มปากอย่างใช้ความคิดและเบ้ปากอีกครั้ง
“ไม่รู้เว่ย...” ผมรู้ว่าคำว่าไม่รู้ของผมอิมชางกยุนรู้ว่าแปลว่าอะไร....
“ง้อตามนั้นนะ”
จมูกแตะกันจนได้กลิ่นลมหายใจของอีกคน
“ไอ้จูฮอนมันอยู่” กระซิบเบาๆ เมื่อริมฝีปากของคนตรงหน้าเข้ามาชิด
“พี่เขาหลับแล้ว”
“.....”
ผมเงียบไป
ไม่ใช่ว่าเถียงไม่ได้หรอกนะ...
แต่ตอนนี้ปากไม่ค่อยว่างให้เถียง
ใครเขาใช้ให้เด็กอายุ 19 จูบเก่งกันล่ะ....
“หายโกรธนะครับ คนดี” ถอนจูบออกและพูดทั้งๆ ที่ยังให้หน้าผากชนกันอยู่
“...” ผมจ้องตาอิมชางกยุนทั้งที่ตัวผมเองเขินจนไม่รู้จะต้องทำยังไง
“นะครับ”
ง้อแล้วก็ต้องหายโกรธใช่มั้ย ? ผมคงไม่ได้ใจง่ายเกินไปใช่รึเปล่า ?
“เออ” ไม่กล้าหลบตาทั้งที่หน้าร้อนเหมือนโดนไฟเผาไปทั้งหน้า ก่อนจะค่อยๆ พูดอะไรที่ไม่ค่อยอยากจะพูดให้อีกคนยิ้มกว้างกว่าเดิม
“ก็แฟนทั้งคนนี่หว่า”
ไอ้นี่
ก็หายโกรธแล้ว...
ทำไมไอ้เด็กนี่มันยังง้ออยู่วะ...
// น้องแอมง้อพี่กอนต่อยังไงน้า •_•)?
Special
“ไม่อาบน้ำรึไงครับ”
“เดี๋ยวค่อยอ่ะ ขี้เกียจ”
“ระวังเน่านะ”
“รู้แล้วน่า” ผมมองหน้า แฟน ตัวพอดีๆ ที่นั่งจิ้มไอแพดดูอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนเตียงโดยที่ยังไม่อาบน้ำ
การมองเขาทำอะไรบางอย่างมันก็สนุกดีนะ
“เชื่อน้องมันหน่อยเหอะ นี่กลิ่นลอยมาแล้ว”
“พูดอย่างกับตัวเองอาบน้ำแล้ว ไอ้นี่” พี่กอนเงยหน้ามองเพื่อนสนิทพร้อมกับยิ้มขำๆ
“อาบแล้วเหอะ ดมได้”
“ไม่เป็นไรเกรงใจ”
“เกรงใจหรอ... แน่ใจนะว่าเกรงใจ ? แอบทำอะไรกันในห้องนี่เกรงใจแล้วใช่มะ”
“...” พี่กอนมองหน้าเพื่อนสนิทพร้อมกับทำตาเขียวใส่
“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นใส่เลย อย่าคิดว่ากูหลับแล้วจะไม่รู้” พี่จูฮอนยังคงยิ้มกวนๆ จนตากลายเป็นเส้นตรง ส่วนพี่กอนก็หน้าแดงพร้อมกับกำตุ๊กตาจระเข้แน่น
“มึง....”
โอเค... ผมจะไม่พูดต่อนะว่าสภาพของพี่จูฮอนเป็นยังไง
ปั่ก !
อืม ไม่ใช่แค่สภาพพี่จูฮอนอย่างเดียว แต่เป็นสภาพผมด้วยแฮะ
แฟนผมเขินรุนแรงจัง...
-END-
ถึงดาวเรือลำใหญ่จะยิงเรือของเราทิ้งไปแล้ว แต่เราก็สามารถนั่งซ่อมเรือ หยอดกาวต่อไม้ได้ค่ะ แม้เป็นแพลำเล็กๆ เราก็ยอม (._.) ♥
#นั่งแต่งระหว่างรอฟิคจากท่านหนึ่ง
#หวังว่าจะชอบนะจ๊ะ
#คุยกับแก้ว @2112_2211 จ้า
#ฟิคมโนลิมิต
ความคิดเห็น