ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นายข้าวปั้นกับหนุ่มหล่อทั้งหลาย(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #14 : จูบจากคนหล่อ

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 53


                                                    บทที่14

                    พวกผมเดินกันอย่างตายซากครับ เซงมาก ทำไมชีวิตนี้กุไม่มี กับข้าวหรอเลยต้องมานั่งขอพวกมึงเนี่ย -.- พวกผมรับอุปกรณ์การแสดงมาครับ ซึ่งอุบาต มากๆ อัปรีย์ด้วยละขอเสริม ชุดสโนวไวท์พ่อมึง เป็นสาวกระโปรงเฮี้ยน เลย  
             ชายกลางพ่อมึงใส่เสื้อกล้ามหรอครับ แล้วคนแคระ แปะ มึงใส่หมวกฟางหรอ แล้วแม่มดบรรพบุรุษใครหวะ ใส่ให้ใส่หมวกแก๊บถือที่โกยขยะ เห่อ มองๆดูชุดแล้วเหนื่อยใจ ชิบหายเลย

    *แนะนำตัวละคร

    ข้าว=สโนว์ไวท์ กับ พจมาน

    แบล๊ก=คนแคระกับชายกลาง

    ไวท์=แม่มด กับ ชายน้อย

    พี่แชมป์= เจ้าชายกับคนรับใช้

    พาส=กระจกวิเศษกับหญิงแม่

    ตางค์=คนแคระกับหญิงเล็ก

    กอล์ฟ=คนแคระกับคนรับใช้(หญิง)

    ปิน=คนแคระกับความไร้ประโยชน์

                ละครเริ่มต้น ขึ้นแล้ว เชิญทุกท่านพบกับ ความอัปยศที่สุดในชีวิตนี้

    กระจกเอ่ย กระจกวิเศษ ใครงามที่สุดในพื้นพิภพนี้ไอ้ไวท์ถามครับ

    ทุกคนล้วนดูดีกว่ามึงทั้งสิ้นไอ้พาสด่าโต๊งๆเลยครับ มันจงใจชัดเมื่อเห็นสีหน้าที่สะใจของมัน

    กุ จะถามมึงดีๆอีกรอบหนึ่งนะ ใครงามที่สุดในพิภพนี้ไอ้ไวท์วิบครับ

    ใครก็ได้ที่ไม่ใช่มึง

    แน๊ะทำให้คนหัวเราะได้ครับ แฮะๆๆ ไอ้ไวท์ครับ เริ่มวิบครับ เพราะไอ้พาสเริ่มเล่นนอกบทเกินไป

    ไอ้กระจกเหี้ย กุให้โอกาสมึงครั้งสุดท้าย มึงจะบอกกุดีๆหรือต้องให้กุวิ่งตามกระทืบมึง ว่าใครงามที่สุดในพิภพนี้ไอ้ไวท์เข้าโหมดโหดครับ มันหยิบไม้ข้างขึ้นมา สมควรได้เป็นตัวโกงอย่างยิ่ง เข้าสู่โหมดโหดครับ

    เอออ...มันค้างอยู่นานครับแม่มด ท่านไง ท่านผู้เล่อโฉมคนนี้  เหอะๆ มึงพูดเหี้ยได้ตายแน่เลยมึง ไอ้พาส

       ณ หลังฉาก

    ข้าวมาแต่งหน้าน่อย นี้อะ เครื่องสำอางพี่แชมป์กวัดมือ

    เฮือก! ไม่ดีกว่าครับ” -.-!

