คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันที่ต้องรำ
บทที่2
ปวดหัวครับผ่านไปยังไม่ถึงสัปดาห์ ชีวิตเรื่องปั่นป่วนมากขึ้น เมื่อ ไอ้คุณ มืด เข้ามารังควานชีวิตแบบ ไม่มีที่สุด ไม่พอ กิจกรรมที่ทำเป็นกลุ่มก็เสือกอยู่กลุ่มเดียวกันอีก(แรงไปไม-.-) โอเค เมื่อสวรรค์เต็มใจ กุก็พร้อมยินดีรับ ให้มันรู้สะบ้างว่ากุเป็นใคร
“เชี้ย เซง ต้องรำ+คู่กับคนที่รำไม่ได้เรื่องอย่างไอ้แบล๊ค นี้นะ”ผมเดือดครับ กำลังพ่นควันได้ที่เลย
“มึงนี้หา ข้าศึก จริงๆ”ไอ้พาสด่ากระแทกฟันร่วงกราวเลยครับ จะไม่ร่วงได้ไง มันเล่นเหวี่ยงกล่องดินสอเข้าปากผม (มันจะโยนกล่องดินสอคืนครับ)
“มึงจะเชื่อไม ว่า ไอ้แบล๊ค เนี่ย เป็นมนุษย์ที่เลวที่สุดใน ปัจจุบันเลยละ”มึงจะเว่อร์ไปไหนเนี่ย อธิบาย เชิงวิชาการเลย
แต่ไม่เป็นไรครับ วันนี้จะเป็นวันศุกร์ วันสุดท้ายที่เจอมัน 5555+ แล้วเราก็จะไป....
“เออ วันนี้ เห็นใคร มันบอกมาหวะว่า เราจะไปซ้อมรำที่บ้านไอ้ไวท์นะ”ไอ้ปินพูด
...จ้ากก OH my God !!! เชี้ย กุจะไปเที่ยววว นั้น เห่อ ชีวิต ถ้าไปบ้านไอ้ไวท์+ซ้อมรำก็ต้องเจอมัน ไม่ใช่ใคร ไอ้แบล็ค นี้เองครับ
“เห่อ เออออ”ผมลากเสียงยาว อย่างชีวิต สั้น
เห่อ ขี่รถครับ ผมขี่รถของผม ไม่ รู้ว่ารถเชี้ยไร แต่รู้อย่างเดียวว่ามันเก่า เก่ามาก เก่าจนดูเหมือนอะไหล่ จะหลุดแยกกันได้ แต่ มันโดนชนแล้วหลายครั้ง เหล็กที่ติดตัวเครื่องก็ยังไม่ บุบ เลยครับ โฮะๆๆของเขาดีจัด
จนผมขี่รถมาถึงบ้านไอ้คุณ ไวท์ ครับ ว้าว บ้านหรือเหี้ยไรเนี่ย โครตตมหึมหาโคตะระโครตๆๆใหญ่(ส่วนมึงจะใช้คำให้พร่ำเพื่ออะไรครับ)
ไม่ต้องเอ่ยครับ มี คนสวนเปิดประตูรอรับครับ เปิดระตูบานเท่า ห้องกุนอนได้ -.-
เข้าไปผมก็เจอครับ เจอคนที่โลกนี้ไม่ต้องการ ไอ้แบล๊กครับ ผมจ้องเขม๊ง อย่างกับกุเป็นสันทีน ที่สามารถแปะหน้ามึงได้หรอ
“ดี ข้าว พึ่งมาหรอ”ไวท์ถาม
ผมพยักหน้าก่อนที่เจ้าตัวจะเดินนำในชุดนักเรียน พร้องไอ้แบล๊กตามหลัง
“โย่วว”ไอ้พาสโพ่ลหัวมาครับ
“พ่อมึงเป็นเด็กฮิบหรอ”
“แม่มึง ก็คง ทาทายัง มั่ง แสด ”
“เห้ย เมื่อไรจะ ซ้อมรำวะ กุ ต้องรีบกลับบ้านนะเห้ย”ไอ้ปินมองนาฬิกา
“ให้กุทายอะ ข่นของ”ไอ้กอล์ฟโผ่ลขึ้นมา
“ถูก”ไอ้ปินตอบเฉยเลยครับ
“อ้าวเหี้ย ตอบเฉยๆเลย (ไอ้ ตางค์ด่าแทนผมเรียบร้อยเลยครับ)”
“เราจะเริ่มรำกันยังครับ ผมจะได้เดินไปเปิดเพลง”ไวท์มองก่อนจะเดินไปเปิดเพลงรำ
“มา พร้อมแล้ว” ไอ้ปินพูด แต่กุ ไม่พร้อม อ่า
