คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ความโชคร้ายของข้าว
บทที่16
“ไอ้แบล๊ก!!!”ผมตะโกนกดังลั่นผ่านความมืด ที่ปกคุลม
“พี่ว่า ไม่ได้การแล้วหวะ”พี่แชมป์ทำสีหน้าวิตกยิ่งขึ้น
“อืม..”ดูเหมือนพี่เข้าใช่ความคิดนิดหนึ่งก่อนจะลืมตาโตขึ้น “แยกย้ายกันไปอีก เป็น2 กลุ่ม ไวท์กับพาส พี่กับข้าว โอเคไม”
ทุกคนพยักหน้าเพื่อรับภารกิจ ก่อนจะแยกย้ายไป โดยทุกๆ 15นาที จะติดต่อกลับมาหาพี่แชมป์
ณ ที่อยู่ไวท์กับ พาส
“พี่แชมป์ครับ ผมยังไม่เจอเลยครับพี่”ไวท์คุยโทรสับก่อนจะโค้งตอมองเล็กน้อย
“หาต่อไปก่อน หาเรื่อยๆ แล้วตอนนี้อยู่ไหนแล้ว ”
“ทางออกข้างโรงเรียนครับ”
“อืมเดี๋ยวพี่ไปหา”
ตู๊ดๆๆๆๆๆ
“รีบหา แบล๊กกันต่อเร็วๆดีกว่า”ไอ้ไวท์เก็บโทรสับลงกระเป๋ากางเกงไป
“อืม”
พอเดินสักพัก ไวท์ก็เริ่มหยุด ก่อนจะเอามือห้ามพาสไว้
“มีไร”ไอ้พาสถาม
“ข้างหน้ามีคน มันกำลังทำอะไรนะ”ไวท์พยายามเพ่งมอง
“ปะ รีบเข้าไปดูกัน”
พวกไวท์รีบเดินย่องเข้าไปดู เมื่อเดินใก้ลจนอาศัย ไฟ ดวงเล็กจาก นาฬิกานาปัดของคนที่กำลังอุ้มอยู่ ไวท์ก็ต้องตาโพล่งขึ้น เมื่อเห็นสิ่งที่ถูกอุ่มอยู่เป็นใครไม่ได้นอกจาก แบล๊ก
“เห้ย หยุดนะ มึงจะเอา แบล๊กไปไหน”ไวท์เดินออกจากพุ่มไม้
“คนเหี้ย ไร โครตตโง่เลย มึงจะเดอนออกไปทำไม”ไอ้พาสกระซิบ
“ก็เพื่อถ่วงเวลามันไว้ไง”
พวกคนร้ายเริ่มเดินเข้ามาครับ ก่อนจะหัวเราะนิดน่อย
“รีบไปตาม พี่แชมป์มาเร็ว ด่วน ไป!!!”ไอ้ไวท์ไล่ ไอ้พาสรีบวิ่งด้วยความเร็ว สูงสุด
“โง่ หรือป่าวที่คิดจะมาสู้กับพวกกุอะ มึงเป็นใครเก่งมาจากไหนฟะ”ไอ้คนร้ายที่ใส่เสื้อสีแดง มีโม่ง ปิดหัวอยู่ หัวเราะเล็กน้อย
“ใคร ไม่สำคัญ แต่นั้น พี่กุ”ไวท์ เริ่มตั้งท่ามวยครับ
“พี่มึง? ส่วนมึงเป็นน้อง”คนใส่เสื้อเหลืองถาม
ไวท์มันพยักหน้า
“ตั้งท่ามวยไปก็ป่าวประโยชน์ป่าว ยังไง ยังไงมึงก็แพ้ปืน”คนร้ายเอาปืนขึ้นมาขู่
“เออ ช่าย แต่ก็จะไม่ลอง สู้กันน่อยหรอ”
ไวท์พูดเสร็จ ก็รีบรำมวยท่าต่างๆ นาๆออกมาครับ ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันเอามาจากไหน เอะเมื่อกี้นี้มันท่า มวยนกกระเรียน นิ -.- มึงมั่วแน่ๆ
“ย้ากกก!!”ไวท์ร้องครับพรางทำท่า
“ไอ้นี้ ท่าจะบ้า”
พลั้วะ!!!