    แบล๊กจัดการ ลากมันมา

    ได้ครับไอ้แบล๊กเดินมาก่อนจะล๊อกแขนและลำตัวผม ผมดิ้นแทบเลือดตาแทบกระเด็น ก็ไม่ออกครับ แรงมันเยอะ+ควายมาก มึงไม่นึกถึงบุญคุณกุเลยหรึ ผมเลยถ่วงมัน

    จำได้ไม กุเคยช่วยใส่ลิงให้มึงนะผมทวงบุญคุณครับ

    กุจำไม่ได้ กุเป็นคนลืมง่าย โอ้ อีเหี้ย มึงจงใจลืมมากกว่าอะดิ ชิบหายแล้วกุ

    ขอแต่งละ น่าาาาาา ผมทำหน้าบูดครับ

    โห ไม่ต้องทำหน้าดีใจที่จะได้แต่งหน้ากับใครที่แต่งเก่งที่สุด ณ ตอนนี้

    พี่ครับพี่ โห ผมทำหน้าดีใจตอน ไหนครับ ถ้าทำกุคงทำไว้ที่ ฝ่าเท้าละครับ ฝ่าเท้า

    สักพักพอแต่งเสร็จครับ ละครใก้ลถึงตอนที่ผมต้องออกไปรับแอ๊ปเปิล  ขอดูกระจกก่อนออกก่อนดีกว่า จะได้แอ๊บ ทำหน้าถูก

    ว๊ากกกก ม่ายยย ใครหวะ ในกระจก

    เป็น เหี๊ยไรของมึงอีกเนี่ย บ้าทั้งวันไอ้ตางค์หันมาด่าครับ

    ใคร ในกระจกก็ไม่รู้ หน้านี้ แมร่งเหี้ยใครตๆ

    หรอออออ  มึงลองดูอีกรอบ

    อ้าว! กุเองหรอ ตกใจแทบแย่ เห่อผมถอนหายใจเล็กน้อยด้วยความสบายใจ

    โอ้วว ม่ายยย ใครแต่งหน้ากุได้นรกเช่นนี้ผมเริ่มกระวนกระวายใจครับ ลืมนึกไปว่า ตัวกุเองที่โดนแต่งหน้าได้นรกอย่างงี้

    ข้าวออกไปได้แล้ว เร็วๆ

    ไม่อ้าวว

    มึงจะไปได้ยังพี่แชมป์ม้วนแขนเสื้อขึ้น

    ไม่อ้าว

    ก็นี้ไง

    พลั้วะ โปรทีนกระแทกเข้าทีหลังออกจะกลิ้งออกมานอกเวที

    เอาก็เอาหวะ เล่นไป เล่นไป แปปเดียว เดี๋ยวก็จบผมให้กำลังใจตัวเอง แสดงไปเรื่อยครับ มันช้ามาก เหมือนตายทั้งเป็น จนเรื่องแรกจะจบแล้วครับ

    ผมกำลังสลบอยู่ ใต้ต้นไม่โดยมีคนแคระ ยืนล้อมรอบ พี่แชมป์วิ่งเข้ามาครับ คนเหี้ยไรโครตตๆหล่อเลย พี่แชมป์ก็พลันเดินเข้มาขยับอ้อมแขนกอดให้กระชับผมจอมยุ่งคนนี้ ผมรู้สึกพี่แชมป์ถอนหายใจเบาๆ สัมผัส ได้ถึงมือพี่เขาที่สั่นเล็กน้อย เอะ!? ทำไมถึงสั่นผมนึกในใจเสมอ ผมคนนอนเริ่มรู้สึกร้อนฉ่า ทันใดนั้น สักพักพี่แชมป์ ก็ก้มลงจูบตามบทโดยใช้มุมบังให้เกิดประโยชน์ ทุกคนเห็นว่าเป็นมุมบัง แต่ยกเว้นผม แบล๊ก และไวท์ รวมทั้งไอ้พาสที่ยื่นอยู่หลังเวที เห็นเป็นตาเดียวกันว่า พี่เขา จูบกุ จริง

