อีกฟากของฝั่งฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : 2 - - ความเหงาที่แปรเปลี่ยน

             
                            ด้วยความที่อะไรๆมันก็แพงไปหมดทำให้ฝนต้องทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน ทำงานเท่าที่ตัวเองมีเวลาพอจะทำ ฝนจึงได้เข้าไปทำงานในผับแห่งหนึ่งในฐานะพนักงานเสริฟ
                            ท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มก็มีนักเที่ยวจำนวนมากเต้นตามจังหวะ บางคนก็นั่งคุยกันทั้งๆที่เพลงดังอย่างงั้นแหละ เช่นเดียวกับวงสนทนาของวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งในคืนนี้
                           "มึงรู้ป่ะว่าก่อนออกจากบ้านป๊ากูบอกว่าไง"
                           "ไงวะ เรื่องไปเรียนต่ออีกอ่ะเดะ"
                           "เออ พูดเรื่องเดิมกะกูมา 2 ปีแล้วแม่ง"
                           "แล้วมึงก็ไม่ไป"
                           "ก็เออดิ ใครจะยอมไปวะ"
                           "ถ้ามึงไปแล้ว เวลาพวกกูมีเรื่องพ่อใครจะอยู่เคลียให้ว่ะ"
                           "คิดเป็นอยู่เรื่องเดียวแหละไอ่เชี่ยปืน"
                           "เฮ้ยเกมส์ มึงเห็นอะไรมั้ยวะ"
                           "อะไรของมึง อ๋อ โอ้ยคนเค้านัวกันในผับเรื่องธรรมดา"
                           "กูว่าไม่ธรรมดาว่ะ มึงเห็นป่ะว่าผู้หญิงเค้าไม่ยอม"
                           "เฮ้ยไอ้เอฟ นั่นใช่ยัยฝนป่ะ"
                           "ฝนไหนวะ"
                           "ก็ยัยฝนนักเรียนทุนห้อง a ไง"
                           "อ๋อ เออ เห็นตอนกลางวันเป็นเด็กเรียนอย่างงั้นแม่งไม่ธรรมดาว่ะ" กว่าจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ อั๋นก็บุกเข้าไปดึงตัวฝนออกมา ส่วนพวกเอฟพอเห็นเพื่อนโดนรุมก็ลุกไปช่วยบ้าง
                           "มึงรุมเพื่อนกูหรอ" เกมส์ช่วยอีกคน
                           เหตุการณ์เป็นไปอย่างชุลมุน และคงเป็นไปมากกว่านี้ถ้าบอดี้การ์ดของเกมส์ไม่เข้ามาและยกปืนขู่พวกนั้นซะก่อน
                           "ขอบใจนะที่ช่วย แต่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนใช่ป่ะ" ฝนถามอย่างแปลกใจ
                           "เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน เธอไม่เคยเห็นหน้าพวกเราบ้างหรอ"
                           "ไม่เลย งั้นพรุ่งนี้เราคงเจอกันนะ เรากลับบ้านก่อน" ฝนยิ้มให้ทุกคนและกลับบ้านไป
                           วันต่อมาฝนก็ได้เจอกลุ่มของเกมส์จริงๆ และนอกจากนั้นนยังได้รู้จักกับอีฟเพราะฝนช่วยอีฟจากกลุ่มรุ่นพี่ที่มีเรื่องกัน
                           "น้องหัดมีมารยาทกับรุ่นพี่บ้างนะ"
                           "มารยาทอะไร ทีพี่อ่ะรู้จักให้เกียรติอีฟบ้างมั้ย"
                           "ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องมันก็ต้องลงมือลงไม้กันบ้างล่ะ คิดว่ารวยแล้วจะทำอะไรก็ได้หรอ" รุ่นพี่คนนั้นตบหน้าอีฟและจิกผมขึ้นมาอีก ฝนเดินผ่านมาพอดีเลยบอกให้หยุด
                           "แล้วน้องยุ่งอะไรด้วยล่ะ อยากโดนบ้างหรอ งั้นมาเลย" รุ่นพี่อีกคนตบหน้าฝนอย่างเต็มแรงและถีบแต่ไม่โดน ฝนจิกผมรุ่นพี่คนนั้นมาตบอีก เหตุการณ์เริ่มไม่ดีเมื่ออาจารย์ฝ่ายปกครองมาเห็น ทั้งหมดจึงต้องเข้าห้องปกครอง
                          "