ง้ามตีน ฟาดเข้าที่คอของไอ้คนพูดนั้น อย่างเร็วครับ ไม่ใช่ใคร ไอ้พาสนั้นเอง แอบย่องไปข้างหลังก่อนจะลงมือโดยบาทา ฟาดเขาที่ต้นคอฟ้าทะลายโจร สะสะบั้นชีพจรเลย ผมเข้าใจเลยครับ ว่าไอ่ไวท์มันพยายามเรียกร้องความสนใจด้วยท่าอัปปรีย์เหล่านั้น แต่อยากรู้จริงๆ มึงคิดได้ไงเนี่ย ท่าอุบาจ มาก
“ย้ากก”ผมกับพี่แชมป์ออกโรงครับ เข้าไปตะลบุมบ่อน
พลั่วๆ ตุบ ตับๆๆ ตุบๆๆ เสียงเท้านับสิบดัง สนั้นช่วงนั้น มีอยู่ตอนหนึ่งที่ผมหลบหมัดมันไม่ทันครับ แต่โชคดีที่ไวท์เอามือเข้ามาป้องให้ทัน
“แก เสร็จฉันละ”ผมเหลือบมองหลังครับ
หมัดเป็นดุ้นของไอ้โจรใจเฮี้ย.......มมม กำลังตรงมาที่หน้าผมครับ
พลัวะ หลบไม่ทันครับ โดนไปมึนครับ แทบจะลงไปแด๊กส์หญ้ากับพื้นเลยทีเดียว
“แก ไปก่อนละกัน”
หมัดที่2 กำลังมาครับ หมัดของไอ้ชีชีชีชีชีชี......เชี้ยคนเดิมกำลังมาสมทบครับ แว๊กก ซวยละกุ กำลังแด๊กส์แกลบ มันๆ เลย
พลัวะ!!..
หมัดตรงเข้าใส่หน้าครับ แต่ไม่ใช่หน้าผม แต่ใมส่หน้าของไอ้ไวท์แทน ไวท์เซ่เล็กน้อยครับ ดั้งจมูกมันแดงมากครับ ก่อนที่มันจะเหวี่ยงหมัดกลับใส่ ไอ้เชี้ยนั้นเข้าจังๆที่หน้าก่อนจะย้ำหมัดที่ 2ดุ่นใส่เข้าที่เดิม อย่างจับวาง
“เป็นไรหรือป่าว ข้าว”ไวท์หันมาถามก่อนจะขยี้จมูกเล็กน้อย
“ระวัง”ผมชี้ไปข้างหลังอย่างตาตื่น
พลัวะ ไม่ทันครับ บอกไวท์ไม่ทันจริงๆ ด้ามปืน ของ ไอ้โจรเชี้ยนั้น คนไหนไม่รู้ ฟาดเข้าที่บั้นท้ายคอ ไวท์สลบลง มันรีบลากไวท์อย่างเร่งด่วน ผมจึงรีบเข้าไป ล๊อคขามัน อย่างเร่งรีบ
“ขัดเข้ง!!! กุนัด”ไอ้โจรที่ลากไอ้ไวท์บอกอย่างงุดงุด ก่อนจะกระทืบ ผมซ้ำ ไปมา ผมกระอักเลือดครับ ก่อนจะถุ้ย และต้องยอมปล่อยขามันเพราะหมดแรง มันรีบลากไวท์ไป ครับ
“อย่าเอาไปนะ!! ไอ้พวกสารเลว!!”ผมรีบลุกขึ้นมายืน ด้วยขาสองข้างที่สั่น ไปมา
“ไปตะโกนต่อใน นรกซะเถอะ ไป!!”คนร้าย เสื้อแดง ชักปืน ออก มาก่อนจะลั่นไกร เล็งมาที่ผม
กระสุนระเบิดออกจากรังเพลิง ก่อนจะมีไฟที่ปากกระบอกปืน ปัง!!!! เสียงลูกกระสุนแหวกอากาศมา เร็วกว่าที่คิด เร็ว มาก ขาผมก็ตาย! และผมก็คงจะตาย
ข้าวจะเป็นยังไงหนอ ผมยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไงดี ฮึๆ แต่ผมมันคนสาดิส ชอบอะไรที่มันเจ็บปวดมากๆ ไม่แน่อาจจะต้องมีนายเอก คนใหม่ ฮึๆๆๆ สอบเสร็จแล้วครับ โย้ว! พยายามเขียน nc อยู่ครับ ฮิๆๆ แต่ต้องรอน่อยนะครับ ตัวแรกจะถูกใจเพื่อนป่าวก็ไม่รู้ อย่าลืมช่วยกดโวรต ให้นิยายผม90 ไวๆนะครับ รับรอง เสร็จไวแน่ ฮิๆ มีความสุขกับปิดเทอมจังเลยว้อยยยย
ความคิดเห็น