    ทุกสรรพเสียงทั้งหมดหายไป หูผมชาและอูอื้อ ไปหมด ร้อน รู้สึกวูบวาบ อยากจะเป็นลม

    หลังการแสดง ก่อนจะแสดงบ้านทรายทองต่อ

    พี่แชมป์ทำไรนะผมกระซิบ

    ก็อย่างที่มึงเห็นนั้นละ

    พี่กล้าจูบมันได้ยังไงนะไอ้พาสพูดเบาๆ

    เถอะน่า เรื่องกูเท่านั้นละครับ ที่เหลือก็ไม่ได้ถามต่อเก็บไว้เพียวแค่ คำถาม

    ณ ตอนแสดงบ้านทรายทอง

    ผมถือน้ำชาอยู่ครับ เตรียมตัวจะไปให้ หญิงแม่ก็คือไอ้พาสนั้นเอง

    เอาน้ำชา มาให้ฉันเร็วสิยะหล่อน ไม่รู้จักมารยาทเลยนะ เชอะ พวกชั้นต่ำไอ้พาสทำท่าได้กระแดะ มากครับ แล้วไม่ทราบว่า กุเป็นพรามีเซียมตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย มึงเลยมาหาว่ากุเป็นสัตว์ชั้นต่ำ

    เร็วสิยะ

    คะ ค่ะ!”ผมรีบเดินเข้าไปหามัน

    เสียงลมแหวกอากาศครับ ดัง ฉืบ

    ว้าย!!”

    ผมกำลังจะล้มหน้าคะม้ำครับ นั้นครับล้มครับ กุล้มๆ แต่โชคดีที่ล้มไปหาไอ้พาส น้ำในแก้วเลอะใส่เสื้อมันครับ

    อี๊ หล่อนแกล้งฉันเหรอยะ!!” แกล้งพ่อมึงเสะ มึงเสะเตะ ขาแทบหลุดเป็นเสี่ยงอยู่ละ กุนี้ตอนล้มนึกถึงหน้าพ่อ หน้าแม่เลยนะมึง

    เตะซะ แข้งกูแทบหัก ยังจะหาว่า แกล้งกันอีกเรอะ

    ชายกลางเดินเข้ามาครับ แต่ที่ขาดไม่ได้สำหรับชายกลางคือ ไปซ์สูบบุหรี่ แต่ทำไม มึงเอาหญ้ามาคาบละ พ่อไม่มีไรให้แด๊กซ์หรือไงเลยเอาหญ้ามาแด๊กซ์เนี่ย

    ชายกลาง ลูกต้องจัดการนะหญิงแม่ วิ่งเข้าไปหาชายกลาง

    ทำไมเธอทำตัวเช่นนี้ ไม่เข้าท่าเลยถนัดมันสิครับ กัดผมเนี่ย ไอ้แบล๊ก กัดผมใหญ่เลย

    กูโดนขัดขาเฟ้ย!! ไอ้ชายกลางนี้ก็โง่จริงๆ -.-*

    กว่าจะจบครับ นานมาก แต่ไม่น่าเชื่อใช่เวลาแค่10นาทีก็จบคับ พวกผมได้เนื้อ ได้ไข่มา +มาม่า2ซอง โฮะๆ คุ้มครับ คุ้ม พวกผมได้ปุ๊บก็เฮกันไปที่ครัว เพื่อทำอาหารกัน โฮะๆๆๆ มีความสุข จะได้กินข้าวสักที

    มีความสุขสุโค่ยย โฮะๆฝีมือทำอาหารพวกเราจะอร่อยแค่ไหน ติดตามตอนต่อไป 555+
                                           เอาอย่างงี้ละกันนะครับ  เรตติ้งผมอย่างไม่ขึ้นเลนขอให้เพื่อนช่วยกดให้มันขึ้นน่อยเถอะครับ แล้วผมจะเขียน nc ให้แจ่ม ฉบับ 1เลยนะครับ ฮิๆๆ ช่วงนี้สอบแต่ขี้เกียจอ่านหนังสือ เลยมานั่งพิมพ์นิยายดีกว่าฮุๆๆ ขอให้ฝันดีราตีสวัสดิ์นะครับ บะบบายครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×