รำครับ รำ รำโว้ยแล้วก็รำ ชีวิตเห่อ ไม่ได้เกียจการรำไรของประเพณีไทยไรหรอกนะครับ แต่มันเมื่อย ผมไม่ชอบ อีกอย่างต้องมารำคู่กับไอ้แบล๊ค ซึ่งอะนะ แต่ผมรู้สึกแปลกครับ แปลกมากเลย มันรำได้สวยนะ ทั้งที่ผมก็ดูคนรำ ไม่เป็นสักเท่าไร ดูมันอ่อนยังไงไม่รู้ ช่างมันเถอะ รำๆๆไป เดียวก็ จบ.!!! อะจ๊ากก!!! สะดุดตีนไอ้แบล๊ก ล้มครับ หน้าคะมำ กุกำลังอ่อนช้อยตามมึงเลย อ่อนจริงๆ อ่อนจนไปกองกับพื้น แต่พอจะลุกขึ้นเจ็บครับ เจ็บมาก
“เจ็บมากไม”แบล๊กถามครับ มันเป็นครั้งแรกที่มันพูดอ่อนโยนมาก
“หา”ผมรู้สึกว่าหูฟาด
“เป็นไรมากปะ”
ครับ ผมจึงเข้าใจอีกทีว่า ผมหูฟาดไปจริงๆ-.- ไอ้สาด ผมจึงไม่ตอบ ทำหน้านิ่งๆ
“เห้ย เป็นเชี๊ยไรหวะ”4ตัวรุมถามครับ
“เจ็บไม”ไอ้พาสถาม
“ที่สุด”ผมตอบอย่างหน้านิ่ง อย่างไว้มาดครับ เพราะเกียจจ ไอ้แบล๊ค
“เออ เดียวผมไปเอายา มาให้นะ”ไวท์พูด
นี้สิครับพลเมืองดี ไม่ใช่ไอ้พลเมืองเกือบดี หน้าเกือก ตรงข้างหน้านี้ สาด ยังทำหน้านิ่งราวกับไร้ความรู้สึก
“แบล๊ค พามันไป นั่งตรงนั้นน่อยดิ ”ไอ้พาสพูด
“ไม่อะ ไม่จำเป็น”
“เหี้ย คนเจ็บนะไอ้สัด!!”ไอ้พาสลุกพรวดครับ พรวดเดียวจริงๆ
“แล้วไม”ไอ้แบล๊ก ยืนขึ้นตาม
โอ๊ยๆๆ ตายย มีเรื่องกัน บรรยากาศแถวนี้เริ่มอึดอัก ทุกคน จ้องเขม๊งใส่กัน ที่สำคัญ โหเจ้าของบ้านกับแขก ชิบหายแย้วว ต้นเหตุ เพราะกุหรือป่าว
“เห้ย พอเถอะ กุขอละ ปล่อยกุตรงนี้ก็ได้ กุไม่ว่าไรหรอก แต่ขอเถอะ อย่ามีเรื่อง”
ครับ โชคดีครับที่ ไวท์เข้ามาพร้อมกับกล่องยา เลยทำให้บรรยากาศเบาบางลงเยอะเลย เห่อ
“เป็นไงบ้าง ข้าว เจ็บตรงไหนบ้าง”ไวท์หยิบยาออกจากกล่องครับ
“ตรงนี้ ใช่ไหม”ไวท์ถาม ขณะนวดบริเวณที่เริ่มช้ำ
“เอาไงดี อะ”ไอ้ตางค์ทำสีหน้ากังวล
“เอางี้ ก่อนละกัน ให้ข้าวนอนบ้าน ไวท์ได้ไม”ไอ้พาสเสนอ
“ได้สิ เรื่องสบายๆ”
“ไม่”แบล๊คแย้งครับ แย้งได้ค. .ยมาก กุเจ็บจริงแนะ ไอ้แสด ดูเหงื่อกุสิตกเป็นเม็ดๆ จนแถบจะน้ำหมดตัวอยู่ละ แต่พวกมึงได้ถามกุบ้างไมว่ากุอยากนอนบ้านของไอ้ปีศาจนี้ *0T
“ไม่เอาสิ แบล๊ค ลูกนิสัยไม่ดีเลย”
เสียงใครไม่รู้พูดมาครับ แต่ทุกใบหน้าต้องหันไปมองต้นเสียง เธอสวย เธอขาว และเธอผมยาว (รู้สึกอันหลังสำคัญน้อยสุด) กำลัง เดินมาทางพวกผมครับ เธอแต่งตัวสบายๆมากครับ เสื้อยืด กางเกงยีน และรองเท้าธรรมดาๆ
“ใครหรอ ไวท์”
“ยุ่ง!! แม่ฉันเอง”ไอ้แบล๊ค ครับ ห่วง เสือกทันควัน พูดกับไวท์อยู่
“ไม่เอาสิ แบล๊ก”คุณแม่ห้าม
หา!! แม่แกจริงๆอะ นิสัยดี+หน้าตาดี โหดีจัง มีแม่ประเสริฐ แต่ลูกนี้สันดารดีเหลือเกิ๊นนนน
ความคิดเห็น