คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 2ปี ที่แสนนาน
หลังจากที่ไรท์ให้ฉันรอเขานั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำไรฆ่าเวลาที่แสนนานนี้นี่ก็ผ่านไปแล้วอีก 2 ปี ทีฉันรอเขาและไม่ได้ติดต่ออะไรกับเขาเลยตั้งแต่ฉันได้รับจดหมายนั้นตอนนั้นฉันก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำไรเมื่อเขาไปแบบไม่ได้ร่ำลาและเขาก็ยังไม่กลับมาจึงทำให้ฉันตัดสินใจ...
"ฟา" ฉันเรียกน้องขายที่ม๊าเก็บมาเลี้ยงเพราะด้วยความสงสารและความน่ารักของเขาในช่วงวัยเดี๋ยวกับฉันและน่ารักน่าชังหรือนี้อาจเป็นเวรกรรมก็ได้ที่เขาได้ตกมาเป็นลูกชายมาเฟียเพียงไม่กี่ชั่วข้ามคืน
"ครับพี่"ฟาตอบฉันอย่าไพเราะเพราะทางบ้านเราอบรมนิสัยบุลคลมาอย่างดี
"ลงมาหน้าพี่หน่อย เร็วๆ"ฉันร้องตะโกนให้ฟาลงมาหาฉันเพราะมีเรื่องสำคัญจะให้ช่วย
"ได้ครับๆรอแปปนะครับ"สงสัยฟามีเรื่องรีบเร่งเลยลงมาช้านิดหน่อยฉันเลยไม่ติด่าไรมากเพราะเรื่องเวลาเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับครอบครัวมาเฟยอย่างเรา
"นี่ฟาช้าไปแล้วนะ"ฉันเริ่มด่าฟาเพราะนางช้ามากโครตช้าเลยทำให้ฉันเสียเวลาไปตั้ง 2 นาที 5555555555555555555 ยังเก็บเอามาคิดเพราะเวลาเป็นสิ่งสำคัญ
"มาแล้วๆพี่เฟียโหดอย่างป้าแก่เลย" -____- นางว่าฉันบ่นเป็นป้าแก่ที่เรียกหลานๆให้รีบลงมาส่งฉันไปไหนต่อไหนหรอ กริ๊ดดด ... รับไม่ได้
"ฉันจะให้เธอไปส่งฉันที่ได้ป่ะ" ฉันอ้อนน้องชายตัวเองเหมือนแมวน้อยน่ารักๆ
"ส่งไหนค่าบพี่"น้องฉันทำเสียงอ่อนหวาน(มันประชดค่ะเชื่อได้เลย)
"ไม่ไปละ"ฉันรำคาญไม่ไปมันแล้วเพราะวันนี้ฉันจะไปสมัครเรียนที่อเมริกาฉันจึงตัดสินใจรีบวิ่งขึ้นห้องไปเปิดโน๊ตบุ๊ค แล้วพิมพ์ www.usadownigw.co.th/M.5 แล้วกด เอ็นเทอร์แล้วสมัครลงทะเบียน
กรอกข้อมูล ชื่อ : โซเฟีย ไทเกอร์ อายุ: 15 ปี สมัครเรียนโรงเรียนusadownigw.
เพราะ :อยากเรียนมีไรป่ะ? แล้วฉันก็กรอกใบสมัครเสร็จจึงส่งใบสมัครแล้วไม่กี่วิข้อความก็ส่งมา อีก2วันเราจะส่งคำตอบมาค่ะ
2 วันผ่านไปไว้ยิ่งกว่าโกหก 5555555555
ฉันรีบเปิดโน๊ตบุ๊คอย่างเร็วเพราะโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่ใฝ่ฝันของหลายๆคนเพราะทางโรงเรียนรับแค่ 1000 คนเท่านั้นและต้องคัดออกอีก 500 คนเพื่อแยกไปเรียนอีกระดับชั้นและจาก 500 คนจะถูกคัดแยกไปตามระดับความสามารถต่างๆโดยจะมีรหัสส่วนตัวของตัวเองห้ามนำชื่อจริงตัวเองไปบอกคนอื่นนอกจากคนที่เราไว้ใจเท่านั้นและเพื่อนในห้องเรียนของตนเอง (เท่านั้น!!)เมื่อฉันได้รับข้อความฉันจึงรีบเปิดในข้อความแสดงไว้ว่า
'คุณคือผู้โชดดีที่ได้รับคัดเลือกเป็นตัวแทนที่ 500 โดยไม่ต้องฆ่านการคัดอีกรอบแต่ต้องรอคัดแยกความสามารถของคุณทางเราจะติดต่อไปอีกที่ขอบคุณค่ะ'
ฉันรีบเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช่จัดเตรียมใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขั้นมา ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด .......... ฉันรีบรับโทรศัพท์ทั้งที
"สวัสดีค่ะ โซเฟีย ไทเกอร์ พูดค่ะ" ฉันพูดเสียงอ่อนหวานปกติสุดๆ 555555 ไม่ได้ดัดจริตด้วยนะ
'คุณเฟียค่ะทางเราได้ส่งเครื่องบินไปรับแล้วค่ะโปรดรออยู่ที่สนามบินนะค่ะขอบคุณค่ะ' หลังจากเสียงปลายทางตัดฉันจึงรีบเขียนจดหมายบอกม๊าป๊า
'ป๊าตินเฟียจะไปเรียนอเมริกาแล้วนะม๊าหมวยเฟียรักม๊านะรักทั้งป๊าม๊าอาตี๋ด้วย'
ฉันเขียนเสร็จจึงนำไปวางที่หลังตู้เย็นจะได้เห็นๆกันหมดแล้วก็เรียกน้องชายแสนประชด
"ตี๋ ตี๋ ตี๋ ไปส่งเฟียหน่อย" นิสับเปลี่ยนไปเลยค่ะตั้งแต่ได้รับข่าวดี 5555555
"ได้ครับ" น้องชายฉันก็แปลกนะ55555555ชั่งมันเหอะรีบไปดีกว่า ระหว่างที่ตี๋เล็กฟานิวส์(ชื่อเต็มฟา)ขับรถให้ฉันนั้นฉันก็เปิดสนทนา
"ตี๋ พี่ไม่อยู่แล้วนะดูแลป๋าม๊าดีๆละเข้าใจ"ฉันหันไปมองหน้าตี๋เล็กฟานิวส์แล้วยิ้มให้
แต่ไอ่นี้พยักให้ฉันอย่างเดี๋ยวแต่ชั่งมันเหอะของแค่นางดูแลป๊าม๊าดีๆพอแล้วแค่นี้ก็รักนางสุดๆเลย 55555555 พอนางจอดรถฉันจึงรีบลงรถแล้วรีบขึ้นเครื่องบินไป อเมริกาทั้งที
ความคิดเห็น